Vandaag hoorde ik het goede nieuws van de familie Odekerken dat de Thaise ex- vrouw Marissa van hun vermoorde broer Jules Odekerken in hoger beroep is veroordeeld tot de doodstraf.
Haar ex-man Anupong, een voormalige burgemeester uit het zuiden van Thailand, is bij verstek veroordeeld tot de doodstraf, maar is nog niet gevonden en verblijft vermoedelijk in Birma of Maleisië. De broer van Marissa heeft bekend en heeft zijn doodstraf omgezet gezien naar levenslang.
Dit is een hele lange strijd geweest van bijna acht jaar, waar ik de familie Odekerken heb bijgestaan met raad en daad en dringend heb verzocht in hoger beroep te gaan.
Marissa werd bij de eerste rechtszaak vrijgesproken, wat absoluut niet kon omdat er voldoende belastende getuigenverklaringen tegen haar waren. Zij had drie advocaten van wie zij er met een was getrouwd en een kind had gekregen. Heel erg triest voor de vier kinderen van Marissa die hier de dupe van worden.
Deze zaak is pas op gang gekomen na ruim 4 jaar met interventie van BZ en de Nederlandse ambassade in Bangkok. Pikant detail was dat op het tijdstip dat de sympathieke Jules Odekerken werd vermoord, ik een afspraak met hem had.
Jules is op beestachtige wijze vermoord en gedumpt op een vuilstortplaats. Jules Odekerken was een voormalig directeur van de Rabobank in Jakarta en in Bangkok en had de Daily newspapers opgezet in Thailand. Het recht heeft gezegevierd, dat ga ik vandaag even vieren.
Cheers!
Colin
Naschrijft redactie: Op 17 november 2003 werd de Nederlander, ir. Jules Marcel Nicol Odekerken, in Pattaya vermoord voor de poort van zijn huis. Hij werd voor dood achtergelaten op een vuilnisbelt in Banglamung. Toen hij nog bleek te ademen, werd zijn schedel met een blok beton verbrijzeld.
Pas 21 december 2007 werden de daders, de broer (Seksan Pornhommana) van Marissa en haar minnaar (Anupong Suthithani alias Daeng) tot levenslang, respectievelijk de doodstraf veroordeeld. Zijn vrouw Marissa Pornhommana bleef echter buiten schot en kocht later haar broer vrij met het geld dat zij van Odekerken erfde. Haar minnaar Suthithani werd op borgtocht vrijgelaten in afwachting van het proces, maar is gevlucht en sindsdien spoorloos.
Jules is in 1997 getrouwd met Marissa. Zij had toen een 4 jaar oude zoon, Kawipan uit een eerdere relatie. Hun dochtertje Massaya werd 3 januari 1998 in Vught geboren. Omdat Marissa niet aan het weer kon wennen in Nederland, vertrokken zij eind 1998 weer naar Thailand. Odekerken werkte daar tot 2002 bij de Rabobank in Bangkok en was de weekeinden bij zijn vrouw in Pattaya. Na 2001 richtte hij zijn eigen bedrijf op. In Pattaya werd ook hun jongste kind, Sob Chai, geboren. Na de dood van Jules bleek dit echter een zoon te zijn van haar minnaar Suthithani.
De familie heeft een website voor Jules opgezet: www.julesodekerken.nl/ waarop de gebeurtenissen en het proces in chronologische volgorde te lezen zijn.
Hallo Colin,
Dank voor dit verslag. Hoewel ik niet voor de doodstraf ben, begrijp ik de gevoelens.
Ik ben zeer nieuwsgierig naar het hele verhaal om persoonlijke redenen.De website link werkt echter niet. Kan daar iets aan gedaan? Nogmaals dank.
Theo Aalsmeer/Hua Hin
De link werkt nu wel!
Colin,
Bedankt voor het artikel.
Hoewel ik het slachtoffer niet persoonlijk gekend heb, kan ik me het voorval nog goed voor de geest halen.
Ik zat er zelfs vorige week nog aan te denken.
Jammer dat de rechtspraak zo lang geduurd heeft.
Het recht heeft niet gezegenvierd, een “rechtsysteem”dat de doodstraf hanteert is geen haar beter als de pleger van het misdrijf waarvoor deze straf wordt opgelegd. Er wordt uiteindelijk in koele bloede een beslissing genomen over het doden van een mens !!
Als je de wereld wilt verbeteren zul je je boven dit soort van “recht”moeten stellen…
Het is niet aan ons om een beslissing te nemen over het beeindigen van iemands leven, dit geld voor de individu als misdadiger, zowel als voor een rechtsysteem,….. zeker in een land waar de zogenaamde Buddhistische normen worden gehanteerd, maar dat hebben ze in Thailand nog nooit goed begrepen.
Johan,
Het is een gruwelijke zaak en ik begrijp de gevoelens en reacties van de TB lezers waar ik mij bij aansluit. omdat dit soort ‘monsters’zo snel mogelijk moeten verwijderd worden. Thailand is nog lang niet afgezakt naar het niveau van het soort medelijden met misdadigers, en niet met de slachtoffers, dat in de NL rechtspraak heerst.
Moderator: een discussie of voor of tegen doodstraf is off-topic en worden niet meer geplaatst.
Het recht heeft een straf uitgesproken maar als de dader en de familie genoeg geld op tafel kan leggen denk ik dat die doodstraf niet lang zal duren , in de gevangenis is het niet zo slecht
als je geld hebt? En elke straf kan afgekocht worden zelfs de doodstraf rijke thaien zitten ondanks alles niet in een gevangenis , verleden jaar een moordenaar nu loopt hij vrij terug rond is normaal in thailand GELD en nog eens GELD telt meer dan iets anders ? In belgie ook mogelijk een procedurefoutje en hopla je bent vrij moet een goede advocaat hebben in nederland kennen ze dat fenomeen ook heel goed ?
Hi Colin, Goed van jou dat je er zolang mee bezig bent geweest. Het recht heeft zegengevierd en dat met de doodstraf. Moet meer gebeuren. Er vallen de laatste tijd steeds meer doden onder de farang onder verdachten omstandig heden.
Stomme priet praat met het is niet aan ons om een beslissing te nemen over het beeindigen van iemands leven. Maar er wordt wel een beslissing genomen om iemand te vermoorden. Hoe wil jij dat dan noemen.
Mooi dat het recht eindelijk (gedeeltelijk) zegeviert. Nu ben ik principieel tegen de doodstraf én is levenslang in een (Thaise) gevangenis eigenlijk erger dan de “makkelijke” weg uit. Hopelijk belanden uiteindelijk alle 3 de schuldigen achter de tralies.
Er laait hier impliciet een discussie op rond de doodstraf. Gaan we hiermee verder dan wil ik graag reageren. Eens worden is een utopie, het uitwisselen van inzichten met name in het kader van de Thaise cultuur en maatschappij, kan verhelderend werken en ongenuanceerde reacties als die van Johan voorkomen. Voor Colin niets dan lof, voorwaar een prestatie om hier het recht te laten zegenvieren.
Kreeg net het bericht door dat de doodstraf was omgezet tot levenslang. Misschien nog erger,maar erg triest voor de 4 kinderen die hun moeder alleen kunnen opzoeken in de gevangenis. Ben 3 keer in de vrouwengevangenis geweest in Chonburi en een computerklas ingericht met onze Rotary club. Na enkele gesprekken werd ik niet vrolijk meer. Moeders met meerdere kinderen zaten daar voor 50 jaar vanwege drugshandel, zoals ook de ex van Machiel Kuyt Linda die de schuld op haar nam en 50 jaar kreeg. Maar na het direkt bekennen kreeg ze 2 kortingsblokken en bleef er ruim 33 jaar over. Deze handel gebeurd meestal in opdracht, danwel dwang van hun mannen of loverboys die vrijuit gingen. Heb hierover een klacht ingedient bij de regering, de ombudsman en de gouverneur van Chonburi, want de grootste schuldigen bleven buiten schot, en dat is een groot onrecht.Het grote probleem is dat de meeste Thais niet kunnen relativeren, en niet een stap vooruit kunnen denken,vandaar deze domme en uitzichtloze problemen.Heb ook veel kontakt met 4 kinderen in een weeshuis,waarvan de moeder voor de 2e keer was gepakt met drugs en er nooit meer uitkomt waarschijnlijk. Deze arme kids hebben het gelukkig goed in dit weeshuis, maar missen toch die broodnodige moederliefde.
Mijnheer de Jong,
Mijn beleefd advies, maar ook verzoek, voor/aan U is:
Ga door met het schitterende werk dat U steeds weer doet. Zo iemand als U zijn er maar weinigen en er liggen nog diverse taken op U te wachten. U bent onmisbaar en hard nodig in dit prachtige land waar helaas corruptie en misdaad maar al te vaak voorkomen. Het feit dat U dikwijls sukses heeft en wij allen Uw inzet en stamina bijzonder waarderen, moet U de voldoening en erkenning geven die U verdient maar nooit naar zoekt.
Colin , heel goed gedaan, in het bijzonder jouw doorzettings vermogen ,
De nabestaanden zullen je er zeker dankbaar voor zijn ook al krijgen ze Jules Odekerken er niet mee terug .
Colin; ik hoop dat men zich realiseert dat dit “eind-punt” nooit was bereikt zonder jouw ongelovelijke inzet, doorzetting’s-vermogen en bijna Friesch’ stug volhouden ! ! ! Jules was ook een goede vriend van mij, die nog geen vlieg kwaad kon doen een super-symphatieke kerel, die door velen vreselijk gemist wordt !
Ik ben blij dat Marissa niet tegen de muur gaat, want doodstraf verdient zij absoluut niet; dat zou veel te goed zijn ! Levenslang, daarentegen; is een lijdensweg-zonder-eind en DAT heeft ze nou precies wel verdiend ! ! !
Colin – en nu moet JIJ het wat rustiger aan gaan doen: laat af en toe je telefoon links liggen en denk eens aan jouw gezondheid. beter nog; wanneer kom je eens met mij mee-zeilen ? ? ? (geen mobieltjes aan boord !)
Names Jules: heel erg bedankt !
groet,
Jaap
Colin de Jong…is dat dezelfde persoon die in dat krantje in Pattaya een pagina schrijft? In deze zaak heeft hij dan mooi volgehouden en daarvoor chapeau!
Wel blij dat de doodstraf is omgezet: een leven in een Thaise bajes is 10 keer erger dan de doodstraf.
Colin, heel goed werk en eindelijk gerechtigheid.
Ik heb Jules niet gekend maar wel zijn partner Pim Lips die in die tijd heeft moeten vluchten voor Jules vrouw Marissa.
Ik denk dat Pim hier op dit moment een heel goed gevoel over heeft en dat hij ook weer naar Thailand komt, ik heb hem in die periode nog geholpen.
Voor Pim, mijn emailadres is [email protected] en hoop zeker iets van hem te horen.
Gelukkig hebben we de doodstraf in nl afgeschaft. Heel erg wat er is gebeurt. Maar de dood straf vieren? Dat gaat me toch te ver. Er zijn andere wegen. Niet waar?
Van tijd tot tijd google ik op onze dierbare ‘Jules Odekerken’, om hem te gedenken, en om de lange rechtsgang te volgen, nadat hij op 17-11-2003 beestachtig werd vermoord; een verschrikkelijk einde voor de sympathieke Jules, die ik als huisgenoot tijdens onze studie goed leerde kennen. Wat een mijlpaal, vooral voor zijn familie, dat Marissa nu bij hoger beroep is veroordeeld tot de doodstraf, omgezet in levenslang. Hopelijk blijft ook Anupong zijn straf niet ontlopen. Mijn gedachten zijn terug bij Jules, zijn familie, zijn dochter Massaya, en de andere onschuldige kinderen, die hierin betrokken zijn geraakt.
Hi Colin,
Gefeliciteerd en met name ook de familie.
Maar hoe zit het geld wat zij geerf heft en waarmee zij haar broer heft vrijgekocht????
Mag ik hopen dat dit uit haar graaiende klauwtjesmis gehaald???
M.a.w. dat ze daar total niet meer bij kan??
Louise