Thailand vraag: Ervaringen met Etihad Airways?

De service vind ik goed.Het eten is over het algemeen goed maar de keuze in reeds minder dan enkele jaren geleden, je kan ook specials bestellen tijdens het boeken. Drank is er in overvloed, ook alcohol. In juni hadden ze zelfs Heineken en TIger. Beenruimte is eerder krap (ik ben 183).

In Abu Dhadi airport is er niet zo veel te zien en de horeca is er duur. Ik heb er bijna altijd (gratis) gebruik gemaakt van de business class lounge omdat ik een frequent flyer ben. Als je van plan bent om te dineren en wat biertjes achterover te gooien zou ik eerder voor de lounge kiezen (betalend) omdat dat volgens mij goedkoper is omdat je dan onbeperkt kan eten en drinken. Voor de prijs kan je mailen naar: [email protected]

De luchtvaartmaatschappijen uit het Midden-Oosten, toch de grote drie – zijnde Emirates, Quatar, Etihad zijn heden inwisselbaar qua kwaliteit en service. Ik heb ze in de voorbije twaalf jaar uitgeprobeerd. In al die jaren is er een versobering doorgevoerd.
Zij zijn te rade gegaan bij Lufthansa, KLM en Air France.
Daar zijn standaardservices en maaltijden uit voortgekomen, uitgekiend voor Europese mensen van Stockholm tot Malta…

Er zijn tal van bedenkingen.
– Besef dat deze maatschappijen hun thuisbasis in het Midden-Oosten hebben, dat ze hoofdzakelijk passagiers vanuit Europa naar het Verre Oosten vliegen en omgekeerd, dat ze gratis kerosine in hun thuisland tanken en eigenlijk goedkoper zouden moeten zijn, dat ze vrouwonvriendelijke islamitische staatsreligies aanhangen en vandaar geen cabinepersoneel uit hun eigen land aanwerven maar in het buitenland rekruteren uit landen waar vrouwen in het openbaar mogen werken. Schizofreen. Expliciet duidelijk was het bv. op mijn vlucht van eind april Bangkok – Brussel met Emirates. Engelse en Belgische stewardessen van Dubai naar Brussel, Filipijnse en Thaise vanuit Bangkok.
Ik zeg het maar.
Tja, stewardessen met een hoofddoekje zijn niet zo uitnodigend voor Europese passagiers.
– Als economy reiziger ben je tegenwoordig een verwaarloosbare passagier bij deze maatschappijen, net genoeg belangrijk om de lege plaatsen in het vliegtuig op te vullen. Je krijgt een minimale basisservice inzake bediening en maaltijden. Alcohol ligt tegenwoordig in de onderste lade en je moet hard naar een whisky-cola vragen. Moslims drinken immers geen alcohol! Ahum!
– De maaltijden zijn een mix van westerse menu’s, standaard kip met rijst of stoofvlees-rund. Geen zwijn. Als je met fijne Midden-Oosterse gerechten te maken wilt hebben, moet je Turkish Airlines nemen. Die blijven authentiek. Heel lekkere gerechten! Nog een ouderwetse service. Vaak geen alcohol te krijgen. Bij de overstap in Istanboel lopen er massa’s van top tot teen zwartgesluierde vrouwen rond. Wat moet ik ervan denken? Houden ze niet van het leven? Opgelegde slavernij of doelbewuste keuze voor onderwerping…?
Ik weet het niet maar heb daar moeite mee. Ik ben directeur van middelbare scholen in België geweest met 80% moslimjongeren uit Turkije en Marokko, heb moeten vechten voor gelijkheid van jongens en meisjes. Ze accepteerden het met tegenzin en alleen omdat ik het oplegde…
– Helaas is Turkish niet stressbestendig. Enkele jaren geleden, iedereen aan boord in Bangkok, het opstijgen bevestigd, vielen de computerschermen uit. Het bleef maar duren. De crew communiceerde niet, had stress en bracht die stress over op de passagiers… snauwen enz. Tientallen mensen zijn toen uitgestapt, bang dat ze naar beneden gingen storten als het vliegtuig vertrok. Uiteindelijk zijn we na drie uur met een halfvol vliegtuig opgestegen voor een veilige vlucht.
– Vervelende passagiers worden door deze maatschappijen (terecht) genegeerd. Vorig jaar een rijke Chinese knul naast me die eens naar Dubai wou. Hij kende geen Engels, zei ja op kip met rijst, en sloeg tilt toen hij de kip Arabische wijze niet lustte en een ander gerecht eiste… Manlief, dat was pure paniek. Hij was bijna aan het wenen. De hele row in rep en roer. De stewardessen, Europese huurlingen, lieten hem een half uur links liggen voor ze de kip terugnamen en hem stoofvlees tomaat gaven. Goed zo!
Wat ik er altijd uit leer: er zijn onvoorstelbaar rijke mensen op de wereld en die laten iedereen naar hun pijpen dansen.
– Groot voordeel in mijn geval is dat deze maatschappijen wel een overstap eisen, maar die is vaak op 1-3 u gehouden. Dat breekt het saaie verhaal van rechtstreekse vluchten van 12-13 u. Het is dan 12 u in tweeën gedeeld. Je kunt na zes uur lekker de benen strekken. Nadeel is dat je weer door de controle moet, je riem afdoen, je broek naar beneden voelt zakken en zelfs je schoenen uit moet doen.
Maar ga je met Austrian, dan doe je 2 u Brussel-Wenen en dan 12 u Wenen-Bangkok. De WC’s zijn volgekakt, altijd bezet en het papier is op. Heb je een vervelende gast naast je zitten die het breed neemt, heb je die voor 12 u op schoot… Bij een switch in Dubai of Abu Dhabi echter krijg je een andere passagier naast je.
– Conclusie: rechtstreekse vluchten zijn onbetaalbaar geworden. Vluchten met 1 stop op het Midden-Oosten zijn prijswaardig, alle maatschappijen bieden gelijkmatige kwaliteit en service. De keuze is vlug gemaakt.
– De tijd dat iedere passagier een hoogstbelangrijk individu was is reddeloos voorbij. We zijn quantité négligable!
Ga daar maar van uit. Je krijgt middelmatig eten, so what?! Vliegtuigen zijn geen 1st Class restaurants. Hoe is het mogelijk dat we dat ooit gedacht hebben. Wat zijn we fantasten! Het zijn vervoersmiddelen van A naar B, niets meer.
Of boek een superbusinessticket, dan word je nog verwend.

PS Indertijd ben ik voor 425 euro met Ukrainian Airlines naar Bangkok gevlogen, twee keer op en af. Net nadat Malaysian Airlines MH 17 door een Boekraket vanuit Donetsk uit de lucht geschoten was. Ik deed een mail naar Poetin: Please Mister Putin, don’t shoot my airplane… Hij deed het niet! Geweldige gast, toch… De tweede keer zetten Oekraïense militairen een onwillige man tegen de muur, met kalasjnikovs op hem gericht in airport Kiev. Eerst dacht ik: Hoe onmenselijk. Daarna: Hela die kerel kan een islamist zijn die mijn vliegtuig wil opblazen. Maar goed dat hier doortastend wordt opgetreden.
Het is maar hoe je het bekijkt…

Ik heb met veel verschillende airlines naar Bangkok gevlogen.
Voor mij was Etihad de slechtste van allemaal.
Wanneer de passagier voor je, zijn zetel naar achter zet, komt zijn stoelleuning tot bijna tegen mijn neus wanneer mijn stoel recht staat.
Maar als je weet dat er iemand achter je zit vind ik het niet gepast om je stoel platter te leggen.
Ik ben met Lufthansa terug gevlogen.
Op de heenreis met Etihad, had ik een tussenstop van 3 uur in Abu Dhadi.
Die tijd ging snel voorbij.

Regelmatig heb ik de afgelopen 30 jaar met maatschappijen uit het Midden-Oosten gevlogen.
Zoals Qatar Airlines, Emirates en ook Etihad. En niet alleen naar Thailand. Die maatschappijen zijn vergelijkbaar en zonder meer goed te noemen. Op een vlucht Amsterdam – Bangkok verkies ik deze maatschappijen vanwege de tussenstop boven directe lijnvluchten. Abu Dhabi ligt halverwege de trip.
En na 6,5 vliegen wil ik uit het vliegtuig. Even rustig aan een tafeltje zitten, kop koffie, een broodje, mijn sim cards in mijn telefoon verwisselen, stukje lopen en dan weer verder.
Over die M-O Airlines: meestal iets meer zitruimte dan KLM, redelijk goede maaltijden, moderne vliegtuigen. En ze vertrekken en landen altijd op tijd.

Wij hadden zowel heen als terug een vervelende vlucht. Luide en ongemanierde kinderen op de reis naar Amsterdam, op de terugweg idem volwassenen. Verder een hele lange overstap in Abu Dhabi. Dit was business class. Gelijk de laatste keer.