Een vervelende droom (lezersinzending)
Net wakker geworden, loop ik zoals altijd eerst naar de brievenbus om te kijken of er post is. Ik schrik van de hoeveelheid: maar liefst 17 blauwe enveloppen, elk met een ander opschrift. Inkomstenbelasting, loonbelasting, vennootschapsbelasting, dividendbelasting, erfbelasting, schenkbelasting, kansspelbelasting, vermogensrendementsheffing, omzetbelasting, motorrijtuigenbelasting, overdrachtsbelasting, assurantiebelasting, verhuurdersheffing, bankenbelasting, milieubelasting, invoerbelasting en tot slot de uitvoeraangifte. De dag begint weer goed. Ik gooi de enveloppen op tafel en maak me klaar om de hond uit te laten.
Zoals bijna elke dag neem ik de route langs het meer. Panda houdt ervan om een frisse duik te nemen. Na een paar honderd meter stopt er een scooterrijder naast mij in uniform: een toezichthouder. “Meneer, waarom heeft u de hond niet aangelijnd?” “Dat doe ik eigenlijk nooit”, antwoord ik. “Dat kost u dan THB 5600,- en nu we toch bezig zijn, heeft u een poepzakje bij u en ook nog een reservezakje voor als het twee keer is?” “Een poepzakje? Nog nooit van gehoord.” “Dat is dan heel jammer”, antwoordt de toezichthouder, “dat kost u dan nog eens THB 3500,-.” Geschrokken vraag ik of THB 300,- zonder bon genoeg is. Hij kijkt me aan alsof hij water ziet branden, scheurt de twee bonnen uit zijn boekje en rijdt snel weg.
Aan het einde van het meer zit een leuk eethuisje waar ik vaak ontbijt. Panda en ik gaan op het terras zitten en ik bestel een uitsmijter en een kop koffie. Panda krijgt een bakje water. Ik vraag om de rekening en schrik: THB 600,-. Ik roep de serveerster erbij en zeg dat ik gisteren nog THB 120,- heb betaald. Het helpt niets, dit zijn de nieuwe prijzen.
Mijn dag is al goed verpest. Ik ga maar weer richting huis. Na een paar honderd meter speelt mijn blaas op, vrij normaal op mijn leeftijd. Ik zoek een mooi boompje uit aan de kant van de weg om mijn blaas te ledigen. Na nog geen tien seconden hoor ik een claxon. Ik kijk om en daar staat oom agent. “U weet dat u niet mag wildplassen?” vraagt hij. “Geen idee,” zeg ik, “ik moet nog een eind naar huis en ik kan het echt niet ophouden.” “Niets mee te maken, dit kost u THB 5500,-.” Ik zie er maar vanaf om hem een aanbod te doen om zonder bon te betalen en neem de bon in ontvangst.
Eindelijk weer thuis, maar dan gaat de bel. Een Nederlander genaamd Rob Geus, ook wel de Smaakpolitie, staat voor mijn deur met een cameraploeg. Mag hij even in mijn koelkast kijken? Zoals een goede gastheer betaamt, laat ik hem binnen, maar daar heb ik al snel spijt van. Voor heel Nederland word ik vernederd: waar zijn de stickers op mijn Tupperware-doosjes? Een beker yoghurt die drie dagen over de datum is, vindt hij ook nog en ik krijg een forse reprimande.
Gelukkig zijn ze weer weg. Ik krijg wel behoorlijk trek in een ijsje, maar ik heb de ijscoman nog niet gehoord. Vreemd, normaal gesproken komt hier elke dag wel een ijscoman langs, net als de fruitverkoper, de rotiverkoper en alle andere straatverkopers. Vreemd! Gelukkig zie ik de buurman uit de poort komen. “Buurman, heeft u de ijscoman al gezien?” “Jazeker, zo’n 25 jaar geleden. Inmiddels weggepest, net als alle andere straatventers, door vergunningen, diploma’s en Rob Geus.”
Dan schrik ik wakker. Gelukkig was het alleen maar een nare droom. Ik loop naar de brievenbus en zie dat er, zoals altijd, niets in ligt. Heerlijk toch!
Ingezonden door GeertP
Hahaha…
Prachtig verhaal
Ik woon in Spanje en altijd als er een blauwe envelop in de brievenbus zit slaat de schrik mij om het hart…
Dus dit was een echte nachtmerrie
Helaas maak ik het ook in het echt
mee….
Maar laten we het maar even houden bij die leuke droom van jou
“Schitterend” … Blij voor U Geert dat het een droom was want voor de meeste is het, of kan het, realiteit zijn, maar ik ben wel mee met uw droom / hetgeen U wilt aanhalen, daarom vind ik het schitterend aangebracht.
Hopelijk droom je de volgende keer over een geweldige plek met heel veel mooie palmbomen, prachtige paradijselijke witte zandstranden met hier en daar een leuk barretje, glinsterende turquoise zee, bangelijk goed eten en dagelijks min of meer 28°C. … want dat is, naast je eerste droom, ook realiteit, althans in het THB land
Mvg
Je droom was de nachtmerrie waarin we toch allen leefden toen we nog in Nederland woonden. Mooi geschreven en wat een opluchting dat het slechts een droom was.
Trouwens, ik werd vannacht weer eens wakker uit mijn terugkerende droom: ik ben weer eens als steward onderweg (ik werkte vroeger bij Lufthansa), maar wel als nu 65 jarige en ben dan telkens weer een deel van mijn uniform kwijt…. maar altijd nog beter dan al die verplichtingen en boetes uit Nederland.
Geweldig, hoog tijd om Nederland definitief te verlaten, wat ik ook ga doen op mijn 55e levensjaar, retirement visa in Thailand
Zolang men gezond is is dat inderdaad een leuke optie. Goed te doen zolang men gezond is en niet te veel last krijgt van allerhande kwaaltjes. Beginnen de meer enge aandoeningen keren de meesten toch maar liefst snel retour naar het geboorteland en ik spreek uit ervaring.
Prachtig beschreven met een knipoog .
Dat is dan ook de reden waarom ik mij zo goed voel in mijn Isaans dorpje.
Dank, leuk om te lezen.
Er lopen twee landen door elkaar heen hè? Eerste alinea alleen Nederland en vervolgens Thailand en Nederland door elkaar, het laatste qua prijsniveau. In dromen gebeurt zoiets wel vaker.
Ik zou haast geloven dat die droom zich in Nederland afspeelde.
Maar dan zou bij dat eethuisje waarschijnlijk alleen maar verantwoord voedsel verkocht worden.
Een uitsmijter in Nederland, dat kan niet meer op vandaag.
Ongezond, te vet, niet inclusief, hartstichting, geen diversiteit, niet duurzaam enz enz.
Droom maar lekker verder.
Groet,
Jos K.
Beste Geert p, Wat een nare droom. Laat mij nu ook zo een droom hebben ik werd wakker in mijn paradijs en had ook zoveel brieven, wel niet blauw. Thailand had besloten dat mijn AOW , pensioen, bijstandsuitkering, huurtoeslag, zorgtoeslag, en alle andere uitkeringen stop te zetten. Dat is pas echt schrikken. Gelukkig werd ik wakker. Toch maar even op mijn bank gekeken voor de zekerheid. Gelukkig ze gaan nog door met geld uitdelen. Groetjes nongpreu.
Mooi geschreven,
je zou ook kunnen zeggen dat er gewoon weinig tot niets geregeld is in Thailand , wat voor sommige plezierig is.
Bij ons zijn de honden ook niet aangelijnd , waardoor ik al 2 keer gebeten ben door en loslopende hond.
Dat honden poepen ook overal.
ik heb liever dat het opgeruimd wordt.
Het wildplassen hebben we ervaring mee.
Wij wonen tegenover de markt en tegen onze muur staan er dagelijks 40 wildplassers achter de auto’s die ook nog onze poort blokkeren.
Een belasting brief krijg ik in nederland maar 1 keer per jaar
Volgens mij is een goed kop koffie niet goedkoper dan in nederalnd en een uitsmijter heb ik in 42 jaar Thailand nog niet gevonden. Wel iets wit van kleur wat men brood noemt.
ik heb nog nooit iemand in mijn koelkast zien kijken en ik kan eten wat ik wil.
Mischien een goed idee voor Thailand waar het aantal dikkertjes en diabeten sterk toeneemt afgezien van het aantal alcoholisten.
Producten over datum worden uit de supermarkten gehaald wat ik in Thailad toch wel mis.
Onze hazelnood pasta was 1,5 jaar over de houdbaarheids datum en ook nog duurder dan in nederland.
de ijco wagen komt bij ons nog door de straat en bij een feestje kun je de hele kar afhuren incl. de ijsco man.
Maar inderdaad leve de vrijheid zolang het goed gaat.
Ach, “niemand wandelt ongestraft onder de palmen”, dus er is overal wel wat. Voor diegenen voor wie het glas duidelijk half leeg is, is een stacaravan in Staphorst ook een optie; vrij van al deze ongemakken. Wat fijn toch dat velen -hier op het blog in ieder geval- een vrije keuze hebben…
Beste Khun Moo,
Soms begrijp ik niet waarom sommigen onder ons zich altijd weer negatief moeten uitlaten. Is dit de aard van het beestje?
Dit is een verhaal met een knipoog! Prachtig geschreven, proficiat aan de auteur.
Wat is het toch fijn in dit prachtig land. Zolang je niet vergeet om te genieten kan het leven toch mooi zijn.
Prettige dag aan iedereen.
Roger,
Het ligt eraan hoe en waar je zit in Thailand en met wie.
Ik zie weel leuke dingen en veel misstanden.
Ik zie veel aardige mensen en veel oplichters.
veel harde werkers en veel lui volk.
Veel geheel onthouders en veel drugs en alcohol misbruikers.
aardige winkel bediendes en ook moordenaars.
Waarom zou alles niet besproken mogen worden en steeds alleen de postieve dingen eruit halen.
Ik zie helaas de knipoog van het verhaal niet, maar het zoveelste afgeven op nederland en het ophemelen van Thailand zoals vaker gebeurt.
Alles in nederland is slecht en alles in Thailnd is geweldig.
Ik na 42 jaar thailand en veel geld armer denk daar heel anders over.
Het was helemaal niet mijn bedoeling om reacties uit te lokken over waar het leven beter is.
Dit is voor iedereen verschillend, elk voordeel heb zijn nadeel zou Johan zeggen.
Wij Nederlanders/Belgen zijn in de gelukkige omstandigheid dat we kunnen kiezen waar we willen leven, het overgrote deel van de wereldbevolking kan dat niet.