Veel expats in Thailand klaagde al eerder over de trage postbezorging van stembiljetten voor de recente Tweede kamerverkiezingen en dat is niet onterecht. De Volkskrant heeft de gegevens opgevraagd bij de gemeente Den Haag en wat blijkt: in de weken na 15 maart kwamen er nog ruim 900 enveloppen met stembiljetten binnen. Die stemmen telden niet meer mee voor de uitslag.
Begin april stapten meer dan 100 Nederlanders in het buitenland naar de rechter, omdat ze bang waren dat ze niet konden stemmen. De rechter gaf hen ongelijk.
Onder briefstemmers uit het buitenland werd D66 de grootste partij.
Het probleem ontstond van twee kanten: zo werden de stembiljetten te laat opgestuurd naar de stemmers in het buitenland, maar ook door de vaak trage postbezorging in het buitenland kwamen de biljetten te laat retour.
Bij de volgende verkiezingen zijn de regels voor stemmen in het buitenland enigszins: kiesgerechtigden hoeven zich niet voor elke verkiezing opnieuw te registreren. Allemaal leuk en aardig maar dat veranderd weinig aan de trage postbezorging. De overheids zou daarom eerder de stembiljetten moeten verzenden of nog beter, expats zouden via internet moeten kunnen stemmen, we leven nu eenmaal in een digitaal tijdperk.
Ik vraag mij af of ik iemand in NL zou kunnen machtigen om voor mij, wonend in Thailand. te stemmen. De trage post is het grote obstakel, dat ik zodoende zou kunnen omzeilen.
ja, ook mijn stem ging verloren.
De overheid dient beter de zaak voor te bereiden, met kennis van zake en meer inzicht.
Laat je opnemen in de database van de gemeente Den Haag. Ben je de eerste die het verzoek krijgt of je wilt stemmen en krijg je de spullen netjes op tijd thuis. Al doet de procedure me niet aan de 21e eeuw denken maar aan de paardentram.
Over de Thaise post gesproken : ik heb het voorbije jaar tweemaal 10 prentkaarten gebust in de vrij recente postbus op Naklua Road in Pattaya ter hoogte van Lek Villa.
Geen enkele kaart heeft de Belgische bestemmeling bereikt ! Voorheen postte ik in de postbus aan het Dolphin rondpunt, waarvan er gemiddeld 8 op 10 aankwamen, ook al werden ze samen verstuurd.
Heeft iemand ervaring of enige zinnige verklaring hiervoor?
Postzegels zijn geld waard.
Dat kan een goede verklaring zijn, waarom ze niet aankomen.
Een andere verklaring kan zijn, dat ze uw handschrift niet kunnen lezen.
Gebruik adresstickers, of op zijn minst hoofdletters.
Lever ze in op het postkantoor, en let erop, dat ze worden afgestempeld.
Wat zijn adresstickers, waar zijn die te verkrijgen? Er is meer post die vanuit Thailand opgestuurd in Nederland (of Belgie) moet aankomen (zoals de verklaringen van in leven zijn). Ik ben al eens een maand lang dood geweest voor een van mijn inkomstenbronnen in Nederland. Meer nog in het algemeen: het is een heel gehannes geworden. Je bent nu nog steeds (te) vaak aangewezen op de snailmail, ondermeer als je een nieuwe identifier aanvraagt, dat vanwege je handtekening. Oplossingen zijn er in principe wel, zoals bij het stemmen en bij het aanvragen van een identifier een jou bekende te kunnen machtigen, (al zal dan die identifier met zijn verse batterij vanuit Nederland toch per snailmail moeten overkomen; een oplaadbare batterij zou dat misschien iets zijn?) Echter niemand heeft belang bij zulke oplossingen, behalve de per definitie eigenwijze expat. Had die ook maar in Nederland (of Vlaanderen) moeten blijven(!) Zijn de lage landen, eenmaal daar geboren soms niet meer goed genoeg? Inderdaad denk ik, soms niet meer, maar daar gaat geen enkele Nederlandse ambtenaar in mee. Veel best wel binnenslands goed doordachte regelingen, daarvan houdt dat goede doordacht zijn bij de grens op. Sorry dat ik buiten het eigenlijke onderwerp treed, maar dat eigenlijke onderwerp (dat de ondeugdelijke snailmail te kort schiet als je je stem wilt uitbrengen) is maar een klein, relatief onbelangrijk, deel van een veel algemener (bij tijd en wijlen echt wel belangrijk) probleem dat er is doordat die snailmail niet alleen te langzaam is, maar dan ook nog gewoon onbetrouwbaar.
Adresstickers zijn zelfklevende stickers, die je met een computer en een printer van een adres kunt voorzien.
Maar je kunt het adres ook gewoon op een vel A4 printen, uitknippen en dat op de kaart plakken, met zo’n lijmstift.
Net zo goed, als ik moeite heb met het lezen van handgeschreven Thaise schrift, heeft de Thai moeite met handgeschreven Engels.
Dan is het makkelijker de post gewoon in de prullenbak te gooien, of ergens onderop een stapel andere post.
Het postkantoor doet ook aan geregistreerde post.
Dat kost wat meer, maar lijkt me erg verstandig bij belangrijke poststukken.
Die zijn bij mij tot op heden altijd aangekomen op de bestemming.
Bij de identifyer heb ik ooit gelezen, dat je de batterij kunt vervangen, met een beetje sloopwerk.
Je kunt zo’n ding ook op je computer aansluiten, mogelijk werkt hij dan ook met een lege batterij.