Bergstammen in Thailand: Etnische minderheidsgroepen in het Noorden
De Padong-stam, bekend om hun ‘giraffenvrouwen’.
In het bergachtige en met diepe bossen bedekte Noord-Thailand wonen diverse etnische minderheidsgroepen, algemeen bekend als de bergstammen van Thailand.
Deze stammen, voornamelijk geconcentreerd in de provincies Chiang Mai, Mae Hong Son en Chiang Rai, zijn sinds de 18e eeuw Thailand binnengekomen, vooral aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Ze zijn afkomstig uit Zuid-China en omvatten stammen als de Akha, Lahu, Lisu en Karen, die via Birma binnenkwamen, en de Hmong en Yao, die via Laos kwamen. De Karen-stam is de talrijkste, voornamelijk vanwege hun vroege vestiging in Thailand na het ontvluchten van onderdrukking in Birma.
Een bijzondere groep binnen de Karen is de Padong-stam, bekend om hun ‘giraffenvrouwen’. In totaal wonen er ongeveer 750.000 mensen die tot een etnische minderheid behoren in Noord-Thailand, hoewel exacte aantallen moeilijk vast te stellen zijn. Deze stammen delen bepaalde gemeenschappelijke aspecten, zoals cultuur, overtuigingen en tradities, die vaak leiden tot culturele vooroordelen en barrières voor echte integratie.
Akha
Belangrijk om te begrijpen is dat de identiteit van de bergstammen van Thailand niet gebaseerd is op territorium, maar op hun cultuur, overtuigingen, tradities en taal. Natuurlijke geografische kenmerken, zoals de Mekong rivier en de bergen tussen Birma en Thailand, fungeren meer als corridors van verplaatsing dan als grenzen.
De bergstammen beoefenen traditioneel slash-and-burn landbouw, wat bijdraagt aan de ontbossing in de noordelijke bergen. Echter, onder stabiele omstandigheden kan deze praktijk ecologisch duurzaam zijn. De stammen hebben ook hun eigen geloofssystemen, meestal animistisch, hoewel er recent een toename is van bekeringen tot het christendom. Deze veranderingen in geloof hebben geleid tot een scheiding binnen de stammen.
De teelt van opium was traditioneel een belangrijk handelsmiddel voor de stammen, maar is sinds 1959 in Thailand verboden. Alternatieve gewassen zoals thee en koffie zijn geïntroduceerd. Ondanks deze veranderingen blijft het vooroordeel bestaan dat de etnische stammen geassocieerd worden met drugsgebruik en -handel.
De integratie van deze minderheden in Thailand is problematisch. Ze worden vaak beschouwd als buitenlanders of als tweederangsburgers, wat leidt tot een gebrek aan erkenning van hun rechten en nationaliteit. Dit maakt het voor hen moeilijk om toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt, onderwijs en andere basisdiensten. Bijna de helft van de bevolking van deze etnische groepen heeft niet de Thaise nationaliteit erkend.
Hmong
Om deze redenen zoeken de stammen steun bij verenigingen en individuen die hun cultuur waarderen en bijdragen aan het versterken van hun leefgebieden met economische alternatieven. Dit helpt bij het verbeteren van hun eigenwaarde en levensstandaard, wat kan leiden tot een positievere houding van de Thaise autoriteiten en samenleving.
Elke stam heeft zijn unieke kenmerken:
- Karen: De grootste etnische minderheid, met een economie gebaseerd op rijstteelt, veehouderij en jacht. Velen zijn christelijk geworden, maar behouden hun offerrituelen.
- Padong: Bekend om hun ‘giraffenvrouwen’, deze subgroep van de Karen draagt koperen ringen rond hun nek.
- Hmong: Bekend om hun unieke cultuur en geloofssystemen, leven ze op hogere hoogten en hebben een economie gebaseerd op landbouw en veeteelt.
- Lahu: Met een sterke matriarchale samenleving, zijn ze ook animisten en leven van landbouw en jacht.
- Akha: Deze stam staat bekend om hun rijke mondelinge geschiedenis en unieke klederdracht.
- Yao: Oorspronkelijk uit Zuid-China, hebben ze hun eigen religieuze praktijken en geloof in voorouders.
- Lisu: Met een unieke huwelijkscultuur en animistische geloofsovertuigingen, staan ze bekend om hun kleurrijke kleding en levendige culturele uitingen.
De culturele diversiteit van deze etnische minderheden wordt bedreigd door globalisering, migratie naar steden, gebrek aan juridische bescherming en assimilatiebeleid. Documentaires zoals “Akha op de grens” bieden inzicht in hun huidige situatie. Organisaties zoals Mundo Nómada Travel en de NGO Udutama bieden mogelijkheden om de stammen te bezoeken en te leren over hun culturen.
In dit verband zou zeer zeker ook dit bergvolk genoemd moeten worden: De Lawa – de oudste bergstam van Thailand. De Lawa, een van de minst bekende bergstammen in Thailand, is eigenlijk een van de oudste, inheemse volkeren van Noord-Thailand. Ze gingen vooraf aan de migratie van de Thai-volkeren in de 11-13e eeuw en woonden oorspronkelijk niet in de heuvels. Aan de voet van Doi Suthep, in Chiang Mai, is er fysiek bewijs van twee van hun ommuurde ‘steden’, waarvan de namen in oude kronieken werden weergegeven. Een derde lag op de westelijke oever van de Ping-rivier. In de 8e eeuw na Christus vormden deze steden een machtige staat. Hoewel veel Lawa zich later assimileerden met de Thai, en de Thai met hen, trokken sommige groepen de heuvels in toen de verschillende Thai-volkeren oprukten. Tegenwoordig liggen veel van deze traditionele dorpen vlakbij de grens tussen Thailand en Birma, met een bevolking van ongeveer 17.000 inwoners. Ze leven van zelfvoorzienende landbouw en verbouwen rijst op terrassen met behulp van een geavanceerd rotatiesysteem.
Ze zijn in naam boeddhistisch, maar ook animistisch, voeren verzoeningsrituelen uit en brengen offers aan voorouderlijke geesten en geesten van het land. Het lijkt erop dat een aantal van hun belangrijke rituelen later werden overgenomen door de Thai Yuan, die de etnische meerderheidsgroep in het gebied werd.
Wat ook niet zo bekend is, is dat het bekwame zilversmeden en wevers zijn. Vaak wordt hun zilverwerk verward met dat van de Karen, maar men denkt dat zij de oorspronkelijke tribale zilversmeden in het gebied waren. Zij en de Karen zijn de enige stamgroepen die in Thailand stoffen weven met een patroon van kettingikat. Deze techniek, zoals gebruikt door de Lawa, kan dateren van vóór de Dvaravarti-periode van ongeveer 500 – 1100 na Christus (zie Susan Conway’s boek ‘Thai Textiles’, p.19). De nabijheid van de Karen en de Lawa kan het gebruik van Karen verklaren warp ikat, evenals de gelijkenis in kostuumelementen, waaronder: een eenvoudig tuniektopje voor zowel mannen als vrouwen, met bijpassende broek voor mannen, en een buisrok met ikatpatronen en strepen voor vrouwen en meisjes. De Lawa zijn zeer conservatief en variëren niet veel in de kleuren van hun kleding, en gebruiken zowel natuurlijke als synthetische kleurstoffen. Wij zijn blij u een selectie van hun weefsels te kunnen aanbieden, verzameld over een periode van meerdere jaren
Bedankt Adriaan Een zeer interessant geschreven en informatief stuk
Prima uitleg over een van de bestaande vormen van bergvolkeren in het Noorden van Thailand Dank je wel
Berg stammen in Thailand wonen langs de Thais Birmese grens van noord tot zuid.
Betreffende grens is heel lang.
Dus niet uitsluitend in het noorden zoals meestal wordt geschreven.