Kledingfabriek verhuist naar Cambodja
Het minimumdagloon bedraagt in Cambodja 51 baht. Nou, dan hoef je niet lang na te denken als kledingfabrikant nu datzelfde loon op 1 januari in Thailand wordt verhoogd naar 300 baht. Dus vertrekt T.K. Garment Co Ltd na 32 jaar naar het buurland.
En behalve van goedkope arbeid profiteert het daar ook van Cambodja’s Generalised System of Preferences status, waardoor het goedkoper naar Europa kan exporteren. Daarmee stopte Garment 10 jaar geleden toen er niet meer tegen China was op te boksen.
Het bedrijf begon heel eenvoudig met 12 werknemers en zeven naaimachines. Nu telt het 1.200 werknemers in de fabriek in Bangkok en 2.500 in de fabriek in Mae Sot, meest migranten. De twee fabrieken spuwen elke maand 500.000 tot 600.000 kledingstukken uit in 80 merken, allemaal voor de binnenlandse markt.
Als eerste wordt de fabriek in Mae Sot ontmanteld wanneer de fabriek in Cambodja in juni volgend jaar in bedrijf komt. Die krijgt een productiecapaciteit van 1 miljoen stuks en zal uiteindelijk werk bieden aan 3.000 werknemers.
Voorzitter Thaveekij Jaturajaroenkhoen heeft er hard voor gewerkt. Afkomstig uit een arm Chinees gezin dat zich in leven hield met het kweken van groentes, vertrok hij naar Bangkok en kreeg een baan in een kledingfabriek. Twaalf jaar werkte hij er. ‘Ik heb over kleding alles geleerd door eigen ervaring, niet door boeken te lezen. Als je het me nou zou vragen, denk ik dat ik een PhD in kledingmaken heb.’
(Bron: Bangkok Post, 4 december 2012)
Chinezen zijn over het algemeen inderdaad harde werkers en hebben ook een goed zakelijk inzicht, maar van keihard werken wordt niemand rijk. Geld verdien je door slim en doortastend te zijn en zakelijk keihard te zijn.
Deze meneer Thaveekij, laat anderen keihard voor zich werken en wijkt nu naar Cambodja uit, om daar mensen voor een fractie van wat hij in Thailand betaald, wellicht nog harder te laten werken. Hier is niets mee, maar een imperium opbouwen heeft niets met hard werken te maken. Een lopendebandmedewerker, moet ook keihard werken, maar rijk zal hij nooit worden.
Beste Fred, dus als ik u goed begrijp hebben Steve Jobs, Donald Trump, Bill Gates, John de Mol, Richard Branson, Warren Buffet niet hard gewerkt? Zou dan toch maar eens een beetje meer informatie inwinnen want het imperium wat zij hebben opgebouwd lukt echt niet met lui op de bank liggen! dagen van 20 uur vind u normaal om te werken? U hebt zelf een eigen kantoor, dus u zou al helemaal moeten weten dat het hard werken is als zelfstandige en dat u ook verantwoordelijk bent voor de salarissen, hypotheken etc etc. Bij deze mensen gaat het nog wel even om andere bedragen die iedere maand via banken gaat.
@ Fred @ Tjamuk Lees de laatste alinea van het artikel nog eens goed. Thaveekij heeft 12 jaar in een kledingatelier gewerkt en daar alle aspecten van het kledingmaken geleerd. Het is hem niet komen aanwaaien.
Talloze experts hebben er al op gewezen dat arbeidsintentieve bedrijven in Thailand geen toekomst hebben. Die kunnen niet concurreren met bedrijven uit lagelonenlanden zoals Vietnam, Cambodja en China. Om te overleven zijn ze wel verplicht te verhuizen.
Of ze moeten verder automatiseren danwel een niche markt opzoeken. Dat laatste is niet mogelijk, zegt Thaveekij. Ik heb die passage weggelaten omdat ik die niet goed begreep.
Verder automatiseren is eveneens onmogelijk, dus blijft als enige optie over: verhuizen, dan wel de tent opdoeken.
Denk dat er nog veel meer bedrijven uit Thailand gaan verdwijnen. Ik zou hetzelfde doen als ik eigenaar was van een onderneming, om mijn producten bij de buren te laten maken zo dat mijn winsten flink zouden gaan stijgen. Daarvoor hoef je geen Chinees te zijn lijkt me.
Letters from Thailand is een prachtig boek. Leerzaam en ontroerend. Het is ook vertaald in het Nederlands:
Botan, Brieven uit Thailand, Novib Den Haag, 1986, tweede-hands nog vollop verkrijgbaar bv bij bol.com. Of gewoon even googelen.
‘En behalve van goedkope arbeid profiteert het daar ook van Cambodja’s Generalised System of Preferences status, waardoor het goedkoper naar Europa kan exporteren.’
Cambodja is inderdaad een door de EU ‘begunstigd’ ontwikkelingsland in het kader van dat systeem (waardoor je geen of lagere invoerrechten betaalt bij invoer in de EU), maar Thailand is dat óók. Alleen geniet Cambodja, behorend tot een groep ‘least developed countries’, grotere voordelen dan het verder ontwikkelde Thailand. Thailand is overigens in EU-ogen zó ver in de economische ontwikkeling dat het per 1 januari 2015 geheel verwijderd wordt uit de lijst van begunstigde landen. Daarom krijgt Thailand nu ineens haast om met de EU een vrijhandelsovereenkomst af te sluiten, waarmee een aantal gevolgen van de verwijdering uit de lijst kan worden gecompenseerd. Keerzijde: Thailand moet dan ook voor Europese goederen de invoerrechten gaan verlagen…………
Dick: Bedankt voor de toelichting. Ik simplificeer soms berichten anders verdrinken de lezers in de details. Wat je schrijft is volkomen correct.
Ja,het is duidelijk, 12 jaar de slaafse methode ondervinden.
Dan kun je het later op andere MENSEN uitvoeren.
@ Theetje uit Huissen Goh, wat bent u negatief. Mag ik u erop wijzen dat meneer Thaveekij het wettelijk minimumloon betaalt en dat u uw kleding goedkoop bij C&A kan kopen dankzij die ‘slavenloontjes’. Bent u bereid 10x zoveel voor uw kleding te betalen? Als het antwoord daarop ‘ja’ luidt, mag u mijn reactie vergeten.
Ik adviseer u het boek ‘Fabrieksmeisjes’ van Leslie Chang te lezen. Dat gaat over een vergelijkbare situatie in China. Het boek is echt een eye-opener. De werkneemsters zijn hartstikke trots op hun werk en ze zijn dolblij dat ze het platteland kunnen ontvluchten, want daar is het echt armoe.
Het is niet zo dat wij niet meer willen betalen voor kleding maar dat de winsten steeds hoger moeten zijn voor de handel (importeur, dealers en handelaren)
De eigenaren van bv. C&A behoren niet voor niets tot rijkste families van Nederland, dit komt omdat ze kunnen verkopen voor een goede prijs en kunnen inkopen voor een schijntje.
Dus keer de wereld niet om.
Dick: Bent u bereid 10x zoveel voor uw kleding te betalen, indien de werknemers in lagelonenlanden daarvan profiteren? De verkoop in Nederland van bijvoorbeeld Max Havelaar koffie en bananen is marginaal. Het merendeel van de Nederlandse consumenten is niet bereid meer te betalen voor ‘eerlijke’ producten. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
Ja Wim, probeer dat maar eens uit te leggen aan een niet zakenman dat de eerste winst wordt gepakt op inkoop en kostenbesparing.
Nu heb ik de pech een moeilijke (te forse) maat van kleding te hebben, dus ben ik altijd (te) duur uit, maar waar denkt u dat de extra winst, zal blijven.
Niet bij de slaven, en niet bij de consument.
Dick: U beantwoordt mijn vraag niet: Bent u bereid 10x zoveel voor uw kleding te betalen? Ik laat het hierbij want chatten is niet toegestaan op de blog.
Niks mis mee wat die man doet. Het is eenvoudig welvaart verdelen over de wereld. Probleem met Thailand is, dat wel het minimumloon omhoog gaat, maar Thailand vast blijft houden aan agrarische en andere simpele arbeid. Het gevolg zou zijn dat de omringende landen rijker zullen worden en Thailand terug zal vallen in welvaart.
Wat betreft die naaimeisjes. Ik heb daarover een boek gelezen. Echter hier ging het over Ierse naaimeisjes in het begin van de 20e eeuw. Het verhaal is hetzelfde denk ik, alleen zijn er al heel lang geen naaimeisjes meer in Ierland, maar levert het land waardevolle arbeid.
Het is een type ondernemer die perfect binnen het globalisme past. Dit type ondernemerschap heeft geen boodschap aan minimumlonen, sociale zekerheid, werkzekerheid enz….. wel aan goede winstbalansen.
Heeft hij ongelijk? Hij is een kind van zijn tijd….wie neemt het hem kwalijk.
Het globalisme komt ook naar Europa…nog een beetje geduld.
Dick: Hoe weet u of meneer Thaveekij aan het door u geschetste profiel voldoet? Kent u de fabriek? Meneer betaalt wel het wettelijk minimumloon. Hoezo ‘geen boodschap aan minimumlonen’? Mag ik a.u.b. feiten, geen vage beschuldigingen.
Moderator: oprispingen zijn niet toegestaan. Als u wat beweert kom dan met feiten of bronnen.
Beste Dick: Geen boodschap aan het minimumloon!! Ik denk dat Dirk toch wel een beetje gelijk heeft. Het “FEIT” is dat de ondernemer hier naar een land gaat waar het dagloon 51 B. is. De conclusie is dan wel gerechtvaardigd dat hij dat minimumloon van 300 B. liever niet uitbetaald. Vraag mij wel af wat er met het personeel alhier gaat gebeuren?? Is daar voor gezorgd door die ondernemer?
Dick: Als hij het minimumloon van 300 baht moet betalen, wordt zijn kleding onbetaalbaar. In het BKK Post artikel wordt ook op dat aspect gewezen, maar dat heb ik weggelaten. Consumenten in Thailand zijn niet bereid een hogere prijs voor de kleding te betalen die Garment maakt. Het is echt een kwestie van overleven; talloze experts hebben er ook al op gewezen dat arbeidsintensieve bedrijven in Thailand geen toekomst hebben en zeker niet wanneer eind 2015 de AEC van kracht wordt.
Dit verhaal laat weer eens zien hoe groot de verschillen tussen Oost en West zijn. Doorgaans wordt het rauwe kapitalisme in Azië verheerlijkt, want het geeft ons als beschermde Westerlingen de mogelijkheid goedkoop te leven. De grote massa in Aziatische landen is echter veroordeeld tot lage lonen. Daaraan danken wij goedkope kleding, lage verblijfskosten en goedkope technologische producten. Het heeft geen zin individuele mensen, zoals deze tycoon iets te verwijten. Hij bezorgt grote aantallen mensen een broodwinning. Maar ook niet meer dan dat!!! Een cultuur die extreme inkomensverschillen tussen mensen accepteert doet de menselijke waardigheid geweld aan en is m.i. minder beschaafd dan een samenleving waarin er naar gestreefd wordt ieder een acceptabel bestaansniveau te bieden, Daarin is Thailand inmiddels gelukkig (iets) verder dan Cambodja. Laten we maar wat minder klagen als de AOW een keer niet geïndexeerd wordt, of de kinderbijslag minder riant wordt. Deze luxeproblemen hebben de werkneemsters van T.K. Garment Co Ltd niet.
Wat mij opvalt is dat in veel van de reacties begrip is voor iemand (ondanks zijn zijn harde werken in het verleden) dat voorbij wordt gegaan aan al die duizenden die ook door hard werken zijn bedrijf hebben groot gemaakt en nu hun baan verliezen.
Hij heeft aan al die miljarden die op zijn bankrekening staan niet genoeg. Er moeten er nog veel meer bij komen. Denken aan al het personeel wat hij achterlaat in armoede doet hij niet.
J.Jordaan.
Dick: U ziet over het hoofd dat in de fabriek in Cambodja 3000 werknemers c.q. werkneemsters komen te werken. Hun salaris komt ook ten goede aan echtgenotes, kinderen en alle zaken waarbij ze inkopen doen. Dus misschien profiteren er wel 10.000 mensen van. Of de werknemers van de Thaise fabrieken mee naar Cambodja gaan, weet ik niet. Het zou kunnen, want de meesten zijn buitenlanders. Hoeveel de directeur op zijn bankrekening heeft staan, vermeldt Bangkok Post niet. Lijkt me ook niet relevant voor dit artikel.
Beste Dick, Ik moest er even aan wennen dat je nu meteen commentaar kan geven op reacties. Het is toch Dick van der Lugt als ik het goed begrijp. Of mensen van Thaise fabrieken meegaan weet je niet ( het zou kunnen).
Geloof je het zelf? Dat in Cambodja 3000 medewerkers komen werken is geweldig.
Dan haal je zelf aan dat dat daar mischien wel 10.000 mensen van profiteren.
Profiteerde de gezinnen en familie daar niet van van de mensen die in Thailand werkten? Wat de directeur op zijn bankrekening heeft staan vermeld Bangkok post niet.
Het is de eigenaar van die firma. En in mijn commentaar is dat wel relevant.
Hij behoord bij de rijkste top 100 van Thailand. Ooit een keer gelezen maar natuurlijk niet
gecopieerd en opgeslagen in mijn archief..
Kan ik natuurlijk wel weer opzoeken. Er zijn van die bladen die dat allemaal keurig bijhouden. Blijf bij mijn verhaal. Als je al zoveel bezit, waarom begin je aan dat soort dingen. Nog rijker? Wil je je land niet meehelpen naar betere omstandigheden voor
de mensen waar je toch al zoveel geld heb verdient. Is 300 Bht te veel. Wil je mensen
laten werken voor 51 Bht per dag om nog rijker te worden?
J.Jordaan
Dick (van der Lugt): Ik zal het nog een keer uitleggen, want behalve Garment verhuizen zeker nog 10 kledingfabrieken naar het buitenland. Arbeidsintensieve bedrijven hebben geen toekomst in Thailand, want ze kunnen niet concurreren tegen China en andere lagelonenlanden. Als Garment 300 baht moet betalen, prijst hij zichzelf uit de markt. Zijn kleding wordt te duur en Thais kopen goedkopere kleding uit het buitenland. Dan kan Garment zijn tent sluiten. Is dat wat U wil? Zullen we de discussie nu sluiten en ons bedje opzoeken?
Gezien het hoge welles/nietes in deze discussie, sluit ik de reactiemogelijkheid.