Lezersvraag: Emigreren naar Thailand

ik wil nogmaals reageren op de vraag van Fred.
met alle repect voor de schrijvers van de reacties, maar Fred vraagt welke procedures, regelgeving en documenten er zijn met betrekking tot emigreren, niet met betrekking tot zijn doen en laten of goedkeur van zijn relatie.
als ik de reacties lees, en die zijn ongetwijfeld goed bedoeld, wordt er toch getwijfeld aan de oprechtheid van zijn echtgenote, zo zaait men twijfel in iemands hart. deze man is gehuwd met degene waar hij van houd, bemoei je er toch niet mee, hij is 53, niet 13.
dit land (Nederland) zit vol met schoolmeesters, dominees, weerprofeten en deskundigen op elk gebied, zo ook op het gebied van Thaise vrouwen.
ongetwijfeld komt dit voort uit onze koloniale historie, bruine mensen, in dit geval vrouwen, zijn niet te vertrouwen…….ik kom dit soort reacties ook vaak tegen, alsof blanke vrouwen geen geld of goederen willen….
ik wilde dit toch even kwijt, sorry.

hallo fred
woon hier bijna 15 jaar ben getrouwd geweest ben nu gescheiden maar dat terzijde
Als je getrouwd bent kun je op basis van je huwelijk een non o visum aan vragen je kan dit doen in nongkai vientianne of in Mukdahan Savanaket. vientiane is erg druk en ze zijn daar niet scheutig met non O visas. ik ben vorig jaar naar savanaket geweest het is daar wat kleinschaliger en wat gemoedelijker en ze geven daar een non o visa voor een jaar, je moet copien van je huwelijks akte overgeven (kor roo 1 en kor roo 2 ) plus op de bank 200000 baht laten zien door een copy van je bank saldo te overhandigen . Kijk op de website van savanvegas visarun en het wordt je allemaal duidelijk
Heb je dan je visa kun je het hier mooi rustig 15 maaanden lekker effe aankijken
groetjes
jm

Fred; ga d”r voor jongen en laat je beslist niet gek maken door de negatieve adviezen en volg gewoon je hart! Ik ben van jou leeftijd en zit in dezelfde situatie,alleen heb ik Fries bloed van mn moeder uteraard en relativeer alles 10 maal om een beslissing te nemen!
Wat ik doe is ook een vorm van zelfpijniging/want wat hebben wij hier in dit land wat alleen maar verder in de shit zakt nog verder te zoeken?
We leven maar 1 maal,Fred en geniet er van! Op Jomtien zie ik tegenwoordig al Farangen die lege flessen zoeken om statiegeld in te wisselen;dus waarom jij niet?
GR;Willem uut Scheveningen.

hallo Fred.
Ik verkeer niet in exact dezelfde omstandigheden als jij maar kan je toch een paar adviezen geven. Ik ben 60 jaar en leef samen met een Thai vrouw die ongeveer 15 keer zoveel per maand verdient als ik, en ik heb voor Thai begrippen een goed salaris. Ik zou – gelet op het geld – gemakkelijk met werken kunnen stoppen (en me laten onderhouden door mijn vrouw) maar doe dat niet. Ik zie me namelijk niet met mijn zestigste elke dag in de tuin zitten, een praatje maken met de buren (in gebrekkig Thai). de hond aaien en naar de orchideeen of TV kijken. Ik wil mij nuttig maken, ook voor (de mensen in) dit land waar ik van houd. Mijn vrouw waardeert dit zeer.
Daarom blijf ik werken en ik raad je aan om hier in Thailand eerst werk te zoeken voordat je je hier vestigt. Als je vrouw een goed netwerk heeft kan dat niet zo moeiijk zijn. Het maakt ook allerlei formaliteiten een stuk gemakkelijker: gewoon een werkvergunning en dan een visum. Geen gedoe over 4 of 8 ton op de bank. Geen werk, geen of nauwelijks Thai spreken en op je 53ste dan in Ayutthaya wonen gaat – denk ik – snel vervelen met alle gevolgen van dien.
chris

Dag Fred,

Ik ben een leeftijdgenoot (53) van jou die woont en werkt in Thailand. Over de culturele risico’s die je neemt is al genoeg gezegd. Je zou kunnen concluderen dat dit forum vol zit met cynische en ernstig verzuurde types, overigens zou je ook kunnen concluderen gezien de overkill aan redelijk eensluidende signalen, dat daar op zijn minst een kern van waarheid in zou kunnen zitten. Zoals ze hier graag zeggen “up to you!”.

Ik woon hier al een aantal jaren, heb een hartstikke fijne vriendin en de “mooiste dochter van Thailand”….. Ik werk fulltime voor een Thaise firma. Heb dus op het oog weinig redenen om cynisch te zijn.

Laat ik beginnen met op te merken dat ik, wanneer ik niet gewerkt zou hebben, allang weg geweest zou zijn hier. Echt nog te jong om alleen het tuintje aan te harken en waarschijnlijk ” lost in translation”, ondanks dat ik wel wat Thais begrijp en spreek, blijf je toch veel te vaak onwetend over alle zaken die om je heen gebeuren.

Nu de procedures. Het mag dan zijn dat jouw echtgenote jou kan/zal onderhouden. De Thaise wetgeving denkt daar echt anders over en eist bewijs dat je zelf over voldoende middelen beschikt om in je onderhoud te voorzien alvorens een visum af te geven. Zie daarvoor alle opmerkingen over 400.000/800.000 Baht. Laat je niet in slaap sussen door mensen die opmerken dat het qua controle allemaal niet zo’n vaart zal lopen. Lokale commandanten worden om de haverklap overgeplaatst omdat ze er een rotzooitje van hebben gemaakt en voor je het weet heb je met een dienst te maken die er keihard tegenaan gaat om te onderzoeken of je ook daadwerkelijk geld hebt uitgegeven. Jij krijgt de bewijslast en tegenspraak in niet toegestaan.

Weet jouw echtgenote al dat zij straks minimaal 80.000 baht per jaar gaat betalen voor een ziektekostenverzekering voor jou, die enigzins de toets der vergelijking kan doorstaan met wat je in Nederland gewend bent? En die 80.000 Baht is nog slechts het aanvangsbedrag, die premie zal met het vorderen van jouw jaren stijgen over de 200.000 Baht per jaar. Hopelijk ben je nu volledig gezond en heb je geen gebreken uit het verleden want die worden meteen al uitgesloten.

Uitschrijven in Nederland kent twee niveau’s. Uitschrijven bij je gemeente kan over het algemeen online per de 1e van de maand. Fluitje van een cent. Tweede niveau is van andere orde: de fiscus. Dat wordt een hele andere tak van sport. Alles op papier met het kantoor in Heerlen. In verband met het bestaande verdrag met Thailand ter voorkoming van dubbele belastingheffing, zul je met bewijs op de proppen moeten komen dat je hier belasting betaalt. Ik ga je nu vast succes toewensen om dat uitgelegd te krijgen bij de regionale belastingkantoor in Ayutthaya. Niet in het minst omdat jij waarschijnlijk geen belaste inkomsten in Thailand hebt en zij toch een verklaring moeten afgeven.

Adreswijzigingen doorgeven aan je pensioenfonds en je bank (voorzover je die aanhoudt).

Dat zijn zo’n beetje de belangrijkste zaken die moet doorlopen.