Je maakt van alles mee in Thailand (12)

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags: ,
16 december 2023

SPhotograph / Shutterstock.com

Er zullen niet veel mensen zijn, die eenzelfde ervaring hebben opgedaan als een gezelschap Nederlanders, die een groepsrondreis door Thailand en Cambodja maakten. Iemand in het gezelschap nam de moeite om een verslag te maken van een bijzondere ontmoeting in Chantaburi.

Het verslag verscheen eerder op de Facebookpagina van Thailand Community, waarvan wij het met toestemming overnamen. Lees het verslag en kijk vooral ook op de genoemde krantenlink.

Als u ook een ervaring met ons en de bloglezers wilt delen, stuur dan uw bericht met uw verhaal en eventueel een door uzelf gemaakte foto naar de redactie via het contactformulier.

Een gewichtige ontmoeting in Chantaburi

Tijdens onze 2e rondreis in februari 2018 doen we Chantaburi aan om de volgende dag de grens over te gaan naar Cambodja. In Chantaburi zouden we de kerk bezoeken, maar eenmaal daar waren opeens onverwacht alle toegangswegen afgesloten. Dus rijden we rechtstreeks door naar ons hotel. Daar aangekomen zien we militairen bij de ingang staan, die onze temperatuur opnemen, gaan we door een metaaldetector poortje en krijgen we een naamtag op onze kleding gespeld.

Binnen in het hotel is iedereen in rep en roer en blijkt onze reisgroep van nog geen 20 personen de enige te zijn in het hele resort, terwijl er toch nog tig kamers vrij zijn, niet één andere toerist aanwezig. Onze Thaise reisleider verdwijnt in stilte naar zijn kamer en komt er de hele verdere dag niet meer af….vreemd.

Gedurende de dag voelen we de spanning oplopen bij het hotelpersoneel. Niemand van onze groep snapt wat er gebeurt, krijgt ook geen verdere info als we informeren. Intussen komen er meer en meer militairen in het hotel en rondom het hotel lopen de militairen (met mitrailleur bewapend) hun rondjes, worden noodaggregaten aangesloten en worden we bij elke beweging gecontroleerd op onze naamtag….

Terwijl we aan het zwembad nog enige ontspanning genieten, en verbaasd alles gadeslaan, blijkt mij vriendin haar naamtag kwijt te zijn. Aanvoelend dat dit niet goed is, geeft ze dit toch maar aan bij de eerste de beste militair. Meteen is iedereen in rep en roer en moet ze mee naar een hotelkamer ingericht als militair kantoor. Gelukkig geloven ze haar en krijgt ze een nieuw naamtag opgespeld. (Het origineel bleek later gewoon in haar tas te zitten)

Wanneer we daarna toch wat onrustig naar onze hotelkamer vertrekken worden we bij elke gang gecontroleerd door een gewapende militair. Hier gaat iets groots gebeuren, dat is een feit, maar nog steeds verteld niemand ons iets, en onze gids is nog steeds nergens te bekennen.

Door ons raam zien we meer en meer militairen hun ronde doen om het hotel. Iedereen, en vooral het hotelpersoneel doet vriendelijk, legt ons in de watten (de vreemde lokale gerechten worden voor ons bereid op traditionele manier) maar ziet er gespannen uit.

Opeens gebeurt er wat, er komt een militair met meerdere sterren op zijn schouder binnen, alle andere militairen springen in gelid, niet vanwege deze generaal (?) nee; het is de man achter hem. Dit blijkt de minister van Gezondheid (?) of zo te zijn. Hij schudt wat handjes, en de “gespannen rust” keert weder. Achter hem aan komen nog meer militairen, die ook zelf door een scanpoortje moeten, en een bodycheck krijgen. En nog steeds is iedereen gespannen.

En jawel 2 uur later…. iedereen vliegt opnieuw alle kanten op, militairen en hotel personeel; alle hoofden gaan naar beneden. En wij, Nederlandse toeristen in onze korte broek of luchtig zomerjurkje en slippers, zien het gebeuren…….

Daar komt ie…. Prayut….. Hij blijkt een of ander overleg te hebben in Cambodja over de één of andere samenwerking, en onderweg wil hij even toeristen uit een ver land vriendschappelijk de hand schudden. Heel vriendelijk geeft hij ons Nederlandse toeristen een hand en maakt een praatje. Een Thaise kok die ook een praatje wil maken en een hand wil geven wordt aan de kant geduwd door een hoge militair met een dwingend gezicht.

Thaise fotografen maken vele foto’s van Prayut met “de Nederlandse toeristen”, zie www.posttoday.com/politic/news/539214

Het  diner waar ook de vele hoge militairen aan deelnemen is militair getimed en zelfs de menukaart geeft exact op de minuut de duur van de gangen aan, langer blijven zitten dan noodzakelijk wordt niet geapprecieerd.

De hele nacht luisteren we naar de noodaggregaten die staan te loeien naast ons kamerraam. Een veilig gevoel geeft het wel, de kamerkluis (een vastgeschroefd geldkistje in de kledingkast) werkte namelijk niet goed en ons raam kon niet op slot. Maar met al die soldaten om het hotel maakten we ons geen zorgen.

De volgende ochtend na ons ontbijt tussen de militairen zien we Prayut in zijn SUV wegrijden; het personeel ontspant, en zien we onze reisleider opeens weer tevoorschijn komen uit zijn kamer. Weinig spraakzaam vertelt hij over de dag die gaat komen… op naar Phnom Penh.

Later die dag zien we op Internet de foto’s; We staan in de grootste Thaise kranten op de voorpagina; op de foto staan wij vriendelijk in de rij naast Prayut te poseren…. intussen al volledig op de hoogte gebracht door onze (politiek anders gekleurde) Thaise reisleider.

Sinds die dag zijn we de Thaise politiek natuurlijk een stuk meer gaan volgen.

7 reacties op “Je maakt van alles mee in Thailand (12)”

  1. Tino Kuis zegt op

    Wat je niet allemaal kan meemaken in Thailand!
    Ik las het verhaal in de Posttoday krant. Ik begrijp dat het ging om een reizende kabinetsvergadering en een vergadering over economische en sociale vraagstukken in oostelijk Thailand.

    Prayut stelde drie vragen: 1. waar komen jullie vandaan? (Holland) 2 hoe vaak al in Thailand? (tweede keer) en 3 hoeveel dagen in Thailand? (5).

    De verslaggevers schrijven dat jullie gezichten heel veel opwinding lieten zien. (ตื่นเต่นมาก). De verslaggevers stelden ook nog enige vragen. Hoe jullie het vonden aangesproken te worden door de premier. ‘Heel opwindend, we wisten niet dat er een belangrijke vergadering was’. En jullie maakten ook nog een grappige opmerking dat jullie het volgende jaar als gasten van Prayut zouden terug komen (พูดตลก).
    Is dat gelukt?

    • Gringo zegt op

      Ik dacht meteen al, jammer, dat Tino niet in dat gezelschap zat,.
      Jij zou wel even lekker los gaan om Prayut te vertellen wat er allemaal
      fout is en verbeterd moet worden in Thailand, nietwaar?

      • Tino Kuis zegt op

        Echt niet, Gringo, dat zou ik nooit doen op zo’n moment. Ik zou hem vriendelijk uitnodigen bij mij thuis langs te komen om onder het genot van een kop koffie alle problemen in Thailand door te nemen. Ik zal jou ook uitnodigen, ok?

  2. A.J. Edward zegt op

    Als je goed hebt gelezen heb je kunnen zien dat dit bericht al van begin 2018 stamt, toen hadden de mensen noch een heel andere kijk op de heer Prayut, op dat moment bracht hij nog rust in de tent !

    • Rob V. zegt op

      Haha, over het algemeen brengt een illegale couppleger geen rust. Al helemaal niet nadat onruststokers (Suthep) het vuur op bleven stoken tegen een democratische gekoze regering (niet een waar ik zelf fan van was) totdat Prayuth ‘genoodzaakt was’ om in strijd met de grondwet de macht te grijpen in mei 2014.

      Natuurlijk is wel of geen rust brengen subjectief maar illegaal, met harde hand (wapens, arrestaties van democratiestrijders etc.) de bevolking intimideren om zich koest te houden noem ik persoonlijk geen ‘rust brengen’. Misschien dat ik het ‘kunstmatig rust afdwingen na illegaal grijpen van de macht’ kan noemen (een feit) , maar dat geeft mij geen rustig gevoel. Andere mensen geeft dat misschien wel een rustig gevoel. De harde hand zijn sommige fan van.

      https://www.thailandblog.nl/thailand/was-coup-illegaal-hooggerechtshof-hakt-knoop/
      https://www.thailandblog.nl/lezersvraag/lezersvraag-waarom-is-er-zoveel-kritiek-op-prayut/

  3. A.J. Edward zegt op

    Waarom lach je ! ik had het over de hier boven beschreven mensen/ toeristen, helemaal niet over de huidige politiek in Thailand, geen van hen had enig idee wie deze man wel was, zoals blijkt uit het verhaal, op dat moment was het rustig in het land. En! ik ben ook geen fan van de harde hand en de huidige toestanden, maaar! de Thais zijn geen doetjes zoals je weet, dan maar met een strakke hand.

    • Rob V. zegt op

      Moderator: Niet chatten svp.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website