Bangkok in 1990 (video)
4 april 2020
Een stukje nostalgie. Bangkok zag er 26 jaar geleden toch iets anders uit en het verkeer zeker. Deze video toont beelden van het toeristische Thailand.
Wie van jullie kwam 26 jaar geleden al in Bangkok? En is er veel veranderd sindsdien?
Reageer.
Video: Bangkok in 1990
Bekijk hier de video:
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand14 mei 2025Baht op weg naar nieuwe dip door sterke dollar en wereldwijde onzekerheden
Shoppen14 mei 2025Gids voor toeristen: Winkelen voor mode en kleding in Bangkok
Eten en drinken14 mei 2025Kokosnoten in Thailand een heerlijke dorstlesser en nog gezond ook!
Eilanden14 mei 2025Bounty eiland Koh Phayam
Leuk om terug te zien: inderdaad de BTS en natuurlijk de MRT waren toe in volle constructie en het verkeer was misschien iets makkelijker doordat er minder verkeer was maar door het gebrek aan BTS werd het dan weer fameus bemoeilijkt.
Deed in die tijd van Sukhumvit naar Don Muang met de taxi (eliswaar in regen maar te 21.00 uur er ongeveer 3.5 uur over en kon de eerste maal slechts op het nippertje mijn vlucht halen. De taxichauffeur ( een mevrouw omdat haar man ergens een etentje aan het meepikken was in een café) reed door alle wegomleidingen en opgebroken straten om toch maar op tijd te komen in de luchthaven (wel tegen een fooi van 500 Thb – wat in die tijd toch substantieel was). Het taxiritje zelf kostte me slechts 350 bah, maar het waren mijn laatste THb en ik had zeer zeker toch geen tijd meer om nog iets op te doen en de 150 (ongeveer: het juiste getal weet ik niet meer) Thb die je moest betalen om uit het land te geraken die had ik nog wel.
Leuk om DIE nostalgie nog even te zien en het doet me meer dan foto’s van 100 jaar geleden.
herken ik zekers. kom vanaf 1988 in Thailand en zit in Bangkok altijd in de buurt van Sukhumvit soi 11.
Heb destijds foto’s gemaakt van Sukhumvitroad op de voetgangersbrug voor het Ambassador hotel, als je dat nu zou doen lijkt het alsof je in een andere stad bent. ken de weg ook goed van Petchaburi road via een stukje soi 3 en dan achterlangs langs shorttime hotel PB soi 11 in richting Ambassador hotel waar een vriend van mij Bellcaptain was en vele (nachtelijke) avonturen beleefd heb samen met hem.
Kortom, sweet memories.
Inderdaad, ik heb gewerkt aan Don Muang Tollway in geheel 1991 en deel 1992. Toen kon je nog energe mate zelf autorijden speciale Toyota Hillux volle stationwagen. Vrijdagsavond was normaal Duitse biergarden Secumvit 23 Wij woonden in Chokchai Ruamit Soi 7 achter Thai-Airways. We konden de afstand met de auto in 20 minuten doen en het bier in de handen. De volgende week kon het 2 uur duren, niet vanwege het bier.
Als we nu in Bangkok moeten zijn, rijden we naar het hotel en de rest met de taxi. Ten eerste is Bangkok niet herkenbaar meer en ten tweede verga je van de zenuwen in het verkeer. Nee nu in Chanthaburi klaag je al, als je het verkeerslicht niet in 1 keer haalt. Er is een file!
Mijn eerste bezoek aan The Big Mango was in 1976. In Suthusarn Rd, de huidige Mega Malls bestonden nog niet, je had alleen zeer Hi-End Japanse warenhuis Thai Damaru, op Rachadamri waar nu de BigC gevestigd is. Dit warenhuis had ook de eerste roltrap in Thailand, Boeren en buitenlui kwamen speciaal naar de hoofdstad om dat te zien
Silom was nog een mooie straat met bomen. Bangkok was in die tijd nog een erg groene stad met heel mooie lanen. Kortom, een erg mooie stad.
Streetfood was er natuurlijk ook al, maar waren geen mobiele karretjes. Men kookte toen nog op de grond op stenen houtskoolvuurtjes.Wat me steeds zal bijblijven was de overweldigende schakering van geuren die me overviel toen ik uit taxi stapte die me van Dommuamg bracht. Ik dacht echt dat ik een mega keuken was terechtgekomen.
Bedankt om dit te delen. Ik vind het altijd reuzefijn om even te flashbacken. Best wel uniek.
Kwam hier op 05 november 1976 met Thai Airways. Was Loy Krathong. Limousine van Don Muang naar Grace Hotel soi 3 was Baht 50 en duurde 2 uur. 2 baansweg vol met kuilen en gaten en werd bumpertje aan bumpertje gereden. Er was geen expresway of MRT en Central Ladprao was nog een braakligend stuk land. Er waren nog orchidee farms en er stond een groot bord met Welkom in Bangkok er op in Din Daeng. Daar begon toen Bangkok, waar nu de expresway begon/begint. De wegen, in BKK, waren toen nog 2 richting verkeer en het was een verschrikking om je in het verkeer te begeven, veel erger dan nu. Ik reed al gelijk zelf auto in BKK en ergens 1 (een) uur stationair staan was geen uitzondering. Er zijn nu mooie wegen en het verkeer loopt veel soepeler dan toen. Tijdens het spitsuur kon je geen taxi of tuk-tuk zo gek krijgen om naar of door het Centrum te rijden. No can do! Toch was het een mooie tijd, ondanks of misschien wel door dat er Martial Law was. Midnight tot 0400 uur ’s morgens mocht je niet op straat zijn. Alle kroegen en night clubs waren stampvol want je moest wachten tot 0400 uur. Man, ik dwaal af.
Klopt helemaal Theo….menig uurtje tot 06.00 S,morgens rondgehangen in een overvolle Thermae…daar gingen toen na sluitingstijd van de kroegen de meeste mensen heen…je kon er ook een hapje eten en een overvloed aan Thaise schonen…. Groetjes Joop
Wat me opvalt en zeker in de nog oudere filmpjes is dat toen de meeste auto’s gewone auto’s waren. Pas de laatste 10 jaar willen blijkbaar alle Thai met zo’n lompe nutteloze pick-up rijden.
@ Fred,
Een pick up nutteloos noemen is niet correct.
Wat denk je hoeveel generaties je achter in die laat bank kan laten zitten/hangen of hoe dan ook.
Plus dat het een aantal jassen in prijs scheelt.
Vaak ook nog onderling bij elkaar gescharrelt, zodat men verzekerd was van een plaatsje achterin.
LOUISE
Het gezegde ‘hoe kleiner de man, hoe groter de auto’ gaat hier zeker op
Mensen kochten vroeger Pickups omdat het werkvoertuigen zijn waar een heel gezin in past.
Op werkvoertuigen zat een belastingvoordeel.
Nu is dat belastingvoordeel op kleinere zuinige familie-auto’s.
En daardoor zijn waarschijnlijk veel 2de hands Pickups in omloop.
Vooral de skyline is drastisch veranderd in die tijd…
In 1996 10 weken in Thailand gewerkt, Map Ta Phut moest ook geregeld naar Bangkok tot Bangkok Rama Hotel (Baan Siri) Phatthanakan Rd met de auto en dan verder met de taxi en heb daar genoten van de stoplicht opstelling, vooraan de tweetakt motoren dan de auto’s en dan het vrachtverkeer (bussen en vrachtwagens) als het licht op groen sprong was dat net een TT-start blauw rokende tweetakten bijna niet rokende auto’s en dan het zwart rokende vrachtverkeer, en dan stond er ook nog een verkeersagent urenlang naar te kijken naar fouten en dan kasseeren het was iedere keer een sensatie.
Maar sporadisch een ongeluk gezien.
Ik weet niet of nu no g zo is.
April 1987 was de eerste keer dat ik in Thailand kwam. Ongeveer maandje later de tweede keer.
Toen mijn vrouw ontmoet en 22 november 1987 met haar getrouwd in Thailand.
In totaal 5 x in 1987 in Thailand geweest.
Als ik het over kon doen, zou ik het weer net zo doen.
Ja, ik herken heel veel van deze video.
Super leuk om te zien.
Ik heb de ontwikkeling van Bangkok in ongeveer dertig jaar tijd geleidelijk mee mogen genieten. De eerste keer kwam ik er in 1980.. daarna weer in 1983 en vanaf toen in sommige jaren minstens een keer op de twee maanden of een paar maanden achter elkaar een keer per maand.
In al die jaren verbleef ik in het Central Plaza (dat al diverse keren van eigenaar en naam veranderd was) in Lad Prao, tegenover de shopping mall Central Plaza.
Dat was toen voor ons handig als vliegtuigbemanning vanwege de ligging naar Don Muang. Tussendoor verbleven we een aantal jaren in het Dusit Thani in Sala Daeng, toen weer terug naar het Central Plaza en in de laatste twee jaar dat ik nog werkte (tot 2012) in het Pullman Hotel aan de Silom Road, in de buurt van Silom Village.
Ik herinner me nog de tijd dat je voor iedere taxi rit moest handelen en ook de overgang dat je de taxi chauffeur moest zeggen de meter te gebruiken. Ik herinner me nog de stank van de uitlaatgassen van al die auto’s zonder kat, wanneer je met een Tuk-tuk onderweg was.
De eerste ritten in de Skytrain vanaf Chatuchak naar de stad. Ik pakte soms een taxi vanaf het hotel naar het station of soms liep ik erheen (45 minuten wandeling). Wanneer ik na een vlucht moe aan kwam en ik naar Pantip Plaza wilde, nam ik een taxi, zodat ik in de taxi een dutje kon doen.
Ik herinner me ook dat ik in de ondergrondse voor de eerste keer reed. Stond daar helemaal alleen op het perron, omdat er niemand in het begin met die trein reed.
Bangkok is natuurlijk veranderd en heel erg druk geworden. Maar het stinkt lang niet meer zo erg als 20 jaar geleden.
Vorig weekend was ik er met mijn vrouw. We overnachtten voor de eerste keer ten zuiden van de rivier. De reden was vanwege een markt die mijn vrouw ontdekt had en waar wij een kijkje wilden nemen. Dat stukje Bangkok is nog niet aangesloten aan het trein netwerk en dat scheelt zoveel in tijd om dan ergens heen te gaan. Gelukkig ontdekten wij al gauw dat je met de boot voor 15 baht naar Saphan Taksin kunt varen. Een reisje van 20 minuten en best wel leuk. Alles beter dan in het verkeer met een auto.
’s Middags waren we op de Chatuchak markt en liepen vanaf het station via het park naar de markt. Man wat ben ik blij niet in Bangkok te wonen. Het park was gewoonweg overbevolkt van de stelletjes, de gezinnen, de groepjes en vele andere mensen. Om zo te moeten leven in een overvolle stad? Nee bedankt.
We zijn ook niet op de markt zelf geweest, maar ik wilde graag even een kijkje nemen op de vismarkt, waar je spullen voor je aquarium of vijver kunt kopen. Het was bijna niet te doen. Liever nog een keer terug zonder rugzakje en alleen… Dan pak ik de minibus vanaf Pranburi tot aan Mo Chit in de buurt van Chatuchak en rij ’s avonds terug…
Zolang kom ik al in Thailand. Ik begin me nu oud te voelen ….