Je maakt van alles mee in Thailand (218)
(Surachet Jo / Shutterstock.com)
In de serie verhaaltjes, die wij plaatsen over iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, ontroerends, vreemds of gewoons, dat lezers in Thailand hebben meegemaakt, vandaag: het leeslampje van Homepro.
Leeslampjes
We zijn medio december 2021 aangekomen in Thailand om hier als pensionado te overwinteren en in april vliegen we terug. We hebben een vakantiewoninkje in Bang Saphan en we zijn heel benieuwd hoe het er uitziet nadat we twee jaar in Nederland hebben gewoond. In de winter van 2020 zijn we niet naar Thailand geweest ivm corona quarantaine maatregelen.
Dat viel nog niet tegen. Alles stond op zijn vertrouwde plekje, alleen wel voorzien van een laag stof en fijn zand met hier en daar een nest mieren en de altijd aanwezige tokkehs. Na een week flink poetsen, boenen, schrobben, maar vooral zweten konden we weer leven zoals we dat gewend zijn: een proper huis.
Nu bleek op de slaapkamer dat onze beide leeslampjes op de nachtkastjes kapot waren. Die hadden daar overigens de leeftijd voor, dus deze weggegooid en op naar de winkel om nieuwe aan te schaffen. Hiervoor gaan we altijd naar de Homepro in Pachuap. In de winkel staat een uitgebreid rek met leeslampen. Bovenop het rek een model met nummer en onderin het rek de dozen voorzien van een nummer dat correspondeert met het nummer van het showmodel. Mijn vrouw maakt de keuze en dan mag ik de dozen er bij gaan zoeken en in de kar laden.
Maar van het gekozen nummer stond maar één doos onderin het rek en we hadden toch echt twee lampen nodig. Mijn vrouw riep er een behulpzame medewerker bij die onmiddellijk ging zoeken. Ook hij vond geen tweede doos, waarop hij mijn vrouw adviseerde een ander model te kiezen. Da’s toch niet nodig, zei ik, we nemen het showmodel en het exemplaar in de doos en dan hebben we er twee, prima toch. Maar daar kon de medewerker niet mee akkoord gaan, want alleen de doos had een scantiket voor de kassa en het showmodel niet, dus konden we de tweede lamp niet afrekenen.
Toen heb ik (via mijn vrouw) de man gevraagd of er een prijsverschil zit tussen het showmodel en het exemplaar in de doos. Nee, in prijs waren ze gelijk. Dan kun je aan de kassa het etiket op de doos TWEE keer scannen en kan ik op deze manier voldoen aan mijn betalingsverplichtingen. De medewerker scheen het niet te begrijpen en we kregen het showmodel niet mee en hij bleef volharden in zijn standpunt.
Uiteindelijk heb ik het showmodel en de doos gepakt en ben hiermee naar de ‘customerservice’ gegaan en hen -weer communicatie via mijn vrouw- mijn oplossing voorgelegd. Deze medewerkster moest vervolgens met de leeslamp naar een andere medewerker in een kantoortje. Na rijp beraad kwam ze al glimlachend terug en zei dat het in orde was. Zij zou de kassière informeren. En zo geschiedde dat we toch met twee leeslampjes naar Bang Saphan konden terugkeren.
Je moet er wat voor over hebben om je boodschappenlijst af te kunnen werken.
Ingezonden door BS Knoezel<
In Homepro een behulpzame medewerker erbij moeten roepen?
Waar ik een grote hekel aan heb in de Homepro winkels (en tevens in Powerbuy) is dat je nooit de kans krijgt om eens rustig rond te kijken. Op het ogenblik dat je de winkel binnenkomt staan er onmiddellijk een paar verkopers rond je te draaien en blijven je maar volgen tot je weer buiten bent.
Mijn vrouw krijgt het daar echt van op de heupen. Het is zelfs zo ver gekomen dat we, als we daar iets willen kopen, we nu enkel nog online bestellen.
Bovenstaand verhaal toont aan dat men hier toch wel in ‘hokjes’ denkt, afwijken van de regels kan niet, laat staan dat men voor een alternatieve oplossing zou zorgen. Nadenken is, met alle respect, niet weggelegd voor de modale Thai. Dit laatste zorgt af en toe wel eens voor hilarische situaties.
Heel herkenbaar, zodra je de winkel binnenstapt word je als een prooi besprongen en ze zijn vasthoudend als een pitbull, maar als ik ze duidelijk maak dat ik even rustig wil kijken en wel roep als ik ze nodig heb nemen ze toch altijd wel meer afstand, maar ze houden je in de gaten, ik denk ook dat het komt dat ze waarschijnlijk provisie krijgen. 555
Juist en van zodra je dit hen gezegd hebt staan er al enkele anderen klaar en herhaalt het ritueel zich opnieuw. Ik heb net dezelfde ervaring maar dit gebeurt ook in andere winkels hoor. Dit neemt niet weg dat ik dergelijk gedrag ook haat. Meestal ga ik dan weg zonder iets te kopen en hebben ze dan geen provisie.
Wat ik altijd doe in de home pro. Zo een verkoper volgt je op 3 m afstand . Je sleft wat rond en sta effe stil bij gelijk welk voorwerp. Zodra je stil staat wil hij je bespringen . Op dat moment slef je terug rustig door . Dat kan je 10 keer doen , hij of zij geeft niet op . Dan komt het moment dat je een bocht neemt naar de volgende rayon . Zodra je de bocht voorbij bent , plaats je een forse versnelling. De verkoper , die normaal volgt op 3 m, ziet nu ineens een afstand v 20 m !! Dat gezicht alleen is geld waard . Altijd lachen !
In het begin zei ik : als je me blijft volgen ben ik weg. Maar dat had totaal geen effect !
Ik zeg het gewoon tegen zo’n ‘volger’. Dat ik even rustig wil kijken en dat ik ze wel roep als ik iets wil vragen. En dan houden ze wel afstand. Ja, je moet wel een woordje Thais in huis hebben…
Ja die achtervolgers heb je hier op Bali ook, ik ging laatst een een koekenpannetje kopen bij Ace Hardware, en hier staan ze bij de ingang al in de startblokken om je te schaduwen. Maar het pannetje wat ik wilde kopen hing meteen bij binnenkomst al aan een rek, dus binnen 15 seconden stond ik al aan de kassa waar de achtervolgers nog sip bij de ingang stonden te kijken.
Waar een mens zich allemaal aan stoort. Doe dan gewoon dat je hen niet ziet. Vergeet niet dat die ‘storende volgers’ ook maar proberen hun kommetje rijst te verdienen. Ze hebben een heel laag loon en hebben een commissie op wat ze verkopen. Wat zou je zelf doen in zo een situatie: op je luie kont gaan zitten en wachten tot iemand je vraagt hen te helpen of tot ze het zelf gevonden hebben…. wel je zal weinig of niets verdienen.
In den beginne ervaar je dit als storend daar wij dat niet gewend zijn, maar het went wel.
Wel Addie, je hebt wel een punt maar wennen doet het voor mij alvast niet hoor. Het blijft me storen.
Ik hou ervan om eens rustig rond te kuieren in een grote doe het zelf winkel of eens rond te kijken naar de laatste nieuwe snufjes die op de markt zijn. AF en toe zie ik dan wel iets dat ik eventueel zou aanschaffen.
Als ze me constant op de hielen zitten ben ik binnen de kortste keer weer buiten en zijn ze een potentiële koper kwijt. Ik denk dat dergelijk gedrag minder doet kopen.
Bij ons in de Powerbuy winkel staan de verkopers aan de ingang in een uitgerekte rij de ingang te bewaken. Als je een stap durft binnen te zetten zie je er een aantal in beweging komen, zoals hierboven gezegd, idd. precies pitbulls … ik ga er alvast niet meer binnen.
Dat heet ‘s-lands wijs, ‘s-lands eer!!
Dus wèn er maar aan!
Hun superieuren hebben ze die opdracht gegeven. Dat was vroeger in Nederland níét anders hoor.
Maar nu, met hogere lonen, staan er niet zoveel medewerkers in ‘n Nederlandse winkel. In Thailand 1 op elke 10 vierkante meter.
Vorige week vloog ik van BKK naar Ubon en bij de handbagage-band, 2 stuks, maar slechts eentje liep. Daar telde ik 23 v/m geuniformeerde beambten. Op Schiphol telde ik er 6 !
Welcome to Thailand