Els van Wijlen verbleef regelmatig met haar man ‘de Kuuk’ op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland. Helaas is ‘de Kuuk overleden na een kort ziekbed.
Ons paradijselijk eiland is vol van verleidingen.
Het is ‘up to you’ om je eigen grenzen te bewaken.
Meestal gaat het goed,
maar soms …
Een van onze vaste gasten in het cafe vertelt:
Zijn goede kennis is in Thailand gearresteerd met drugs.
Hij zit nu vast op Koh Samui en is er slecht aan toe.
De vaste gast ging op bezoek en is diep geraakt
door de ellendige omstandigheden.
Zijn goede kennis is in shock.
Hem hangt levenslange gevangenisstraf boven het hoofd.
Natuurlijk, eigen schuld dikke bult.
Maar hoe hartverscheurend is het om te zien dat iemand ineens in een ander leven gevangen raakt.
Van het paradijs ineens naar de hel in Thailand.
De vaste gast vertelt hoe het voelt om de wanhoop in de ogen van zijn goede vriend te zien.
Ik zie hoe dit hem raakt en herken het gevoel.
Ik schiet vol.
Mijn gedachten nemen een pijnlijke wending.
Na de diagnose
kijk ik diep in de ogen van mijne Kuuk.
Donkere ogen, vol van wanhoop en verdriet.
Opeens gevangen in een ander leven.
Hij zwijgt, de stilte is ondraaglijk.
Omringd door liefde,
lijkt het accepteren
van een uitzichtsloze situatie
toch een eenzaam traject.
Prachtig verwoord. Ontroerend. Tranen in mijn ogen.
Beste Els, ik lees een kort relaas over oorzaak en gevolg. Ik lees ook veel betrokkenheid van jouw kant.
Mensen zijn niet perfect en maken fouten in het leven, in dit geval een disaster voor de betrokkene.
Rommelen met drugs treft ook andere mensen , die vaak ten onder gaan aan de verleiding en de verslaving.
Dan nog maar niet te spreken over de side effects criminaliteit , etc.
Het gevolg voor betrokkene een levenslange straf in een Thaise gevangenis is de hel op aarde. Kunnen we dat verlangen, van misschien wel een goed mens, die de verleidingen niet kon weerstaan. Ook in straf en boetedoening moet een menselijke maat te bespeuren zijn, anders zijn we medeschuldig. Je aanzet van medeleven en betrokkenheid zijn een bijdrage hieraan….
Met alle respect voor alle betrokkenen, maar de gedetineerde in shock vanwege de zware straf die hem nu kan overkomen; ieder weldenkend mens die in Thailand, Vietnam, Singapore, Japan, Maleisie, Indonesie rondwandelt weet dat de (drug)straffen levenszwaar in dit deel van de Zuid Oost hemisfeer. Ik zie vaak buitenlanders er toch mee rommelen……dat is een keuze. En buitengewoon onverstandig.
Johan, ik ben het geheel met je eens, maar in onze hedendaagse maatschappij lijkt het wel of het gebruik van drugs normaal is, en daarom is men kennelijk in shock als ja dan tegen de lamp loopt.
Snel geld verdienen gaat meestal ten koste van anderen, dus wie zijn gat brandt moet maar op de blaren zitten.
Intriest, tegelijk mooi verwoord, maar wel de realiteit…..
Wat een prachtig aangrijpend stuk van Els. Heel veel sterkte gewenst met het overlijden van uw man en vader van Robin.
Prachtig
Ja het leven kan in eens een heel andere wending nemen.
Naar thailand gaan en gans azie en drugs nemen is onverantwoord .Ik heb dat nog nooit genomen in gans mijn leven en zal dat nooit doen. Maar thais ? da zit er vol van en die kopen politie uit .Als ge wandelt langs de kust of in walkingstreet wordt soms gevraagd Mariuana ? Moesten alle thaise drugdealers in gevang zitten is dat denk ik 10 a 20 % van bevolking .Dan gevangenissen x 10. DUS AFBLIJVEN en hopen dat thais soms geen drugs in uw bagage stoppen .Denk weinig kans maar ge weet nooit. Weet niet hoe dat bij politie zou aflopen met onschuldige buitenlander ??? Denk zwaar betalen en er van af.? Politie zelf is betrokken in drughandel zeker in pattaya maar blijkbaar begint dat te minderen door strengere controle ? Dus nooit risicos nemen en indien valies van cambodja naar thailand daar uw valies doen verpakken in plastiekfolie om geen risicos te krijgen bij grensovergang.
Tsjonge, jonge, jonge wat een vooroordelen Luc.
Nu dat ik dit lees, durf ik bijna de straat niet meer op , hoewel ik
hier al jarenlang woon.
Zelfs door de Walkingstreet om te zien welke veranderingen zich daar voordoen,
andere “ondernemers” , aanpassingen van reclameborden en elektriciteitsleidingen
en rondvliegende drones zoals de gemeente steeds weer voorstelt, maar gewoonlijk
niets voorstelt.
Net als de tijger shows: tandloos, misschien gedrogeerd door drugs!!
De troost voor uw goede kennis zal zijn, dat je zelfs aan een leven in de gevangenis kunt wennen, wat uiteraard niet hetzelfde is, als het leuk vinden.
Het aanpassingsvermogen van de mens is groot.
Maar met levenslang praat je meestal toch over grotere hoeveelheden drugs.
Niet over een kleine bijverdienste van een paar pillen.
In een overvolle gevangenis kun je eenzaam zijn.
Zo ook de mens in het traject van een uitzichtloze situatie, eenzaam en toch niet alleen.
Net als de liefhebbende die achterblijft, sterkte.
Prachtig verwoord Els in de laatste zinnen.
Met zo’n mooie open lucht en prachtige zon als op de foto kijkt de Kuuk nog wel eens naar beneden, daar boven is hij niet alleen.
Sjaakie
Er is een gezegde dat je de beschaafdheid van een volk kan afmeten door hoe ze met hun gevangenen en dieren omgaan .
Sorry maar daar zit toch enige waarheid in volgens mij.