Verarmd Phetchabun is Thailand’s babyfabriek
Het district Lom Sak in de provincie Phetchabun, beroemd om zijn zoete tamarinde (tamarindus indica), is de bakermat van (commerciële) draagmoeders, schrijft Bangkok Post vandaag. Lom Sak heeft nu een nieuwe bijnaam: Home of surrogacy.
De draagmoeders zorgen voor aanzienlijk meer inkomsten dan met het kweken van de verrukkelijke vrucht valt te verdienen. Een baby is goed voor 300.000 tot 350.000 baht en dat geld kunnen veel verarmde families goed gebruiken (foto).
Beter gezegd: konden, want sinds de overheid heeft laten weten commercieel draagmoederschap strafbaar te gaan stellen, durven vrouwen het avontuur niet meer aan uit angst dat ze gearresteerd worden.
Volgens een functionaris van de Pak Chong Tambon Administration Organisation [Pak Chong is een tambon in Lom Sak] hebben 25 vrouwen uit vier van de zeventien dorpen van Pak Chong in opdracht een baby gebaard: 12 vrouwen dit jaar en de overigen vorig jaar. Bangkok Post heeft geprobeerd hen in de vier dorpen te traceren maar dat is niet gelukt. Volgens de gouverneur van de provincie zijn ze allemaal in Bangkok.
Het draagmoederschandaal is bekend geworden nadat berichten in de media waren verschenen over een Australisch echtpaar dat geweigerd zou hebben Gammy, een baby met het syndroom van Down, te accepteren. Het nam alleen het gezonde tweelingzusje mee naar Australië.
Sindsdien volgen de nieuwsfeiten elkaar snel op. In een flat in Bang Kapi zijn negen baby’s met hun verzorgster aangetroffen en in een flat aan Soi Lat Phrao 130 elf met hun draagmoeder. Een Japanner wordt ervan verdacht tenminste 15 baby’s via een IVF-behandeling te hebben verwekt. Daarvan zou hij er drie naar Cambodja hebben gebracht. Sinds 2010 heeft hij 41 maal Thailand bezocht.
Het politieonderzoek richt zich thans op het All IVF Centre aan de Witthayu Road. De directeur wordt ervan verdacht de IVF-behandelingen voor de Japanner te hebben verricht. Twee van de draagmoeders die in Lat Phrao zijn aangetroffen, hebben dat bevestigd (foto homepagina). Vijf andere moeders worden nog opgeroepen om te getuigen.
De arts-directeur had oorspronkelijk vrijdag op het matje moeten komen bij de politie, maar zijn advocaat heeft om uitstel gevraagd. Dat is verleend tot 5 september. Wanneer hij dan niet komt opdagen, wordt een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd.
Ook Interpol houdt zich met de zaak bezig. Regionale kantoren in Japan, Cambodja, Hong Kong en India doen onderzoek naar de Japanner. Hij bezit appartementen in die landen en heeft er bedrijven geregistreerd. ‘We onderzoeken twee motieven’, zegt Kokiat Wongvorachart, een van de rechercheurs die zich met de zaak bezighouden. ‘Het ene is mensenhandel en het tweede exploitatie van kinderen.’
(Bron: Bangkok Post, 24 augustus 2014)
Vorige berichten:
Australisch echtpaar weigert Down-baby van draagmoeder
Ouders van Gammy: We wisten niet van zijn bestaan
Gammy heeft een gezond hart, zegt het ziekenhuis
Negen draagbaby’s gevonden; Japanner zou de vader zijn
Verbod op commercieel draagmoederschap in de maak
Japanse ‘vader’ vlucht; vermoedens van mensenhandel
De zaak draagmoeders: De (Japanse) vogels zijn gevlogen
Prima journalistiek over klassejustitie en draagmoederschap
Zeventien baby’s, één pappie
Interpol negeert waarschuwing voor babyhandel
Tweede IVF-kliniek gesloten
Canberra vraagt om overgangsregeling voor 200 echtparen
IVF-arts moet zich melden; ministerie belooft hulp aan moeders
Nieuws uit Thailand: 19, 20, 21 en 22 augustus
Het is goed dat weer eens de vinger wordt gelegd op het gezwel dat armoede heet. Diepe armoede en het ontbreken van een nationaal vangnet. Dat drijft deze mensen in handen van -hierboven genoemd- en mensen die sekswerkers en drugskoeriers ronselen.
Zolang dit land wordt geregeerd door de toplaag bestaande uit Sino-Thais en andere rijke families die maar met de vingers hoeven te knippen om de uniformen te laten ingrijpen komt er geen wijziging in. Zolang mensen die na verkiezingen aan de macht komen zich schaamteloos verrijken over de ruggen van de armen blijven de uniformen komen en verandert er niets.
“Men” zal straks wel weer schande spreken over dit commercieel draagmoederschap en aanvoeren dat men voor de oude dag kan sparen bij de SSO maar waar niks is moet ook rijst op de plank ! Ik neem het die mensen daar niet kwalijk. Kijk naar die hutjes en je weet dat minimumloon daar alleen op papier bestaat.
Beste Erik,
Ik heb geen idee waar je het idee vandaan haalt dat de rijke families achter de militaire staatsgreep zitten. Tot nu toe worden beide kanten van het politieke spectrum (rood en geel) geregeerd door rijke families. Dus: over welke families heb je het nu? Als je een beetje kijkt wat er nu gebeurt kunnen ALLE rijke families niet blij zijn met het beleid van de junta, op korte termijn dan. Op de lange termijn profiteert hopelijk iedereen in dit land.
Een heel groot deel van de Thai bevolking werkt in de informele sector: heeft een bedrijfje in de landbouw, in de verkoop van fruit, t-shirts, staatsloten, in de horeca, supermarktwaren, heeft een taxi of brommertaxi of tuk-tuk. Daar geldt het minimumloon helemaal niet want zij zijn niet in loondienst. Dus: het bestaat wel, wordt waarschijnlijk ook ontdoken maar geldt niet voor iedereen.
De armoede in sommige gebieden van Thailand is niet de enige oorzaak van de babyfabriek. Voor de baby’s is een afzetmarkt nodig om deze business te laten draaien. In de zgn. “ontwikkelde” wereld zijn veel baby’s en kinderen beschikbaar die een mooie toekomst zouden kunnen krijgen in een gastouder of adoptiegezin. Maar waarom zitten deze kinderen nog in opvanghuizen, kindertehuizen? Gezinnen, echtparen die dolgraag een kind willen adopteren moeten ellenlange, ingewikkelde en bureaucratische procedures door om in aanmerking te komen. Door de bezuinigingen en wanbeleid bij Jeugdzorg en dergelijke instellingen is het voor adoptieouders in-spe triest om te zien dat een adoptiekind een onbereikbare droom blijft. Daarom ben ik niet verbaasd dat ouders die over voldoende (veel) geld beschikken de uitweg naar Thailand, Cambodja, India, Hong Kong en Mexico hebben gevonden. Ze vervullen dan hun kinderwens en storten veel geld in de armoede gebieden. Hoewel ik denk dat het gedeelte dat de draagmoeder krijgt waarschijnlijk een klein deel is en het meeste geld verdwijnt in zakken van de overige “organisatoren”. Al met al een ingewikkelde materie met diep tragische? ethische? en economische aspecten, Maar ook hier geldt de basis wet van een business; Als er een markt is, is er (of komt er) altijd een product. Als je iets aan een product wil doen zal je vooral eerst naar de markt moeten kijken.