Een kerstverhaal uit Pattaya

In Pattaya, waar de kerstverlichting schittert tegen een achtergrond van palmbomen, waggelde een eenzame farang, verkleed als Kerstman. John, een expat uit Engeland, had zichzelf verloren in de feestelijkheden en in de fles. Zijn rode pak hing losjes om zijn vermoeide lijf en zijn baard was meer grijs dan wit. John miste zijn familie, die hij achterliet voor een avontuurlijk leven in Thailand.

Die kerstavond, terwijl de feestgangers langs hem heen liepen, voelde John zich meer alleen dan ooit. In een poging om de geest van Kerstmis te vinden, besloot hij om cadeautjes uit te delen aan de kinderen op straat. Zijn eerste poging, om een speelgoedautootje aan een verbaasd kind te geven, eindigde bijna in een mislukking waarbij hij zowat struikelde over een straathond.

Maar iets veranderde toen hij een groepje kinderen van een lokaal weeshuis zag. Hun ogen lichtten op bij het zien van de ‘Kerstman’. John, aangemoedigd door hun enthousiasme, begon met hernieuwde energie de cadeautjes uit te delen. Hun lachjes en vreugde verwarmden zijn hart op een manier die hij lang niet had gevoeld.

Toen het laatste cadeau was gegeven, voelde John een klein handje in de zijne glijden. Het was een klein meisje, Mai genaamd, die hem een zelfgemaakte tekening gaf. “Voor de Kerstman, omdat hij ons niet is vergeten,” zei ze in gebroken Engels en met een glimlach. John’s ogen vulden zich met tranen. Op dat moment besefte hij dat de ware betekenis van Kerstmis niet in cadeaus of feesten lag, maar in het delen van liefde en vreugde met anderen, zelfs met vreemden.

John besloot vanaf die dag zijn leven te veranderen. Hij begon vrijwilligerswerk te doen in het weeshuis en vond voldoening en een nieuw doel in zijn leven. De kinderen gaven hem een gevoel van familie dat hij zo had gemist. Die kerstnacht in Pattaya, met een lachende Mai aan zijn zijde, ontdekte John dat het nooit te laat is om je hart te openen voor de ware geest van Kerstmis.