Gisteren was het ‘World No Tobacco Day’ een reden om te kijken naar het rookgedrag van Thai. Volgens de statistieken van het ministerie van Volksgezondheid sterven er iedere jaar 50.000 Thai aan de gevolgen van roken. Dat aantal zal nog verder oplopen omdat het aantal rokers vorig jaar met 21 procent toenam.
Prinses Soamsawali opende gisteren de ‘World No Tobacco Day’ in het Rangsite Future Park. Deze beurs werd gehouden op initiatief van het het Ministerie van Volksgezondheid om het publiek te waarschuwen voor de gevaren van roken.
Het Nationaal Bureau voor de Statistiek onthulde dat het aantal Thai ouder dan 15 jaar oud die roken, is gestegen tot 11,4 miljoen in 2014. Een stijging van 21% ten opzichte van het jaar daarvoor. Uit de cijfers bleek ook dat de Thai steeds jonger zijn als ze hun eerste sigaret opsteken. De gemiddelde leeftijd waarop men begint is nu 15,6 jaar terwijl dat in 2007 nog 16,8 jaar was. Er zijn ongeveer 400.000 jongeren onder de 18 die roken en jaarlijks komen er 100.000 nieuwe jonge rokers bij. Zeven van de tien nieuwe rokers raken verslaafd voor de rest van hun leven.
De Thaise overheid werkt aan een een modernisering van de huidige tabakswet om er voor te zorgen dat jongeren minder gemakkelijk toegang krijgen tot tabaksproducten. Ook komt er mee voorlichting.
Bron: The Nation – http://goo.gl/30jkMs
Als de jongeren zeggen dat ze met gemiddeld 15,6 jaar zijn gaan roken, wordt er flink gelogen.
Hier in het dorp zo’n 11-13 jaar.
Ik denk niet dat het in de stad veel anders zal zijn.
Daar hebben de jongeren over het algemeen wat meer geld te besteden en zal er dus ook makkelijker worden gerookt.
Dat het aantal volwassen Thai dat rookt sterkt stijgt, heeft uiteraard ook te maken met de stijging van het aantal volwassen Thai in Thailand.
Wat dat betreft is die stijging van 21% een misleidend getal.
Maar goed, dat is ook de bedoeling van statistieken.
Beste Ruud, jouw ervaringen stroken gelukkig niet met die van mij. Om wat voorbeelden te geven:
Niemand van onze 5 (ex-)werknemers rookt. Ook hun 3 kinderen (meisjes van 12, 19 en 21) roken zeker weten niet. En ook de dochter van 19 van een vriendin van mijn vrouw die hier als vakantiewerkster heeft gewerkt rookt niet. En niemand van de 9 Thaise vrienden die we heel goed kennen rookt. En slechts 1 van de 30 voetballers uit mijn team rookt. En op de plaatselijke markt zie ik ook niemand roken. Waarom? Mogelijk omdat ze het geld nodig hebben om hun gezin te onderhouden. Want ondanks de vele voorbeelden van gebroken gezinnen in Thailand wordt er in het algemeen goed voor de kinderen gezorgd.
Een dergelijk verhaal gaat ook op voor het alcoholgebruik in Thailand. Natuurlijk heb je ook in onze dorp de dronkaards rondlopen maar die heb je in Nederland ook al lopen die niet op straat. Zo wordt er bijvoorbeeld op de voetbalvelden geen alcohol verkocht en ook niet gedronken. Ook niet bij een temperatuur die dicht bij 40 graden ligt. Kom daar in Nederland eens om….
Je kent 18 mensen die niet roken, de helft direct of indirect afhankelijk van jou, en de anderen zijn je geselecteerde vrienden en/of hebben jou geselecteerd. Bovendien 29 niet-rokende voetballers.
Ik ken geen 30 voetballers persoonlijk, maar wel veel meer dan 48 mensen, met een minder groot percentage sportlui. En jammer genoeg is bijna de helft ofwel roker (als ikzelf nog steeds, ook jammer – en veel anderen zijn het geweest) en/of alcoholicus of heeft soms wel een ‘klein’ probleem met drinken en rijden, ofwel met gokken (hoewel ik met die zaken zelf nooit een probleem had)…
Als het al geen probleem met illegale drugs is, maar dat zijn er in mijn persoonlijke vriendenkring dan weer minder wat dan gemiddeld omdat ik van jongsaf [al van rond 1967] duidelijk dat druggebruik afwees. Overmatig alcoholgebruik evenzeer, maar dat blijkt teveel en te lang in de cultuur ingebakken of ik had nog minder vrienden gehad dan jij. 😉 Natuurlijk gaf je maar ‘voorbeelden’, maar erg representatief voor de bevolking in Thailand of elders, lijken die me toch niet.
Ik vergat nog dat van die andere helft, 50% te veel in ’t vet zit en/of insuline moet spuiten en/of pillen pakt wegens zogeheten slaapstoornissen. En dan zijn er nog enkele die door een werk- of sportongeval invalide gebleven zijn. Ik heb dus geleerd, mijn kennissenkring nog minder dan ooit te selecteren op eventuele door mij onderkende gebreken of deugden.
Beste Jef,
Je hebt helemaal gelijk als je stelt dat mijn onderzoek niet helemaal representatief is (want zoals je al vermoedt ben ik zelf geen roker). En daarmee breng je een relevant punt naar voren voor de discussie over de Thaise rookgewoonten. Een discussie die ook van belang is voor veel andere observaties die door schrijvers op dit blog worden verwoord. Observaties die vaak totaal niet stroken met mijn observaties. Het lijkt soms wel of we in verschillende werelden wonen, en dat is waarschijnlijk ook zo. Daarom zal ik “mijn” wereld beschrijven en kijken we of die wereld redelijk representatief is voor Thailand als geheel:
Mijn aantal farangvrienden haalt bij lange na niet de 48 Thaise vrienden en kennissen die ik eerder genoemd heb. De farangvriend die het dichtste bij woont zit op 7 km afstand. Binnen de straal van 7 km wonen er nog wel meer farangs, maar die zie ik nooit en het zullen er erg weinig zijn. Gevolg is dat mijn Thaise vrienden en kennissen vrijwel nooit contact hebben met een andere farang. En daar zit het essentiële verschil voor onze werelden. En omdat de meeste Thais net als ik op het platteland wonen en vrijwel geen contact hebben met farangs denk ik dat mijn wereld representatiever is dan de wereld waarin de meeste farangs leven, en ook zeer waarschijnlijk de wereld waarin jij leeft. Want jouw observatie dat “50% te veel in ‘t vet zit en/of insuline moet spuiten en/of pillen pakt wegens zogeheten slaapstoornissen” komt totaal niet overeen met die van mij terwijl de gemiddelde leeftijd van mijn groep toch in de buurt van 50 jaar zit en mogelijk/waarschijnlijk ouder is dan jouw kennissengroep van dik meer dan 48 Thais.
Aangezien de sigaretten meestal los worden verkocht, zal die verpakking inderdaad weinig helpen.
Een forse prijsverhoging zal waarschijnlijk wel helpen, maar dan neemt de smokkel weer toe.
Een stijging met 21% op 1 jaar tijd is klinkklare onzin. Zelfs met de normaal toenemende bevolking. Het gaat dan ongetwijfeld om een andere “meet”-methode of om een nieuwe sanctionering van wie toegeeft te roken, die voordien niet had bestaan. Dit soort praktijken (niet alleen in Thailand), maakt zeer veel statistieken en krantenberichten ongeveer even nuttig als nucleair afval.
Men kan niet weten of 7 op 10 rokers hun leven lang verslaafd zullen zijn. Men kan ten hoogste weten dat van degenen die de laatste jaren het loodje gelegd hebben, degenen die ooit gerookt hebben dat tot hun laatste snik zouden gedaan hebben. Zelfs dan denk ik, dat meer dan 3 op 10 al minstens enkele jaren succesvol gestopt waren. Enerzijds kunnen nieuwe campagnes en hulpmiddelen in de toekomst een grotere impact krijgen op het stoppen, anderzijds kan de hetze tegen het roken afnemen zodat minder mensen zullen stoppen. Door de relatief recente hetze, is het aantal nieuwe rokers minder dan het een zestigtal jaar geleden was. Misschien zijn diegenen die er nu toch mee beginnen, meer geneigd verslaafd te worden… Beweringen ter zake lijken me slechts weggelegd voor Madame Blanche.
Longkanker krijg je ook door enorme luchtvervuiling. In Bangkok is de luchtvervuiling ver boven de norm.
Verder in het noorden van Thailand is door verbranding van landbouwgrond ook de vervuilig ver boven de norm. Ik ga niet goedpraten dat roken goed voor je is, Maar de Thaise overheid doet geen kloten aan het milieu. Oude vrachtwagens met hoge roetuitstoot en bussen (zelfs van de militairen) waar je beter maar niet achter kan rijden. Longkanker is na suiker ziekte de de grootste doodsoorzaak van Thailand.
Dat heeft bijna niks met roken te maken, maar met de enorme vervuiling in de lucht.
Steeds meer rokers in Thailand. Dat zal wel. Eigenlijk een beetje hetzelde als een gordel dragen in een auto. Wel met een pick up met de hele laadbak vol kunnen laden met mensen. Een helm op de motor en wel met een baby van 3 tot 10 maanden op de motor met een hand met een tering gang rijden.
Mijn hart draait daar van om.
De verhalen die de Thaise media zijn net zo onbetrouwbaar als alle berichtgeving die ik van hun krijg.
Cor van Kampen.
Hoeveel doden er door roken vallen, is onbekend.
1. Over de risico’s van passief roken is al veel ronduit slecht bewezen en wordt elk onderzoek dat gevaren lager inschat, uit de belangstelling gehouden. Van een zeer ernstig grootschalig onderzoek van de WHO waarvan de resultaten niet dramatisch bleken in het voorlopig rapport, blijft het volledig rapport een paar decennia binnen gesloten muren – als het al opgesteld is.
2. Vroeger begonnen jongetjes te roken omdat zowat elke man rookte. Dat is nu al tientallen jaren niet meer evident: Zowel van mannen als van vrouwen is ondanks de bewustmaking van de gevaren een (belangrijke) minderheid toch beginnen roken. Men weet niet echt, wat sommigen ertoe aanzet om roker te worden, en anderen om het te laten (of al na een paar sigaretten te stoppen). In zowat alle culturen werd en wordt een of andere drug gebruikt. Volgens mij heeft een deel van de bevolking, waar dan ook, behoefte aan “iets”. En men zal “iets” gebruiken. Overheden kunnen dan slechts beïnvloeden WAT de meeste van die drugbehoeftigen effectief zullen gebruiken…
Als er dan geen tabak gerookt wordt, zal men ‘gewoon’ iets anders gaan gebruiken. Van veel drugs weten we dat ze veel dodelijker zijn dan tabak. Van de andere drugs (illegale drugs of voorgeschreven medicijnen) hebben we onvoldoende betrouwbare cijfers maar zeker geen reden om aan te nemen dat ze ongevaarlijker zouden blijken indien er even intensief onderzoek zou (kunnen) naar gebeuren als voor tabak het geval was. Bovendien wordt door de meeste drugs (ook medicijnen) het leven meer ontwricht, en is het risico door ongevallen ook voor de medemensen onnoemelijk veel groter. Als elke Thai die niet begint te roken, of ermee stopt, dan meer gaat zuipen of jabaa gebruiken, denk ik dat men eigenlijk moet stellen dat roken al veel mensenlevens gered heeft en het nog zal doen: gebruikers en bovenal ook de niet-gebruikers.
Natuurlijk blijft het nodig alle jongeren op de slechte gezondheidsinvloed en gevaren (en de financiële en maatschappelijke kost) van alle druggebruik, inclusief roken en al te spontaan medicijngebruik, te blijven wijzen. Maar er ook op wijzen dat zogenaamde hard drugs, inclusief alcohol, nog meer te mijden zijn dan bijvoorbeeld roken en dat illegale soft drugs zoals marihuana toch ook lastiger gevolgen kunnen hebben. Een gezond voedingspatroon is ook makkelijker aan te leren dan iemand van vermageringspillen af te houden, en op zijn Thais fier ‘oe-en’ zijn, is ook geen best idee.
Hoor ik u nu stellen dat tabak geen harddrug is?
Tabak is een verslaving waartegen mensen hun hele leven blijven vechten, als ze zijn gestopt met roken.
Een groot probleem voor wat betreft roken in Thailand is, dat veel (bijna alle?) jonge jongens een “oudere broer” hebben.
Meestal is dit geen echte broer.
Die voedt die jongens een groot gedeelte van de tijd op en ze zijn vaak samen en gaan samen overal naar toe.
Vroeger was dit een goede zaak, omdat de ouders vaak op het land, of aan het werk waren.
Tegenwoordig leren de jongere jongens jammer genoeg ook de slechte gewoontes van hun “oudere broer”.
Ik begon ook te roken op 13 jarige leeftijd, in NL, zelfs op aandringen van mijn vader. In die tijd was je pas man als je rookte! Ben er op 50 jarige leeftijd mee gestopt na een ziekenhuis opname voor een long behandeling. Vieze gewoonte vind ik nu.