Ja, ik snap het. Die hardnekkige neiging om Nederland en Thailand tegenover elkaar te zetten in een vergelijking die altijd in het voordeel van Thailand uitvalt. Een klassieker onder expats en overwinteraars. Een rituele afstraffing van dat treurige poldermoeras waar ze ooit hun belastingaangiftes deden. Nederland wordt systematisch neergezet als een troosteloze gevangenis waar het altijd regent, de prijzen absurd zijn en de overheid zich met elke ademhaling bemoeit. En Thailand? Dat is het beloofde land. Het walhalla van goedkope biertjes, eeuwige vrijheid en tropische verrukkingen.
“In Thailand kost een maaltijd nog geen twee euro, in Nederland ben je voor een broodje kaas al een vermogen kwijt!” Ja, inderdaad. Maar misschien heeft dat iets te maken met het feit dat je hier geen AOW-premies, absurde belastingen en een sociaal vangnet betaalt waar de halve bevolking op leunt. Wil je ruilen? Echt? Vergeet dan niet dat je in Thailand met een lokaal salaris ook voor datzelfde broodje kaas een halve dag moet werken.
“In Thailand is het leven zo heerlijk ongedwongen, geen betuttelende regels zoals in Nederland!” Zeker. Totdat je een vergunning nodig hebt. Of een simpel documentje moet laten stempelen. Dan begint de nationale sport: van loket naar loket gestuurd worden zonder duidelijke uitleg, tot je het gevoel hebt dat Kafka persoonlijk de regelgeving heeft geschreven.
Ik bedoel, Nederland is een administratieve jungle, dat klopt. Maar daar weet je tenminste waar je aan toe bent. In Thailand voelt het vaak als een bureaucratisch spelletje Ganzenbord: Ga terug naar start, wacht drie dagen, bezoek een ander kantoor, werp een dobbelsteen en hoop dat je deze keer de juiste rij hebt gekozen.
“Hier betaal je bijna geen belasting, in Nederland persen ze je helemaal leeg!” Ja, heerlijk toch? Totdat je beseft dat er hier geen vangnet is. Geen zorgtoeslag, geen WW, geen gratis fysiotherapie als je na je scooterritje in een kuil bent verdwenen. Maar ach dat zijn details. Zolang jij maar goedkoop een biertje kunt drinken, toch?
Nederland wordt altijd afgeschilderd als een belastinghel, een financieel gevangenkamp waar de Belastingdienst ’s nachts onder je bed loert. Maar zodra er iets misgaat, is het ineens fantastisch dat je recht hebt op uitkeringen, degelijke gezondheidszorg en een pensioen dat niet afhankelijk is van hoeveel Chang-biertjes je hebt bespaard.
“Hier voel ik me vrij, in Nederland zit alles vast in regeltjes!” Totdat je per ongeluk iets zegt dat net zo gevoelig ligt als een soufflé in een aardbeving. Vrijheid is een prachtig concept, maar niet zonder grenzen. En nee, die vrijheden gaan niet alleen over roken op het terras en onbeperkt bier bestellen zonder sluitingstijd.
In Thailand lijkt alles losser en relaxter. Totdat je ineens op plekken komt waar het gezag geen grapjes maakt. Waar regels onzichtbaar zijn, maar keihard worden toegepast als je ze per ongeluk overtreedt. Wil je het risico nemen? Of begin je dan toch een beetje heimwee te krijgen naar die vervelende, maar voorspelbare Nederlandse regeltjes?
Het is heerlijk om Nederland af te schilderen als een grauw, overgeorganiseerd belastingkamp en Thailand als een zonovergoten vrijstaat waar alles fantastisch is. Maar laten we niet doen alsof het paradijs werkelijk bestaat. Elke plek heeft zijn eigen gekte. Zijn eigen nadelen.
Ik geef het toe: ik ben zelf ook schuldig. Ook ik heb ooit met een koude pils in de hand geroepen hoe geweldig het hier is en hoe vreselijk Nederland eigenlijk was. Totdat ik voor de derde keer op een overheidskantoor zat, zonder airco, met vijf verschillende formulieren in mijn hand en een ambtenaar die mij aankeek alsof ik net een existentiële crisis had veroorzaakt.
Nederland mag dan een overgeorganiseerde regeltjesdystopie zijn, maar zodra de eerste echte problemen opduiken, is dat polderlandje ineens toch zo slecht nog niet.
Dus ja, geniet van Thailand. Bewonder de zonsondergangen, slurp die noedelsoep weg en koester de vrijheid die je hier ervaart. Maar misschien, héél misschien, is het tijd om Nederland niet langer als de Grote Boze Betuttelstaat te zien. Want geloof me, er komt een moment dat je die netheid, structuur en voorspelbaarheid toch ineens mist.
En dat is het moment waarop je beseft dat appels met kokosnoten vergelijken misschien niet zo’n goed idee was.
Ik merk dat ook dikwijls.
Men gaat inderdaad al snel de positieve punten van Thailand bovenhalen en vergelijken met de negatieve van het eigen land.
Dat is natuurlijk eenvoudig met een gevulde beurs die maandelijks zonder vragen aangevuld wordt door het eigen land.
Maar menig houdt er te weinig rekening mee dat het vooral dankzij onze landen (ik neem er even België bij voor het gemak) en die regelgeving daar tot gevolg heeft dat we nu met een zekere welvaart ons leven kunnen leiden in Thailand.
Andersom kijken Thai heel anders naar onze landen en willen die “ongemakken” die vele van ons graag opwerpen over Nederland/België er met plezier bijnemen, als dat tot gevolg zou hebben dat ze daar ook de (maandelijkse) voordelen van krijgen.
Klopt hélemaal Ronny,
Maar ík ben toch blij dat m’n wiegje in Brabant heeft gestaan.
Én dat ik m’n hele leven lang belasting mag betalen. En daardoor is het goed geregeld in Ned en ben ik inmiddels al lang gewend aan onze regeltjes, maar we weten teminste “waaraan en waaraf”!
Dáárom voelt het als ‘n voordeel om ‘s-winters in Thailand te mogen verblijven en de zomers in Europa mag vertoeven.
Wees maar gerust. Ik ook. In Mechelen dan wel…. 🙂
Maar kan me soms wel ergeren aan mensen die dan liggen afgeven op hun eigen land en vergeten dat dat land met zijn regeltjes en voorschriften voor een groot deel verantwoordelijk is dat ze later die keuze kunnen maken.
De illusie dat Thailand een paradijs is staat of valt met wat u op uw bankrekening hebt. Bijvoorbeeld uw pensioen uit dat vervloekte Nederland. Hier in Thailand werken mensen de hele dag voor 5 grote flessen Chang bier (300 baht) Zoudt u dat willen?
In deze colomn wordt vergeten te zeggen dat het mogelijk vooral geldt voor de relatieve nieuwkomers onder de pensionado’s.
Er zijn zat anderen die de charme kunnen waarderen met de nadelen die het brengt.
En ja, Nederland is goed geregeld voor veel mensen maar dat gaat ten koste van een ander oftewel de werkende betalende voor een kansloze. In dat geval voor mij liever zelfcontrole en een tropischleven en als het klaar is dan is het zo en dan gun ik graag de Thaise nabestaanden hun belastingvrije erfenis.
Mijn kennis uit Nederland is dan inmiddels ook al verspreid en men doet het er maar mee want ik ben geen prekider met het willen winnen van zieltjes in armoe om ze daarna te steunen.
Hard en rauw en ondertussen niet altijd te duiden vanwege de gezelligheid en het aanpassings vermogen.
Er zullen er altijd wel zijn die zonder hulp hun eigen broek kunnen ophouden en zelf voor hun oude dag zullen zorgen.
Ik hoor ze graag allemaal roepen dat ze niets willen afdragen en zelf wel voor hun oude dag zullen zorgen.
Vele zullen echter niet aan de verleiding weerstaan van te leven naar het inkomen van het moment en iets voorzien voor de oude dag is dan iets waar ze morgen wel aan beginnen.
Tot die morgen ineens vandaag wordt natuurlijk….
De dag dat de overheid dat niet doet voor zij die hun broek niet kunnen ophouden zijn de financiele rampen bij pensioen niet te overzien denk ik.
Deze column is alweer ‘boenk erop’ (zegt men hier in België ). En jawel ook de reactie van Ronny 😉 Neen ik kan daar niets aan toe te voegen. Ook mijn Thaise partner niet (hier in België ). Ik onthoud vooral ‘ dat de regelgeving daar tot gevolg heeft dat we nu met een zekere welvaart ons leven kunnen leiden in Thailand’ (in ons geval dat we ten gepaste tijde kunnen naar Thailand reizen). Om in beide landen met beide voeten op de grond te staan. Met alle ongemakken , voordelen en zonder zomaar de illusies voor waar aan te moeten nemen . In beider paradijzen …
Is het niet zo dat wij die in Thailand wonen, het land ophemelen om een stukje onzekerheid te overwinnen.
Ik ben hier zelf net vier maanden woonachtig. En legitimeer de stap die ik gemaakt heb met de positieve punten af te wegen tegen die van Nederland. Het is nogal een stap om met ruim 60 jaar op de teller om naar Thailand te gaan. Financieel, emotioneel, ik heb best wat achter gelaten en daar licht een motivatie achter. Of die motivatie nu vals of terecht is, het is wel een fundament om hier op positieve wijze te verblijven. Bij mij is deze motivatie grotendeels terecht en is de stap om hier naartoe te gaan weloverwogen. Natuurlijk kijk je dan wat meer naar de positieve punten dan de negatieve en dat lijkt mij ok, want zo blijf je positief.
Als daar dus elke keer aan gekrabbeld wordt, wekt dat wat onzekerheid op. Mijn pa die om de hoek kijkt en zecht, zou je dat nou wel doen jongen. In Thailand heb je ook problemen. Dat klopt, die zijn er ook, maar alles tegen elkaar afgewogen zijn die hier makkelijker op te lossen.
Simpelweg kan ik hier met pensioen en hoef niet meer te werken, elke ochtend in de auto, soms nog ijskrabber ook, stress door hoge verwachtingen bla bla. Ja Nederland is ook ok, maar moet ik simpelweg 40 uur werken. Dus wat maakt het dan uit of ik hier 1x per jaar een dag in het visabureau moet zitten. Of een enkele keer tegen iets Thais ambtelijke bestuurder aanloop, daarna zit ik weer lekker te lezen, met een goedkoop hapje en drankje.
Geen rancune tegen NL, Thailand heeft zo zijn dingetjes. Accepteer dat, lach erom zoals bij dit land hoort en stop met dat typische Nederlandse gezeik. Lol.
Frans
Ik ben blij, dat ik niet in Thailand geboren ben, maar in Nederland. Dat ik in Nederland een goede opvoeding heb gekregen en gestudeerd heb, dat ik daardoor nu in het tropische Thailand kan genieten van mijn oude dag met een lekker koud biertje ‘s avonds met gezellige mensen om me heen.
Thailand is geen emigratieland. Dat maken we ons zelf wijs. Je mag Thailand binnen als toerist een week of 6, als retired 90 dagen, met O-A een jaar. Na die 6 weken, 90 dagen of een jaar heb je gedwee verlenging van verblijf aan te vragen, en er is maar één argument dat TH overtuigt: geld! Heb je een minimaal maandinkomen, of een minimaal bedrag op de bank: dan is er een verblijfsakkoord voor een volgend jaar. Daarna begint de riedel opnieuw. Let op: “maarage” krijgt een stempel “under consideration”.
Heb je geld: ja, dan kun je met een goedkoop hapje en drankje in je luie stoel, en heb je geld wat maakt het dan uit dat je 1 x per jaar bij Immigration wordt verwacht? Precies: als je geld hebt. Kortom: waarom in Thailand kokosnoten nooit vergelijken met Nederlandse appels? Als blijkt dat je je schepen hebt verbrand.
Nou ja, ‘heb je geld, heb je geld’ ? Met de huidige koers praat je over zo’n 1.800€ per maand om de (NL) Visumondersteuningsbrief te krijgen voor de beroemde 65,000฿ per maand, waardoor je weer een jaar in Thailand mag blijven (ik praat dan even niet over de 800k฿ op de bank als mogelijkheid). Ook in Thailand heb je wel wat nodig wil je een beetje goed ‘leven’. Denk dat 1.800€ per maand in NL, niet echt een vetpot is.
Nee, ik denk dat voor velen de meeste zorgen in Thailand uit zouden moeten gaan over de ziektekosten verzekering. Want DAT (buiten soms lange wachttijden), is natuurlijk wel goed geregeld in NL.
Precies, in TH krijg je nooit een stempel waaruit blijkt dat je geïmmigreerd bent. Je bent altijd maar een non-immigrant. Is de koers 34,5, zoals een poos geleden, red je het niet met 1.800€. Mag je een jaar omdat je ฿800K op de TH bank hebt, dan heb je met dood geld te maken. Nee, nooit kokosnoten prijzen in vergelijk met appels, want het kon wel eens dat je die tegen komt in een fruitmandje.
Je hebt het duidelijk en goed verwoordt Rijck.
Thailand is ‘n “vakantie-land”!!
Niet meer en niet minder, want zo zijn wij allemaal ooit ‘ns naar Thailand gegaan: “we gaan op vakantie”
En Thailand is niet zo rijk om die binnenkomers te verwennen zoals de Europeanen kunnen.
Europa is door z’n rijkdom verworden tot ‘n “verblijfs-gebied” voor vakantiegangers maar ook voor mensen wiens wiegje niet zo stabiel stond.
Appels van niet ver van de boom.
Dit thema is hier al zo vaak besproken en zal altijd duizend en 1 verschillende reacties oproepen.
Een paar dingen zijn gewoon feiten zoals,het weer is in Thailand een stuk zonniger,je kan hier ook veel meer doen met je geld en je wordt niet gestoord hier van alle regeltjes en belastingen.
Maar het is voor iedereen verschillend waar je je het prettigst voelt en dat kan dan ook nog eens van de een op de andere dag veranderen door omstandigheden die je zelf niet in de hand hebt.
Ik spreek hier pensionada’s die hier helemaal op hun plaats zijn maar ook pensionada’s die eigenlijk alleen maar hier zijn omdat ze een thaise partner hebben, het weer kunnen ze niet tegen, het eten lusten ze niet,ze begrijpen de Thaise bevolking niet en als je ze wat beter kent en door vraagt dan zeggen ze dat ze eigenlijk het liefste terugkeren.
Ik ken ook wat pensionada’s die het beste van 2 werelden hebben, ze zijn een half jaar hier en een half jaar in Europa, misschien is dat wel de beste oplossing.
Ik haak in op je laatste zin, Geert: ik ben zo’n pensionado die het jaar in – vrijwel – gelijke brokken Thailand en Nederland verdeelt. Voor mij is dat in alle opzichten de beste oplossing; ik behoud m’n basis met alles wat daarbij hoort in Nederland en breng de herfst en winter door in Thailand. Ik zie van beide de voor- en nadelen maar kijk ook telkens weer uit naar het maken van de wissel in beide richtingen. Eind deze maand weer naar huis (want dat is Nederland toch in net wat sterkere mate dan Thailand), een heerlijk vooruitzicht, en tegelijkertijd weet ik dat ik in het najaar ook weer met heel veel zin richting Thailand ga.
Zoals je zelf zegt: het beste van 2 werelden – voor mij dan……
Daar sluit ik mij bij aan. Ook bij mij is Nederland mijn thuis. Zelfs mijn Thaise vriendin vindt Nederland prachtig (in de zomer).
Voor mij hetzelfde, maar dan verdeelt tussen Belgie en Thailand. Momenteel pendelen we nog op en af maar ik ben mijn werk hier rustig aan’t afbouwen, heb nog even de tijd want krijg mijn pensioen pas achter 3 jaar. Toch hebben we al onze toekomst uitgestippeld. Deze zomer gaan de bouwwerken starten van onze 2de en definitieve woning. De bedoeling is dat het volledige project achter 3 jaar klaar is. Mijn Thaise echtgenote en ikzelf hebben besloten het jaar in 2 te kappen, we denken dat dit de beste oplossing voor ons is, de tijd mooi verdeeld tussen onze 2 families. Daarbij in alles heb je voor- en nadelen, het ligt aan jezelf wat je ervan maakt en hoe je ermee omgaat.
Hoe ging de spreuk nu alweer….. Hoe langer je over je levenspad wandeld, hoe meer wijsheid je tegekomt.
Ook net wat ik al 1000 keer schreef. Als je doorvraagt hoor je bij sommigen een heel ander verhaal. Vaak hoor ik ie dan 5 minuten later weer roepen hoe graag ze in het paradijs zijn (als de partner komt meeluisteren)
Dat maakt voor mijn vrouw alvast niet uit. Integendeel.
Die is even graag 6 maand in Thailand en 6 maand in Belgie (zomermaanden dan wel).
1 mei zijn we dus weer richting Belgie tot ergens begin november…
Ik houd van België en Thailand om te leven, iedereen praat over het pensioen die ons iedere maand in de schoot geworpen wordt, maar niemand schrijft dat de meeste mensen 45 jaar gewerkt en betaald hebben om dit pensioentje te krijgen. Ik heb slechts 1538 euro pensioen; akkoord, wat in Thailand een klein fortuintje is, maar als ik wil leven zoals in België, ik heb geen ander inkomen, dan leef ik van het ene pensioentje naar het andere, dit zonder losbandigheden, gewoon eten, pintje drinken; geen auto, geen bromfiets, normaal huis.Groetjes aan
iedereen en aub slacht mij niet af met mijn verhaal want ik denk dat er nog veel gepensioneerden zijn zoals ik.
Niemand slacht je af hoor, maar dankzij die regeltjes in o.a. Belgie kan er een pensioen uitgekeerd worden en dat is mijn uitgangspunt.
Trouwens op zich heb je tijdens de jaren dat je gewerkt hebt niets betaald voor je eigen Belgische pensioen, maar wel voor diegene die toen op pensioen waren. Diegene die nu werken betalen jouw pensioen. Het is niet een bedrag dat je zelf opgebouwd hebt met de jaren.
Maar dan nog. De bijdrage die je betaald hebt toen je nog werkte is nooit genoeg voor het pensioen dat je nu krijgt en dat diende ook nog voor meer zaken dan pensioen.
Daarom dat het ook zo belangrijk is dat er zoveel mogelijk mensen aan het werk zijn. Net om o.a. die pensioenen betaalbaar te houden. Hoe meer werkende, hoe meer er bijdragen en hoe betaalbaarder o.a. die pensioenen worden.
Maar je kan altijd wel eens uitrekenen hoeveel je tijdens die 45 jaar dat je gewerkt hebt zelf zou moeten gespaard hebben om maandelijks dat bedrag te kunnen ontvangen… geeft je alvast een idee.
Voor de Nederlanders. Wat Belgen pensioen noemen is wat jullie AOW noemen. Het is m.a.w. iets dat de overheid uitkeert en niet iets prive opgebouwd wordt.
Oh, ik dacht dat het pensioen dat de overheid uitkeert in België ‘rustpensioen’ heette? Ook in NL betalen diegene die nu werken de AOW voor diegene die er gebruik van maken. Omslagstelsel heet dat met een mooi woord. Eigenlijk is de AOW geen pensioen wat velen zeggen, maar een uitkering. Ik weet echt niet in wat voor orde deze Belgische uitkering is. Maar bouwen Belgen dan geen extra pensioen op bij een bedrijf of bedrijven waar zij hebben gewerkt ?
Natuurlijk bestaat dat ook via de wergever alhoewel niet overal.
Maar als een Belg spreekt over zijn pensioen dan zal die daar altijd zijn wettelijk pensioen mee bedoelen dat hij maandelijk van de overheid krijgt.
Dat kan dan een rust en/of overlevingspensioen zijn want dat zijn de 2 wettelijke pensioenen die iemand van de overheid kan ontvangen.
Dat is dan de eerste 1 ste van de 4 pijlers. En het hangt dan van de persoon af op hoeveel pijlers zijn pensioen opgebouwd is.
1ste pijler het wettelijk pensioen uitgekeerd door de overheid
2 de pijler aanvullend bedrijfspensioen wat je opbouwt via je werkgever. Meestal is dat iets dat je samen met de werkgever betaalt.
3 de pijler pensioensparen en langetermijnsparen, iets dat je zelf opbouwt waar je een fiscaal voordeel mee bekomt tijdens het sparen
4 de pijler niet-fiscaal sparen zijn dan producten die je zelf opbouwt met spaarrekeningen, beleggingsfondsen, verzekeringsproducten of zelfs ontroerend goed zonder fiscaal voordeel
Ik denk dat dit in Nederland ongeveer dezelfde pijlers zijn alleen noemen die misschien iets anders?
Maar ik weet dat daar nogal eens misverstanden door onstaan als een Belg het over zijn pensioen heeft. Dan heeft hij het over de eerste pijler daar waar het in Nederland meer over de 2de pijler zal hebben bij pensioen. Daarom dat aanvullende tekstje
Trouwens dat betalen door de huidige werkenden voor de huidige gepensioneerden wat dan in Nederland met een mooi woord “Omslagstelsel” noemt, noemen wij in Belgie het “Repartitiesysteem” 🙂
Beste Pjotter,
er zijn verschillende soorten pensioen in Belgie: rustpensioen-overlevingspensioen-weduwepensioen-overbruggingspensioen. Ik ga de verschillende soorten hier niet uitleggen, ga eens googelen.
ALLE legale pensioenen komen in Belgie van de Federale Overheids Dienst pensioenen, of dit nu een overheidspesioen (ambtenaren pensioen), een pensioen is van een zelfstandige of een privaat werknemers pensioen.
Je kan in Belgie ook een extra legaal pensioen opbouwen. Er bestaat het penisoensparen en ook de groepsverzekering. Van beiden zijn de betaalde premies fiscaal aftrekbaar.
– Een groepsverzekering: hier betaal jij zelf een deel van de premie en de werkgever betaalt ook een deel. Hoe groot het deel werknemer-werkgever is verschillend van contract tot contract.
– Pensioensparen: betaal je volledig zelf.
De systemen zijn totaal anders in Belgie dan in Nederland.
In Belgie is het legale pensioen afhankelijk van de inkomsten en dus ook de bijdragen, gedurende de volledige actieve loopbaan. Dus geen vast bedrag zoals de AOW, wat eigenlijk geen pensioen is maar een uitkering is, in Nederland.
Eerlijk verhaal.
Wij hebben ook niet veel meer, 2100 euro.
Wel huis en auto betaald.
Kunnen er goed van leven.
Hè, hè eindelijk is een Colum die meer de waarheid zegt en niet door die Thaise roze bril kijkt.
Ik vind Thailand heerlijk om te verblijven en heb hier al tien jaar een condo wat uitstekend bevalt.
Goedkoop is Thailand al lang niet meer. Hier op Phuket, betaal ik voor boodschappen veelal net zoveel als in Nederland. De Thaise noedels ja, die zijn goedkoop. Thaise vriendelijkheid is ver te zoeken. Goedemorgen of hallo kan er nooit vanaf. Toch blijf ik zelf altijd volhouden om gedag te zeggen, mijn vrouw verklaart me voor gek, haha. In winkels vind ik die vriendelijkheid ook niet. Maar ook niet in Nederland.
Conclusie is dat ik met een glimlach van het heerlijke weer en natuur geniet en ik de winter in Nederland heerlijk oversla en zie dat het ene land of het andere niet beter is. Geniet van het leven zowel in Nederland als in Thailand
Inderdaad Thaise vriendelijkheid is ver te zoeken als er geen onmiddellijke geldelijke return verwacht wordt. Gelukkig zijn er dan lezers die met verhaaltjes in Bouquetstijl of zoals in een dokters-of kasteel(tempel?) romannetjes zichzelf en de lezer ermen illusies blijven voorhouden. Therapeutisch kan dat ook belangrijk zijn Ik lees ook stapels boeken en sleur ze zelfs mee naar Thailand. Even lekker aan de werkelijkheid ontsnappen. Hier en daar.
Ja Bert,
Maar je mag Phuket, Pattaya en de andere toptoeristen-smeltkroezen níét vergelijken met de rest van Thailand.
Ik veroef al 15 jaar, deeltijds, in Isaan en groet iedereen en vaak ben ik niet snel genoeg en wordt ik begroet!
En omdat Phuket en Pattaya bijna “Westers” zijn, betaald je ook westerse prijzen!
Had je anders verwacht?
Het paradijs bestaat niet daar heb je natuurlijk gelijk in. Dat bestaat hier niet en ook zeker in Nederland niet[meer]. Alleen ,ik spreek voor mezelf, was het voor een kleine ondernemer met nieuwe ideeen , vaak ind ehoreca, gewoon niet meer te doen. en je begon ook over de regels de hier , in thailand ook zijn, maar staan in geen vergelijk met die onzin regels die heel Nederland plat leggen. En let op , we zijn er nog niet vanaf, ze zijn wakker, maar eer dat alles misschien weer normaal word is dat kleine land onder water. Negatief verhaal van een vrolijke gepensioneerde die blij is dat hij weg is. En hier moet ik idd aan slechts een paar regels voldoen en klaar ….als je alles goed geregeld hebt en een paar spaarcenten hebt. al het goede.
In feite maakt het niet uit in welk land men woont. Uiteindelijk draait het slechts om één ding! ……………Hoeveel geld heeft men op zijn rekening staan. Dat en dat alleen bepaalt in welke mate men een plezierig leven kan hebben. Des te meer geld, des te onafhakeler men is en bijgevolg des te minder men afhankelijk is van regelgeving, in welk land dan ook. De problemen komen pas of meestal als men ‘boven zijn stand’ wil wonen.
Moraal van dit verhaal: Pas de keuze van wonen aan, aan de financiële middelen die men heeft.