Central Retail gaat Global
Wie kent ze niet de in Thailand gevestigde warenhuizen van Central, Zen en Robinson? Het klinkt allemaal een beetje Engelstalig en met name bij Robinson heb je het gevoel met een Westerse onderneming van doen te hebben.
Helemaal mis, want alle genoemde ondernemingen maken deel uit van Central Retail Corp., een van Thailand’s grootste winkelbedrijven.
Expansiedrang
In bijna alle grotere steden van Thailand kom je zaken van Central Retail tegen. Uitbreidingsmogelijkheden heeft men in eigen land voor de sector warenhuizen nog nauwelijks, want het besteedbare inkomen van de Thai is een probleem waar ook andere Thaise ondernemingen mee te kampen hebben. De enige uitweg voor expansie is het buitenland. Eerder zocht Central Retail al uitbreiding in China, maar de vier warenhuizen opereren daar aanmerkelijk minder succesvol.
La Rinascente
In mei 2011 werd het Italiaanse La Rinascente, een 150 jaar bestaande modewinkelketen met elf vestigingen in grote steden zoals Rome, Milaan, Turijn, Florence, Palermo, Monza en Genua, door Central Retail voor 260 miljoen euro overgenomen. Men wil de keten in Italië verder uitbreiden maar daarnaast bestaan ook plannen om vestigingen in Jakarta, Vietnam en Myanmar te openen.
De geschiedenis
Central Retail is onderdeel van de Central Group en eigendom van de familie Chirathivat, op de Forbes-lijst geclassificeerd als 4e rijkste van Thailand met een geschat vermogen van 4.4 miljard US dollar.
Het begon allemaal in1927 toen Tiang Chirathivat op 22-jarige leeftijd vanuit het in zuidelijk China gelegen eiland Hainan naar Thailand trok. In het binnen Bangkok gelegen Thonburi district startte de jonge Tiang met de verkoop van koffie en kranten. Het legde hem geen windeieren, want in 1957 opende hij samen met zijn oudste zoon Samrit zijn eerste warenhuis. Tiang had drie vrouwen en met hen maar liefst 25 kinderen, waarvan momenteel nog een vijftigtal binnen het concern werkzaam is.
Behalve de genoemde warenhuizen behoren ook de bekende Power Buy elektronica zaken tot de groep. De inmiddels tot 217 zaken uitgebreide Tops supermarkten, die ooit aan het Nederlandse Ahold concern toebehoorden, zijn inmiddels eveneens volledig in handen van Central Retail. Boekwinkels en bouwmarkten, waaronder Home Works, tonen de diversiteit van de onderneming aan
Het lijkt wel de Thaise uitgave van de American Dream: van krantenjongen tot miljonair.
Dan is zo ongeveer elke shoppingmall in Thailand voor de helft van deze familie. Tel daarbij op Sizzlers en Swensen en Pizzacompany (ik kan het fout hebben hoor) op die zijn ook allemaal van 1 eigenaar en dan heb je zo ongeveer 75% van de shoppingmalls die allemaal van dezelfde eigenaars zijn.
Het wordt dan hoogst tijd voor winkels als de Aldi die voor concurrentie gaan zorgen anders zijn de Thai totaal overgeleverd aan deze grootmachten.
Sizzler, Swensen en Pizza Company behoren volgens mij aan MINOR toe, een ander beursgenoteerde onderneming. Die overigens eigendom is van een Amerikaan die zijn Amerikaanse nationaliteit voor een Thaise heeft ingeruild.
Maar het is waar dat er toch gebrek aan concurrentie neigt op de Thaise markt. Er zijn zo’n 50-100 Thai Chinese families die de dienst uit maken in Thailand; ze kennen elkaar allemaal en sluiten (achterkamer) akkoordjes met elkaar.
Het zakenleven wordt dus in grote bepaald door de Thai Chinezen, terwijl het leger en politie van oudsher gedomineerd worden door Thai Thais. Maar door de hele Shinawatra en Rood/Geel verdeling is die status quo een beetje op de helling komen te staan.
Dat klopt van die Amerikaan die de restaurantketens beheert, ik heb dat eerder gehoord. Hij krijgt het wel voorelkaar om fatsoenlijke restaurants te runnen waar volgens westerse maatstaven gewerkt wordt. Dat lukt een Thai nergens want dan doet het personeel gewoon waar ze zelf zin in hebben en als het fout gaat dan is het mai ben rai.
De Thai zijn dan wel zo trots dat ze nooit bezet zijn door andere landen maar ondertussen zitten ze dik onder de plak van deze buitenlanders die de shoppingmalls beheersen.
Toch snap ik niet dat ze het zo ver hebben laten komen. In al de genoemde winkels/restaurants werken alleen zeer jonge mensen die nauwelijks opgeleid zijn is mijn ervaring. Ze werken er (bij Powerbuy en Homeworks bv.) op comissiebasis en dat is goed te merken want ze zijn erg opdringerig. Homeworks is een soort marktplein waar de grote merken een stukje winkel afhuren en er dan hun eigen personeel neerzetten. Dit personeel mag alleen het eigen merk verkopen en doen daar erg hun best voor. De verkopers vallen over elkaar heen om hun merk te adviseren zodat ze de bonus opstrijken.
Ik heb vaak meegemaakt dat ik bv in Homeworks de prijs niet vermeld zie staan, bij navraag aan het personeel wordt er driftig gebeld, een stoel aangeboden en na 5 minuten krijg je een vrij hoge prijs te horen waarvoor ik het niet wil kopen. Elders vind je hetzelfde produkt voor bijna de helft maar daarvoor moet je rondshoppen en vergelijken en overal de prijs opvragen en daar heeft een Thai geen tijd voor of geen zin in.
De verkopers zijn liever met elkaar aan het wauwelen de hele dag ipv te zorgen dat een klant tevreden de winkel verlaat.
Laatst was ik in Siam Paragon in de departmentstore aan het winkelen toen 2 personeelsleden wild aan het stoeien waren. Ze hadden mij niet zien aankomen en ik kreeg een volle klap in mijn kruis van een stoeiende verkoper. Solly sir was zijn reaktie en ze gingen vrolijk door met stoeien.
De service in winkels is erg wisselend. Wat me inderdaad ook opvalt is dat er vaak een overschot aan winkelbediendes aanwezig is. De werkloosheid in Thailand mag dan slechts 2- tot 3% bedragen, ik krijg vaak de indruk dat bedrijven en winkels teveel mensen in dienst hebben. Dat ligt volgens mij een beetje aan het feit dat veel mensen in dienst hebben ook een beetje prestige is in Thailand. Maar die inefficiëntie wordt natuurlijk gewoon doorberekent aan de klant.
Beste Thaitanicc,
Het duizelt me een beetje. Je hebt dus Thai Thais, Thai Chinezen, ook wel Sino-Thais genoemd, een Thai Amerikaan en hoe moet ik mijn zoon, een loeg khreung, noemen? Een Kaaskop Thai? Kom, laten we ze allemaal Thai noemen, als dat hun nationaliteit is, zonder hun ethnische afkomst te vermelden, als dat niet strikt nodig is. Voor de toekomst van mijn zoon is dat ook van grootste belang. Als hij er voor kiest hier te blijven wil ik niet dat hij ooit aangesproken wordt op zijn half-Nederlandse afkomst.
Vergeet ook niet dat er nauwelijks Thai Thais bestaan. Vrijwel alle Thais zijn van gemengde afkomst, wat al eeuwen teruggaat.
Tino, gisteren wandelden mn vrouw en ik een rondje door het park toen er 3 thaise kids ons tegemoet liepen. Een meiske van zeg 3-4 jaar keek met grote ogen naar mij en zij tegen haar broertje: ohh dat is een echte fallang. We moesten lachen want ja zijn er dan ook niet echte fallang in thailand?
Wat maakt het uit hoe je genoemd wordt? Een chino-thai is voor mij een chinees, een witte thai zoals op tv is een halfbloed farang of halfbloed thai wat jij wilt. Een bruine thai is voor mij een thai. Een witgeverfde thai is voor mij een opmaakdoos.
Beste Tino,
Ik bracht het slechts ter sprake omdat ik vind dat er in Thailand (in tegenstelling tot bijvoorbeeld Indonesie en de Filipijnen) er een redelijk goede harmonie bestaat tussen de nakomelingen van Chinese immigranten en die van de circa 50 stammen (als ik het goed heb) waaruit de originele Thaise bevolking bestaat. Maar dat wordt mijn inziens bereikt door een zekere machtsbalans, in dit geval tussen bedrijfsleven versus politie en het leger. In de lange termijn vermengen we (raciaal) allemaal, vandaar spreken wetenschappers al van de “mokka mens”. Maar in de kortere termijn moeten we er denk ik toch voor zorgen dat er niet teveel afgunsten tussen zekere etnische afbakeningen ontstaan, ook al is het zeker dat die afbakeningen met de tijd zullen afbrokkelen. De onvermijdelijkheid van ons lot maakt vermenging uiteraard niet minder complex, zoals jouw zoon wel kan beamen. Maar in feite, vanuit de theorie geredeneerd dat we allemaal zullen vermengen, haalt hij de (onontkoombare) hete kolen uit het vuur voor zijn nakomelingen…
”Tiang had drie vrouwen en met hen maar liefst 25 kinderen, waarvan momenteel nog een vijftigtal binnen het concern werkzaam is”
Dit lijkt me rekenkundig niet in orde 🙂
Loe, je hebt helemaal gelijk. Ik heb het gewoon verkeerd verwoord. Er zijn nog een 50-tal familieleden binnen het bedrijf werkzaam. Dus o.a weer kleinkinderen van Liang.
Joe, je woont zeker niet in Thailand. Hij had 3 vrouwen, maar er wordt niets geschreven over hoeveel mia noi’s. Als de mia noi’s kinderen hadden tellen die ook mee, zij het niet officieel.
is gewoon een erg Aziatische keten, die in alle omringende-westers georienteerde-|landen rond Th ook aanwezig is en welbekend. Meer een soort V&D.
Tookie zou wat betetr moeten lezen-die shoppingmalls zijn dus in handen van de sino-Thai.\
Tesco is 50/50engels-Thai (de oude Lotus) en BigC (incl oude |Carrefour) is 50/50 van de Fransen (Casino-had in NL ooit de Superboer supermarkets) en de Thai die ooit BigC startten-en toen ontdekten dat ze niet zo veel kaas hadden gegeten van de hypermarkets.
Inmiddels is de Lotus keten ook flink aan het expanderen in china-terwijl tesco daar nu een grote concurrent is-net als Carrefour (is DE winstmaker voor CF)