Internationale Vrouwendag zou een moment van erkenning en waardering moeten zijn voor alle vrouwen, maar in Thailand blijven bepaalde groepen structureel buitengesloten. Sekswerkers, huishoudelijk personeel en andere informele werkers dragen bij aan de economie en hun gezinnen, maar krijgen nauwelijks bescherming of rechten. Velen leven in onzekerheid door criminalisering, lage lonen en het ontbreken van sociale voorzieningen. Dit leidt niet alleen tot ongelijkheid, maar ook tot bredere maatschappelijke problemen, zoals de afname van het geboortecijfer en een groeiend arbeidstekort. Dit artikel belicht de strijd van deze vrouwen voor erkenning, betere arbeidsomstandigheden en gelijke rechten binnen de Thaise samenleving.
Sekswerkers blijven onzichtbaar
“De overheid noemt ons nooit,” zegt een sekswerker in Bangkok. “We worden genegeerd, terwijl ons werk al honderden, zo niet duizenden jaren, deel uitmaakt van de menselijke geschiedenis.”
B (niet haar echte naam) betreurt dat ze, ondanks haar harde werk om haar gezin te onderhouden, wordt blootgesteld aan arrestaties, boetes en publieke vernedering. In plaats van erkenning, worden sekswerkers in Thailand volgens de wet nog steeds als criminelen gezien.
“De Thaise wet behandelt ons al tientallen jaren als schurken,” zegt Thanta Laovilawanyakul, coördinator van de Empower Foundation, een organisatie die sekswerkers ondersteunt. Maar verandering is in zicht. “We dringen aan op een nieuwe wet die sekswerk erkent, omdat wij net als anderen bijdragen aan de economie en onze gezinnen onderhouden.”
Een sector van miljarden dollars
Volgens Havocscope, een platform dat de wereldwijde zwarte markt analyseert, telde Thailand in 2015 ongeveer 250.000 sekswerkers. Dat was toen het achtste hoogste aantal ter wereld. De sector genereerde naar schatting 6,4 miljard dollar per jaar.
Desondanks lopen sekswerkers in Thailand risico op strafrechtelijke vervolging onder de Prostitutiepreventie- en -bestrijdingswet van 1996. Dat heeft verregaande gevolgen. “Een veroordeling betekent een strafblad, waardoor het moeilijk wordt om later werk te vinden in andere sectoren,” legt Thanta uit. “Veel vrouwen stappen tijdelijk in de prostitutie uit noodzaak en hebben geen intentie om dit hun hele leven te blijven doen.”
Daarnaast blijkt dat 80% van de vrouwelijke sekswerkers moeders zijn en gemiddeld vijf familieleden onderhouden. “Ze komen vaak uit beroepen waar het inkomen niet genoeg was om hun gezin te onderhouden,” zegt Thanta.
A, een 47-jarige vrouw, vertelt dat ze in de seksindustrie terechtkwam uit plichtsbesef. Haar moeder moest stoppen met werken om voor haar zieke vader te zorgen. “Mijn broers en zussen waren nog jong,” vertelt ze. “Ik werkte eerder als straatveger, winkelmedewerker en fabrieksarbeider, maar dat bracht onvoldoende op om het gezin te onderhouden.”
A verleende alleen seksuele diensten als haar gezin financieel in de problemen zat. Zodra ze genoeg geld had, stapte ze over op ander werk.
Criminalisering en rechteloosheid
Het criminaliseren van prostitutie brengt veel risico’s met zich mee. Sekswerkers kunnen geen hulp vragen bij diefstal of geweld zonder zelf kans te lopen op arrestatie.
Een 30-jarige sekswerker zegt dat de publieke houding ten opzichte van prostitutie is verbeterd, maar dat de politie nog steeds hard optreedt. “Ik word constant gearresteerd, zelfs voor overtredingen die ik niet heb begaan. De politie beschouwt mij als een makkelijk doelwit.”
Geen bescherming voor huishoudelijk personeel
Niet alleen sekswerkers worden genegeerd. Ook huishoudelijk personeel werkt onder slechte omstandigheden zonder wettelijke bescherming.
“Wij werken vaak meer dan 10 uur per dag, zonder vakantiedagen of overuren,” zegt Kanyapha Prasopsuk van het Network of Thai Domestic Workers. “En we kunnen op elk moment ontslagen worden zonder enige compensatie.”
Hoewel huishoudelijk werk al lang een essentieel onderdeel is van de samenleving, wordt deze beroepsgroep niet volledig gedekt door de Thaise sociale zekerheid. “Ik zou premier Paetongtarn Shinawatra willen vragen of ze haar werk zou kunnen doen zonder een huishoudster die haar kleren strijkt en voor de kinderen zorgt,” zegt Kanyapha.
Informele werkers zonder rechten
Kodchapon Klakthongkam, voorzitter van de Federatie van Informele Werknemers in Thailand, benadrukt dat veel beroepen zonder officiële erkenning mensen in onzekere situaties brengen.
Informele werkers krijgen wel enige sociale zekerheidsdekking, maar de voordelen zijn veel minder dan voor werknemers in vaste dienst. Werkgevers in de formele sector dragen bij aan het Sociale Verzekeringsfonds, terwijl informele werkers vaak geen enkele vorm van bescherming hebben.
Dit treft niet alleen huishoudelijk personeel, maar ook freelancers en kleine zelfstandigen. “Als ze ziek worden, hebben ze geen vangnet om op terug te vallen,” zegt Kodchapon.
Ook bezorgers die voor grote platformbedrijven werken, hebben te maken met risico’s. “We worden bestempeld als ‘zelfstandige partners’, maar in werkelijkheid betekent dit dat we zonder enige vorm van steun zitten,” zegt Supaporn Phanprasit, lid van het Riders Center Collective.
Vrouwelijke bezorgers lopen extra risico’s. “Veel van mijn collega’s hebben ernstige ongelukken gehad, sommigen raakten gehandicapt of kwamen om het leven,” zegt Supaporn. “De compensatie is verre van eerlijk.”
Toch blijft deze sector groeien. De waarde van de grootste bezorgplatforms in Thailand wordt geschat op ongeveer 1% van het bruto binnenlands product (BBP).
Volgens het Nationaal Bureau voor de Statistiek had Thailand in 2024 ongeveer 21,1 miljoen informele werkers. De overheid werkt momenteel aan een nieuwe wet om deze groep beter te beschermen, waaronder straatverkopers, klusjesmannen en boeren.
Ongelijkheid door vooroordelen
Volgens Pinnapa Prueksaphan, een activist voor etnische rechten, zijn vooroordelen een belangrijke oorzaak van sociale ongelijkheid. “Sommige mensen zien anderen niet als gelijken,” legt ze uit. Deze houding leidt tot discriminatie en schending van mensenrechten.
Tijdens een seminar over Internationale Vrouwendag 2025 werd benadrukt hoe het Thaise economische beleid vrouwen vaak in de steek laat. “Vrouwen worden gedwongen te kiezen tussen het onderhouden van hun gezin en het ontwikkelen van een carrière,” zegt Apantree Charoensak, vicevoorzitter van de Thaise Arbeidssolidariteitsconfederatie.
Arbeidsomstandigheden en de dalende geboortecijfers
Volgens Apantree zorgt het overheidsbeleid ervoor dat bedrijven vooral informele werknemers inhuren om kosten te besparen. Hierdoor hebben veel vrouwen het gevoel dat ze geen gezin kunnen stichten én een stabiele carrière kunnen opbouwen.
Dit speelt mogelijk een rol in de dalende geboortecijfers van Thailand. In 2022 werden minder dan een half miljoen baby’s geboren – het laagste aantal in 70 jaar. Thailand wordt in de komende dertig jaar een extreem vergrijzende samenleving.
“Als de overheid haar aanpak niet verandert, hoe denkt ze dan om te gaan met het tekort aan arbeidskrachten in de toekomst?”, vraagt Apantree zich af.
Bron: WorldPBS – https://world.thaipbs.or.th/detail/thai-sex-workers-informal-earners-left-out-on-international-womens-day-/56763