Mini-dagboek van Cor van Kampen
Vandaag Boeddha dag. Zit in de avond buiten. De geur van wierook komt mij tegemoet. De lichtjes in de tempel branden. Het is heerlijk weer.
Mijn dorp waar ik al 8 jaar woon ligt vlak bij zee. Altijd een heerlijk briesje. Bijna klaar om te gaan eten. De patat staat klaar om in de pan te gaan. Ik heb 2 schnitzels gemaakt en een salade. Natuurlijk eigen recept. Gaan je gedachten weer terug naar vroeger.
22 jaar zware arbeid in de scheepsbouw. Dag en nacht gewerkt. Altijd klaar gestaan voor de firma. Het was scheepsreparatie (grote olietankers) en bij problemen met de machines moesten die schepen zo snel mogelijk weer varen. Mijn firma heeft mij naar diverse opleidingen gestuurd. Vooral in planning.
Later toen de scheepsbouw in Amsterdam niet goed ging kreeg ik een baantje bij de gemeente waterleiding Amsterdam, mede dankzij mijn particuliere opleidingen. Ik heb dat ruim 23 jaar gedaan. Verantwoordelijk voor alle gezamenlijke werken met andere diensten in Amsterdam. Dat was natuurlijk niet echt lichamelijk zwaar, maar het was wel een stress baan.
En nou zit ik hier in Thailand buiten en ben gelukkig met mijn Thaise vrouw en familie. Ik geniet elke dag van het leven. Kankeren op de Thaise samenleving doe ik soms ook. Ik kan geen hekel aan ze krijgen. Ruim duizend kilometer van Nederland is nou eenmaal de cultuur en opvoeding totaal anders dan bij ons.
Wij hebben overal regeltjes voor en daar werd ik ook doodziek van. Hier hebben ze er vele malen minder, maar daar word ik ook wel eens doodziek van. Dus als laatste. Ik ga nou mijn patat bakken en mijn bier opdrinken. Geen misverstanden, ik eet ook vaak Thai.
Cor van Kampen