Een Thaise tempel nader verklaard
Wat Khao Suwan Pradit in Don Sak
Wie naar Thailand gaat zal zeker een keer een boeddhistische tempel bezoeken. Tempels (in het Thais: Wat) kom je overal tegen zelfs in de kleine dorpjes op het platteland.
In iedere Thaise gemeenschap, neemt de Wat een belangrijke plaats in. Op het tempelterrein zie je een aantal gebouwen en relikwieën en dit artikel een lees je waar ze voor dienen.
Een typisch Thaise Wat (tempel) wordt omgeven door twee muren die hem van de seculiere wereld afsluiten. De vertrekken van de monniken liggen tussen de buiten- en de binnenmuur. In grotere tempels staan vaak Boeddhabeelden langs de binnenmuren, die dienen als kloostergang of meditatieruimte. Dit deel van de tempel wordt Buddhavasa of Phutthawat genoemd.
Tussen de binnenmuren, op gewijde grond, ligt de Bot of Ubosot (wijdingsruimte), die wordt omgeven door acht stenen tafels. Dit is het heiligste deel van de tempel; er worden tempelwijdingen en speciale ceremonies gehouden en er mogen alleen monniken komen. In de bot staat een Boeddhabeeld, maar de belangrijkste Boeddhabeelden bevinden zich in de Viharn (ceremoniezaal).
Op de binnenplaats staan ook de klokvormige Chedi of Stoepa’s, waarin relieken van de Boeddha worden bewaard en de hoog oprijzende torenspitsen of Prang in Cambodjaanse stijl. Overal in het tempelcomplex zijn sala (open paviljoens) te vinden; de grootste is de sala kanpnan (studiezaal), voor het middaggebed. Behalve Boeddhabeelden zal je ook veel mythologische figuren op het tempelterrein aantreffen.
Tempels in Thailand zijn vrij toegankelijk. Er gelden wel een aantal regels want een tempel is voor Thai een heilige plek:
- Bedek blote lichaamsdelen zoals schouders en benen tot aan de knie. Geen diepe decolletés. Hoeden of petten moeten af.
- Stoor de biddende mensen niet. Praat niet te luid.
- Wijs nooit met je voeten naar een Boeddhabeeld. Zorg dat je voeten naar achteren wijzen als je gaat zitten.
- Trek altijd je schoenen uit bij het binnengaan van een tempel. Ook als er geen bord staat!
De meeste tempels in Thailand hebben maar een (1) muur waarbinnen al de genoemde gebouwen staan.
Soms zijn er twee gebieden met elk een aparte muur eromheen: de Putthawat met de Ubosot, Wihaan etc (Puttha betekent de Boeddha)
en de Sangkhawat (Sangkha is het monnikendom) waarin de huisjes, koetie’s, (nu paleisjes) van de monniken staan met keuken en toiletten.
De Ubosot (inwijdingsruimte) met die 8 gewijde stenen (sema’s genaamd) eromheen staat niet in elke tempel, is vaak afgesloten, maar open alleen wel degelijk toegankelijk voor mannen. Verboden voor vrouwen….
Die studiezaal heet Sala kaanpriaen (zaal en sala hebben dezelfde wortel uit het Sanskriet…).
Vaak is er ook nog een bibliotheek, ho trai genaamd, en natuurlijk die prachtige grote Phoo boom waaronder volgens de legenden de Boeddha verlicht werd.
Graag wil ik meer te weten komen over de talrijke beelden die men tegenkomt in de Thaise Tempels en Thaise cultuur. Waar kan ik meer informatie vinden over dit onderwerp