Lezersvraag: Thaise prepaid simcard voor een iPad

Uit mijn aantekeningen van twee weken geleden:

Mobiel Internet in Pattaya.

Mobiel internet op je telefoon of ander apparaat is in Thailand op veel plaatsen gratis of tegen betaling verkrijgbaar via Wifi. Vrijwel elk zichzelf respecterend etablissement biedt dit aan.
Toch kan je wel eens zonder Wifi zitten, in je hotel, in een taxi, of in het bos.
Gebruik maken van je abonnement bij je Nederlandse provider is dan een kostbare zaak. Zo rekent Vodafone € 9.05 per Mb. Een filmpje van een paar minuten op Youtube van 100Mb komt dan op € 905.-.
Dat moet je ten alle tijde zien te voorkomen.
Vodafone biedt wel 30Mb per dag aan voor € 5.- per dag, maar dat moet je dan weer apart inschakelen en zo, en als er iets mis gaat zul je de rekening toch moeten betalen, de computer heeft altijd gelijk.
Mijn telefoon verdwijnt dan ook na aankomst regelrecht in het kluisje. Mobile data is voor de eerste grensoverschrijding al uitgeschakeld. Af en toe even checken of er misschien gebeld is, that’s it.
Deze keer had ik mij voorgenomen om een klein telefoontje aan te schaffen en die dan in Thailand te voorzien van een Thaise Sim-kaart en daar wat data voor te kopen.
Bij The Phonehouse in Nederland adviseerde men mij om de telefoon ook in Thailand te kopen, aangezien er de verkoper gevallen bekend zijn waarbij een in Nederland gekochte telefoon buiten Europa niet werkte, als hij niet eerst in Europa geactiveerd was. Een beetje vreemd verhaal, maar waarom zou de man mij dat vertellen, als het niet waar zou zijn? Het kost hem tenslotte zelf omzet.
Eenmaal in Thailand aan een bargirl, een oude bekende, uitgelegd wat de bedoeling was, en gevraagd wat ze mij dan adviseerde.
Haar advies was om bij de Samsung Shop in Central Festival op Second Road een telefoon te kopen en dan bij de Dtac Shop in de Big C Extra op Pattaya Central Road (dus niet de Big C op Second Road) een Simkaart en databundel aan te schaffen.
Dat leek me een goed plan en ze had er geen bezwaar tegen om met mij mee te gaan.
Da’s altijd handig.
Ondertussen googelde ik nog wat met mijn tablet via een Wifi-verbinding en vond een leuke aanbieding van Dtac, waar ik een screenshot van maakte.
Met de Bahtbus gingen we naar Central Festival. Dankzij mijn gids hoefde ik niet te zoeken naar de Samsung Shop.
Mijn keus viel op de Samsung Galaxy S Duos 2 GT-S7582 voor 4490 Baht, € 112.-.
Een 4 Inch apparaatje, met een wat minder hoge resolutie en kleiner scherm dan mijn Samsung S3, minder geheugen (4G waarvan slechts 2G beschikbaar), maar wel met het vertrouwde Android, de mogelijkheid om twee Simkaarten tegelijk te gebruiken, je kunt er een mini SD kaart instoppen om de opslag te vergroten, en hij heeft dezelfde verwisselbare batterij als de Samsung S3.
Dit klusje was gauw geklaard.
Per Motorbiketaxi naar de Big C Extra.
Een klein balietje waarachter een paar dames druk in de weer waren met het verkopen en installeren van Simkaarten en bel/sms/data-tegoeden.
De aanbieding zag ik niet, maar toen we na een minuut of vijf aan de beurt waren liet ik het screenshot op mijn tablet zien, en vanonder de toonbank werd een display met de verschillende mogelijkheden tevoorschijn getoverd.
30 dagen internet, de eerste 12G (!) op volle snelheid, en daarna (gedurende die 30 dagen) onbeperkt, afgeknepen tot 384kb/s.
Dat moest voor mijn plannen wel voldoende zijn.
Voor het internet moest 855 Baht incl. VAT worden betaald, verder nog een Simkaart en wat beltegoed, bij elkaar geloof ik 969 Baht, ik kreeg in ieder geval nog geld terug van mijn briefje van 1000 Baht (€25).
De dame stelde alles in, moest nog wel even een identiteitsbewijs zien, en na een paar minuten was ze klaar.
Mobile Data inschakelen en internetten maar.
Het werkt allemaal voortreffelijk, als er ergens geen Wifi is, of ik heb geen zin om het wachtwoord te vragen, heb ik toch internet. En als ik het kleine schermpje even zat ben en mijn tablet is in de buurt, gebruik ik de telefoon als hot-spot (tethering).
Werkt ook feilloos.
En de reserve batterij voor mijn S3 is nu ook reserve batterij voor dit toestel.
En ik kan nog bellen en SMS-en met mijn Thaise bekenden ook.

NB: Bij de 7-elevens, Familymarts en op talloze andere plaatsen zijn ook Simkaarten en bundels te koop, maar zodra er meer bij komt kijken dan eenvoudig opwaarderen raadt mijn gids toch aan naar een shop van de desbetreffende provider te gaan.

Bij aankomst op de airport, in de arrival hall, zijn er verschillende operators aanwezig. Wij kochten daar een nieuwe SIM en tekenden in op een abonnement voor 3 maand internet (er is keuze tussen diverse verbruiken) voor minder dan 1000 Bht (25€).