Prayut Chan-o-cha door de senaat gekozen als nieuwe premier van Thailand

Accepteren? Hoezo accepteren? Ik neem het slechts ter kennisgeving aan. Accepteren betekent dat je een situatie aanvaard, toelaat, inwilligt, dat je inschikt, onderschrijft, etc. Waarom zou je dat doen? Ben je het eens dan met de manier waarop het hele proces zich vanaf mei 2014 afspeelt? Neen, kritisch blijven, op de voet volgen en melden wat niet klopt. Is de Thai niet gegeven, dus zullen wij het moeten doen, zijnde de enige manier om hen die zich in TH druk maken om democratie te steunen.

Tikfout, de legergroen coalitie heeft 254 zetels, niet 255. Rest vd getallen zijn wel juist.

In Thailand noemen ze dat ‘Thaise democratie’. Ik heb daar weleens een stukje overgeschreven. Nee, met democratie heeft het weinig te maken.

Als hij écht ballen had gehad, was hij afgetreden ná het geven van zijn stem aan een ander dan Prayut bij de stemming in het parlement.

De redenering klopt niet. Als je al vindt dat westerse democratieën niet deugen, dan is dat nog geen argument waarmee je de Thaise situatie kunt goed praten. Overigens bestrijd ik jouw kijk op het Westen. De verkiezingen in menig Europees land afgelopen weken en de veranderingen die daardoor teweeg zijn gebracht, waren er op basis van de uitslagen. Dat je daar niet blij mee bent en je ongenoegens daarover kunt uiten is juist datgene wat bv in NL/BE wel kan, en in TH niet. Vandaar dat het goed is op TH kritisch te volgen. Kritisch volgen betekent je informeren, je verdiepen, en land en volk het goede wensen. Goed in de zin van hen gunnen wat je zelf ook hebt aan vrijheden en verworvenheden. Onderhand begin ik redenering als “het gaat hier om Thailand” te zien als “disrespect” jegens het land. Trouwens: waarom kun je het wel bolwerken in nTH en niet in NL? Wees daar eens eerlijk over.

Volgens wie en sinds wanneer waren (deze) verkiezingen dé oplossing? Al hadden echt eerlijke, transparante verkiezingen met echt onafhankelijke organen (kiesraad, hof) wel een stap in de goede richting geweest om het volk het land de gewenste koers in te laten zetten.

Ook niet zo gek dat de mensen stemmen op wat het hwn opleverd, menug kiezer in NL leest de programma’s ook niet, weet net als de Thai in grote lijnen wat de partij beloofd en voor staat, vraagt zich af waar hij/zij het meeste baat bij heeft en brengt een stem uit.

Dat het vechten is om ministersposten weten we. Nu stelt het kabinet natuurlijk gezamenlijk het beleid op dus daarom hoef je als partij geen ministerie te beheren. Maar natuurlijk moet je die wel beheren om achteraf mee te pronken wat ‘jij’ bereikt hebt en om het netwerk uit de trig mee te laten eten. Er gaan met zo’n ministerie geld en contracten rond, iedereen wil daar van mee genieten en dus invloed hebben op zo’n ministerie.