Lezersvraag: Wat mogen we verwachten van onze Thaise huwelijkspartner?

luc,

goed antwoord met enige humor.
De verschillen zijn inderdaad groot..
Hangt van het opleidings nivo af , de familie en van de wil om te willen werken.

Men heeft ooit tegen mij gezegd: kijk naar de familie en je zult de ware aard van je vrouw zien.
Zijn het hardwerende mensen en houden ze het huis schoon of zijn het lantefanters die liever kaarten en hand open houden om hier vervolgens drank van te kopen.

De roze brilletjes zijn inderdaad volop in de meerderheid.

Juist,
Praten,dat is het belangrijkste,dan weet je wat je van elkaar kunt verwachten.Mocht dan blijken dat er teveel verschillen blijven,dan is het gemakkelijk een beslissing te nemen.

@Peter, ik ken jouw omstandigheden niet maar weet inmiddels wel dat veel expats enorme roze brillen dragen. Zij willen, of kunnen maar niet begrijpen dat de trouw/liefde van de Thaise vrouw niets daarmee te maken heeft maar puur berust op opportunisme. Vergeet ook nooit dat haar familie op de eerste plaats komt, niet jij. De sociale status is de rode draad in de Thaise samenleving, men zal er alles aan doen om zijn eigen sociale status te verhogen.Aangezien vele vrouwen,uit de Isaan,vaak als bargirls eindigen (heb ik op zich geen problemen mee), zullen zij nooit een relatie met de hogere sociale Thaise kaste aan kunnen gaan, die haar familie uit de armoede zal brengen, dus is de rijke farang de enige uitkomst.

Menig expat leeft in Thailand van een AOW, meestal aangevuld met een pensioen en leeft daar als een neo-koloniaal waar de Thaise partner prettig op mee leeft. Deze farang is haar ticket uit die armoe en lagere sociale klasse. Zolang de farang haar familie onderhoudt, de nieuwe pick-up koopt voor de vader (want haar familie moet het dorp laten zien dat het hun nu stukken beter gaat en dan maak je met een tweedehands Toyato Yaris niet echt de blits),er een huis voor de ouders wordt gebouwd, zij een huis op haar naam heeft staan, er regelmatig geld vloeit naar de familie, dan zal zij trouw zijn want men bijt niet naar de hand die jou voedt. Maar ik vraag menig expat in Thailand wonende daar eens mee te stoppen, als experiment,of nog beter, totaal niet op haar wensen in te gaan, en ik kan je garanderen dat zij binnen de kortste keren weer te vinden is in de bars van Pattaya, op zoek naar een andere farang want jij was gierig. Gaat het om werkelijke liefde,dan bleef zij bij jou.

Gebeurde met een vriend van mij ook. Had een winkel en haar familie was zijn beste klant (nooit betalen natuurlijk), dure pick-up, huis laten bouwen, twee kinderen. Toen de geldboom op een gegeven moment van zijn bladeren ontdaan was, werd hij ingeruild voor een Aussie die van het huwelijk (hij was getrouwd) afwist, maar haar natuurlijk de kip met de gouden eieren beloofde.Mijn vorige relatie met een Aziatische eindigde op soortgelijke wijze. Mijn geldboom was op een gegeven moment ook totaal ontbladerd en de liefde was daarop heel snel weg. Een Thaise vrouw in Europa zou het liefst bij haar familie wonen, geloof mij (ik hoor dit regelmatig van mijn huidige vrouw bij wie ik een kind heb) maar de leefomstandigheden van een armere farang in Europa zijn nog altijd beter dan de omstandigheden van de doorsnee Thai in Thailand (ik praat dus niet over de klasse van zeer rijke Thai of de expats/neo-koloniaal) en zolang de farang haar wat van Europa laat zien (de foto’s moeten dan natuurlijk op FB en LadyInter verschijnen om de schijn van een hogere sociale status hoog te houden) en hij iedere maand de familie met geld ondersteund, dan wil zij wel iets, dat lijkt op liefde (in de ogen van de farang) aan de farang geven, of zij gebruikt de farang als een springplank (heb ik ook gezien bij een Thaise) naar het opzetten van een eigen zaak in Europa, teneinde zelfstandig te kunnen leven, want je weet maar nooit wanneer de geldboom ophoudt bladeren te geven.

Ik gaf mijn Thaise vrouw destijds al in Bangkok aan dat ik berooid was door mijn vorige huwelijk, maar mijn doorsnee salaris was in haar ogen natuurlijk altijd nog hoger dan de 200€ die zij verdiende per maand. Ik heb haar dus zeer veel van Europa laten zien (Londen, Parijs, ,Praag, Rome, Brussel, Duitsland enz) maar nu er financiële problemen zijn is het toch ineens een heel andere vrouw geworden als de vrouw destijds in Bangkok. Ik stuur iedere maand trouw geld naar haar familie (moet daar overigens wel vaak wat geld voor lenen aangezien ik mijn baan verloor en in de schulden kwam) maar ik vraag mij af wat er gebeuren zou als ik eerst aan onszelf en ons kind zou denken, ik denk dan werkelijk dat het laatste beetje, dat wat lijkt in Westerse ogen op liefde, snel verdwijnt.

Men praat hier in op dit blog over praten, praten, en nog eens praten. Ik vraag mij af van welke planeet die expats of reageerders komen. Een dialoog voeren is een westers begrip, de Thai doet daar echt niet aan. Hoe vaak ik heb geprobeerd te praten, het resulteert altijd in een stilzwijgen en volkomen negeren, dus wordt er maar weer eens aan de geldboom geschud, en valt dat laatste blad er vanaf. Een Thai praat niet, voert geen dialoog, hanteert slechts het principe, de ene hand wast de andere en als jouw hand mij niet meer wast, dan was ik de jouwe ook niet meer.

Ik stel dus ook geen eisen meer. Ik doe de was als het kan, maak schoon want de Thai zijn niet echt een schoolvoorbeeld voor reinheid. Ik ben echt geen poetsfanaat maar als ik mijn vrouw de hele dag op de bank zie zitten, continue te chatten met haar Thaise vrienden, alleen maar Thaise programma’s en nieuws volgen (Europese geschiedenis of westers denken interesseert de Thai geen enkele moer) dan word ik die eeuwigdurende sfeer van Halloween, d.w.z. die alsmaar aanwezige spinnenwebben) wel een beetje zat. Ik verschoon onze peuter regelmatig, voedt het regelmatig (als ik vrij ben), kook regelmatig voor ons, maak ontbijt voor mijn eerste dochter uit mijn vorige huwelijk (waar zij weinig begrip voor heeft, hoe kon je die vrouw alles geven en mij niets?), ik rook, gok of drink niet, maar leef als een bescheiden vader die van zijn dochters houd, maar krijg erg weinig terug van een Thaise vrouw. Ik kan de klok niet terugdraaien, maar zou nooit meer Thaise vrouw huwen en raad het ook een ieder af. IDe cultuurverschillen zijn enorm en zolang de zon schijnt is alles okay, maar wacht tot er storm op komst is, dan botst het zeer vaak en het hoge echtscheidingspercentage is iets dat geen enkele roze Thailand zonnebril dragende Nederlander kan ontkennen)

Ik had een zeer lange relatie met een NL vrouw, de langste tot nu toe (17 jaar) maar zie wel degelijk, zeer grote, met name culturele verschillen. Is voor een NL vrouw sociale klasse totaal onbelangrijk, voor een Thaise vrouw is dit wel degelijk zeer belangrijk. Een westerse vrouw zal altijd (mits de man haar als een hond behandeld) de partner verkiezen boven de familie, de Thaise vrouw stelt de familie op de eerste plaats, uitzonderingen daargelaten. Ik hoor nu al gepensioneerden en expats in Thailand protesten, ik zou alleen maar zeggen, draai de geldkraan naar de familie dicht, vraag de pick-up terug, vraag de huis van je schoonfamilie terug, en zie wat voor transformatie je vrouw ineens doormaakt, of ga leven als de echte doorsnee Thai, dus ga leven van 200-250€ per maand, dus niet els neo-koloniaal in met een westers inkomen en zie de verandering in je Thaise vrouw en hoe snel ze bij je wegloopt.

Dit is mijn ervaring met een Thaise vrouw, we hebben een kind samen en ik leef voor mijn dochters, maar verwacht niet de ideale partner (zolang je een grote geldboom hebt ligt het anders) als er problemen zijn, dan wil zij zo snel mogelijk terug naar haar familie. Ik kom op dit Thailandblog vanwege berooide vrienden van mij in Thailand en natuurlijk mijn Thaise partner, maar ga Thailand steeds minder aantrekkelijk vinden. Kwam in Vietnam regelmatig, was in Cambodja, en het beviel mij daar veel beter aangezien Thailand op een soort Benidorm voor expats en gepensioneerden gaat lijken. Pattaya kan volgens mij beter omgedoopt worden tot Nieuw-Benidorm (in de USA vindt je ook vele Europe stadsnamen) De Thaise samenleving is gebaseerd op klasse en discriminatie en het Westen behandeld de Thai beter dan Thailand de vele toeristen en gepensioneerden. Wat ik bedoel is dat elke Thai in Europa voor alles dezelfde prijs betaald als een Europeaan en gelijke rechten heeft als de Thai in Europa legaal mag verblijven (de farang is een melkkoe die leeggemolken moet worden in Thailand dus andere prijzen voor hem en voor hem een aparte, negatieve status) en een Thai kan in het Westen in principe elke baan oppikken (mits de juiste opleidingen), staat dezelfde politieke carriere voor hem open als een Nederlander (ik zie niet snel een Nederlander een ministers functie vervullen in het Thaise parlement) en kan de Thai dezelfde woningen kopen als een Europeaan (ik denk dat genoeg expats weten dat dit niet het geval is in Thailand).

Ik verbaas mij er nog steeds over hoe vele landgenoten totaal geen problemen hebben met het feit dat men in Thailand gediscrimineerd wordt met hogere prijzen, de (on)toegankelijkheid van het kopen van onroerend goed, het bij voorbaat al niet mogen beoefenen van een baan of importeren van een bepaald product.omdat dit de Thai schaadt. Is die zon werkelijk zo belangrijk voor jou? Maakt die dagelijkse zon dat je dit alles zo maar ondergaat? Je bent opgegroeid met het gelijkheidsprincipe in het westerse denken en dit alles interesseert je ineens niet vanwege de zon?. Als de zon werkelijk zo belangrijk is in je (oude) leven dat je accepteert dagelijks gediscrimineerd te worden met hogere prijzen, het niet kunnen uitoefenen van een beroep, het niet kunnen kopen van een hus met grond, dan zou ik voorstellen naar het zuiden van Europa te verhuizen. Wordt je wel als een ingezetene behandeld, krijg je een gelijke behandeling, heeft men ook mooi weer, ziet je Thaise partner ook dat gedeelte van Europa en in Zuid-Europa is het ook prachtig! Je wilt toch niet zeggen dat een stad als Bangkok eenzelfde geschiedenis heeft als een Rome? In het zuiden van Europa is het eten ook lekker en de zon heerlijk iedere dag aanwezig. Of houdt je werkelijk zoveel van je vrouw? Maar dan zijn we weer terug bij het begin.

Thaise Koorts is zo’n boek: http://www.thailandfever.com en hier de nederlandse vlag volgen voor de Nederlands-Thaise versie

Beste Hans,
Dit zegt veel over je zelf.
Dus jij hebt het lot en wij niet,mmmm

Mijn vrouw werkt en betaald net zo veel als ik doe..geen onderscheid.
Ik geef mijn vrouw graag wat haar toe komt en ik zie dat niet zoveel mannen doen.
Waarom? omdat ze bang zijn om te in de maling te worden genomen..

Als je dit al van tevoren weet en je denkt er zo over, wat doe je dan in Thailand.
Het kan je met een vrouw hier ook overkomen en zijn de kosten evenredig.

Maar goed, gok lekker verder en ik hoop voor jou het beste.

Met vriendelijke groet,

Erwin