In Memoriam: Frans Amsterdam (54)
Gisteren hoorde ik via Gringo dat Frans Amsterdam in april van dit jaar in Nederland is overleden. Het is niet duidelijk waaraan. Frans, die eigenlijk Frans Goedhart heet, is slechts 54 jaar oud geworden.
Frans schreef in totaal 77 artikelen voor Thailandblog. De eerste op 6 december 2014 en de laatste op 23 februari 2018. Hij had duidelijk een eigen stijl van schrijven die bij sommigen wat weerstand opriep. Zo was hij een uitgesproken ‘butterfly’ die er geen geheim van maakte te genieten van de aanwezigheid van verschillende bardames. Sommige reageerders noemde hem daarom een ‘hoerenloper’ maar daar zat hij niet mee. Hij kon goed tegen de kritiek die sommigen hadden op zijn artikelen. Frans was trouwens altijd eerlijk en open over zijn bedoelingen, ook tegen de bardames zelf. Verliefd worden of een relatie wilde hij niet.
Frans hield van eten, drinken, roken en vrouwen. Bewegen had hij een hekel aan en dat was ook aan zijn postuur te zien. Hoewel ik niets heb gehoord over de doodsoorzaak, zou het zo maar kunnen zijn dat er een verband is tussen zijn levensstijl en zijn vroegtijdig overlijden.
Hij ging meestal een paar keer per jaar naar Pattaya en al jaren naar hetzelfde hotel en bar: Dynasty Inn Hotel en Wonderfull 2 bar. Daar nam hij plaats op zijn vaste stek, met een pakje sigaretten en zijn laptop binnen handbereik. Hij was voor iedereen herkenbaar aan de zweetband om zijn hoofd. In Wonderfull 2 bar was Frans een graag geziene gast. De bardames zorgde voor Frans, die daar de nickname Tuk-Tuk had. Ze brachten hem zijn natje en droogje en als hij een keer te diep in het glaasje had gekeken brachten zij hem naar zijn hotel. Frans was op zijn beurt goed voor de bardames, hij gaf ze als ze platzak waren te eten en te drinken, leende geld uit en soms gaf hij ook wat bahtjes weg om een dame in nood te helpen.
Hoewel ik wel regelmatig e-mail verkeer met Frans had, heb ik hem nooit persoonlijk ontmoet. Zowel niet in Nederland als in Pattaya. Ik heb dat wel getracht, zo ben ik eind vorig jaar nog naar de Wonderfull 2 bar gegaan in de hoop hem daar te treffen. Helaas was hij er toen niet.
Erg triest om nu te horen dat een ontmoeting met hem nooit meer zal plaatsvinden.
Wij zullen de komende tijd een aantal oude artikelen die Frans voor Thailandblog schreef herplaatsen, dit als herinnering aan een markant persoon die op zijn geheel eigen manier genoot van het leven.
Rust zacht Frans, we zullen je verhalen missen.
We zullen je (verhalen) missen.
Rust zacht en geniet in de hemel van al het moois dat ze daar bieden.
Paar weken geleden sprak ik nog een paar vrienden over Frans Amsterdam.Waar blijven zijn mooie verhalen op Thailandblog..Rust zacht.
Tsja Bert Misschien is er wel een Wonderfull 3 bar in de hemel..Wie weet..
Ik moet zeggen dat ik dit al vreesde toen ik een tijd niks meer, ook geen reactie, van zijn hand had gelezen. Ervan uit mogen gaande dat Frans geen al te gezond leven leidde met klaarblijkelijk veel eten, drank en rookwaar, nam ik aan dat kwaliteit van leven bij hem voor kwantiteit (duur) ging.
Desondanks is hij veel te vroegtijdig heengegaan.
Rust in vrede, Frans ‘fransamsterdam’ G.
Good boys go to heaven
Bad boys go to Pattaya
Frans kent nu beide
Rust zacht en laat ons nog eens genieten van je avonturen die je in Heaven beleeft
Begin april bezocht ik de Wonderfull 2 bar. Geen Frans te bespeuren. Ik dacht toen nog dat hij in Nederland was, maar weet nu beter. Een voelbaar gemis. Hier laat hij ook een leemte. Zijn rake reacties, vaak met een rekenkundige exactheid onderbouwd, blijven bij. Hij stond karakteristiek in het leven. Een bijzondere man ging te vroeg heen.
Ik heb Frans 1 keer ontmoet in de Wonderfull 2 bar. Daar kende ze hem inderdaad als mister Tuk tuk. Ook toen was hij in gezelschap van een leuke dame. En hij was populair bij de bardames , die hij met respect behandelde. Zoals het ook behoort.
Een donkerbruin vermoeden is dus toch waarheid gebleken. Hij heeft in ieder geval geleefd op zijn manier en zoals hij wilde leven. Menigeen zal hem missen, zowel in Nederland als in “zijn” bar en hotel in Pattaya.
Het ga je goed, waar je nu dan ook mag wezen. RIP.
Wat een vreselijk bericht. Het zijn altijd de verkeerde mensen die te vroeg heen gaan.
Rust in vrede Frans. Je was een markant persoon met een eerlijke en open mening, wars van wat andere mensen daarvan zouden vinden.
Ik heb altijd genoten van je zo treffend, in geheel eigen stijl, geschreven verhalen. Ik zal ze missen en kijk nu al uit naar de herplaatsingen op dit forum.
Het ga je goed en ik hoop dat je in de hemel je aardse genoegens in het kwadraat mag beleven.
R.I.P.
Ik vroeg me al af we niets meer van Frans hadden vernomen en stond toevallig gisteren op het punt om mijn licht op te steken bij de redactie. Treurig nieuws, het was altijd fijn om zijn stukjes en reacties te lezen. Nu was zijn levenswijze niet de mijne, ik zou het niet kunnen om mijn vakantie door te brengen in en straal van zeg 200 meter, maar het was me wel duidelijk dat Frans op zijn manier genoot en dit met respect naar anderen toe. ‘h0erenloper’ of niet, hij was wel duidelijk en eerlijk. Ik kreeg dus de indruk dat het een vriendelijke man was. Het was juist fijn om ook eens over de schouder mee te kijken met iemand die heel anders is dan jezelf. Andere perspectieven verbreden immers ook je eigen horizon, en zo heb je minder kans op het oogkleppen complex.
Frans, levensgenieter, bedankt voor je stukjes! 🙂
Zelf heb ik Frans regelmatig meegemaakt in de Wonderfullbar 2 waar hij na het late ontwaakte rustig een biertje dronk.
Regelmatig kwam er iemand langs waar hij dan een afspraak mee had.
Zijn reis naar Cambodja heeft hij in Wonderfullbar 2 voorbereid en ons doen genieten van zijn ervaringen.
R.I.P.
Rust in vrede Frans. Ik heb genoten van je prachtige verhalen.
Op Youtube kun je Frans nog even zien genieten in zijn geliefde bar.
Te vinden op: Wonderfull 2 Bar Soi 13 oktober 2015
Condeolances voor zijn familie maar zeker ook voor zijn Thaise ‘vaste’ vriendinnen, waarmee hij ons met een aantal, via zijn verhalen, heeft laten kennis maken. Frans scheen niet te beroerd om met enige regelmaat een Thaise dame in nood financieel hulp te bieden. Zeker wat dat betreft zonder meer een toffe peer en er bovendien geen dubbele agenda op na hield. Een goed idee van de redactie om enkele verhalen van hem te herplaatsen.
R.I.P.
R.I.P. Frans
Rust zacht Frans…
Bij deze wens ik mijn medeleven te betuigen aan zijn famïlie en vrienden. RIP Frans.
Frans heeft in het verleden gereageerd op mijn reakties en omgekeerd. Mij was het niet opgevallen, omdat ikzelf de laatste tijd niet erg actief ben op Thailandblog wegens te druk. Ik zal zijn reakties en zijn artikels missen.
Het schokt mij enorm dat hij op nog zo een jonge leeftijd is heengegaan. Ik vind dat niet eerlijk. Maar God zal zijn reden gehad hebben. En dat bedoel ik absoluut niet negatief.
Frans, het ga je goed in de eeuwige jachtvelden.
Een voornaam mens! Een voorbeeld voor allen! Hij ruste in vrede!
RIP mr Tuk Tuk.
Het ga je wel Frans…. RIP
Namens alle vrijwilligers van Charity Hua Hin Thailand bedankt Frans, voor verschillende donaties t.b.v. de minder bedeelden onder ons.
Rust in vrede.
Hoewel ik Frans Amsterdam niet persoonlijk gekend heb, kwam er in zijn stukjes een stuk spanning naar boven.
Tien jaar geleden stond op zijn bucketlijst de manier van leven, zoals hij die de laatste paar jaar geleefd heeft: intensief.
“Maar wat DAARNA zou komen, maar als een kadootje gezien moest worden, gelet op mijn mogelijkheden”.
(Intuitief een boodschap afgeven)
Ook bij “Lichaamsbeweging”sept. 2017 is er sprake om een groot uithuilceremonie te gaan organiseren als hij terug naar Nederland zou gaan. Zeven maanden na dato is het doek inderdaad gevallen. Het boek is gesloten.
R.I.P. Frans
RIP Frans, je was mijn naamgenoot en dat betekend “de vrije” jammer dat je die vrijheid bekort hebt door je levensstijl. Maar goed het was jou keuze. Persoonlijk verruim ik altijd mijn horizon zonder de walm van rook of alcohol. Volgens sommige zou ik dan een saai leven hebben, Ze moesten eens weten, ik ben zelfs uit de dood opgestaan om verder te epibreren.