Dit is een website vooral gericht op Thailand, maar er wordt weinig gesproken over het verschil tussen Thailand en de Filipijnen.
Ik heb onlangs een maand in Thailand doorgebracht: drie dagen in Hua Hin, tien dagen in Kanchanaburi aan de River Kwai, veertien dagen in Pattaya en nu zit ik nog drie weken op de Filipijnen. Er resten mij nog negen dagen voordat ik terugkeer naar België. Ik kom al meer dan 35 jaar in Thailand. Voor mijn huwelijk met een Thaise heb ik heel Thailand doorkruist en ondertussen de taal geleerd, dus ik ken Thailand redelijk goed. Ik ben vorig jaar december 76 geworden.
Op de Filipijnen kom ik nu voor de 7e of 8e keer, en na drie jaar Covid-onderbreking viel het mij erg tegen, vooral de zeer dure taxirit vanaf de luchthaven naar mijn zeer goede Wow Budget Hotel (een pas vernieuwd hotel met een goede prijs-kwaliteitverhouding) in het centrum van Manilla aan de Aurora boulevard. Ik had 800 peso’s contant van mijn laatste bezoek meegenomen en dacht dat dit wel voldoende zou zijn. Maar nee, 4.000 peso’s op de meter! De benzineprijs is hier de laatste tijd enorm gestegen, zoals mijn chauffeur me vertelde. Dat is omgerekend ongeveer 2.500 Thb. Vorige maand betaalde ik ongeveer hetzelfde bedrag voor een taxirit van BKK naar Hua Hin, wat ongeveer 300 km is, tegenover hier misschien 10 km.
De volgende dag reisde ik door naar Angeles City, 90 km verderop, met weer een dure taxi. Angeles City is het equivalent van Pattaya, maar dan misschien 10 keer kleiner. Nog een teleurstelling… Covid heeft hier hard toegeslagen. Veel bekende hotels zijn dicht; middenklasse hotels waar ik vroeger verbleef, zijn volzet en hebben meestal geen restaurant of ontbijt meer ’s ochtends. Dus ’s ochtends neem ik een tricycle of, indien mogelijk, een jeepney om 2 of 3 km verder te gaan ontbijten en terug, en die chauffeurs vragen nu standaard 100 peso’s. Vroeger waren er over een afstand van 1 km drie goede restaurants, maar die zijn nu allemaal dicht, waarschijnlijk door gebrek aan personeel vanwege Covid. Gelukkig ontdekte ik na een paar dagen dat een van die restaurants verhuisd is in de andere richting en nu op loopafstand van mijn hotel ligt.
Ik heb mijn vaste vriendin hier bij me, dus het nachtleven in Thailand en hier zegt me niets meer, gelukkig, want anders is er hier niet veel te doen. Waarom ga ik dan nog naar de Filipijnen? Als je hotels, vervoer en eten vergelijkt, wat belangrijk is voor een toerist, dan is Thailand nu zelfs goedkoper dan de Filipijnen en van veel betere kwaliteit.
Als je een bescheiden leven wilt leiden, dan kan dat op de Filipijnen, ver weg van het uitgaansleven en de drukte van de grote steden. Je kunt hier spotgoedkoop een boerderij met veel grond kopen en zelfvoorzienend leven op zeer vruchtbare grond, net zoals in Thailand met drie oogsten per jaar. Natuurlijk heb je dan wel eigen vervoer nodig, wat ook goedkoop te regelen is.
Zo’n 7 of 8 jaar geleden ben ik eens een meisje bij haar thuis op het platteland gaan bezoeken. Helaas was ze niet thuis, alleen haar moeder en een erg schuwe bakla, het equivalent van de kathoey, maar de plek waar ze woonden was prachtig! Een vrijstaand huis van bamboe, geen buren, aan een klein riviertje, ongelooflijk lief en mooi, met uitzicht op Mount Arayat, een vulkaan op zo’n 15 km afstand schat ik. Als je van stilte houdt en niet veel behoefte hebt aan contact met andere westerlingen, dan is dit het paradijs, op ongeveer 10 tot 15 km van het bruisende Angeles City.
Nog een voordeel is dat je op de Filipijnen mag werken, in tegenstelling tot Thailand waar je het land uitgezet kunt worden voor werken. Ze zijn hier veel minder streng dan de bureaucratie in Thailand. Als je ondernemend bent, niet lui en een beetje zakelijk verstand hebt, dan kun je hier nog rijk worden, of in ieder geval een goed leven opbouwen.
Ik schrijf deze bijdrage op eigen verantwoordelijkheid en spreek me gerust tegen als ik vergissingen heb gemaakt. Voor wie het misschien kan helpen…
Ingezonden door Jan
Leuk stukje klinkt mij in de oren als ben je met pensioen ga naar Thailand, moet je nog de nodige jaren ga naar de Filipijnen.
Heb beide landen meerdere keren bezocht en ze hebben beide hun voor en tegens maar zou in beide graag eens langer vertoeven helaas laat mijn werk dat niet toe.
Graag had ik mijn ervaringen gegeven in deze vergelijking in de periode 1990 tot 2008.
Onveiligheidsgevoel in steden en drukbevolkte gebieden is groot in de Filippijnen. Veel kleine tot grote criminaliteit. In Thailand heb ik mij nooit onveilig gevoeld.
Ik ken 3 personen die succesvol waren in het zakenleven in België en dit wilden overdoen in de Filippijnen. Twee zijn van een kale reis teruggekeerd. Eén had een bescheiden succes. Hier heb ik geen vergelijkingsbasis met Thailand.
Volgens de cijfers is het klimaat een beetje vochtiger in de Filippijnen dan in Thailand. Thailand is meestal warmer, maar de zwoele lucht bleek voor mij zeer onaangenaam in de Filippijnen.
Stefan, ik geef je gelijk wat onveiligheid betreft omdat bij elke winkel (7-Eeleven), bank of hotel er een security agent staat (grote steden) wat in Thailand niet het geval is maar dat is niet zo op het platteland naar mijn ervaring. Al de keren op de Filipijnen heb ik gelukkig slechts 2 kleine diefstallen op straat meegemaakt wat natuurlijk komt door de zeer arme bevolking. Ooit heb ik op een eiland Almagro 2 uur met een kleine banka (bootje met van die zijvlotters tegen het omslaan) geslapen voor de kust van Calbayog Samar, een groot eiland beneden Luzon Province met Manila.
Geweldige tijd gehad. Eén nacht slechts en ’s morgens rond 6 uur gaan zwemmen in de zee met de al warme zon en in gezelschap van zeker 20 kinderen die een blanke man natuurlijk niet elke dag zien…
In de namiddag terug naar het vasteland om inkopen te doen, natuurlijk op mijn kosten haha. Brute pech; uitgegeleden op slierten zeewier en met mijn rug op betonnen trede gevallen. Uit met de pret! 3 dagen kliniek waar de electriciteit slechts af en toe werkte en dus de airco op de kamer ook. Röntgenfoto gelukkig nog voor de panne gemaakt maar de kwaliteit in zo’n gat in het zuiden was te bedenkelijk om er iets van de maken maar ook daar heb ik me niet onveilig gevoeld. Wel moet ik zeggen dat een deel van de familie bij mij op de kamer op de grond bleef slapen misschien voor mijn veiligheid. Sorry voor deze uitgbreide reply op uw bedenkingen.
100 peso voor een Jeepny ritje van 3 km, u ben dan opgelicht, ik betaal voor een dergelijke rit 20 peso, de 4000 peso voor een taxi heb ik nog nooit betaald voor 10 km betaalde ik niet meer dan 265 peso
John, niet met een jeepney maar met een tricycle! Jeepney kost nu 13 pesos de man. Ik denk dat u prijzen aanhaalt van VOOR Covid.
Nee ik haal de prijzen niet aan van voor de Covid,( in mijn vorige post sorry voor de taalfouten, op mijn telefoon) ik betaalde in december 2024 voor een taxi rit in Metropool Manilla 265 de rit ging van Pasig city naar Marikina 265 peso 10.5 km
Ik haalde idd de prijs van een Jeepney en een tricycle door elkaar afgerond 20 peso voor een Jeepney(ik geef altijd tip) maar ook een tricycle is daar absoluut goedkoper dan 100 peso, laatste prijs ook in december 2024, 40 a 50 peso, van Pasig naar Antipolo ik betaal dan 60 peso
Wij hebben een tricycle gekocht die is speciaal voor de bezorging van onze webshop artikelen, overigens de man die er in rijd, die werkt voor ons
Ik kom vaak in Metropool Manilla, mijn vrouw(Filipijnse) en ik, hebben een zaak die zowel daar als hier in Nederland bestaat
Ik weet wel dat in Angeles City de prijzen hoger liggen, maar dat komt omdat de stad de naam heeft van rosse buurt
Ben 1x op de Filipijnen geweest de mensen waren aardig maar er is meer corruptie ik ben ook opgelicht door een taxi chauffeur heb ik opgelost door het kenteken op mijn hand te schrijven en te zeggen dat ik ze aangeef bij de toerist politie toen had ik ineens een normaal tarief,ha ha.
Ik heb nu een 3 maanden verblijf in Thailand en de Filippijnen. December in Thailand, Januari in de Filippijnen en straks in februari weer Thailand. Ik zit nu in barrio baretto. Filippijnen is wat Angeles City en barrio baretto betreft veel duurder dan Pattaya. En de kwaliteit van de hotels zijn hier veel minder. Het pilsje is goedkoper, maar de ladydrinks veel duurder. Om over de taxi nog maar niet te spreken. Taxi vanaf Baretto naar Manila Airport liefst 7.000 peso. Dit was mijn 7e keer Filippijnen en ik ben 85 keer in Thailand geweest. Waarschijnlijk is dit mijn laatste keer Filippijnen geweest. Geef mij maar Pattaya.
Bedankt Kees om mij bijna volledig gelijk te geven alleen ben ik niet echt een Pattayaganger maar was het dit jaar omdat er meer te beleven was dan aan de River Kwai en niet wat het barleven betreft.
Nou Jan, even ter aanvulling, ook ik heb vanaf 1989 zowat het hele land gezien. Vaak in Khonkaen met mijn ex vriendin. Vanuit daar rondgekeken in Isaan. Dus echt wel meer dan alleen Pattaya.
Angeles City is dieptriest, enige wat je daar vindt zijn gogo’s en verder echt niks
Jan je vergeet nog de Koreanen, de Chinezen en de Japanners. Voorbij Carlton hotel is er een getto van misschien 6.000 Koreanen. We noemen dat Korea town. Eigen banken, reisagantschappen, hotels, bars en alles opschriften in het Koreaans! Er wordt zelfs geen Engels meer gesproken… Walgelijk!
Klopt maar heb je enig idee hoe groot het land is misschien zou je dan meer moeten bezoeken als 1 stadje wat daar specifiek om bekend staat…
T ik echt wel meer bezocht dan Manilla en Angeles City.
Puerto Galera, Olongapo, Subic, Isabela province, Baguio, Tarlac, Tacloban in zuiden van Samar, geslapen op een eiland voor de kust van Calbayog in Samar, verschillende weken doorgebracht in Tuktukan nabij Tipas in Manilla, geslapen bij een familie in San Juan Manila Luna Street enz?
Het land is ongeveer even groot maar langer dan Thailand denk ik met ongeveer 60 miljoen inwoners ongeveer te vergelijken met het inwonersaantal van Thailand. Itt. Thailand hebben ze naar mijn weten slechts 3 autostrades voor in totaal misschien 500km en in Thailand zijn die autostrades zelf niet meer te tellen! Het moeten er tienduizenden zijn…
Cutlurele dingen moet je helaas op de Filippijnen niet verwachten op enkele oude kerken in Manilla en Angeles City. Dus daar blijf je op je honger zitten.
Beste Jan
Door de taxichauffeur bent u flink gerold.
Een maand geleden betaalde ik diezelfde rit 600 peso’s.
Na 8 keer zou u toch beter moeten weten.
Ik heb gedurende een maand verschillende plaatsen bezocht ( Manila,Palawan,Coron island,Cebu)
Indien men zoals u zelfbedruipend wil gaan leven zoals een Robinson Crusoe kan de Filipijnen een mooie bestemming zijn.
Wie echter houdt van heerlijk eten, goede en goedkope accommodatie,spotgoedkoop transport,een overvloed aan exotisch fruit en groenten ,top ziekenhuizen ( niet onbelangrijk ) etc…zal zich beter kunnen vinden in Thailand.
Al deze dingen heb ik hard gemist ginder .
Groet,
Ron
Inderdaad Ron ik ben gerold maar voortgaande op mijn vroegere ervaring wie zou denken dat de taximeters niet betrouwbaar meer zouden zijn na 3 jaar en ja, ik had een prijs moeten afspreken. Volledig fout van mij maar het was al avond en vermoeid van de 3,5 uur vlucht uit BKK met veel te weinig beenruimte en dan wordt je een beetje lui en minder achterdochtig. Maar geen nood; ’t zal mijn laatste bezoek aan de Filipijnen zijn niet dat de gewone mensen niet vriendelijk en behulpzaam zijn maar ik zie totaal geen verbetering van de welvaart zoals met de jaren Thailand een rijk land geworden is. Arme Filippinos…
Jan,
Ik kan geen vergelijking maken tussen vroeger en nu want ik ben slechts eenmaal in de Filipijnen geweest. Omdat ik na bezoeken aan Thailand in 1983 (centraal en het noorden) en 1987 (zuiden) ook eens wat anders wilde zien, boekte ik in 1989 een drieweekse reis naar de Filipijnen.
Het begon slecht. Een vertraging van 1u30 in London Heathrow. Aangekomen op de chaotische luchthaven van Manilla, moest ik mijn vliegticket afhalen voor mijn vlucht naar Cebu ’s anderendaags. Geen spoor van het ticket en hoewel ik een brief had van mijn reisagentschap met de bevestiging van bestelling en betaling moest ik toch een nieuw ticket kopen.
Buiten het luchthavengebouw krioelde het van een menigte Filipijnse meiden die achter nadarafsluitingen stonden met een bordje met daarop de naam van hun vriend. En eenmaal in een taxi heb ik nooit geweten of het verkeer nu langs links of langs rechts reed. Ik was opgelucht toen ik in mijn hotel op Rochas Boulevard was.
In die drie weken heb ik plaatsen bezocht in Luzon, de Visayas en Mindanao. En als ik eerlijk moet zijn, dan ben ik, cultureel gezien, niet aan mijn trekken gekomen. Behalve dan als je wat Spaanse kathedralen of een Jeepney factory daaronder klasseert. Maar wel heb ik prachtige rijstterassen gezien en een overweldigende natuur. En omdat ik geen strandmens ben, heb ik ook geen kennis gemaakt met de vele eilanden en koraalriffen. Wel veel smakelijke visgerechten gegeten.
Dan wat veiligheid betreft: in Cebu sliep ik in een hotel van de hogere middenklasse. Bij het aanmelden werd ik dringend verzocht mijn ‘valuebles’ in de hotelkluisjes achter de balie te deponeren. Aan de ingang stond een bewaker en op elke verdieping zat dag en nacht een bewaker op de gang die een overzicht had op alle kamerdeuren. In Zamboanga bezocht ik een vissersdorp. Op vele plaatsen waar ik wandelde zaten mannen die openlijk bezig waren met gokken en drugs gebruiken. Ik heb daar zelfs mijn fototoestel niet durven bovenhalen.
Op het platteland in de dorpen heb ik veel armoede en alcoholgebruik gezien. Hoewel de mensen vriendelijk zijn en je zelfs op het platteland in het Engels uit de voeten kon (vergelijk dat maar met Thailand) was het geen onvergetelijke ervaring en is het bij die ene keer gebleven.
JosNT dit komt ongeveer overeen met mijn ervaring op de Filippijnen. Niks werkt er naar behoren en het is altijd improviseren itt. tot Thailand waar alles veel beter geregeld is maar natuurlijk ook met meer bureaucratie. .
Op de Filipijnen is het voor buitenlanders niet mogelijk om grond te kopen. Daarnaast heerst er aanzienlijke corruptie en zijn er gevaarlijke bendes en ontvoeringen. Het is raadzaam bepaalde delen van het land te vermijden. Niettemin zijn de mensen over het algemeen sympathiek en tonen ze vaak zorgzaamheid. Veel Filipijnen werken ook in het buitenland.
jozef inderdaad maar meestal heb je toch een vriendin als je je daar wil vestigen en kan je akkoord geraken over de aankoop op haar naam. Wat die ontvoeringen betreft, ik spreek natuurlijk niet uit ervaringmaar ik denk dat dat verhalen uit vroeger tijden zijn omdat ik er de laatste jaren niks meer over hoorde en ja, Thailand is veel veiliger maar daar gebeuren er ook slechte dingen en dat lees je hier regelmatig ook op deze site…
Gebieden zoals het zuiden van Mindanao zijn inderdaad te vermijden met opstandige moslims maar ik heb een Bleg gekend die altijd naar Cagyan d’Oro op Mindanao met vakantie gien en die klaagde nooit over een onveiligheidsgevoel. Trouwens na middernacht moet je ook bij ons niet op bepaalde wijken van de grootsteden rondlopen op gevaar van beroving of erger…
Interessante post… ik ben ook heel veel op de Filipijnen geweest. De bekende en minder bekende eilanden zijn prachtig: Boracay, Bohol, Siquijor, Sargiao, Camiguin, Batangas, Camotes…
De mensen altijd vriendelijk (buiten Manilla, dat is echt een gekkenhuis). De laatste keer dat ik er was, was in februari 2022. Ik was van plan om een pensioenvisum te bemachtigen. Tjonge, wat viel het me tegen. Ik was in Cebu, mensen waren niet echt vriendelijk, eten slecht en duur ( het was.bijna onmogelijk om een fatsoenlijke maaltijd te vinden) hotel niet te vergelijken met wat je in Thailand krijgt voor hetzelfde geld. En tot overmaat van ramp was het regelen van het pensioenvisum een administratieve ramp. Ik was er opeens helemaal klaar mee.
Zit nu in Isan in Thailand, bevalt me uitstekend qua sfeer.
Nadeel is dat niet veel mensen hier Engels praten.
FredRaket, Thai leren zoals ik. 35+ jaar geleden toen ik er voor het eerst was heb ik een woordenboekje ENG/THAI, THAI/ENG gekocht. Echt niet zo heel moeilijk hoor en zeker nu zijn er voor weinig geld vertaalcomputers te koop zijn zoals ik gezien bij een Fransman die naast mij op het vliegtuig zat. Je moet er wel moeite voor doen maar waar een wil is is een weg. Je moet ook niet geloven dat de “tonen” zo belangrijk zijn in het Thais. Ik vind dat een beetje overdreven. Als je goed naar de Thai luistert dan leer je de uitspraak vanzelf wel. Ik moet wel zeggen dat het bij mij 6 vakanties geduurd heeft voor ik een zin kon vormen maar nu komt het uitstekend van pas. Let wel, programma’s op tv of de Thaise liedjes begrijp ik ook hier en daar maar een woord maar ik kan in de conversatie met de gewone Thai me toch goed uit de slag trekken,
Inderdaad, ik hen 30 jaar geleden een linguaphone cursus Thai Engels gekocht. Via met name de koptelefoon. Je luistert en daarna spreek je zelf die zin na. Dan luister je terug of je uitspraak correct is. Dus fonetisch. En dan is het een kwestie van gewoon doen en vooral niet bang zijn om fouten te maken.
Keespattaya, goed zo en niet opgeven; in feite is de Thaise taal eenvoudiger dan Engels omdat ze werken met omschrijvingen en geen vervoegingen en verleden tijd hebben zoals wij en in het Engels. Omdat er geen enkele binding is met onze taal zijn natuurlijk de woorden moeilijker te onthouden maar sommige zijn dan weer eenvoudig en lachwekkend zoals nam tok = waterval; nam=water en tok=vallen. Fohn tok = regen en toast is, lach niet = kanom pang ping zeker goed te onthouden ook omdat ik de eerste keer toen ik in Chiang Mai de vertaling vroeg krom lag van het lachen haha.Pas ook op omdat de Thaise taal veel “r” woorden heeft die ze uitspreken als “l”. Denk maar de beleedheidsvorm die bijna in elke zin gebruiken op het einde “krap”. Zo heb ik lang gezocht in mijn woordenboekje naar het woord “long lian” wat later “rong rian” bleek te zijn en school betekent.
De taxiprijzen die ik hier lees zijn toch van de gekke, zeker als je dat met die in Thailand vergelijkt.
Ik heb de bus genomen van Manilla airport naar Angeles. VIP bus, rechtstreeks, geen stops, airco voor 400 peso.Van AC naar Subic /Olongapo met de bus of minivan voor de helft. Laatste stuk naar het hotel dan met een trike voor 120 peso.
Als we beide landen gaan vergelijken valt het voordeel toch meestal richting Thailand uit.
Ik voel me daar veiliger, het eten is beter, logies wat voordeliger en ladydrinks en barfines ook wat voordeliger, als je daarin bent geïnteresseerd.
Ook vind ik Thailand wat mooier met alle boeddhistische bouwwerken.
De Filipijnen is armer, wat zich ook uit in alle bedelaars en irritante Viagra etcetera aanbieders in AC.
De communicatie in de Filipijnen is wat makkelijker en in beide landen heb ik erg veel lieve mensen ontmoet.
Voorlopig ben ik nog niet uitgereisd.