30 doden door busongeluk bij Lom Sak in Phetchabun

Het zoveelste tragische bus ongeluk in Thailand…
Iedere maand is het wel raak.
En degenen die wel eens in een thaise bus hebben gezeten op een lange route weten hoe hard het soms kan gaan. Ik zat in bus die met 160 over de weg scheurde. Mij zie je niet in zo een bus meer ik neem wel de auto of het vliegtuig. levensgevaarlijk.

Natuurlijk is het tragisch als bij een ongeval meteen zoveel mensen om het leven komen door de schuld van één persoon. Maar zoals altijd, wordt dit gepubliceerd, maar dat op dezelfde dag waarschijnlijk in zijn totaal meer mensen om het leven gekomen zijn door andere ongelukken, wordt niet genoemd. Het aantal dodelijke brommer en auto ongelukken overtreft dit. Ik heb geen statistieken, maar als ik de hele tijd in angst moet leven, kan ik beter thuis blijven. En of rijden met de eigen auto zoveel beter is? Ik rijd zelf geen auto in Thailand, omdat ik sneller en soepeler op mijn scooter rijden kan.
Ook daar weer: het aantal dodelijke ongevallen is het hoogst onder de tweewielers. Het zal ooit ook mijn dood worden. Maar als ik zie hoe velen rijden: of te langzaam, of te risicorijk, of te vol beladen, of op geen enkel verkeer lettend, of alles tegelijkertijd. Kortom: zonder besef van veiligheid, regels en het gevoel dat er ook andere mensen aan het rijden zijn.
Een buschauffeur die met hoge snelheid rijdt en dat midden in de nacht, vraagt erom. Jammer dat 30 onschuldige mensen daarmee niet meer tot hun eindbestemming kwamen en nu honderden mensen treuren om het verlies van hun dierbaren.

Ik heb samen met mijn vrouw een paar jaar markten afgereden in Thailand. Laden in Sa Kaeo en langzaam via omwegen terug naar Mae Casa. Thais rijbewijs, 30 jaar als beroep “asfalt vreten” in eigen land, nooit een ongeluk gehad tot in Thailand. Binnen een maand vloog er een plastic helmpje gevolgd door thai en toen z’n scootert over de motorkap. Met 120 stoof die zo uit t niets een kruising over. Schijnbaar wilde die snel naar Boeddha. Dat heeft me heel wat kopzorgen (en geld) gekost. Veel thaien rijden erg roekeloos, onverantwoord. Ik had daar in het begin nogal eens woorden over met me vrouw. Hoezo kinderstoel? Gewoon de kleine voor op schoot en als het even kon zelf laten sturen.
Het is niet alleen dat thaien roekeloos rijden maar ook het materieel laat te wensen over. En als de remmen het begeven is er meestal geen houden meer aan. Degenen die wel eens door de bergen naar bijv Mae Hong Son zijn gereden en de talloze tempeltjes langs de weg zien staan weten dat.
Busschauffeurs staan onder grote druk, concurrentie is groot en er is nog al eens sprake van thaise mafia praktijken. Plus er wordt gezopen bij het leven, vaak zit er in zo een energie flesje wat anders.
Maar gelukkig wordt er ook op veel trajecten normaal gereden. Het is niet allemaal ellende.

Zelf rijden in Thailand is op zich goed te doen, ’s nacht rijden heb ik daar ook veel gedaan maar dat wilde me vrouw niet meer. Er is een tijdje in het noorden een hype geweest van halve idioten om ’s nachts met een scooter op je af te rijden en een baksteen door de ruit te gooien. Met alle gevolgen van dien. Plus veel loslopende honden. Zware regenvallen, soms zeer slecht wegdek maken het er niet makkelijker op. Het liefst rijd ik nog door Bangkok, alhoewel we er altijd om heen rijden als we naar t zuiden gaan.
Verder tuf ik ook graag op de scooter, met motorrijbewijs welteverstaan. Iets waar heel veel toeristen geen rekening mee houden. En gewoon die helm op me harses, een goeie en ook met 40+ graden.

ik denk het wel Gringo maar als ze op deze manier alle ongelukken willen oplossen veroorzaakt dat wel een waterprobleem