Lezersinzending: In Lopburi is het genieten en prettig wonen
Wat een verrassing om in Thailandblog ineens wat te lezen over de provinciestad Lopburi, waar ik inmiddels nu 5 jaar met veel plezier woon en geniet.
Wat mij betreft had het best een beetje uitgebreider mogen zijn; tenslotte was het inderdaad lange tijd de tweede koninklijke residentie in het oude Siam, en is het nog steeds een belangrijke provincie-hoofdstad.
Laat je allereerst niet afschrikken door de aangegeven reistijd: mijn vrouw en ik gaan n paar keer per maand naar Bangkok en doen er (zonder teveel Bangkokse files) eigenlijk nooit langer dan een kleine twee uur over.
PaNarai was inderdaad de belangrijkste vorst in de Ayutthaia periode, vooral omdat hij als eerste vooruitstrevende belangstelling toonde voor de toenmalige westerse wereld. Een stoet van gezantschappen met diplomaten, bouwmeesters en handelslieden uit Frankrijk, Engeland en Holland(!) bevolkte als genode gasten regelmatig het Lavo-hof, vaak voor langere tijd ter uitwisseling van cultuur, kennis en kunde.
Naast vele afbeeldingen en voorwerpen in het gerenoveerde paleismuseum (doen!) herinneren ook meerdere straatnamen in het centrum hieraan. PaNarai wordt in Lopburi met evenveel respect geëerd als Rama V en vanaf onze tijd in de toekomst koning Bhumibol Adulyadey, de IX-de koning van de Rama-dynastie.
Behalve inderdaad historische stad is Lopburi ook al sinds de oorlogen met het Birmese rijk steeds van belang als garnizoensstad geweest. Nergens in Thailand vindt met zoveel legerplaatsen en kazernes als in Lopburi, hoewel sinds de drastische bezuinigingen afgelopen tijd het aandeel militairen behoorlijk schijnt te zijn afgenomen. Met de aanstaande crematieplechtigheden zal een enorm militair aandeel door Lopburi geleverd worden; er wordt hier al druk geoefend!
Ook de directe omgeving van Lopburi biedt veel bezienswaardigheden zoals indrukwekkende tempels, vaak hogergelegen deels uitgehouwen in berggesteente of omgeven door een schitterende stille natuur. Daarnaast telt de provincie Lopburi verschillende fraaie watervallen en niet te vergeten het mega Bhumibolproject: de PaSak Jolasid Dam, die het beroemde stuw/reservoir meer (300 km²) controleert.
Ik geniet als gepensioneerde inwoner van Lopburi elke dag met mijn vrouw, getrouwde zoon en dochter en drie kleinkinderen van het leven hier ……en die apen? De Thai zullen het met hun cultuur nooit laten blijken maar het is onderhand een uit de hand lopende ergernis.
Op de video zelf zijn al de nodige gesloten (lees failliete) bedrijfspanden te zien, en het makakenleger breidt maar uit en bevolkt een steeds groter gebied. Het zijn de crimineeltjes en vandalen waar de meeste Lopburi-bewoners niet meer echt vrolijk van zijn.
Ingezonden door Frits
Ik kom al 17 jaar jaarlijks naar Lopburi naar mijn vrouw’s huis. Spijtig genoeg kan ik het daar maximum één week uithouden niettegenstaande alle middelen in haar huis aanwezig zijn om comfortabel te leven. Het is Lopburi zelf wat mij niet kan bekoren om jaar in jaar uit te verblijven. Het is daarentegen wel een stad/provincie om eens te bezoeken. Geef mij maar mijn huisje in Chiang Mai
Zeer mooie stad, maar die makaken zijn echt vreselijk, voor je het in de gaten hebt, hebben ze je spulletjes al uit je handen gegrist, ze hebben alleen ontzag voor die gasten met hun katapulten.
Ik heb dezelfde ervaring (voor zo’n 35 jaar) als Jan en ben benieuwd hoe Frits het daar inderdaad zo lang aaneengesloten naar zijn zin heeft. Zal me niets verbazen als Frits een heel andere invulling geeft aan zijn dagelijkse leven dan dat ik zou doen of verkies om het naar mijn zin te hebben. Niets mis mee overigens, is een heel persoonlijk iets. Ik nodig Frits graag uit om daar iets meer over te vertellen en ben dan met name geïnteresseerd in zijn sociale leven in Lopburi. Ik verwacht dat Frits dan behoorlijk geïntegreerd is in het dagelijkse leven daar en het Thais machtig is.