Industrieprovincie Rayong gaat voor groen en duurzaam
Is dit een foto van de Rotterdamse Maasvlakte? Of een stukje Pernis? Nee, dit is Rayong, de provincie met 19 industrieterreinen, waaronder de beruchte Map Ta Phut Industrial Estate.
Een provincie, getekend door sociale conflicten en milieuproblemen. Maar ook de provincie met het hoogste per capita inkomen, voor 50 procent verdiend door de petrochemische industrie, 30 procent door andere industrieën en 3,4 en 0,4 procent verdiend door respectievelijk de landbouw en visserij.
Het is een provincie waar het areaal aan landbouwgrond voortdurend krimpt, mangrove bossen moeten plaatsmaken voor vakantieparken en fabrieken en vissers niet meer binnen 5 kilometer uit de kust hun net kunnen uitgooien, maar zo’n 50 tot 100 kilometer moeten uitvaren om nog iets van hun gading te vangen.
Uitgerekend in deze provincie hebben ze een vermetel plan: Rayong moet een groene en duurzame provincie worden. ‘Dit is een test voor het hele land of Thailand wel of niet kan ontsnappen uit wat de Development Trap heet’, zegt Supranee Jongdeepaisarl, directeur van de Public Well-Being Division van het Thailand Research Fund (TRF). ‘Als we de samenleving niet kunnen laten zien dat Rayong milieuvriendelijk kan worden, zullen vele ontwikkelingsprojecten in Thailand ook mislukken.’
Het plan voor de periode 2014 tot 2017 is gemaakt door Rayong en de National Economic and Social Development Board. Het doel is de kwaliteit van leven te verbeteren en een duurzame en milieuvriendelijke industrie met goed bestuur te creëren. Dat klinkt nog vrij abstract. Drie studies van het TRF, begonnen in 2007, illustreren hoe die fraaie doelstelling te bereiken.
Watervoorraadplan
De eerste studie bestaat uit een inventarisatie, het opzetten van een database van waterbronnen en waterbeheer in Tahpong (district Muang). De dorpelingen is gevraagd de waterbronnen in het gebied in kaart te brengen; ze vonden 3.000 kleine waterbronnen. Na de survey maakten dorpelingen en een team van de Chulalongkorn universiteit een watervoorraadplan. De provincie is om een budget gevraagd voor de aanleg van een extra reservoir en pijpleiding om de distributie te verbeteren, zodat er geen herhaling komt van de situatie in 2005 toen de provincie met een tekort aan water kampte vanwege de dorst van de industrie.
Organische landbouw
De tweede studie heeft betrekking op de ontwikkeling van organische landbouw, evenens in Muang. Fruittelers hebben er te maken met stijgende kosten van pesticiden en kunstmest, waardoor ze moeilijker kunnen concurreren. In samenwerking met researchers hebben ze gegevens verzameld over de grond en beplanting en een kostenberekening gemaakt. De telers die meededen, zijn overgestapt op organische landbouw. Een van hen zegt dat zijn kosten hierdoor met 50 procent zijn gedaald en dat hij meer vangt voor zijn producten. Hij verkoopt zijn longans aan Siam Paragon Shopping Complex in Bangkok.
Duurzame visserij
De derde studie houdt zich bezig met de visserij in het district Klang. De visserij heeft het al lang moeilijk en de olielekkage van vorige maand deed er nog een schepje bovenop. Door het verdwijnen van de mangrove bossen verminderde de visstand. Het project stimuleert vissers seung te creëren, viskraamkamers gemaakt van kokosnootbladen, waarin vissen kunnen paaien. Verder werken de vissers aan een plan om hulpbronnen te delen en de kunstmatige viskwekerijen op een duurzame wijze te gebruiken.
(Bron: Bangkok Post, 4 september 2013)