Lezersvraag: Medische zorg voor arme oudere Thai met diabetes

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Lezersvraag
Tags: ,
22 januari 2021

Beste lezers,

Ik dacht te hebben gelezen op Thailandblog dat er geen kosten zijn voor medicijnen en doktersbezoeken voor arme oudere Thai, bijvoorbeeld met diabetes. Hoelang is dit al? Is dit nieuw of is dit al heel lang?

Groet,

John

Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.

10 reacties op “Lezersvraag: Medische zorg voor arme oudere Thai met diabetes”

  1. Tino Kuis zegt op

    Er zijn drie ziekenzorgsystemen in Thailand

    1 voor ambtenaren

    2 werknemers in bedrijven

    Samen zijn ze goed voor zo’n 30% van de bevolking. Premies worden ingehouden van de salarissen.

    3 universele zorgsysteem voor de rest van de Thaise bevolking

    Dit wordt geheel betaald uit het regeringsbudget/belastingen. Vrijwel elke behandeling wordt hieruit betaald hoewel er per deelnemer minder geld beschikbaar is dan onder 1 en 2. De behandeling kan alleen plaats vinden in een staatsziekenhuis in het gebied waar de patiënt is ingeschreven. (Acute zaken kunnen wel overal worden gedaan). Dit systeem is in 2002 ingevoerd onder de regering Thaksin en wordt geprezen door de WHO.

    Het heeft dus niets te maken met arm, oud of diabetes. Een jonge multimiljonair die niet verzekerd is onder 1 of 2 kan ook gratis gebruik maken van 3 maar zal meestal tegen betaling zich wenden tot een privé ziekenhuis.

    https://en.wikipedia.org/wiki/Healthcare_in_Thailand
    https://www.who.int/bulletin/volumes/97/6/18-223693/en/#:~:text=The%20establishment%20of%20universal%20coverage,population%20of%2066.3%20million%20persons.&text=Except%20for%20the%20social%20security,financed%20by%20general%20government%20taxation.

    • Michel zegt op

      Optie 3 is niet helemaal gratis mijn vrouw heeft diabetes en betaald in haar provincie staatsziekenhuis 30 bath voor medicijnen voor 2 maanden na dat ze weer gecheckt is

      • janbeute zegt op

        Inderdaad Michel het is zeker niet gratis voor een arm of rijke Thai die een staats ziekenhuis bezoekt onder optie nummer 3 moet dus altijd 30 baht per bezoek betalen.

        Jan Beute.

  2. John Chiang rai zegt op

    Hoewel het ook van Tino Kuis genoemde universele zorgsysteem,dat van oud premier in het leven geroepen werd,natuurlijk beter is dan helemaal geen zorg,is de kwaliteit van deze zorg erg afhankelijk van het feit,waar deze zorg in aanspraak genomen word.
    Mijn Thaise schoonmoeder was helaas aangewezen op het staats ziekenhuis in een klein dorpje in de provincie Chiang Rai.
    Hoewel ze, zo naderhand bekend geworden is,kort voor haar dood stond,werd ze vrijdagavond met hevige pijn in het dorps ziekenhuis opgenomen,waar ze eerst te horen kreeg,dat in het weekend geen enkele arts aanwezig was.
    Omdat ik dit een onhoudbare toestand vond,heb ik er voor gezorgd dat ze in een prive ziekenhuis in de stad,wat we uiteraard zelf betalen moesten,werd opgenomen.
    Afgezien dat zij voor het staatsziekenhuis in haar dorp, alleen maar 30 Baht hoefde te betalen,was deze hulp waar ze nog tot s’maandags op een diagnose moest wachten,van geen enkele nut.
    In het zelfde,en weer het zelfde Staatlijke dorps ziekenhuis,kreeg mijn Thaise schoonzus,die reeds langer met haar nieren te doen heeft,te horen dat ze niets meer voor haar doen konden.
    Ze werd de zelfde dag nog terug naar haar huisje gebracht,waar ze actueel onder erbarmelijke omstandigheden op haar dood zit te wachten.
    Wij vervolgen,omdat wij vanwegen corona geen andere mogelijkheden hebben, op dit moment haar doodstrijd via LINE, en moeten helaas toezien dat haar dochter,die haar verzorgd,geen enkele medische bijstand krijgt.
    Daarom zou ik nogmaals aan diegenen willen zeggen, dat deze 30Baht regeling,die ook hier vaak van sommigen zo in de hemel geprezen wordt,heel sterk afhankelijk is van het staatsziekenhuis dat toestandig is.

    • Tino Kuis zegt op

      Dat is zeker waar. Op eigenlijk alle gebieden, onderwijs, recht en medische zorg, is de ongelijkheid erg groot. In Bangkok is er één arts op zeg 600 personen, in de plattelandsgebieden is dat één arts op bijna 3.000 personen, een factor 5! Ook thuiszorg is erg schaars, helaas. Er zijn gezondheidsvrijwilligers die mogen adviseren en controleren maar zij mogen niet zelfstandig optreden.

    • niek zegt op

      Mijn vriendin heeft gelijksoortige ervaringen in een staatziekenhuis. Niet alle medicijnen zijn gratis, eindeloze wachttijden, dure behandelingen worden afgeraden, bijbetalen om op een kamer alleen te liggen ipv op een kamer met 5 andere personen die allemaal van hetzelfde toilet gebruik moeten maken, achterstallig onderhoud van ziekenhuis, ongeïnteresseerde behandeling.
      De WHO kan het gezondheidssysteem prijzen in Thailand, maar alles is afhankelijk van de fondsen en financiering door de staat.
      Dokters rouleren en werken in meerdere ziekenhuizen

      • janbeute zegt op

        Beste Niek wake up, is het in Nederland dan niet net zo.
        Ook daar ligt het ziekenfonds voetjes volk met een man/vrouw of acht op een kamer en gaan naar het zelfde toilet.
        En ook daar zijn de meeste doktoren savonds en in het weekend niet aanwezig.
        Ten zij je net als in Thailand je portomonee flink los trekt , en dat opent zeker weer vele deuren.
        Schrijf hier uit namelijk persoonlijke ervervaringen.
        Ik heb nog nooit gehoort dat de Hollandse elite die bestaat namelijk ook, en de bekende Nederlanders van radio en TV op zaal liggen tussen Jan en alleman.
        Thailand of ergens anders in Europa geldt wie de meeste poen heeft, heeft ook de beste zorg en mooiste kamer.
        Misschien is er iets veranderd in de lage landen sinds mijn vertrek 15 jaar geleden , maar ik kan mij nog herrineren hoe het ooit eens verging met mijn ouders en grootouders.

        Jan Beute

        • Erik zegt op

          Ja, Jan Beute, er is iets veranderd in Nederland.

          Het ziekenfonds bestaat niet meer en de basiszorg is voor iedereen gelijk behalve als je topsporter bent en ze je op zondag bij voetbal voor je ‘spullen’ schoppen want dan word jij direct geopereerd en Jan Salie moet wachten tot maandag of langer. Maar dat was ook al zo toen Theo Koomen nog op TV was…

          De knip open trekken is iets van andere landen dan NL. Laten we blij zijn dat het solidariteitssysteem in Nederland goed functioneert en dat we nog kunnen klagen als we moeten wachten omdat er nu corona heerst. In Thailand waren we al lang dood geweest.

          Maar je hebt wel een stuk gelijk dat geld ernstig meetelt. Ook in Thailand vinden de rijksten de weg naar ziekenhuizen in USA of China zoals ooit een ex eerste minister met kanker. Maar dat zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen.

    • Erik zegt op

      John, dit is triest te horen.

      De bezetting in afgelegen gebied in lokale ‘ziekenhuizen’ (al vind ik het vaak niet meer dan een kleine dependance) kan enorm tegenvallen en wil je dan toch zorg dan moet je naar het staatsziekenhuis in de provinciehoofdstad én rekenen op een nota voor consult, ligdagen en medicatie. Dat geld hebben de veelal arme mensen in de periferie niet en als er dan geen farang in de familie zit die de knip kan trekken dan is er geen hoop voor die zieken.

      Dat is helaas de andere kant van een maatschappij die door de elite wordt geregeerd. De elite die alleen aan het eigen kringetje denkt; die denkt in termen van ruimtevaart en duikboten maar die de noden van het overgrote deel van de bevolking negeert en zich dat deel pas herinnert als de dure pakken en jurken moeten worden aangetrokken voor heel snel te vergeten verkiezingsbeloftes…

    • TheoB zegt op

      John,

      Volgens mij zijn er in Thaise dorpen (ตำบล) geen ziekenhuizen, enkel gezondheidscentrums. Die worden bemand door een paar verpleegsters en als je geluk hebt een in het weekend afwezige dokter. Daar kan hooguit spoedeisende eerste hulp geboden worden.
      Voor een ziekenhuis moet je naar de hoofdstad van het district (อำเภอ) alwaar ze wat meer faciliteiten en deskundigheid in huis hebben.
      Voor zeer specialistische hulp en/of faciliteiten moet je naar het ziekenhuis in de hoofdstad van de provincie (จังหวัค).

      Van mijn vriendin heb ik begrepen dat bij de gezondheidszorg van de 30-Baht regeling alleen voor de medicijnen ฿30 per keer betaald moet worden.
      Net als in Nederland worden alleen vanuit de overheid goedgekeurde behandelingen en medicijnen vergoed. Als je iets anders wilt, moet je het zelf betalen.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website