Over koetjes, kalfjes en honden

Door Joseph Jongen
Geplaatst in Column, Joseph Jongen
Tags: ,
28 januari 2018

Zwart-witte en roodbonte koetjes en kalfjes zoals we die in Nederland kennen kom je in Thailand zeer sporadisch tegen. Reizend door het land zul je menigmaal iemand zien rondslenteren met een aantal buffalo’s in zijn kielzog op zoek naar schaars aanwezig voer voor zijn veestapeltje.

De inkomsten zijn matig, zeer matig. Het gedurende drie jaar opfokken van een jong kalfje levert volgens Westerse maatstaven slechts weinig op. Drie tot vijfduizend baht lijkt heel wat, maar voor dat bedrag sjouw je dan drie jaar lang met zo’n beest langs ’s Heeren wegen. Boeddha’s wegen in dit geval.

Honden

Honden zijn een heel ander fenomeen. Denk dat er weinig landen zijn waar je meer loslopende honden tegenkomt dan in het land van de glimlach. Met name de vele straathonden vormen een probleem. Veel beesten zijn ondervoed en hebben schurft en andere ziekten onder de leden. De loslopende honden vermeerderen zich in rap tempo en zijn vaak een plaag. Daarbij vormen deze honden een gevaar voor het verkeer en kom je zeer frequent aangereden dode honden op het wegdek tegen.

Met tientallen kom je honden in elk woonwijkje tegen. Het hanengekraai gepaard met het geblaf van de honden zal menig toerist als grappig en landelijk ervaren. Als resident zul je, als je bij het vroege ochtendgloren wreed uit de slaap wordt gehaald, de beesten wel willen verwensen. Toch is de gemiddelde Thai niet dieronvriendelijk te noemen.

Rage

Bij jonge Thaise dames lijkt het wel een rage om met een soort moederinstinct een klein hondje als haar eigen kindje te willen vertroetelen. Jasje om het lijfje dat het beestje moet vrijwaren voor een kouderilling en ook te onderscheiden van een gewone straathond. Een halsbandje met versierseltjes moet de liefdevolle band van de eigenaresse met haar schatteboutje aantonen. Het meest extravagante dat ik onlangs zag was een wit poedeltje getooid met vier schoentjes.

Moest even terugdenken aan mijn lieve moeder die ooit zei: “Je wordt niet gek als je het zelf niet wilt.”

4 reacties op “Over koetjes, kalfjes en honden”

  1. Mieke zegt op

    Over de straat honden.
    Als ik in Thailand ben heb ik nog nooit een knaagdier gezien.
    In de meest smerige straat zie je geen rat.
    Zou dat komen, omdat de straathonden ze eten?
    Ik zie ze aan het strand ook met dooie vissen zeulen.
    Klopt dit van de muizen en ratten?

    • John Chiang rai zegt op

      Beste Mieke,Dan heb je nog nooit goed rond gekeken,omdat je in Thailand wel degelijk ratten en muizen ziet.
      Als je o.a.in Pattaya s’avonds na zonsondergang over de beachroad gaat,en daarbij in richting strand kijkt, dan zie je het krioelen van de ratten.
      Overigens is Pattaya zeker niet de enigste plaats waar deze knagers zich ophouden.
      Overal waar afval gedumpt wordt vindt je ook ratten en muizen,en hier maakt Thailand zelfs vanwegen de vele honden geen uitzondering.

    • Jasper zegt op

      Ik weet niet waar jij komt in Thailand, maar overal waar er markt is stikt het van de ratten, en vaak niet van een kinderachtig formaat ook. Bij ons in de stad houden ze zich grotendeels in de riolering op, vooral tegen schemering kun je ze regelmatig zien.

  2. John Chiang rai zegt op

    Teraanvulling voor Mieke,kijk even naar het volgende filmpje,wat beslist geen uitzondering is.https://www.youtube.com/watch?v=8SYCr1dUd0M


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website