Geland op een tropisch eiland: Koh Phangan – update

Koh Phangan een bijzonder eiland in de golf van Thailand. KP lijkt gevangen in een stroomversnelling. Dat er vooral backpackers naar toe gaan om de full moon party te beleven is al lang achterhaald. Het eiland is nu in het blikveld gekomen van een ander type bezoeker.

De meer welvarende bezoeker op zoek naar zichzelf, mindfullnes, yoga, wellness, luxe en comfort.

Het zijn de moderne hippies, yuppen, jonge gezinnen, digital nomads, influencers, personal trainers, coaches, dj’s, cryptomiljonairs, schrijvers, artiesten, ondernemers, investeerders, projectontwikkelaars en renteniers. De een is na een paar dagen weer weg, de ander verlaat het eiland nooit meer.

Een bont gezelschap vanuit de hele wereld, met wisselende kwaliteiten, achtergronden en dromen, allemaal vinden ze hun plekje op dit Thaise eiland.

En al die mensen samen, maken het eiland bijzonder.

Haadrin in het zuiden is vergane glorie, de full moon trekt nog altijd heel veel jonge toeristen, als die vertrokken zijn, is het dorp leeg, wachtend op betere tijden.

Tong Sala, de hoofdstad, is het bruisend middelpunt, hier kom je aan met de boot en daar zijn de meeste winkels en banken en restaurants bij elkaar.

De meeste ontwikkeling vindt plaats in het Noord-Westen.

In Srithanu zit de hippy community en de meeste villa’s vind je Haad Yao, Haad Salad.

In het Noord-Oosten ligt Tong Nai Pan, een beetje geïsoleerder. Maar toch heel goed bereikbaar door een goede, brede weg die dwars door het prachtige National Park Tan Sadet loopt. In Tong Nai Pan Noi vind veel luxe resorts terwijl in Tong Nai Pan Yai, met het lange strand, nog niet zoveel is veranderd.

(Redactionele bronvermelding: OlegD / Shutterstock.com)

Wat te doen op KP?

Ga scooteren en verwonder je over de schoonheid van dit eiland. Praat met een onbekende, geniet van een massage of in een beautysalon.

Sporten: er zijn prachtig uitgeruste fitnesscentra, personal trainers, voedingsadviseurs, je kunt zwemmen, duiken, snorkelen, kitesurfen, waterskiën, rennen, fietsen, klimmen, boksen, yoga, pilates, dansen, hiken, vissen, motorcrossen, voetbal, tennis, paaldansen of naar de circusschool.

Behalve de full moon party zijn er nog heel veel andere feestjes waar je van alles kan genieten. Er zijn ook bars en kroegen waar je de avond kan verpozen, soms is er live muziek.

Er is een groot aanbod van healingcentra, awakeningcursussen, yoga en tantra scholen, cacao-, ayahuasca-, en kamboceremonies, ecstatic dance, detoxprogramma’s en je komt altijd wel ergens een sauna en icebath tegen.

Qua accommodatie is de keuze groot: van hostel, guesthouses, hotels, resorts, bungalows, huizen, tot zeeeeeer luxe villas met zwembad en personeel.

Het aanbod in restaurants is ook enorm. Mensen van over de hele wereld vinden hun thuisbasis hier op het eiland en dat heeft als gevolg dat bijna alle keukens uit de wereld vertegenwoordigd zijn. En dan vooral heel gezond allemaal. Vegan is gedateerd, het is nu eiwitrijk of koolhydraatarm…ik houd het niet meer bij. Van foodmarkets tot fine dining, beachclubs en cocktailbars het is er allemaal.

Koh Phangan is hot

Dat is soms leuk, en soms niet.

De voorzieningen zijn enorm verbeterd. De prijzen zijn gestegen. Er wordt veel gebouwd. Het is druk.

De natuur is nog steeds wonderschoon en de stranden zijn mooi en rustig. Het klimaat is heerlijk. De meeste mensen zijn vriendelijk en de sunsets maken je sprakeloos.

Ziekenhuizen, zijn er voldoende en ze zijn goed, das fijn, want ongelukken die zijn er ook veel.

Er komen er ook steeds meer auto’s. Toch rijden de meesten op een scooter, al dan niet met helm. Het verharde wegennet is uitgebreid en over het algemeen best goed, we hebben zelfs een paar stoplichten, maar daar is nog niet iedereen klaar voor, dus er wordt door rood gereden.

Ik schrijf dit terwijl ik buiten in mn hangmatje hang in een eenvoudig thai style huisje, lekker basic met 2 dikke toques in de nok van het golfplaten dakje. Met her en der een hoopje gemalen hout, achtergelaten door de termieten, omgeven door de jungle, een badkamertje zonder dak en met een piesstraaltje uit de douchekop, veel te weinig stopcontacten en een keihard bed.

Op de achtergrond hoor ik een Thais bandje, vals en zeurderig.

Hier zit ik voorlopig prima.

Koh Phangan voelt nog altijd heel fijn, hoe hard het ook is veranderd. Ik ben ook niet meer dezelfde als een aantal jaren geleden en ik ben blij dat ik er weer thuis ben.