In memoriam: Dick van der Lugt (77)
Ons bereikte het bericht Dick van der Lugt (1947, Rotterdam) op zondag 3 maart is overleden in een ziekenhuis in Bangkok. Zijn gezondheid was al een tijdje slecht. Volgens een vriend van hem was hij ‘op’ en sliep hij rustig in.
Dick startte zijn loopbaan in het onderwijs na zijn HBS- en kweekschoolopleiding, waar hij als onderwijzer werkte in het lager onderwijs, nu bekend als basisonderwijs. Hij spendeerde een jaar in Engeland als groepsleider in kindertehuizen en twee jaar als vrijwilliger in Kameroen.
In 1975 maakte hij de overstap naar de journalistiek, waar hij eerst voor de Havenloods en later voor Het Vrije Volk werkte, gedurende een periode van 10 jaar. Hij had dertien jaar een wekelijkse column in het Rotterdams Dagblad en werkte als freelancer voor verschillende organisaties, waaronder Shell Venster en Vice Versa. Tussen 1990 en 2008 was hij docent journalistiek aan de School voor Journalistiek in Utrecht en schreef hij meerdere boeken die binnen de journalistieke opleidingen worden gebruikt, waaronder het Basisboek Journalistiek.
Dick’s blog
Dick had een blog onder zijn naam met veel leuke artikelen over Thailand. Ook las hij dagelijks Bangkok Post en vertaalde een aantal van die berichten in het Nederlands en plaatste die op zijn blog: https://www.dickvanderlugt.nl/
Thailandblog
Dick wist het nieuws uit Thailand altijd goed en professioneel samen te vatten, een reden voor mij om Dick in 2011 te vragen zijn nieuwsberichten door te plaatsen op Thailandblog. Dick was destijds ook de drijvende kracht achter de twee boeken die Thailandblog heeft uitgegeven. De opbrengst van het boek is geschonken aan een goed doel in Thailand. In 2014 kwam een einde aan onze samenwerking door een verschil van inzicht over het redactiebeleid bij Thailandblog. Dick besloot toen zich weer volledig te richten op zijn eigen blog.
Trefpunt Thailand
Dick heeft daarna nog zijn nieuws doorgeplaatst op een ander blog over Thailand: Trefpunt Thailand (later is de naam gewijzigd in Trefpunt Azië). Dick zei daar zelf over: Het was de bedoeling dat ik voor deze blog de eindredactie zou doen van de artikelen van mijn oude ploeg. Ik zou tevens Nieuws uit Thailand doorplaatsen. De redactie heeft evenwel besloten mij per 6 juli 2015 de laan uit te sturen. Dus is Nieuws uit Thailand alleen nog maar te lezen op Dick’s blog.
Het blog Trefpunt Thailand/Azië is inmiddels alweer jaren ter ziele.
Hoewel Dick een echte professional was, bleek hij ook nogal een eigenzinnige man, die wellicht het beste alleen functioneerde en niet in een team. Desondanks heb ik altijd met plezier met hem samengewerkt, maar soms is het, net als in een huwelijk, beter dat wegen zich gaan scheiden.
Wij wensen zijn nabestaanden, familie en vrienden veel sterkte en wij blijven Dick in onze gedachte houden.
Nagezonden bericht
Dick wordt morgen (dinsdag) gecremeerd. Hier het adres:
In de periode dat Dick aan dit blog verbonden was, en ik in Bangkok woonde, heb ik regalmatig contact gehad met Dick, via email, de blog en in levende lijve. Zeker ook in de tijden dat het blog aan de wieg stond van de twee genoemde boekjes die nog steeds in mijn boekenkast prijken.
Ik kon het altijd goed met Dick vinden. Hij was onlosmakeijk verbonden aan de sigaret en aan de Bangkok Post.
Moge hij ruste in vrede.
Ik heb Dick leren kennen in 2011 tijdens de overstroming, toen ik TB begon te volgen en hij moderator was.
Een jaar later was het eigenlijk ook door hem dat ik het eerste visumdossier heb opgemaakt.
Dick was vrij streng als moderator, niet alleen op TB maar ook op zijn FB en in zijn columns.
“Vlamingen begrijp ik zo moeilijk” zei hij mij meermaals. “Hun woordgebruik dan vooral en wat ik dan denk dat ze bedoelen of juist niet”.
Ik heb hem maar enkele keren ontmoet en vond hem “speciaal” zal ik maar zeggen.
Mijn deelneming aan familie en vrienden en moge ruste in vrede.
Het memoriam is een mooi gebaar. Dank voor jullie steunbetuiging.
Echter weet ik niet wie jullie bron is geweest voor dit bericht maar hij heeft jullie verkeerde informatie verstrekt. Mijn vader is op 03-03-2024 op 77 jarige leeftijd overleden.
Bedankt voor je reactie, wij hebben het gecorrigeerd.
Mijn deelneming aan familie – moge hij rusten in vrede
Goed dat u een memoriam heeft geplaatst, mooi.
Had al vele jaren intensief contact met Dick, nog tot op de avond voor zijn overlijden.
Hij was een goede vriend en een boeiende en belezen man (en oud-journalist)
Wij zagen elkaar jaarlijks twee maal in Bangkok en gingen dan samen uit. (tot Corona)
Ook ik zal hem missen.
Ronald Schütte
Ook ik had contact met Dick, zo hielp zijn commentaar bij het opstellen van mijn stukjes over Schengenvisum statistieken en het dossier Schengenvisum. Ik heb hem ook tweemaal ontmoet, maar schrok toch van zijn voorkomen en heel veel hebben wij niet gepraat. Iemand met kennis, zeker weten maar ook iemand die het best alleen opereerde.
Zijn Nieuws Uit Thailand (NuT) was echt zeker een meerwaarde voor het blog, en naar Ik begrijp heeft hij ook toegezien op de twee boekjes van Thailandblog (die ook in mijn boekenkast staan) en heeft zo bijgedragen aan de kwaliteit van dit blog. Dus ondanks dat het een wat aparte man was (maar dat zeggen andern vast ook over mij?), toch zeker iemand die op zijn manier heeft bijgedragen de gemeenschap van Thailand liefhebbers.
Dus bedankt beste Dick, dat is zeker wel meer dan één moorkop waard! (Dick had een prijs voor reacties die hij buitengewoon kon waarderen, de mensen kregen een moorkop van hem)
Rob V: (…) maar schrok toch van zijn voorkomen (…)
———————————-
Je maakt lezers wel nieuwsgierig. Ik heb alleen mailcontact gehad en hij was heel vriendelijk en positief over mijn eerste bijdrage aan TB.
MIjn moeder zou zeggen als ze Dick had gezien: daar zit geen grammetje vet aan. Dick was broodmager en met zijn lengte (ik schat tussen de 1.85 en 1.90 m) ziet dat er niet echt gezond uit.
Dick rookte enorm veel en at erg weinig, het verbaasde me dat hij daar niet eerdere gezondheidsproblemen door had gekregen.
Dick was de drijvende kracht achter het belastingdossier dat Lammert de Haan en ik in 2014/15 voor dit blog hebben gemaakt en dat zijn actualiteit inmiddels verloren heeft.
Ik heb Dick een keer ontmoet en wij hebben toen een boom opgezet over ‘blogschrijvers’ waar Dick af en toe moeite mee had. ‘Jullie schrijven anders dan echte schrijvers’ was het commentaar van de vakman.
Ik wens zijn familie en vrienden sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Ik heb destijds op Thailand zijn Nieuws uit Thailand altijd enorm weten te waarderen. Daarna via zijn eigen blog. Hij schreef er altijd enkele persoonlijke noten bij. Een bijzondere man, tot op hogere leeftijd actief gebleven en geïnteresseerd in wat Thailand dreef. Dat hij ruste in vrede.
Dit berichtje deed me even schrikken. Ik heb in de laatste jaren tot ongeveer een half jaar geleden nog veel van zijn berichtjes op Facebook kunnen lezen.
Moge hij in vrede rusten.
Zelf heb ik Dick nooit ontmoet, maar leerde hem wel kennen door zijn dagelijkse mails met Nieuws uit Thailand waar ik op ‘geabonneerd’ was. Vond het knap dat hij dit dagelijks voor elkaar wist te boksen, en las dit nieuws dan ook iedere ochtend.
Heb goede herinneringen aan Dick, want bij het insturen van mijn eerste verhaaltjes wist hij me niet alleen streng te corrigeren als ik onnodige schrijffouten maakte, maar me ook te motiveren.
Door me te vertellen dat hij kon zien dat ik plezier beleefde aan het creëren van mijn stukjes, en er vooral mee door te gaan.
Rust in vrede Dick, en sterkte aan de familie.
Dick was een grote steun voor mij toen ik verhalen ging schrijven voor dit blog. Zijn adviezen, opmerkingen en aanvullingen waren meestal heel waardevol. Hij kon ook krachtig uit de hoek komen: “Ik ben halverwege gestopt met het lezen van je verhaal”, schreef hij eens. Ik kon zijn eerlijkheid wel waarderen.
Ik ontmoette hem jaarlijks, zowel in Bangkok als in Nederland. Daar heb ik veel goede en soms wat minder goede herinneringen aan. Hij was niet altijd een gemakkelijk persoon om mee om te gaan.
We hadden gemeenschappelijke herinneringen: hij als vrijwilliger in Kameroen en ik als arts in Tanzania rond de zeventiger jaren. We hebben allebei lang in Vlaardingen gewoond.
Ik betreur zijn heengaan maar koester onze gezamenlijke herinneringen.
RIP Dick
Dick van der Lugt kende ik niet persoonlijk, maar ik heb veel respect voor de wijze waarop hij via zijn blog anderen op de hoogte hield van ontwikkelingen in Thailand. Hij las de Bangkok Post heel grondig en plaatste samenvattingen van artikelen, soms met een kleine kanttekening van hemzelf. Dat moet hem heel veel tijd en energie gekost hebben.
Ik verbaasde mij altijd over zijn enorme discipline, al leek het ook iets dwangmatigs te hebben. Ik vond het fijn om via zijn blog op de hoogte te blijven van ontwikkelingen in Thailand, maar het meest genoot ik van zijn ‘overpeinzingen’, waarin hij soms persoonlijke zaken met zijn lezers deelde. Daardoor werd het voor mij echt Dick’s blog.
Dick was een bijzonder mens om toch altijd zijn kennis en wetenwaardigheden over Thailand met heel veel lezers te delen.
Ieder dag, vele jaren lang, stond hij vroeg op om de Engels talige kranten van Thailand in het Nederlands te vertalen. Ik heb dat altijd ontzettend gewaardeerd vooral omdat hij de Bangkokpost journalistiek altijd flink wist af te kraken, maar toch altijd dat krantje voor ons wist te vertalen met soms een persoonlijk noot van zijn journalistieke ergenis toegevoegd.
Ik heb hem een paar keer persoonlijk ontmoet in Bangkok en ik heb nu spijt dat ik hem niet wat vaker heb opgezocht want hij vond het leuk om te horen dat zijn lezers enthousiast en trouw aan zijn blog waren verbonden.
Dick had een vaste dagelijks patroon waar ik eigenlijk nog te weinig van wist.
Ik zou het mooi vinden als iemand iets meer kon vertellen over het zijn leven in Bangkok en of hij ervoor heeft gekozen om een uitvaart in Thailand te hebben of toch naar Nederland?
Dick heeft in zijn leven een mooie en goede bijdrage geleverd om de wereld beter en mooier te maken.
Ik zal deze bijzondere inzet blijven missen.
Veel dank en ik wens je een vredige reis naar zoveel meer wat wij niet weten.
Danny
hoi Danny
Ik weet niet erg veel over zijn dagelijks leven.
Hij vertelde me wel een keer dat de winkel vlakbij waar hij elke morgen de Bangkok Post kocht dat op een gegeven ogenblik niet meer deed (niet genoeg omzet). Toen moest hij op zoek naar een andere winkel. Hij vond die natuurlijk wel maar het kostte nu elke ochtend een ritje met de motorbike jongen.
Wel dat doet me iets,
Ik had hem de 26ste december een mailtje gestuurd omdat zijn dagelijk nieuwsblog sinds 18 december niet meer actief was, en Dick vertelde mij dat hij flauw gevallen was en zijn kaak ontzet was enzijn rechterarm niet meer kon gebruiken ook alleen soep en pap kon eten daardoor .
Rust in vrede Dick en condoleances aan zijn vriendin en famillie
Rust in vrede Dick
Reeds jaren kende ik Dick. Hij kwam al jaren 2x in de week koffie met mij drinken op Surawong Road, tot half januari. Daarna is het steeds slechter met Dick gegaan en hebben wij ook geen koffie meer samen gedronken.
Vele uren gediscussieerd met hem. Niet altijd waren we het met elkaar eens. En Dick kon soms ook een moeilijke en niet erg sociale man zijn. Maar ach, we hebben allemaal onze gebreken.
Ik zal hem missen. Een kop koffie en discussie zonder Dick met z,n sigaret.
Rust in vrede Dick, in jouw geliefde Thailand.
Heel veel sterkte aan zijn nabestaanden, vrienden en kennissen, Was een geweldige man,
Heb Dick nooit ontmoet maar ik was een trouwe lezer v
an zijn gewaardeerde blog en bewonderaar van de discipline die hij zich oplegde om dagelijks het nieuws te brengen.
Wel enkele malen contact gehad via email – de laatste keer over een al eerder overleden broer (oud-motorcoureur) van hem die ik gekend had.
Rust in vrede, Dick.
De crematie van Dick vind plaats om 12:00 hrs 12-03-2024….
Ik ken je niet, maar je bent wel een van mijn leeftijd…… R.I.P. Dick
Bedankt TB voor jullie bericht. Ik heb Dick ook gekend via twee websites en dergelijke en ben tevens twee keer in Bangkok bij hem op bezoek geweest.
Zoals veel voormalig studenten journalistiek heb ik zijn twee boeken ‘Basisboek Journalistiek’ en “Leren Interviewen’ in de kast staan. Moeilijke eigenzinnige man maar ook wel bijzonder.
Dag, Dick. Rust in Peace.
Bert Vos.
Bedankt voor jullie bericht TB. Ik heb Dick ook gekend en ben tevens twee keer in Bangkok bij hem op bezoek geweest. Hij heeft nog voor mijn website Aziatische Tijger content aangeleverd. Zoals veel voormalig studenten journalistiek heb ik zijn twee boeken ‘Basisboek Journalistiek’ en “Leren Interviewen’ nog steeds in de kast staan. Moeilijke eigenzinnige man maar ook wel bijzonder. Dag, Dick. Rest in Peace. En mijn medeleven met alle nabestaanden in Nederland en Thailand.
Wat een vervelend bericht. Kende Dick niet persoonlijk, maar las altijd met veel plezier zijn berichten op Facebook. Rust zacht Dick.
Jaren geleden, toen het eerste boekje ‘in wording’ was, heb ik regelmatig via de mail contact gehad
met Dick.
In overleg met hem zijn er toen diverse foto’s van mij in het boekje geplaatst, erg leuk!
Veel sterkte voor de nabestaanden van Dick; rust in vrede Dick!