Vijf vreemde verhalen uit Thailand
Alhoewel Thailand om andere zaken bekend staat, gebeuren er soms vreemde dingen die kunnen helpen om het land weer enig aanzien in de wereld te geven. Guru, het stoute vrijdagzusje van Bangkok Post doet uit de doeken wat Thailand weer kan opstuwen in de vaart der volkeren.
1 Volgens de ID-kaart van Sangwian Kuncharoen (53), een assistent-dorpshoofd in Aranyaprathet, is hij geboren op 30 februari. Vervelend want vanwege die datum heeft hij nooit een bankrekening kunnen openen en een of andere officiële zaak regelen is er ook niet bij. De media kregen lucht van de fout die ooit gemaakt is bij de geboorteregistratie. Alhoewel Thais graag en veel lachen, waren de minister van Binnenlandse Zaken en zijn provinciale en districts superieuren ‘not amused’. Hij zou het ministerie belachelijk hebben gemaakt. Geschrokken van de kritiek, diende Sangwian zijn ontslag als assistent-dorpshoofd in.
2 In de provincie Suphan Buri circuleert het verhaal dat Luang Por Dum, een van de verschijningsvormen van de Boeddha, in de droom van iemand was verschenen en gezegd had dat hij van luide muziek hield. Sindsdien trekken gelovigen naar de Nong Phian tempel, waar een beeld van Luang Por Dum staat. Zij offeren er hun transistorradio in plaats van voedsel of andere traditionele giften.
3 Jedsada Ladkratoom (26) had geld nodig, dus hij ging naar een ATM (geldautomaat) om er 2.000 baht uit te halen. Hij ontving een bankbiljet van 1.000 baht en tot zijn verbazing daaronder een blanco stuk papier met dezelfde maat. Van zijn rekening werd echter wel 2.000 baht afgeschreven. Of hij alsnog een duizendje van de bank heeft ontvangen, vermeldt het bericht niet. Wel meldde hij het vreemde voorval aan de Thaise krant Khao Sod.
4 Tijdens het nieuwsjaarsfeest van de regering voor de media verlootte premier Yingluck een grote bruine teddybeer. Ze trok een lootje en las de naam van de verslaggever voor: Abhisit. Yingluck, enigszins wantrouwend, of misschien dacht ze wel voor de gek te worden gehouden, vroeg de man om diens ID-kaart. En inderdaad, de verslaggever bleek een naamgenoot van Yingluck’s belangrijkste politieke rivaal.
5 Thais zijn goedgelovig, dus geloofden velen dat een alien op het strand was geland. Een foto in de media van een strand met een jongen en het buitenaardse wezen vormde het bewijs. De maker van de foto, politie sergeant-majoor Preecha Inwichian beweerde dat de jongen zijn zoon was en dat hij de foto niet had gemanipuleerd. Maar dat had hij wel met de smart phone app Camera 360.
(Bron: Guru, Bangkok Post, 18 januari 2013)
Ook een vreemd verhaal……Hua Hin april 2012
Op een van de dagen, wanneer ik terugkom van het strand en de Thaise les daarvoor, spoel ik het zand van mij af onder de douche. Na mijzelf afgedroogd te hebben, zit ik even na te denken op de rand van het bed, ellebogen op mijn knieën, kin in mijn handen. Mijn zwager – die een paar jaar geleden overleed – had zo’n denkende man, zittend op het toilet, in een cartoon op een tegeltje staan dat in het toilet hing. Daaronder stond: Niet denken maar DOEN! Terwijl ik hier glimlachend aan denk valt er opeens een grote druppel tussen mijn voeten. Pats! Het voelt als een traan die valt want hij glijdt van mijn wang en in eerste instantie denk ik ook dat het dat is. Maar, ik huil niet, en er valt een tweede en derde, het gaat steeds harder. Op de donkere, houten slaapkamervloer, kan ik de kleur niet onderscheiden want het vocht is ook donker, dat is zeker. Ik buk, haal mijn vinger erdoor en zie dat het bloed is. Ik voel geen pijn. Raar! Terwijl ik buk valt er een reeks druppels. What the hell is dit? Angst! Ik loop, nog immer bloot, bloed morsend, terug naar de badkamer en kijk in de spiegel. Midden uit mijn linkerwang komt een stroom bloed als een worm naar beneden. De wastafel kleurt rood. Ik pak een handdoek. Paniek! Ik heb me niet geschoren, niets anderszins beschadigd, weet ik zeker. Ik druk de handdoek er behoedzaam, voorzichtig tegenaan, haal hem weg en zie…..niets! geen wond, geen beschadiging, niets! Het bloeden is abrupt gestopt. Hoewel ik totaal geen geloof hecht aan voodoo-achtige zaken, weet ik dat mijn vriendin dat wel doet, dat de streek waar zij is opgegroeid, Isaan bij de grens met Cambodia, bol staat van het geloof hierin. Er zijn machten en krachten vertelde zij mij eens, in een boze bui. Dit alles gaat door mij heen. Ik vertel het aan niemand, besluit ik, zeker niet aan mijn vriendin, maar ben er dagen mee bezig, mijn angst voedend.
Nummer 4 is wel erg grappig. Als he in bijgeloof gelooft, welke conclusie moet je hier dan uit trekken?