Lezersvraag: Eerst trouwen en dan een relatie?
Beste lezers,
Nu heb ik al zeer vele verhalen gelezen maar deze ben ik bij mijn weten nog niet tegengekomen! Eerst aan de familie voorstellen, dan trouwen en vervolgens is er pas van een relatie sprake.
Zij – weet niet welke hoedanigheid ik haar mag of moet toekennen – beweert dat dit de traditie is in haar Isaancultuur… We mailen al een jaar of twee, nooit live, dat wil ze niet. Evenmin krijg ik mail in de weekends, tenzij ik er herhaaldelijk opmerkingen over maak, dan ontvang ik er eens een. Heb haar in totaal zo’n 3 à 4 dagen ontmoet.
Probleempje: Ze heeft vast werk bij de overheid (klopt, heb ik kunnen natrekken, al weet men nooit TIT) en is zeer voorkomend. Mede hierdoor krijg ik haar niet echt uit m’n hoofd zeg maar.
Destijds heb ik er al eens een vraag over gesteld op dit blog, neen niet voor de grap, maar omdat ik toen reeds vond met een speciaal geval? te doen te hebben. Het stond vermeld onder de niet verrassende titel: Will you marry me? Zo’n 95% van de reacties adviseerde mij om de joggingschoenen aan te trekken en het op een lopen te zetten (woorden van Louise).
Nu dus alweer dat trouwen en enkel voor de show, niet de Amphur, want daar ken ik de gevaren wel van! Heeft er hier ooit iemand van dergelijke bizarre traditie gehoord?
Nogmaals, dit is niet voor de lol, ik tracht gewoon iets bij te leren voor mezelf en uiteraard de lezers van dit blog. Of mijn verbazing even luchten zou men ook kunnen stellen.
Met vriendelijke groet,
Roger
Pak je joggingsschoenen maar vast.
Voor Boeddha trouwen betekend in de meeste gevallen sinsot betalen en vervolgens is ze jou helemaal niks verplicht.
Voor vrouwen in de isaan is het echt niet zo dat er eerst getrouwd zou moeten worden voordat je een relatie hebt. Bij de meeste stelletjes gaat daar net als in andere landen jaren overheen.
Verder weten vrouwen in Thailand heel goed hoe het werkt, als zij bij de overheid weekt dan zou je ook niet onder trouwen voor de wet uit komen. Als ze in het weekend niet antwoord, is ook een teken aan de wand. Kan heel goed dat vriend of echtgenoot dan thuis is. Kijk eens kritisch naar de tijden waarop ze je wel mailt. Onder werktijd? Vraag haar anders of ze een app als line of Facebook op haar telefoon heeft.
Nu ken ik geen Thai waarbij men het koppel vereist te trouwen voordat er spraken mag zijn van een relatie maar ze zullen er vast zijn ondanks dat ik er nog nooit van gehoord heb. Ook in Nederland zullen er vast her en der nog mensen vinden die vinden dat je niet mag hokken. Tenzij ik de verkeerde Thai ken is het geen standaard om zo maar ‘blind’ te trouwen voor Buddha en/of Amphur. Onder de tags ‘relatie’ , ’trouwen’ etc. kun je meer algemene info over relaties vinden op dit blog maar uiteraard is elk person, familie en situatie uniek.
Toch zou bij mij de alarmbellen af gaan, wie wil er immers dat zijn/haar kind (dochter) in een relatie stapt met iemand die (in de ogen van de familie) mogelijk geen goede partner is (behandeld de vrouw niet goed, kan mogelijk niet met de familie door 1 deur etc. Als ze het beste met hun dochter voor hebben willen ze toch weten wat voor vlees ze in de kuip hebben? Dat zou zelfs belangrijk zijn als ze denken zo een rijkaard in de familie te krijgen die al hun problemen komt oplossen: als straks blijkt dat jij geen rijke gek bent die duizenden baths aan de familie geeft dan is dat voor hen ook een flater. En als het gewoon fatsoenlijke mensen zijn wensen ze toch gewoon dat hun dochter duidelijk gelukkig is in een relatie maar ook daarvoor moet er wel spraken zijn van een relatie. Nee, dan knaagt toch in je achterhoofd de bizarre verhalen van dames die meerdere malen per jaar een ” huwelijk voor Boeddha” hebben waarbij de aanstaande (farang) man wordt geacht diep in de buidel te tasten.
Wat kun je doen? Allereerst met je schat praten, wat wil zij? En beseffen ze dat er bij meningsverschillen (of dat nu ‘ cultuur’ of iets persoonlijks is), compromissen gezocht moeten worden, oftewel is er een gulden middenweg denkbaar als het voor jou (cultuur) ondenkbaar is zo maar te huwen?
Mocht je toch ceremonieel trouwen, gaat het feest dan nog door als jij niet kwistig met geld zal strooien? Kortom gaat het om de bahtjes of echt het idee dat dochterlief niet mag hokken? Zie daar achter te komen.
Het belangrijkste van alles is dat jij en je lief in een gelukkige relatie stappen. Daarvoor zou ik veel meer tijd dan enkele dagen met haar samen willen zijn. Minstens toch 1-2 maanden samen dagelijks doorbrengen in Thailand en Nederland. Als zij echt dol is op jou en jullie samen praten dan komen jullie er vast wel uit. Waar een wil is, is een weg en samen kun je bergen verzetten. Blijkt het helaas toch om bahtjes te gaan, dan zal dat ook wel blijken. Kortom gewoon je hart en verstand volgen, veel kunnen derden zoals wij niet voor jouw betekenen, dan komt het vast goed!
Roger,
zie als verklaring dat ze waarschijnlijk uit is op een sinsood, bruidsschat. Dit is vrij gebruikelijk bij een huwelijk, officieel of niet. Verder als het niet officieel wordt geregistreerd heb je dan ook eventueel later geen problemen met een boedelscheiding …..
Maar geen relatie voor het huwelijk; vreemd want de omgang mannen en vrouwen is in tegenstelling tot in het Westen toch anders. Meeste contacten leiden in Thailand al bij het begin tot een ‘diepgaandere’ relatie, of heb ik daar alleen mee te maken ? Ja zelf kom ik regelmatig vrouwen in overheidsdienst tegen dus dat zegt niet zoveel over de achtergrond; men is in het algemeen op zoek naar een relatie. En verwacht dat er later getrouwd gaat worden.
Jogging schoenen pakken en rennen!
Verhaal van de familie is onzin! Ik zelf al 8 jaar relatie met een Thai uit Isan. Eerst 4 jaar samengewoond, en toen een huwelijksceremonie, voor boeddha, omdat wij dat BEIDE wilden! Niets nasr Amphur, dus niets wettelijks.
De familie wil alleen z.s.m. de sonsid (= bruidsschat). Vraag er maar eens langs je neus weg nasr, hoevel de familie verwacht, als jullie zouden trouwen… Dan is het duidelijk.
En je moet je verstand gebruiken: je hebt haar maar een paar dagen gezien, en dan laten forceren in een huwelijk? Niet in trappen!
Het verhaal van je geliefde rammelt aan alle kanten. En je hebt duidelijk zelf ook je twijfels!
Luister daarnaar!
Ben het eens met Alex .
Heb since bijna 10 jaar een relatie met een Isaan vrouw ,
Wonen samen met haar ouders in haar huis .
Zij zelf vind trouwen niet nodig , kan well ,
maar is alleen verspilling van het geld .
Wij zijn uit liefde samen en dat blijven wij ook .
Jogging schoenen pakken en rennen!
Hallo Roger
Ik denk dat er meer gekeken of bedoeld wordt of je wel voor haar wil zorgen en je verandwoording neemt.
Het heeft meer met gezicht verlies en/of behoud te maken.Maar oppassen zo gauw je natuurlijk in een trouw situatie komt komt de bruidschat naar voren.Ik zou er nog maar eens een nachtje over slapen.
groeten Richard.
Wat ik in je hele verhaal niet snap is het volgende ::In jou ogen is zij de enigste vrouw ter wereld waar jij je toekomst op tracht te bouwen .Is dit de eerste keer dat je een zogenaamde “relatie”hebt ??
Denk dat je zelf al snapt wat voort soort antwoorden hier op komen .
Daarbij komt nog een keer dat ik niet snap waarom jij dit soort vragen stelt .
Je geeft immers zelf al aan dat je de adviezen die je krijgt (Louise) toch niet opvolgt en in de wind slaat….. 95% geeft jou hetzelfde advies maar daar trek je je niets van aan .
Boek een keer een vliegticket zodat je haar een keer kan bezoeken en als het inderdaad een flop is zoals de meeste adviesgevers denken ga dan naar Pattaya of waar dan ook en maak van de resterende 20 dagen een geweldige vakantie die je waarschijnlijk veel minder gaat kosten dan dit circus.
Hoop voor jou op een gelukkige toekomst in de Isaan en dat je over een paar jaar niet met de vraag komt hoe je je sinsod terug kan kan krijgen van je “virtuele: schoonouders want ook die zal je wel nooit te zien krijgen net zoals jou Vlam .Veel plezier op je computerhuwelijk en ik hoop dat je mijn antwoord niet te cru vind .
Beste Henk,
Neen hoor, ik vind jouw verhaal helemaal niet te cru. Het is realistisch en met de beste bedoelingen gepost, waarvoor mijn dank, evenals aan alle mensen die gereageerd hebben en/of dit nog zullen doen.
Ik heb de goede raad van weleer niet naast me neergelegd, ben gewoon blijven mails sturen zonder Isaanbezoek, om te kijken wat er dan gebeurt. Ik wil uitvlooien wat er nu precies achter zit en hoe ze wat wil geflikt krijgen. Dat intrigeert me, al vrees ik verder in dit bericht zelf het antwoord te geven.
Relatie? Heb er meerdere gehad doch niet met een behoorlijk jongere Thaise.
Alvorens ik dit bericht heb mogen publiceren van de redactie heb ik precies gedaan wat jij aangeeft: een vliegticket geboekt naar Hua Hin en straks stuur ik (eventueel) een bericht dat ze eens mag komen tot nader kennismaking.
Het zal dan wel weer over de sinsot gaan of de te betalen compensatiesom als ze naar mijn land zou komen. Waarschijnlijk geld ontvangen en netjes in haar land blijven met haar vrijer(s)…
Het zal de laatste dag geweest zijn, even op de tanden bijten. Jammer.
Een mens leest hier gelukkig ook wel eens een mooi verhaal en dan begint het gevoel mee te spelen of wishfull thinking.
Ben inderdaad wel gevoelig maar niet gek, tenminste dat hoop ik toch!
De vraag “In jouw ogen is zij de enige vrouw…….” en “virtueel” vind ik ook goed opgemerkt.
Henk, om eerlijk te zijn (en dat is altijd het beste), het is de nood aan wat affectie na vele jaren eenzaamheid die mij gevoelsmatig wel eens ietwat naar een tunneltjesvisie duwt en daar zit een gevaar in. Daarom dat de reacties van de leden echt een steun zijn om dat verstand absoluut te laten domineren.
Wellicht snap je nu een ietsje pietsje meer van mijn enigszins bizar verhaal.
Nogmaals dank, tevens aan allen in deze rubriek.
Hallo Roger,
Hoe oud ben je eigelijk? Trek snel een paar joggingschoenen aan en ren weg. Waar steek je nog je energie en tijd in.Om straks met lege handen te staan. Nokken en zoek een goede betrouwbare meid.Ik had in het begin ook een vergelijkbare relatie.hel snelleen einde aangemaakt.Voor dat het ellende en schade zou opleveren.Succes er mee.
Heb nog een relatie met een ‘overheidsambtenaar uit de Isaan’. Drie maanden gechat. Ze heeft naar Thaise begrippen een ruim inkomen, heb de bankstroken intussen met eigen ogen gezien. Verder is haar huis betaald en de Honda Civic bijna. Ze is al wat ouder.
Status, aanzien, overheidsjob stonden haar niet toe om mij in huis te nemen. Na drie dagen kon ze het niet laten. Daarna werd ik wel het voorwerp van ramptoerisme: iedereen in het stadje wou mij komen keuren, want dat ging aan kilometers per seconde in het rond.
De ATM, ja zelfs de hele bank was binnen. Joehoe!
Ik bleef maar herhalen dat ik gewoon een pensioen heb en zuinig moest leven.
Vervolgens dweilde ze met mij alle kennissen en collega’s af. De show must go on.
Vervolgens kwamen de harde feiten van haar case-studies over mijn hoofd. De vergelijkbare falang-Thai koppels in de omgeving. En inderdaad, al die oude mannen uit Australië, de VS, Frankrijk, Schotland, Duitsland, Italië, maak het rijtje af… hadden minstens een auto voor hun toekomstige gekocht, of een annex voor bompa laten bijbouwen, of een huis gezet, of een spaarboek gemaakt, of goud, of gaf een maandelijkse som. En het was nog allemaal waar ook.
Ik werd niet goed van al die falanggetrouwde Thaisen die openlijk met hun auto, juwelen, kilo’s goud om de hals voorbij paradeerden in het stadje Iedereen stikjaloers natuurlijk..
Merkwaardig, of toevallig, geen Nederlander of Belg in de buurt. Zijn wij toch de ‘smart guys???
Er was een Duitser bij, die hebben en houden in Hamburg verkocht had en nu in zijn zelfbetaalde Isaan-huis door zijn vrouw opgesloten werd. Heel inhalig, ik moest zelf een paar blikjes bier gaan kopen, hij kreeg geen bier. Verder pick-up, brommer enz. Alles voor ‘madam’ gekocht.
Zij beheerde zelfs zijn pensioen en hij had geen sleutel van zijn eigen huis. Stel het je voor. Gelukkig konden we een mondvol Duits praten, zodat hij zijn abominabele situatie bij mij kon beklagen. Ze bleef die twee uur argwanend en bewaakte ons. Maar hij kon geen vin verroeren, want hij had zich in Duitsland uitgemeld als burger. Ze was als de kip die op de gouden eieren zat! Als je spreekt van zelfmoordplannen…
Ik sta verstomd hoe mannen zich aan de duivel kunnen verkopen. Tsja neen, ik versta het heel goed; we zijn allemaal zo zwak als ons de hemel beloofd wordt. En er zijn zoveel hopeloos vereenzaamde falang die van de straat willen.
Nu verder, mijn verhaal. Na een maand graag sinsod. Die bewees dat ik eerlijke bedoelingen had met haar, voor haar familie en dat ik geld voor haar kon overhebben. Okee. Ik heb dat gedaan. Wie wil weten hoeveel, vraag mijn privémail aan Redactie.
Een maand verder moesten we Boeddhistisch trouwen. Ik zei: njet. Ok, dan werd er maar een christmas party voor familie, collega’s, buren georganiseerd voor ik effe naar huis ging (België). Er moest een statement gemaakt worden. Ik heb wel bekomen dat zij alles betaalde, of ik bleef niet. Dat deed ze – de status, het sociale aanzien in Isaan is heilig. Het werd een heel leuk feest, dat moet ik toegeven. Dat feest had bedoeling de vastheid van mijn voornemens en relatie te bekrachtigen.
Ik naar huis. Nu net twee weken terug. Ik bedong dat ik een weekje Bangkok bleef. Heel prettig. De laatste dag van mij in Bangkok zei ze de relatie op en verbrak Fb-chat. Of ik moest voor de Amphur trouwen. Ik mailde dat dat zomaar niet ging dat ze me opzegde. Ik wou haar in de ogen kijken, zei ik. Ik kom morgen naar X (haar stadje), neem er een hotel en daar kun je me komen bezoeken.
Dadelijk antwoord: Nee, nee, dat kun je niet doen, dan ga ik af voor de hele stad. Ze zullen zeggen dat ik iets verkeerd heb gedaan. Gezichtsverlies. Ik kom je oppikken… Dat was een opsteker voor mij… Nu moest ik bij haar intrekken.. Ik zit er dus weer.
Voorlopig zijn we zo ver in het verhaal. Ik vind het wel een leuk spel. Ik geloof dat ze echt van me houdt (maar dat geloven alle falang als een Thaise ze in de ogen kijkt!!). Ze is een leuk, joviaal, prettig vrouwtje en er klikt heel veel. Dat speelt me parten. Heb haar duidelijk gemaakt dat ik me aan mijn pensioen te houden heb, we in de eerste twee jaar met geen woord over trouwen spreken. Of ik trek mijn gympies aan (citaat andere artikels).
Zover staan we. Intussen weet ik wel al van een Schot (ingenieur in Thailand 10 jaar) en een Canadees (al 12 jaar teacher Engels), Thais getrouwd, die hun werk een tijd geleden verloren zijn en nu met hun vingers zitten te draaien. Die leven nu wel op kosten van hun Thaise vrouw. Tsja…
Ooit zei een inwoonster van Phuket (een zuiderse) mij. Only marry women from the south. They better ladies!!!
Kijk, dat snap ik dus niet allemaal! Roger die in overweging denkt te nemen het voorstel voor een Thaise, die hij amper in 2 jaar tijds een enkele keer heeft ontmoet, en met wie hij slechts mailcontact heeft, en zelfs dat nog op haar voorwaarden!! Wie neemt nou een Boedhistisch huwelijksvoorstel, ook al is dat soort huwelijk slechts een traditioneel en/of ceremonieel bedoelde gebeurtenis, serieus en gaat er vragen over stellen? Dat zijn toch zaken doe je in NL of BE naar het rijk der fabelen verwijst? Hoezo dan in TH niet? Of is het hier in TH allemaal Efteling wat de klok slaat???
Mee Farang, ook zoiets! Helemaal meemaken dat het in TH voornamelijk om de show-off draait, ten toon-gesteld worden, en zelfs een parade meemaken van TH vrouwen die het gelukt is zich te behangen met goud, en desondanks onder druk meegaan in sinsod? Hoe krijgen ze het voor elkaar, die vrouwen? En toch zegt Mee farang stoer doen over zijn quasi-besluit ‘neen’ te zeggen, maar op de laatste dag voor vertrek toch op de schreden terug keren!
Ik ken er ook een paar, ook uit NL: huis gekocht, inboedel aangeschaft, pick-up achter de poort- allemaal met eigendomsbewijzen op naam van de vrouw. Die ook nog eens de maandelijkse pensioengelden beheert. En de farang? Die zit ergens met een fan in een hoekje, aan een tafeltje met zijn laptop. Hoe krijgen ze het voor elkaar, die mannen??
Beste Mee Farang,
Zeer leerzaam alweer. Toevallig vraagt diegene over wie het in mijn verhaal gaat reeds lang om haar Honda Civic te helpen financieren. Blijkbaar populaire auto bij de dames aldaar…
Het maakt het mij wel makkelijker de joggingschoenen aan te trekken. Niet echt moeilijk te raden wat het vervolg zal zijn.
Dank voor jouw uitgebreide les!
Ik deel de mening van JosFlacks volledig, “Een man heeft genoeg bloed voor een erectie, of om na te denken. Maar niet genoeg voor allebei gelijk.”
Kom al heel wat jaartjes in Thailand, woon er inmiddels ook al weer een aantal jaren, heb ook veel familie, bekenden en vrienden in en uit het Isaan gebied, maar heb het Isaan gebruikelijke verhaal van uw vlam NOG NOOIT eerder gehoord. Ik gun een ieder graag een geweldige partner, maar hier ga je voor bijna 100 % de boot in.
Roger, ik zou maar snel m’n jogging schoenen pakken, inpakken en wegwezen, het ruikt in Isaan lekker landelijk, maar dit verhaal stinkt, hoop dat je deze kent, een gewaarschuwd mens telt voor 2.
Ga je hier verder toch op in, laat dan eens horen hoe dat is afgelopen, ik hoop voor je dat ik dan ongelijk heb.
Succes met je overwegingen en sterkte.
NicoB
Roger heeft het over een boedhistisch huwelijk, niet over een wettelijk. Hij zegt zelfs de gevaren van deze laatste te kennen. Letterlijk zegt hij: “Nu dus alweer dat trouwen en enkel voor de show, niet de Amphur, want daar ken ik de gevaren wel van!”
Er zijn miljoenen thaise vrouwen die een farang willen.
Trouw nooit met een thaise, koop u een condo op uw naam en je bent je eigen baas in huis.
Je kan kiezen , je heel leven lang en wanneer er iemand je echt graag ziet, then she not need money for family
Sorry maar wat heeft Roger aan het advies “trouw nooit een Thaise”? Uit zijn tekst blijkt wel dat Roger niet zo stom is in het wettelijk huwelijksbootje te stappen zonder dat er spraken is van een echte relatie en alles wat daar bij hoort (liefde, vertrouwen, respect, …). Daarnaast is uw reactie nogal pijnlijk voor mensen die wel gelukkig getrouwd zijn. Het huwelijk met mijn wijlen vrouw is het prachtigste uit mijn leven en we hadden alles voor elkaar over. Uiteraard kun je financiële zekerheden treffen zodat niet 1 partner afhankelijk zou kunnen worden van de ander maar ook die zaken gaan niet per definitie op met wel of geen huwelijk. Trouw gerust elk mens ongeacht nationaliteit mits beide partners ook het financiële plaatje zoals met eigendom, overlijden of scheiding niet uit het oog verliezen. Of je een Thaise of een ander treft is dan niet relevant. Wederom simpelweg hart en verstand volgen,dan komt het wel goed, met name als beide partners samen streven naar gedeeld geluk.
Beste Roger, als ik jou verhaal zo lees dan komt mij hier best wel iets bekend in voor. Alle vrouwen zijn natuurlijk niet gelijk ook in Thailand niet. De een praat veel de andere is zeer terughoudend. Ik ben nu bijna 8 jaar getrouwd met mijn vrouw (Thais) en heel gelukkig, heb een huis gebouwd en verder alles OK. We overwinteren ieder jaar in Thailand. Toen ik echter voor het eerst contact had met haar was het ook allemaal zeer afstandelijk en ze schreef mij ook niet veel, moest als het ware de woorden uit haar trekken. Maar goed na een tijd mailen (een jaar ongeveer) kwam van mijn kant de vraag van als ik bij haar zou komen zij vervolgens met mij mee zou gaan naar Nederland. Het antwoord was daarop ja maar dan zou ik eerst moeten trouwen met haar. Zo later bleek was dat alleen als ze mee zou gaan naar Nederland. Het bleek dus meer een zekerheid. Dat heb ik niet gedaan, maar heb met haar overlegd dat ik eerst zou komen en kennismaken voor een paar weken. Zo gezegd zo gedaan. In die tijd ook bij haar Family geweest en het leek mij allemaal prachtig. Het jaar erop ben ik inderdaad getrouwd en heb haar mee genomen naar Nederland omdat ik toen de tijd nog niet gepensioneerd was en nog volop werkte. Toen ik 66 jaar was heb ik in de Isaan mijn mooie huisje gebouwd en we overwinteren hier elk jaar met heel veel plezier.
Overigens heb ik geen bruidsschat betaald, dat wilde mijn vrouw allemaal niet en ook mijn Familie niet. Leg in die eerste kennismaking alles vast, alles wat onduidelijk is vragen en vaststellen. Dus zelf ook voorwaarden stellen. En als je gaat trouwen neem een bekend iemand mee of huur een zakendeskundige in waarmee je op voorhand een goed gesprek hebt. Eenvoudig is het allemaal niet. Je moet er zelf ook vertrouwen in hebben. Ik ken jou situatie ook niet, leeftijd van jou en van jou vrouw. Met een hele jonge vrouw loop je meer risico denk ik als met iemand van jou leeftijd (15 jaar verschil lijkt mij maximaal). Ben je vermogend of niet? Als je niets hebt heb je ook weinig te verliezen. En als je met een Nederlandse trouwd loop je ook risico en betaal je ook veel normaal gesproken. Bezint voor ge begint is mijn remedie. Succes Timo