Vanaf volgende maand zullen er op vijf stadsbussen op de routes 27, 29, 73, 76 en 79 worden voorzien van foto’s van vermiste Thaise kinderen. Het gaat om beelden van vijf jongens en twee meisjes, waaronder Chaiyapas, de zoon van mevrouw Soraya, die 10 jaar geleden verdween toen hij 11 jaar oud was.

De campagne wordt gefinancierd door de Mirror Foundation, taejai.com en Plan B Media Plc en heeft als doel om het publiek bewust te maken van vermiste kinderen en, nog belangrijker, om de kinderen mogelijk alsnog te vinden.

De zeven kinderen zijn geselecteerd omdat ze al lang vermist zijn, waaronder Noppadol Yuennuwong. Hij verdween in het district Krathum Baen in Samut Sakhon ongeveer 14 jaar geleden, toen hij 7 jaar oud was.

De foto’s op de bussen zijn bewerkt om de kinderen ouder te laten lijken om zo een eventuele herkenning gemakkelijker te maken.

De ouders denken (of hopen) dat hun kinderen nog in leven zijn. Soraya Dankuarkul, de moeder Chaiyapas, kan haar tranen niet in bedwang houden bij een foto van haar vermiste zoon op de stadsbus.

Bron: Bangkok Post

3 reacties op “Foto’s van vermiste kinderen op stadsbussen in Bangkok”

  1. Jacques zegt op

    Dit soort reclame zou niet moeten plaatsvinden, maar is wel de realiteit en voorziet in een bepaalde behoefte in een land waar bij de regelmaat kinderen gekidnapt worden ten einde te worden misbruikt en gebruikt voor allerlei doeleinden. We kennen ze allemaal wel, maar de waan van de dag doet je dit soms vergeten.

    De handel in mensen is een van de grootste criminele activiteiten die er te vinden zijn op deze aarde. Mensonwaardig en mensonterend.
    Dat tegen dit soort misdragingen moet worden opgetreden en blijvend onder de aandacht gebracht moet worden, daar is toch ieder weldenkend mens het mee eens.

    Het zijn niet alleen de stille plekken waar kinderen worden gekidnapt, maar het gebeurt ook in winkelcentra, dus plaatsen met veel mensen.

    Mijn vrouw en ik zijn altijd erg alert als we kinderen meenemen naar waar dan ook, want je weet maar nooit waar die criminelen zich ophouden.
    Ik zie toch steeds weer dat er door thaise ouders slecht op hun kinderen gelet wordt.
    Dit zie je in het verkeer hoe ze met de kinderen omgaan, (laten jonge kinderen rustig op de motorbike rijden), maar ook als kinderen bij anderen gaan spelen die vaak niet eens bekend zijn als persoon en derhalve dus een risico kunnen vormen. Weet waar je kinderen zijn en maak duidelijke afspraken, who cares en onbegrijpelijk vaak, dit soort wederkerend gedrag.
    Er zijn ook kidnappers die andere kinderen inzetten om te lokken en vertrouwen te wekken.

    Enfin betrokkenheid is wel een sleutelwoord en ik doe op een ieder een beroep om bij geconstateerde misstanden je verantwoordelijkheid te nemen en op te treden ( de autoriteiten in te lichten) met gebruik van gezond verstand, want het is niet altijd zonder risico. De kinderen rekenen op ons indien nodig.

  2. Daniël zegt op

    5 kinderen die al heel lang geleden verdwenen zijn. Bussen op 5 lijnen in Bangkok. De kans dat deze foto’s gezien worden door het grote publiek lijkt mij erg klein, want je moet het geluk hebben om 1 van deze bussen tegen te komen. Waarom heeft men zo lang gewacht?
    Men heeft een veel grotere kans om vermiste personen snel terug te vinden door zo snel mogelijk foto’s te verspreiden. Hoeveel personen zijn er op dit ogenblik vermist?
    Ik heb de indruk dat de Thai graag veel naar de tv kijken. Dat medium lijkt mij het beste geschikt om foto’s en beschrijvingen van vermiste personen bekend te maken, zodat de bevolking snel nuttige feedback kan bezorgen aan de Thaise opsporingsdiensten. Bijvoorbeeld aan het begin en het einde van elk reklameblok steeds een foto met beschrijving van een vermiste persoon, zodat het beter in het geheugen van de kijkers opgeslagen wordt, om zo sneller tot de ontknoping van de zaak te kuñen komen.
    Hoe langer men wacht, hoe meer mensen er gelijktijdig vermist zijn, hoe moeilijker het wordt om de vermiste personen terug te vinden.
    Ook de geschreven pers kan hierbij een zeer nuttige bijdrage leveren, door bvb. dagelijks foto’s van vermiste personen te publiceren. Maar hier rijst dan de vraag hoe lang dat effekt zal hebben… Ik vrees hierbij dat de lezers de foto’s op termijn
    ullen saai vinden en die pagina’s zullen overslaan…

  3. freel zegt op

    Heel goed! Het zou alleen meer effect hebben als ze dat zouden doen met kinderen die nog niet zó lang vermist zijn. In Amerika doen ze dit ook. Ook foto,s op pakken melk enz. Prima initiatief en het begin is er in ieder geval!


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website