Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 28

Er borrelt het een en ander onder Piet zijn ‘dakpan’ aangaande de schuur van opa.
Nou ja schuur, het is eigenlijk een dak op vele palen waarvan een korte kant en een lange kant een beetje provisoiresis dicht getimmerd.

Het is meer een spatvrij hoekje geworden voor diverse materialen in het verleden die er inmiddels al even staan te verslijten, omdat opa niet meer werkt en de familie de handdoek heeft gegooid aangaande opa zijn oude beroep.
Het is allemaal meer iets voor een leuke nostalgische foto, in het kader van ‘vroeger toen het gras nog groen was en de dames geen BH droegen’ het laatste had Piet ergens opgevangen dat dat heel vroeger normaal was in Thailand.
Piet had het Noy wel eens voorgesteld om de waardes te herstellen als het huis klaar was, indoor, maar Noy had hem er op geattendeerd dat opa heel vroeger OOK een extra bed had onder het afdak van de schuur en dat zo geregeld kon worden.
Een slaapbankje was zo gekocht, maar een dun matje samen met de honden kon er ook best me door.
Veilig comfortabel een lekker warm Jut en Jul lekker links en rechts van hem.
Thaise dames hadden toch een ander soort humor als Nederlandstalig vrouwvolk.
Piet zag zijn geborrel onder zijn dakpan toch hoopvol tegemoet als het huis klaar was.
Een bubbelbad was het toch wel in zijn ogen, klein maar fijn, een zwembad ging het budget van Piet te buiten, maar het oppervlakte onder het dak eens lekker ‘modern’ maken kon er trapsgewijs nog wel bij.
Het hoefde ook allemaal niet in de derde versnelling klaar te zijn, het beton was zo duur niet, Piet had rubberen matten ontdekt waar men zelf profiel in nat beton mee kon maken, het zo genoemde stamped concrete.
Zelfs een verfje was de kosten niet.
Nee, hoewel het huis nog een stuk te gaan had, borrelde het onder Piet zijn dakpan al weer helemaal over met ideeën.
Het moest in zijn plannen een mooi stekje kunnen worden.
Was je in ieder geval voor een heel stuk af van de inloop op de meest onmogelijke momenten.

Piet moet zijn paspoort vernieuwen en is aan het overdenken wat reis methode hij daar voor gaat uitstippelen.
Het snelle op en neer in een dag of toch maar met een overnachting samen met Noy.
Optie een is een lekker strak financieel schema, nummer twee geeft weer wat meer ontspanning, maar kost wel dik geld natuurlijk.
Piet heeft verzonnen om maar eens een visje uit te gooien bij Noy hoe die dat ziet, bij een afkeurende houding is het duidelijk, neutraal of leuk man een optie.
Noy had daar weinig bedenktijd voor nodig, wat Piet niet op een overnachting kwam maar twee zo niet drie.
Of ze het even een beetje relaxed kon houden met het prijskaartje, nu Noy had al snel een leuk hotel gevonden tussen twee parken in.
Een lekker familie-uitje met een afspraak bij de Ambassade, Piet kon zijn papier winkel bij elkaar gaan rapen.
Aanvraagpapieren, pasfoto, paspoort envelop met postzegel en adres moest het doen en natuurlijk wat geld.
Datum prikken en afspraak maken en gaan met die banaan.
Piet wilde bij alle twee de parken een wandeling maken, maar dat schoot bij Noy even in het verkeerde keelgat.
Er kon natuurlijk wel gewandeld worden, maar om nu jezelf helemaal leeg te lopen en dat was het al gauw bij Noy had ze weinig zin in.
Het gedierte aanschouwen en een beetje lanterfanten in het Lumphini park was beloofd, maar wij gingen er geen keihard programma van maken.
De avonden waren er ook nog en er was een zwembad in het hotel dus het was wel de bedoeling dat wij uitgerust thuis kwamen en niet uitgeblust.
Op zoek naar de varanen mocht Piet alleen doen, want hoewel Thai had Noy daar weinig mee op.
Piet zuchtte, maar eens hij had nog wel een makkelijke site gevonden voor wat wandel routes in de groene longen van Bangkok.
Zie daar https://ap.lc/tJtoP
https://www.mypacer.com/routes/218163/benjakiti-park-benjakiti-forest-park-walking-and-running-bangkok-bangkok-metropolitan-region-thailand
Wie weet kon die haar nog wel luchtig chanteren als ze eenmaal daar waren.
Een boottochtje en wat geslenter langs marktkraampjes en barretjes restaurant was ook leuk om de dag op te vullen, lekker de toerist uithangen.

De grote vraag of je normaal kon ademhalen liet die maar even in het midden, toch maar even een zakje met mondkapjes in de koffer doen.
Piet dacht dat die het allemaal weer netjes op een rijtje had, ambassade geregeld slaapplek met wat gelijkwaardige plan B slaapplaatsen in de agenda.
Een belletje was voldoen dacht die paar dagen van tevoren en zo niet ‘next’.
Al dat gedoe van via via en vooraf geregeld lag Piet niet zo met overnachtingen, al helemaal niet in Big City Bangkok.

Wordt vervolgd.