On the road (5) met Lung Addie

Als gevolg van vorige op het blog verschenen artikels “on the road in de provincie Chumphon 1-2-3-4” zijn er reeds verschillende lezers geweest die deze tochten zelf wilden beleven. Zo was er verleden jaar een groepje van 7 mensen, allen Belgen, uit Hua Hin, die deze tochten, met Lung Addie als begeleider, wilden meemaken.

Afspraken werden gemaakt, verblijf en huur motorbikes werd geregeld en dus op pad voor de motorbiketour “North”, van Pathiu naar Ban Boet en de volgende dag de”Zuidelijke” van Pathiu naar Ban Sai Ri met “Prince of Chumphon” als einddoel. Deze ritten bleken, ondanks het feit dat de Zuidelijke toer echt uitregende, in goede smaak van de deelnemers gevallen te zijn want onlangs werd er een nieuwe afspraak gemaakt om ook de grote toer richting Ranong en Patho, met ongeveer dezelfde groep mensen, uit te voeren. Wegens het feit dat twee van de vorige deelnemers niet in Thailand waren bleef de groep ditmaal beperkt tot 5 deelnemers.

De nodige afspraken werden gemaakt, hotel in Ranaong gereserveerd, 5 motorbikes gehuurd voor 3 dagen. Plaats van samenkomst en vetrek te Thung Wualean Beach. Door Lung Addie werd enkele dagen vooraf nog een laatste verkenningsrit uitgevoerd want er was een nieuw interessant viewpoint bijgekomen en dat wou hij vooraf gezien hebben. Alsook de vlotrafting in Patho moest vooraf eens herbekenen en gereserveerd worden.

Zoals steeds waren er bij het vertrek enkele hindernissen te nemen. We zijn tenslotte in Thailand en je mag geenszins verwachten dat alles van A tot Z zomaar perfect zal verlopen. Het zou tenslotte niet prettig zijn….. perfectie? De eerste hindernis was het feit dat één der gehuurde motorbikes meer benzine lekte dan deze kon verbruiken. Bij de eerste tankbeurt, een tweetal km van het vertrekpunt, werd dit zichtbaar. De benzine piste er gewoon uit. Terug naar de plaats van vertrek waar echter geen reserve motorbike meer te beschikking was. Dus maar op zoek naar een prive motorbike.

De relaties van Lung Addie deden hun werk en er werd snel, met dan nog het geluk dat het een PCX was, een motorbike gevonden. Dus nu de echte start van de lange rit naar Ranong, een dikke 150km vanaf het vertrekpunt. Zoals steeds zorgt Lung Addie voor “Safety First”. Een zware motor voor de groep en ditmaal een pickup, met als bestuurder de Thaise buurman van Lung Addie, achter de groep. Ditmaal kon hij zelf niet met de motor op stap wegens rugklachten. Het voordeel was dat de persoonlijke bagage van de deelnemers met de pickup meekon.

Langs Mueng Chumphon gaat het eerste deel noodgedwongen langs de A4 richting Ranong. Hoewel het eerste deel van deze weg saai is gaat die snel over in een heuvelachtig en kronkelend parcours langs de grens met Myanmar. De snelheid werd beperkt tot 50-55km/u zodat iedereen voldoende kans kreeg om ook een oogje op het mooie landschap, de heuvels tussen Thailand en Myanmar, te werpen…. mooie ongerepte natuur, een streling voor het oog en een genot voor de motorbike liefhebbers.

De eerste stop werd gemaakt na 120km aan het nieuw ontdekte viewpoint: Kao Fa Chi. Deze heuvel bereikt een hoogte van 235m en heeft zijn naam te danken aan zijn vorm. Een Fa Chi is de Thaise naam voor de korf welke over voedsel gezet wordt om de vliegen ervan af te houden. Het viewpoint geeft een prachtig zicht over de monding van twee rivieren, de Kra Buri en de La Un, in de Andaman Zee.

Van hier uit ging het verder naar Ranong zelf. Het hotel werd door “madam garmin” zonder enig probleem gevonden. Het Petch Hotel heeft een 40 tal kamers. Is heel goed gelegen, net aan de rand van de stad welke op wandelafstand bereikbaar is. De kamers zijn ruim en heel netjes en dit voor 800THB/nacht. Een uitgebreid ontbijt kost er 80THB ! Rob had dit hotel via internet geselecteerd en zijn keuze was heel goed.

Na een lekkere maaltijd in een gezellig restaurantje was iedereen wel toe aan een welverdiende nachtrust… hoewel, er viel veel bij te praten en het werd tenslotte middernacht voor zowat iedereen in zijn kamer geraakte. De volgende ochtend zouden we namelijk vroeg vertrekken naar Patho, gelegen op 55km van Ranong. We daar afspraak om 10.00u voor een vlotrafting. Opnieuw stak een “hindernis” de kop op. De sleutel van de motorbike van Jos was zoek… verloren? Eerst gaan kijken in het restaurant waar we de vorige avond gegeten hadden: was nog gesloten en geen kat zien. Opnieuw alles afgezocht in de kamer: NIETS …. wat later opnieuw naar het restaurant waar ditmaal wel iemand aanwezig was maar geen sleutel…. Er zat niets anders op dan Jos moest met de pickup mee en mistte zodanig de prachtige weg van Ranong naar Patho, een kronkelende heuvelachtige verbindingsweg tussen de A4 en de A41, road 4006 welke van Ranong naar Lang Suan gaat.

Op deze weg ligt Patho waar we de Malin Rafting gereserveerd hadden. Real Thai Style … geen toeristische poespas. De vlotten bestaan uit met een houten balkje samengehouden blauwe plastiek buizen. Zo een vlot biedt ruim plaats aan 4-5 volwassen personen plus de “captain”. In tussentijd werd een oplossing voor het probleem van Jos zijn sleutels gevonden. Een technieker zou dit, tijdens onze afwezigheid, aan het hotel komen oplossen…. slot vervangen of wat dan ook? Die motorbike moest tenslotte terug in Thung Wualean geraken en liefst al rijdende en niet achterop de pickup.

De rafting zelf bestaat uit: de deelnemers worden met een oude gammele, rammelende pickup, met trailer waarop de vlotten gestapeld zijn, naar het vertrekpunt stroomopwaarts gebracht. Daar je deftig door elkaar gerammeld wordt ben je reeds een beetje voorbereid op de schommelingen welke het vlot zal maken in de stroomversnellingen. Reddingsvesten zijn ruim aanwezig doch niet echt nodig daar er nergens echt diep water op de raftingroute aanwezig is… doch je weet maar nooit dat er geen enkele deelnemer ongewild in het water terecht komt. Dit gebeurde reeds voor de werkelijke start. Rob was zodanig begaan met het drooghouden van zijn iPad dat hij bij het “inschepen” hals over kop, met IPAD, het water in tuimelde, tot grote hilariteit van de andere deelnemers.

De ongeveer 2 uur durende tocht gaat dan langzaam, het is tenslotte geen wild water rafting, richting vertrekpunt. De rivier is een zijarm van de Khlong Lang Suan, welke uitmondt in de Golf van Thailand. Daar we, wegens de sleutel perikelen, te laat aan de rafting konden beginnen, werd de picknick lunch onderweg geannuleerd en vervangen door een lunch bij het aankomst- vertrekpunt. De lunch bestond uit een echt lekkere Thaise maaltijd met in bamboo gebakken rijst, groenten, vis …. Dit alles samen, de rafting en lunch voor de prijs van 550THB. Voor dit geld krijg je een onvergetelijke vlotrafting door de prachtig groene natuur van Zuidelijk Thailand. Het is ook een aanrader voor mensen met kinderen.

Op de terugweg werd een stop gemaakt aan de Hotwather Springs te Ranong en het water is echt heet, vraag maar aan Rob, die er, ondanks de waarschuwingen van Lung Addie, in overmoed zijn volledig been instak, wat er nog veel sneller uit dan in was! Er is hier ook een “relaxvloer” waarop je liggend kan genieten. De dag was weer goed gevuld en er werd uitgekeken naar een ‘verfrissing’ en het nodige voedsel om de innerlijke mens te versterken… Bij aankomst in het hotel was het sleutelprobleem van Jos op twee manieren opgelost: er werd door de technieker ( motordoctor) een sleutel voor hem achtergelaten en hij vond zijn eigen, verloren sleutel terug in zijn eigen broekzak!!! De technieker had, volgens de hotelbediende, ongeveer 1 minuut nodig om de gepaste sleutel te selecteren …. zo lang duurt het dus een versleutelde motorbike te stelen voor een specialist!

Volgende dag, dag 3, terug naar Thung Wualean …. opnieuw met de nodige starthindernis. Reeds na 500m rijden waren we de volger in de pickup kwijt. Nergens meer te bespeuren. Door een kleine communicatiefout was hij, bij de eerste kruising, links ipv rechts afgedraaid, en in het centrum van Ranong verloren gereden. Lung Addie is hem dan, met behulp van madam Garmin, gaan zoeken en gevonden…… De weg terug namen we natuurlijk niet langs de weg we gekomen waren. Lung Addie wist een andere weg welke de oversteek van de A4 naar de A41 maakt: de road 4139 welke net beneden Sawi de A41 vervoegd. Van hieruit is het amper een paar km langs de A41 om de weg, die volledig langs de kust loopt te nemen, en uitkomt in Thung Wualean, road 4003 en road 4098. Bij aankomst in Thung Wualean, White Beach stond een overheerlijk Thais buffet op ons te wachten. Iedereen safe and well back home, na een zeer mooie motorbike-natuurtoer door het Zuiden van de groenste provincies van Thailand: Chumphon en Ranong.

Dit waren drie prachtige dagen met een 500 km meer op de teller en dit met Jos, Rob, Herman, Erik, Rik, Pee Dum en Pa Pit.

Met dank aan Pee Dum, Pa Pit en Ta van White Beach Thung Wualean.