Levensbeschouwing
In het oranje gewaad de asceet zittend, in het midden de zieke man
Loop rond in de tuin van de uit 1371 daterende Preah Prom Rath Pagoda in Siem Reap en sta stil bij een niet religieus aandoend tafereel. In een koets met twee paarden zit niemand minder dan prins Siddharta met op de bok zijn koetsier Channa.
Op een grote steen staat het verklarende verhaal in het Khmer en eveneens in het Engels. De jonge prins wil graag zien wat er zich allemaal buiten de paleismuren afspeelt.
De tekst op de steen:
Vier belangrijke inzichten
Prins Siddharta beseft dat hij vanuit zijn paleis nog niet veel naar buiten is getreden en verlangd er naar om eens iets meer van de wereld te zien. Op een vroege ochtend stapt hij in zijn rijtuig en verzoekt zijn koetsier hem zo ver mogelijk weg van het paleis te brengen.
Al rijdend ziet Siddharta langs de kant van de weg een zieke man. De prins had nog nooit in zijn leven pijn of ziekte gekend en vraagt aan Channa, zijn koetsier, of ziek zijn niet iets vreemds is. Iedereen rijk of arm kan gedurende zijn leven ziek worden is Channa’s antwoord. De prins raakte hiervan totaal van streek.
De oude man
Verder rijdend passeerde de koets een stokoude man. Siddharta had in zijn nog jonge leven nog nimmer een dergelijk oude man gezien en vroeg aan Channa wat die man mankeerde.
“Niets, het is gewoon een oude man en iedereen gaat op den duur zo uitzien.” Het antwoord verbaasde de prins in hoge mate en vroeg of hij later ook zo oud zou uitzien. “Ja dat gaat gebeuren, ook mij en ons allen staat dat te wachten” aldus Channa.
Het volgende dat prins Siddharta zag was een dode man die door zijn huilenden naasten werd weggedragen. De prins geraakte bij het zien van zoveel huilende mensen en bij de gedachte dat ook hij eens zou sterven totaal van streek. Hij zei tegen zijn koetsier dat hij zich niet lekker voelde en maar rechtsomkeer richting paleis moest terugkeren.
Op de terugweg zag hij bij toeval een asceet *) mediterend onder de schaduw van een boom. Vrede en rust straalde van zijn gelaat.
“Wie is die man?” vroeg de prins aan Channa.
Zijn antwoord: “Het is een Wijze die afstand heeft genomen van de wereld om de echte betekenis van het leven te vinden.”
*) Ascese is het streven naar of het beoefenen van een reine levenswandel door de eigen hartstochten en begeerten te beteugelen en zelftucht toe te passen. Ascese kan gepaard gaan met meditatie om de geest rustig te maken, maar ook met lichamelijke zelfkastijding.
De dode
Wij hoeven ons niet zelf te gaan pijnigen, maar het is wel goed om er over na te denken dat het leven eindig is. Dus geniet er prinsheerlijk van zolang je kunt. Maar blijf wel koninklijk rein in je levenswandel en beheers je hartstochten zoals een echte asceet!
Dat het u goed moge gaan!
Beste Joseph, was niet op de hoogte van het bestaan van deze tuin in Siem Reap en heb behalve het verhaal ook genoten van de prachtige foto’s. Persoonlijk ben ik een liefhebber van de min of meer naïef uitziende beelden, zoals de oude en dode man. Je mooie boodschap aan het einde van je verhaal is voor mij iets om naar te streven maar als ik eerlijk t.o.v. mijzelf ben tel ik te veel tekortkomingen om aan een ascetische leefstijl te voldoen.
Beste Jozef,
“Prinsheerlijk genieten” kan nog moeilijk, zie de vb. Van Harry in de U.K.en onze Belgische prins Laurent.
Toch zijn er hier en daar “Mia’s”die koninklijk rein blijven, niettegenstaande hun meer uitbundige levenspartners. Ik vrees dat er in Belgie en Nederland weinig echte asceten te vinden zijn die hun hartstochten volledig beheersen.
Of misschien toch enkelingen die open staan voor godsdienstovertuigingen en zelfs in een verbouwde kerk in Yerseke willen slapen om toch tot innerlijke rust te komen.