Geesten bestaan niet. Of….?
Mijn schoonvader was een overtuigd boeddhist. Zelfs muggen werden door hem niet doodgeslagen. Hij had zijn eigen boeddha-kamer waar hij geregeld in de avonduren een uurtje doorbracht om met de Boeddha te converseren.
Zijn meest waardevolle bezit was een ketting, waaraan zo’n tien boeddha amuletten waren bevestigd. Velen kenden hem ook al vanwege zijn uitmuntende spel op de kaen. Voor vrijwel alle belangrijke partijen werd hij uitgenodigd. Zo ook voor een gigantische partij van circa driehonderd man van een notabele uit de omgeving.
Na afloop van de partij kwam hij tot zijn enorme schrik tot de ontdekking dat hij de ketting had verloren. Hoe, was hem een raadsel daar hij als overtuigd boeddhist geen alcohol nuttigt. Navraag bij de hem bekende personen aanwezig op de partij leverde geen resultaat op.
Na vijf dagen had hij eindelijk weer tijd om met zijn Boeddha te praten. Hij vertelde zijn Boeddha dat hij uiterst verdrietig was, daar hij zijn ketting had verloren. De Boeddha deelde hem echter mede: Nee hoor, de ketting is gevonden door mevrouw Noy en mevrouw Dara.
Mijn schoonvader was verrast, hij kende geen van beide dames en navraag gaf geen resultaat. Een week later ontmoette hij een achterneef en stelde hem de vraag of hij wellicht de dames Noy en Dara kende. Ja, zei zijn neef, die ken ik wel.
Von Toden betruebt nach himmelhoch jauchzend, snel een auto gehuurd en naar mevrouw Noy met zijn neef. Helaas, mevrouw Noy ontkende de ketting te hebben gevonden, maar na lang aandringen vertelde ze dat mevrouw Dara een ketting had gevonden.
De beide heren klopten op de deur bij mevrouw Dara en deze kon niet ontkennen dat ze de ketting had gevonden daar deze om haar nek hing. Na een lange onderhandeling en het overhandigen van enige biljetten kreeg mijn schoonvader de ketting terug.
Er ontbrak echter één amulet. Dat klopte, daar mevrouw Dara die aan mevrouw Noy had gegeven. Terug naar mevrouw Noy en jawel, na enig gepraat en wederom wat geld overhandigend, kreeg schoonvader deze amulet terug.
Kortom: Mijn schoonvader kende de dames niet, zijn Boeddha vertelde hem de namen en eerst na ruim twee weken kwam hij hun adres te weten. Zou er toch iets meer zijn tussen hemel en aarde dan wij vermoeden?
ik heb ook zoiets meegemaakt in het dorpje Ban Kud Khapun Neua op 17km van Nakhon Phanom aan de Mekhong rivier in het uiterste noord-oosten van Isaan.
ik was op wandel in de rijstvelden met mijn dochtetrje op mij arm en we zijn ongelukkig ten val gekomen.
niets erg maar een tijd later stelde ik vast dat ik mijn zonnebril verloren was.
zoek daar maar eens naar in die rijstvelden!
nadien felle ruzie met mijn vrouw van stommerik, omdat ik gevallen was, heeft mijn vrouw een plaatselijke “ziener” aangesproken en die wist precies waar ik die bril verloren had!
toch had ik enige twijfel; misschien had hij me in de verte wel gezien, maar toch héél raar…
mijn vrouw, intussen ex, die had ook van die “gaven”! je kon niks wegbergen of ze vond dat! mijn Belg/Thaise dochter, intussen al meerderjarig, beweert dat trouwens ook! Thailand is een rare plaats en je moet die cultuur altijd respecteren…
Mijn vrouw weet altijd precies hoeveel geld ik nog in mijn beurs heb, terwijl ik geen idee heb, hoeveel geld zij in haar beurs heeft.
ze weet ook precies mijn beurs te vinden , waar ik deze ook opberg.
Wanneer we een mooie jonge dame zien , weet ze feilloos mijn gedachten te lezen.
Helaas met de staatsloterij weet ze het winnende getal nooit te raden.
Mischien heeft ze het winnende lot al lang bemachtigd.
Wij zijn toch allemaal lichaam, geest en ziel ? Is bijna 2000 jaar geleden ook nog bewezen door die man wegens wiens geboorte wij het kerstfeest vieren. Dus niets nieuws onder de zon.
Boeddha had er natuurijk ook gewoon voor kunnen zorgen dat hij die ketting niet was verloren.
Dat zou je toch wel mogen verwachten van Boeddha als je iedere dag met hem praat.
Zal ik je een klein geheimpje vertellen Egon.
Er zijn heren op deze aardbol die ’thuis’ niet altijd krijgen wat men wenst op allerlei gebied.
De meeste mag je kenbaar maken sommige ook niet.
Thuis dan natuurlijk en ja, er zijn zelfs veel heren die geen ’thuis’ hebben.
Hangt een beetje samen met de status die je jezelf samen met je vriendjes aangemeten heb.
Er zijn dames op deze aardbol die best wel bereid zijn om dit soort probleempjes op te lossen tegen een kleine vergoeding.
Ook die dames willen het eigenlijk vaak niet weten ’thuis’ dus geven ze zichzelf een andere naam en locatie.
Omdat heren daar soms problemen mee hebben omdat hun wens ook hier niet mag vragen de dames meestal aan een achterneef of zo of die af en toe een oogje in het zeil wil houden.
Ook als je je wisselgeld of spullen vergeten ben mee te nemen of perongelijk niet genoeg betaald heb.
Uiteraard is tijd geld, dus vragen deze ‘onbekende’ dames en heer natuurlijk een kleine vergoeding bovenop de al gedane betaling.
Iedereen weer gelukkig niemand overdreven besproken in het dorp.
En boeddha heeft weer een puntje gescoord.
William,
Ik ken er eentje die zijn kunstgebit verloren was, eigenlijk vergeten.
Wonder boven wonder ,de volgende dag toch weer kunnen achterhalen, dankzij een jonge dame, die deze gevonden had.
Ik weet niet of de dame in kwestie een beloning gekregen heeft of dat ze dat de avond ervoor al verkregen had.
Einde goed al goed.
En wat was het telefoonnr van Buddha ? Elke religie gebruikt deze onzin om meer klanten te krijgen en natuurlijk de goedgelovigen trappen er met beide voeten in. Bij ons heten dat mirakels . Ik noem het bijgeloof…
Er is zeker meer tussen hemel en aarde dan wij, Westerlingen, met onze ratio denken en denken te weten.
Wij zijn niet getraind om onze geest te gebruiken, alleen onze hersenen.
Ik heb niet een paar maar tientallen voorbeelden (van zeer dichtbij) die met onze rationele (wetenschappelijke) kennis niet te verklaren zijn maar die wel gebeurd zijn.
Mijn vrouw heeft een zesde zintuig dat ze niet commercieel (voor geld) maar af en toe, als ze dat echt nodig vindt, gebruikt. Bijvoorbeeld bij het opsporen van bewijzen voor een misdaad of een persoon die vermist is. Met die informatie (kennis) weet ze de juiste personen te vinden die er wat mee kunnen.
Het echte Buddhisme kent geen geesten (Vraag maar aan Buddha of internet). Het Thaise Buddhisme is echter een mengeling van animisme en Buddhisme. Kijk maar naar de vele geesten-huisjes, boomgeesten e.d.
Het is waarschijnlijker dat schoonvader in zijn dagen met Buddha al zijn gangen op het feest is nagegaan, wie, waar, hoe etc. en tot de conclusie is gekomen dat alleen Noy en Dara de ketting zouden kunnen hebben (gevonden?).
Maar het klinkt zoveel beter om te zeggen dat Buddha hem dit mededeelde in een vertrouwelijk gesprek 🙂
‘Er is zeker meer tussen hemel en aarde dan wij, Westerlingen, met onze ratio denken en denken te weten.’
Dat de ratio, de rede, niet alles kan verklaren is duidelijk. Maar ik geloof niet dat het iets te maken heeft met West of Oost. In de Verenigde Staten gelooft tussen de 60 en 80 procent in God, en dus in alle wonderen en magie dat zo’n geloof met zich brengt. In Nederland geloven zo’n 25 procent in God, 40 procent twijfelt en 35 procent gelooft zeker in in een godheid.
Het boeddhisme, het confucianisme en het taoïsme zijn betrekkelijke tot zeer rationele overtuigingen. De Boeddha gebruikte vrijwel alleen rationele argumenten.
Oost en West kennen beiden rede en geloof los van de rede. Dat wij, Westerlingen, en zij, Oosterlingen, op dit gebied fundamenteel van elkaar verschillen is onjuist. Dat zegt de rede.