Moet ik een fooi geven in Thailand?
Fooien zijn vaak een onderwerp van discussie. De meningen erover zijn nogal verdeeld. Niet alleen de vraag of je een fooi moet geven, maar ook hoeveel en aan wie?
Fooien als aanvulling op het salaris
Het salarisniveau in Thailand is in vergelijking met Nederland een stuk lager. Zeker voor ongeschoold personeel. Een kamermeisje werkt vaak zeven dagen per week, soms tot wel 10 uur per dag. Per maand slechts twee dagen vrijaf. Het maandsalaris voor deze bijna onmenselijke werktijden: 9.000 baht (€ 230,-).
Een kamermeisje in een hotel verdient dus ongeveer 320 baht per dag. Je kunt je voorstellen dat zij blij is met een fooi van bijvoorbeeld 100 baht. En daar ga ik zelf altijd mee in de fout. Ik reken het om naar euro’s en dan denk ik ach, ik geef maar 2,5 euro dat is ook niet veel. Maar 100 baht is dus vergeleken met het dagloon wel een behoorlijke tip.
Wel of niet een fooi?
Eigenlijk zijn fooien niet gebruikelijk in Thailand. Maar de vele toeristen die Thailand jaarlijks bezoeken zijn goed gehumeurd en vaak scheutig met geld en fooien. Veel Thai zijn er aan gewend geraakt en sommigen houden zelfs al het handje op. Een fooi is niet vanzelfsprekend. Soms rekenen hotels en restaurants een service charge van 10% die aan de rekening wordt toegevoegd, een soort fooien toeslag dus. Let daar op, want als je dan alsnog een fooi geeft is het dubbelop.
Wie kun je een fooi geven?
Het staat natuurlijk iedereen vrij om dat zelf te bepalen. Er zijn geen regels voor. Meestal geef ik een fooi aan een serveerster, kamermeisje en de jongens die met de bagage sjouwen. Een vriendelijk gids/reisleider en de chauffeur geef ik 100 baht per persoon. Een taxichauffeur geef ik 20 of 50 baht als hij vriendelijk en behulpzaam is. Anderen kiezen er voor om het bedrag van de meter naar boven af te ronden.
Biljetten van 20 en 50 baht
Het muntgeld laat ik vrijwel altijd achter of het moet echt hopeloos met de service zijn geweest. Heb ik ergens lekker gegeten en was bediening goed dan geef ik een fooi tussen de 20 – 100 baht. Zorg er daarom voor dat je altijd wat biljetten van 20 en 50 baht in je zak hebt.
Graag hoor ik ook van jullie wie, en hoeveel fooi je geeft in Thailand.
Een behulpzame taxi kom ik niet tegen. Dus standaard geen fooi. Klein bedrag afronden ok. Echter als er als een gek gereden wordt of getelefoneerd tijdens het rijden en ik herhaaldelijk gevraagd heb om dit te stoppen alsmede de radio luid aan of de airco niet aan zetten dan wil ik zelfs de laatste baht terug.
De restaurantjes waar wij dagelijks komen willen absoluut geen fooi.
Maar zit je in de touristische regio dan zal een fooi meer op prijs gesteld worden.
Ik heb een eigen auto dus gebruik alleen taxis met reizen ed maar heb tot nu toe alleen maar behulpzame taxis gehad.
En in mijn, beslist geen toeristische omgeving, wordt een fooi wel degelijk op prijs gesteld.
Deze ervaringen heb ik ook. Ik woon wel in een toeristisch gebied, Kau Yai, maar daar komen hoofdzakelijk Thaise toeristen. Mijn ervaring is dat ze in de restaurants hier in de buurt erg blij zijn met een fooi. Als het eten en de bediening goed zijn, wat meestal het geval is, dan geef ik altijd fooi. Ook met taxis, maar dan in Bangkok, heb ik geen slechte ervaringen, dus meestal wel een tip.
Opvallend is wel dat mijn Thaise vrouw beduidend minder fooi geeft dan ik.
Idd , mijn vrouw geeft ook beduidend minder fooi als ik , ze is soms een beetje “kwaad” op mij omdat ik teveel geef.
Afh. van de service die ze geven geef ik altijd een fooi meestal het muntgeld of rond het bedrag naar boven af.zevreageren vaak heel verlegen en blij. een vriendje van me werkkt als schoonmaker ik een klein appt.complex en kreeg een keer200 bath fooi. voor het schoonmaken van een apptje 3weken lang hij belde me op en was zo blij als een kind
De meeste taxi’s in Bangkok vind ik erg behulpzaam/vriendelijk en als ze de route netjes rijden, geef ik altijd een fooi. Met sommige kan je ook nog een leuk praatje maken, al is het maar met een paar woorden. Ik ken de stad vrij goed, maar als ze bij voorbaat al met een hoge, vaste prijs komen (of het moet echt spitstijd zijn en een drukke route), dan sla ik het over en zoek ik een andere.
De kamermeisjes en masseuses geef ik persoonlijk vaak een behoorlijke fooi, veel zijn alleenstaand of moeten nog een hele familie onderhouden. Verder in restaurants, etc. geef ik een standaardfooi tussen de 20 – 50 bath.
Wij geven oom altijd een fooitje.Inderddaad ook vaak kleine losse muntjes.Een paar jaar geleden hadden we in pattya op een terras koffie gedronken en gaven 20 bath als tip.Tot onze verbazing werden we aangesproken door een nederlandse farang dat we niet zo veel moeten geven.Volgens hem verpesten wij het en voelen zij zich ook verplicht om tip te geven.We hebben geantwoord dat wij zelf wel uit maken hoeveel we geven.De nederlander woonde er dus voelt hij zich verplicht om ook iets extra te geven.Ik weet niet hoe jullie dit vinden maar 20 bath lijkt mij toch niet echt te veel.
Nee 20 bath is standaard en zeker erg gewenst. Bij een hotel geef je dat als iemand de koffers naar je kamer brengt. Als ik in een restaurant eet rond ik altijd af naar het dichtsbijzijnde 20 bath in de rekening en vul het soms zelf nog eens aan met 10 bath.
Hangt van het restaurant af. geen fooi bij MK, Mc Donalds, KFC. wel vaak de muntjes in de pot bij de kassa.
Taxi afhankelijk van rit en afspraak.
Indien van Bkk of Sukhumvit naar Jomtien voor 1500 bath GEEN fooi. Wel vaak als we het mee hebben een fles water of zoiets.
Hangt een beetje van de omgeving en bediening af maar 20 bath is wel normaal en niet echt overdreven.
Inderdaad. Als een Thai al fooi geeft, bij voorbeeld in een restaurant, is het meestal niet meer dan 20 baht, plus eventueel de losse muntjes, is mijn ervaring. 10 – 15 % vind ik echt onzin.
Op zich hebben jullie gelijk. Jullie en alleen jullie bepalen of je ergens fooi geeft en hoeveel.
Maar:
Reken eens mee;
* De jongen die in het hotel je de kamer wijst en je koffers ervoor een trolley geen brengt geef je 20 Bath. Dat hoeft hij maar max 30 keer per dag te doen en hij heeft er een salaris bij.
* In een restaurant geef je fooi bij het afrekenen. Wie garandeert ja dat dat niet in de zakken van de baas komt. Niemand i als ik al fooi geef dan geef ik het aan de bediening zelf. Maar ook daar zitten andere kanten aan. De kok en schoonmaaksters krijgen niks.
* Heb gemerkt dat een cadeautje ( bijvoorbeeld reep chocolade uuit Nederland of België het ook goed doet .
* Als de service van het kamermeisje ( of vrouw) goed is geef ik meestal een tip bij vertrek. Leg dat niet in de kamer neer maar geef het persoonlijk. Dan weet je dat het bij de juiste persoon terecht komt.
* Als ik merk dat er bij het afrekenen , wisselgeld op zo.n manier terug gegeven wordt dat je wel erg dom moet zijn om niet te begrijpen dat er een fooi verwacht wordt. Rustig wachten dan, want zelfs het losse bathje gaat weer mee.
* Ik koop nog wel eens een softijsje . Kost 19 Bath en geef dan 20 Bath . Die ene Bath hoef ik niet terug, maar onbewust geef je wel 5 % fooi. Geen moeite me hoor.
Wat ik alleen maar wil zeggen. Ga er bewust mee om. Reken de fooi niet om naar euro s en doe je dat wel reken de rekening dan bom naar euro. Nogmaals een fooi moet echt verdiend zijn
Ik ben een fooigever voor restaurant-, bar- en hotelpersoneel, taxichauffeurs, massagepersoneel, en daar houdt het eigenlijk bij op bedenk ik mij nu…
Meestal geef ik wel wat fooi, moet alleen wel vriendelijke bediening zijn anders gaat het niet door. Fooi is afhankelijk van de totale kosprijs, meestal ergens rond de 10/15 procent.
In een hotel geef ik iedere dag fooi aan het kamermeisje. 50 baht. De receptie tip ik pas op het einde vh verblijf. Bedrag afhankelijk van service en vriendelijkheid. Bij langer verblijf tip ik de mensen persoonlijk. Arrogantie en onvriendelijkheid: 0 baht. Behulpzaam en vriendelijk: 50 baht per dag.
Bij 10% charge tip ik niet in restaurants. Tenzij de bediening uitzonderlijk is. Dan maak ik duidelijk dat de tip persoonlijk is voor degene die de service heeft verleend.
Taxi s altijd afronden naar boven. Ook als het ritje 60 baht is rond ik af naar 100.
Ik tip in de eerste plaats uit eigenbelang. Kamermeisjes kunnen het hotelleven hogelijk aangenamer maken.
In Bangkok zitten taxichauffeurs een beetje te azen op langere ritten. Vandaar mijn royale tip bij korte ritjes: als ik langere tijd in hetzelfde hotel verblijf weten de taxichauffeurs dit.
Voor lange ritten maak ik gebruik van Mr Rush taxiservice. Deze man is al vaker besproken op dit blog. Ik betaal hem een fatsoenlijke prijs dan hoef ik niet te tippen of te onderhandelen. Mr. Rush is een echte professional
Ik woon nu 16 jaar in Thailand en geef altijd een fooi maar nooit meer dan 20 of 40 baht.
Ik ben het grotendeels eens met de schrijver. Ik vraag me echter vaak af of the 10 % service charge, die steeds vaker op de rekening wordt bijgeschreven, ook inderdaad bij het personeel terecht komt. Daarom ben ik vaak geneigd om alsnog een extra fooi achter te laten. Wellicht overbodig, maar toch…
In de grote internationale hotels word dit altijd verdeeld onder het personeel. Dat weet ik 100 % zeker.
Ik dacht zelfs dat het verplicht was volgens de Thaise wet. Zeker weten voor de kleinere zaken weet ik niet. Ik ga er wel vanuit
Ik ben in heel veel landen geweest en geef altijd fooi
Horeca en fooi hoort bij elkaar
Er is maar 1 land waar ik geweest ben waar het geven van fooi min of meer een belediging is en dat is Japan
Service charge wordt het salaris van het personeel betaald, zegt het toch : bedieningsgeld. Denk dat er weinig ondernemers vinden dat het tipgeld voor het personeel is, anders ben je geen goede ondernemer. Wel weet ik van hotels, duurdere, welke de service charge verdelen onder het personeel in de vorm van een extra beloning voor iedereen die er werkt, faire oplossing vind ik.
Wij geven altijd een fooi afhankelijk naar gelang de vriendelijkheid en de service .
Als mensen soms een klusje voor ons doen , geven we ook een fooi deze is wat hoogte betreft afhankelijk van de kwaliteit en de periode dat ze voor ons werkten , een enkele keer een fles Sangsom oid .
Bij overheids personeel, alleen als men zich behulpzaam inzet , geeft mijn ega soms wat vruchten meestal uit eigen tuin , maar nooit geen geld .
Wij geven dit uiteraard niet om de gunst van een ambtenaar te verkrijgen , we hebben beiden een grote hekel aan corruptie .
Jan Beute .
Hallo Jan,
Als wij in thailand zijn dan geven wij altijd een fooi, ook indien ze niet vriendelijk zijn. Maar hoe vriendelijker en behulpzaam hoe hoger de fooi. En dat gaat tussen de 20 en 100 bath per persoon, omdat ze altijd met 2 kamermeisjes zijn.
Met vriendelijke groet
Zo verliest de fooi wel z’n waarde natuurlijk, als-ie automatisch wordt gegeven. Heeft dan meer het karakter van een aalmoes……..,,
hallo Lung, ben het met je eens. ik geef altijd 10 – 20 procent fooi en soms wel meer. die zielige lonen waar mensen voor moeten werken is schandalig. en thailand is voor ons goedkoop dus een beetje hulp voor de thai is meer dan welkom
Daar gaan we weer.
“We vinden het toch zo erg dat minimumloon”
Maar een tip.
Een tip. Ben je gek. Enkel als ze het verdienen.
Ik laat het fooien geven altijd over aan mijn thaise vrouw. Haar zus vindt het beetje zonde, maar ik heb haar verteld dat het meestal gewoonte is in europa 10 – 15% te geven. Maar als haar familie het ziet durft ze niet zo goed.
Als ik zef betaal wordt ik met argusogen door de familie aangekeken eat ik geef. Vandaar dat ik het meestalninfluister en zij naar binnen gaat om te betalen met gepaste fooi.
Fooi is een belangrijk deel van het salaris van veel personeel in restaurants en bars.
Vaak verdienen zij inderdaad maar 300 bath per dag en het zijn lange dagen.
Bij een Bin afrekening in bar geef ik standaard 20 bath extra, in een restaurant kan dat wat meer zijn afgerond naar rond bedrag.
Voor een kamermeisje leg ik elke dag 20 bath op mijn kussen, soms meer als zij b.v. extra water of iets een mooie zwaan op bed heeft gemaakt.
Een bellboy voor de koffers 40 bath. Een gids 100 tot 250 bath voor een dag en een chauffer 50 tot 100 bath
ik leg iedere dag s”morgens bij het verlaten van de kamer 20 bath op bed voor het kamer meisje.
Ik beb altijd, al van jongs af aan, tegen dat fooien systeem geweest en ik geef dan ook absoluut geen “fooi”. In Nederland kon men vroeger ook dit fooien system tot bij de kapper aan toe, die toen 2 kwartjes koste en een kwartje tip wou hebben, vergeet het maar. Ik vind dit een idioot system, ik betaal wat het kost en willen ze meer dan de prijzen opschroeven.
Tot het moment dat men, om die reden, de prijzen gaat opschroeven…..
Gaat men het weer idiote prijzen noemen.
wij in Nederland hebben daar ook uitdrukkingen voor hoor 😉
Ook veel Nederlanders hebben een beschrijving daarvoor, ze noemen zo’n iemand centenn**ker. Je zal ze dan ongetwijfeld weleens tegen zijn gekomen, het zijn diegenen die moeilijk kunnen doen omdat het bordje khao pad en dat flesje bier wel 5 baht duurder zijn dan in dat andere restaurant waar ze gisteren zaten.
Oh ja en voor de niet verstaanders onderons; met de beide asterisks wordt de klinkercombinatie ‘eu’ weergegeven. 😉
In Thailand geef ik bijna bij elke aankoop op dienst een fooi. Niet in bv postkantoor of openbaar vervoer. Die Thai weten dat te waarderen en ik wordt er vaak als een prins behandeld. Vaak geef ik ook drankjes als tip en dat geeft ook veel respons.
20 baht….ik vroeg het mijn Thaise ex-vriendin destijds, wat normaal is, en zij melde 20 baht. Waarvoor maakt niet uit. Kroeg, restaurant, tuktuk, overal. Altijd vriendelijk bedankt, voor die 20 baht. Als iedereen 20 baht zou tippen, altijd, dan schiet dat toch op.
Restaurants met zo’n 10% service charge loop ik altijd voorbij. Meestal zijn dit ook van die restaurants in de toeristische straatjes, die er vervolgens ook nog 7% btw bovenop zetten.
Als ik fooi geef is het 20 baht en geen satang meer. Ik probeer de fooi altijd in muntgeld te geven, ben ik daar ook weer vanaf.
IK geef in een restaurant meestal ook wel fooi, behalve bij die kleine eetkraampjes langs de weg.
Maar eigenlijk is het van de gekke, fooi geven omdat iemand weinig verdient.
Ook het kassameisje bij 7/11 of BigC zal niet meer verdienen dan een serveerster. Die geef je toch ook geen fooi. Hetzelfde geldt eigenlijk in NL, de kassameisjes verdienen vaak hetzelfde als iemand in de horeca en krijgt ook geen fooi.
De mening in het bovenstaande verhaal, dat in Thailand een fooi niet gebruikelijk is,is natuurlijk niet helemaal waar.
Bij het nemen van een taxi,wordt meestal het bedrag wat op de meter staat afgerond,en een fooi hoort alleen tot de goede orde als de chauffeur zich extra inzet met bijv. koffers dragen etc.
Ook als ik in Bangkok in het spitsuur ,na vele weigeringen een tour aan te nemen,eindelijk een chaufeur vindt die zo vriendelijk is mij wel van dienste te zijn,ben ik ook geneigd hem extra te belonen.
Verder vindt ik dat je aan een kamermeisje in een hotel ,veel meer profijt hebt,als je haar in het begin reeds een fooi in haar handen drukt.
Ik heb zelf vroeger een tijdje in een hotel gewerkt,en weet daarom dat gierigheid snel bekend is bij het overige hotel personeel.
Iemand die denkt,dat dit eigenlijk geen verschil mag maken,zou is diep in zijn binnenste moeten kijken,hoe hij/zij in de zelfde situatie zou gaan functioneren,
Als wij op ons karige loontje geen fooi kregen,beperkten wij ons hoogsten nog op het minimale plichtwerk.
Het zelfde geldt voor een restaurant bezoek,waaruit ervaring bij de bediening reeds bekend is, dat je een goede service best een fooitje wil laten kosten.
Het hoeft beslist geen 10 of 15% van de rekening te zijn,maar naar een goed eten,vriendelijke bediening,en een geslaagde avond,mag het best een goedgemeende 100 Baht zijn.
Ik verbaas mij altijd over mensen,die denken omdat alle Thai veel minder verdienen,dat wij best het dubbele prijssysteem tolereren moeten,terwijl ze in de dienstverlenende sector,waar ze werkelijk zelf iets voor deze minimaal verdiener doen kunnen,te gierig of te krenterig zijn een fooitje te geven.
Het heeft niet echt met Thailand te maken. De meeste mensen geven fooi. Krenterige mensen geven geen fooi. Ze hebben er altijd wel een uitleg voor, maar de enige uitleg is gierigheid .
Heb ooit wel eens vernomen dat TIP een afkorting uit de Engelse taal is van To Improve.
Een kleine beloning dus voor iemand die zijn best doet in die zin meer dan dat gevraagd is.
Eenieder die daar aan voldoet kan Tip van mij krijgen in alle redelijkheid.
Men mag daar zijn mening over hebben.
Vele suggesties over dit onderwerp hebben daar weinig mee te maken.
Misschien een leuk weetje over de TIP
TIP “To Insure Promptness”
Oorspronkelijk werd dan ook de TIP voordien gegeven om zich te verzekeren van een goede bediening.
Later werd het pas na de bediening gegeven
https://didyouknow.org/tip/
In hotels and restaurants betaal je al een service charge (staat aangegeven op de menukaart of elders) en die is ongeveer 10 tot 15 % van de rekening. Dit kan gezien worden als een ‘verplichte’ fooi. Een fooi is geheel vrijwillig.
Bij 5-sterren hotels kan dat bedrag van service charge (uit te betalen aan de medewerkers aan het eind van de maand) wel oplopen tot 25.000 Baht per medewerker.
in een restaurant in Pattaya gerund door 3 dames op leeftijd {de jongste 67 jaar) gaven we altijd fooi van gemiddeld 40 a 50 bath. De voorlaatste avond voor we terug gingen naar Nederland kwam de bazin (74 jaar) zelf afrekenen. We weten het nog precies 740 bath. we gaven 1000 bath en we kregen 300 terug. waarna we zeiden dat het te veel was. waarop zij antwoorden dat ze het fijn vonden dat we bijna altijd bij hun gingen eten en hiervoor ga zij een fooi aan ons.
In een hotel geeft mijn vrouw altijd fooi aan het kamermeisje persoonlijk als we die zien.
Zo ook de personen welke de koffers sjouwen.
Restaurants kijkt mijn vrouw altijd de kassabon na en als er op de kassabon al een bedrag aan fooi/service berekend is dan geeft ze niets.
“Farangs” die niet in het gezelschap zijn van mensen die de Thaise taal machtig zijn zullen menig keer zonder dat ze het weten dus twee keer fooi betalen.
Taxi chauffeurs hangt er helemaal vanaf.
Gr. Arno
Wij eten graag in goede restaurants waar men niet alledaags Thaifood serveert.
De bediening is daar meestal OK en de kwaliteit van het eten zeer zeker.
Ik heb nijn vrouw daar nog nooit minder dan 500Bht tip zien geven.
“Ach” zegt ze “een tientje”
Ik woon hier 16 jaar met veel plezier. Neem vaak een Bolt taxi en rond de ritprijs altijd af naar boven, behalve bij idioten die denken dat hun pick up truck een formule 1 auto is.
Restaurants met 10% service tip loop ik voorbij, daar erger ik me alleen maar aan.
Restaurants altijd een fooi van 20-50 baht.
Bar personeel, als ze aardig zijn, ook altijd.
Ik kwam veel in hetzelfde hotel in Pattaya.
Ik verbleef er steeds 4 tot 8 weken.
Bij het uitchecken gaf ik voor het personeel, dat hard zijn best deed, 1000 a 1500 THB.
Dat geld gaf ik aan de manager in de hoop dat hij het zou verdelen onder het personeel van dat klein hotelletje in de Pattaya Klang Rd. Soi 10.
Achteraf is gebleken dat het tipgeld niet verdeeld werd, maar de manager stak het in eigen zak.
Wat een egoïstisch en boertig gedrag van die man en wat jammer voor het personeel.
Ik was er goede en regelmatige klant die steeds een dure kamer boekte, veel consumeerde en ik kwam regelmatig terug.
Uiteindelijk is gebleken dat ik daar financieel uitgeperst ben als een citroen en ben er uiteindelijk weg gebleven.
Veel reacties en veel ‘kijk mij eens hoeveel ik geef’ Och, het is maar een tientje.
Zeg even dat het dagloon 400 Baht is; 50 baht per uur als er niet meer dan 8 uur gewerkt wordt.
In Nederland is het netto minimum maandloon iets in de buurt van 2000 €, ongeveer 12 € per uur oftewel 450 Baht per uur. Dat is 9 keer zoveel als in Thailand.
Och, het is maar een tientje…..geef je in Nederland dan 90 € fooi?
20 Baht is momenteel een halve euro en maal 9 is dat dan 4,5 euro. Goed voor een serveerster in Nederland, maar super veel voor een Thaise.
Nou, nou dat was het wel vijftig jaar geleden. Nu niet meer.
Daar komt bij dat mijn vrouw en volgens mij terecht, van mening is dat wij een ander af en toe ook eens wat mogen gunnen. En niet een briefje van 20 of 50 waar tegenwoordig niemand meer iets mee kan!
Niks moet, maar oordeel zelf in welke situatie een fooi van toepassing is. Een taxichauffeur die een veel te hoog bedrag in rekening brengt en ook nog eens om een tip vraagt komt volgens mij duidelijk niet in aanmerking.
Een fragile bell boy die een loodzware Samsonite naar de kamer sjouwt is een fooi waard.
Het zijn vooral buitenlandse reisleider die het geven van fooien aangejaagd hebben en voortdurend vertellen dat fooien in Thailand erg belangrijk zijn. Logisch want ze hebben er ook zelf belang bij om bedeeld te worden als ze afscheid nemen van de mensen van de groep.
Iedereen moet lekker naar believen fooi geven maar waar ik onpasselijk van wordt is dat als eaen toerist vanuit een hotel naar een plaats blind zonder meter een afgesproken bedrag neerlegt die bv. 500 baht is en op de terugweg via de meter 415 afrekent en 5 baht fooi geeft. Kap met die onzin en neem altijd een meter en geeft 20 baht tip en liever nog meer. Eurootje tip niet kunnen missen terwijl je wel 10.000 km vliegt is best wel treurig of netjes gezegd best zuinig……
Thailand is geen Nederland en het kan geen kwaad om je in dingen te verdiepen i.p.v.. de Nederlandse waarheid als enige waarheid aan te nemen.
In een 5 sterren hotel na 4 nachten 20 baht fooi achterlaten is een teken van disrespect, onnozelheid of gierigheid.
Een Nederlander kan een hoop leren over de betekenis van een fooi in TH. Het heeft namelijk niet alleen te maken met service en de hork zal er na vertrek niets van merken. Des te meer de westerling wonende in het land.
Hoe moeilijk is het om 100 baht aan een serveerster te geven als alles naar wens was ik zal zo’n vraag nooit begrijpen en ik ben er reuze blij om gierigheid niet aan mijn lichaam kleeft. Geven is ook terugkrijgen.
Ik tip praktisch altijd. 20 tot 50 thb. Als we een familie etentje hebben ter gelegenheid van het een of het ander loopt de rekening op in de duizenden thb en wil ik wel een fooi geven tot 300 thb mits de service goed is. Ik was laatst in een restaurant waar we regelmatig kwamen en daar had men ineens een 10% service charge toegevoegd. Gelukkig las ik de kleine aankondiging hiervan, ik ben opgestaan en weggegaan. Toen men mij vroeg waarom ik wegging heb ik gezegd ik bepaal hoeveel ik voor de service wil geven en niet hun baas. (Ie hét waarschijnlijk zelf houdt)
Groeten
Rob
Je moet niets, maar een TIP is een appreciatie van wat de mensen voor jou doen…