Legercommandant Apirat Komsongpomg komt met een opmerkelijk statement in de Bangkok Post. Hij vraagt zich af of de bevolking van Thailand een burgeroorlog wil?
Volgens Apirat moet men strijden in het parlement en niet in de straten. Voorts waarschuwt hij iedereen die probeert de constitutionele monarchie te veranderen en de mensen te verdelen. Dit zou volgens hem tot een burgeroorlog kunnen leiden.
Deze opmerkelijke uitspraken komen een dag nadat premier Prayut al zijn bezorgdheid had uitgesproken over nepnieuws welke door tegenstanders van het regiem verspreid wordt op sociale media.
Legerleider Apirat zie gisteren tijdens de herdenking van de oprichting van de 1st Division King’s Guard, 112 jaar geleden, dat politici, docenten en studenten moeten gehoorzamen en niet proberen ’s lands constitutionele monarchie te veranderen:
“Degenen die in het buitenland democratie hebben bestudeerd en studieboeken van andere landen lezen, moeten nadenken hoe ze zich moeten aanpassen in plaats van te proberen de constitutionele monarchie te veranderen. Probeer niet alleen maar het linkse beleid die je geleerd hebt te introduceren.”
“Aan de studenten, docenten en ambtenaren die in het buitenland studeerden, van wie sommigen studiebeurzen ontvingen van het paleis, wil ik benadrukken dat ongeacht welke democratie die je hebt bestudeerd, de democratie vaak is aangepast aan verschillende culturen over de hele wereld. Wereldwijd zijn er vele vormen van democratie.”
Apirat waarschuwde dat onrust stoken alleen maar tot problemen leidt:
“Stop met de tweedeling. Jullie proberen het land te verdelen in een ‘democratisch’ en ‘dictatoriaal’ kamp. Dergelijke retoriek is gevaarlijk.”
De legercommandant ontkende dat de NCPO dictatoriaal is, want dan hadden we de daden van dictators in andere landen wel gekopieerd.
Apirat besloot zijn betoog met de opmerking dat hij zich liever niet bemoeit met maatschappelijke ontwikkelingen en dat hij zich na de kroning zal stoppen met het uiten van zijn politieke opvattingen.
Bron: Bangkok Post
Ik moet een beetje lachen om het verhaal want:
1. het is het verhaal van een militair die weet dat hij bijna aan alle kanten omsingeld is en zich binnenkort (9 mei) moet overgeven. Als het nieuws van gisteren waar is dat ook de Democraten zich wellicht gaan scharen in de nieuwe coalitie (zou me niet verbazen) is de omsingeling compleet;
2. blaffende honden bijten niet. Het is een beetje als Geert Wilders die maar blijft roeptoeteren over de verschrikkingen van de islam maar ook weet dat hij de strijd nooit zal winnen;
3. het leger is verdeeld en staat niet als 1 man achter Apirat en dat weet hij;
4. de keuze van zondebok is een hele ongelukkige. Studenten en docenten zijjn niet naar het buitenland gegaan om een andere democratie te leren maar om zich te ontwikkelen tot onafhankelijke academische denkers om vervolgens, bij terugkeer in het vaderland, dit land verder te helpen. In dat betreffende buitenland heeft men natuurlijk wel ervaren hoe het is om te leven in een ander soort democratie, sommigen zelfs in een ander soort koninkrijk, of beter ook in een constitutionele monarchie maar dan toch wel een beetje anders dan in Thaiand. En de meesten beviel dat beter dan hier. De meeste van hen hebben hun studie echter zelf betaald (of hun rijke ouders). Hij had beter de moslims in het zuiden als zondebok kunnen kiezen of alle buitenlandse expats. In dit laatste geval zou Thailandblog opbloeien als nooit tevoren;
5. Op een enkeling na, hebben al mijn Thaise collega’s in een buitenland hun MBA of PhD gehaald. En op een enkeling na, zijn zij politiek allemaal niet zo actief en stemmen Democraten en zeker niet op Suthep. Suthep is het achterland van Apirat: ongeveer 5% van de bevolking.
Hij zei ook nog dit:
Gen Apirat said the armed forces were free from politics and were professional. They adhered to the duty to protect the nation, religions and the monarch and followed the instructions of His Majesty the King, he said.
Maar hij mag wel oppassen. Zijn echtgenote Dr. Kritika Kongsomphong heeft in de Verenigde Staten gestudeerd!
De vraag blijft natuurlijk wie er nu eigenlijk voor verdeeldheid zorgt in Thailand.
Zijn woorden betekenen dat het leger zich ook niet meer met de politiek gaat bemoeien. Hij is blijkbaar een fan van de FFP. Blij om dat te lezen. En de k. zal nooit instructies geven om een coup te plegen, zoveel is zeker.
Deze man toont hiermee nog maar eens aan dat dit land nood heeft aan een brede coalitieregering gestoeld op een brede parlementair verkozen meerderheid, die asap deze generaal en zijn collega’s terug naar hun kazernes stuurt.
Die man is niet helemaal lekker, hij kan duidelijk niet omgaan met democratie of zelfs maar tegengeluiden van mensen die anders denken dan hem. We kunnen er maar beter om lachen, da dit soort mannen zelf polarisatie en verdeeldheid veroorzaken.
Zo zei opperbevelhebber generaal Apirat “We are Thai and this is Thai democracy. You have to adapt what you have learned to fit within our country,” he said. “Thai democracy is the notion of Thais love Thais, and we are united.”. Das toch gewoon grappig?, die kolder? 🙂
Zijn uitspraken lijken o.a. gericht naar Anakot Mai (FFW) leden zoals Piyabutr, die wordt weggezet als zou hij een bedreiging zijn voor de monarchie. Er doken van de week al meer berichten op dat de powers that be deze partij proberen weg te zetten als een bedreiging met hun linkse ideeën die de eenheid van het land (country, religion, king) zou ondermijnen…
Partijleider Thanthorn heeft ook weer een NCPO aanklacht aan zijn broek.
Pheu Thai en Anakot Mai zien deze generaals en andere ‘goede mensen’ dus liever niet aan de macht. Het is afwachten hoe de zetelverdeling zal uitvallen. Nu blijkt dat de Kiesraad nog moet bepalen welke formule te gebruiken. Logisch dat je na de verkiezingen en na het tellen van de stemmen eens gaat praten over hoe de verdeelsleutel nu eigenlijk is! Dat kan vooral Anakot Mai flink wat zetels kosten.
En er is altijd nog de kans op gele, oranje, rode en zwarte kaarten om kandidaten uit te schakelen.
Duidelijk dus dat Phalang de nieuwe regering heeft de vormen onder leiding van premier Prayut. Nog even afwachten maar de signalen dat de ‘democratie coalitie’ het nakijken krijgt zijn er.
Zie oa:
– ” Army chief’s comments a threat to democracy: scholars”
http://www.nationmultimedia.com/detail/politics/30367023
– “Thanathorn baffled by sedition warrant”
http://www.nationmultimedia.com/detail/politics/30367065
–
http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/04/03/army-chief-sends-warning-to-critics-of-the-monarchy/
– http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/04/03/future-forward-leader-hit-with-sedition-charge/
– https://www.bangkokpost.com/news/politics/1655464/small-parties-eligible-for-party-list-seats
– ” ECT penalties and how they could affect the election results”
https://prachatai.com/english/node/8006
–
Hier een leuke cartoon met Apirat in de hoofdrol, op het bordje staat “In het buitenland afgestudeerd” (tjòp pàrinyaa muangnôk):
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1508108259319101&id=1097935803669684
Legercommandant Apirat heeft groot gelijk. De Thai is nog niet klaar om het land te leiden .Er is nog steeds verborgen afgunst en haat tussen rood en geel.
Ik kies liever voor een veilig Thailand dan een oord dat door heethoofden naar de afgrond leidt.
Het speelt geen rol wie er aan de macht is,zolang er maar geen bloedvergieten plaats vind zoals in het verleden.
Vele hier zijn getrouwd met een thaise vrouw die graag een bepaalde politieke kleur draagt. Die wenst men dan ook maar door dik en dun te verdedigen. Buitenlanders die niet kapitaalkrachtig zijn horen niet thuis ,zei ooit een verdeven politieke leider. dan weet je wel wat voor een adder er onder zijn grasmat schuilt.
Tot spijt wie het benijd ,maar ook een groot deel van de thaise bevolking heeft liever een veilig thailand.
dat hoor ik zelf ook van de Thai. want in hun ogen zal er toch niet veel veranderen,omdat alles uit eindelijk om macht gaat,en geld natuurlijk.
En wie zijn die heethoofden? O.a. generaal Prayut en zijn diverse woede uitbarstingen (spullen gooien naar journalist, grapjes maken dat hij journalisten kan laten doden, schelden): https://www.thailandblog.nl/achtergrond/de-strijd-om-democratie-in-thailand-sinds-premier-thaksin-slot/#comment-546826
Ook generaal Apirat kan er wat van: wegschieten van een pistool op het demonstranten (rood tuig, dieren, dus die mag je doden): https://mobile.twitter.com/JBuchananBKK/status/1035932058638475264
Van vice premier en man van vele horloges, generaal Prawit zijn ook beelden te vinden dat hij op zij teentjes getrapt is door media vragen.
Deze mannen kunnen niet tegen kritiek en iedereen die niet in hun pas loopt is fout. Geel is goed, rood is fout. Zo denken ze, ze zijn onderdeel van het probleem. Een probleem dat bewust door sommige uitgelokt werd/word (neem Suthep, ook al zo’n boze driftkikker).
Voor de lezers met een Thaise vrouw (of man): samen praten over de politiek in beide landen lijkt mij prima. Je partner papegaaien niet. Op dit blog staan voldoende artikeken en boekrecensies zodat men zelf een mening kan vormen. Ik kon altijd gied praten met mijn vrouw over de Thaise en Nederlandse politiek en maatschappij al lagen we echt niet exact op 1 lijn. Dat maakte het natuurlijk ook leuker want ewn ‘ja schat je hebt helemaal gwlijk’ is zo saai. Ben je snel uitgepraat. 555
Maar het pessimisme herken ik wel. Vele Thai willen het anders, voelen zich niet gehoord, de elite die de burger onderdrukt, gebrek aan inspraak en democratie, gelijke behandeling enzovoort. Maar de dinosaurussen verdedigen dit met hand en tand dus de meeste die ik spreek verwachten geen grote veranderingen.
Jij hebt geen benul van de Thaise mentaliteit. Je denkt en vergelijkt te veel Nederlands.
Beste Theo, ik verneem graag wat die Thaise en Nederlandse mentaliteit dan zijn. Ik dacht na jaren lang praten en omgaan met Thaise familie, vrienden en diverse media wel een aardig beeld te hebben van Thailand maar ik sta altijd open voor nieuwe inzichten. 🙂 Als het niet in een reactie past misschien als ingezonden stukje?
Ik heb altijd en woon nog steeds tussen Thais gewoond. Vanaf November 1976. Heb geen kontakt met Nederlanders, nooit gehad, De enigste farang die ik 1x per jaar zie is een Belg, oude bekende. Uit jouw reacties op dit blog maak ik op dat je het graag in Thailand net zo zou willen hebben als in Nederland. Kan niet en gebeurt niet. De gewone Thai zal het worst wezen wie er Minister President is zolang er rust in het land is en blijft wat het leger , als enige, levert. Ach wat, laat maar.
Geen land is hetzelfde, maar de basis wensen van mensen veelal wel. Eerste prioriteit is werk, eten, veilige plek om te slapen/wonen. Maar snel daarna komen basale rechten zoals geen uitbuiting, inspraak, samen met de groep zaken eerlijk regelen, eerlijk recht. Dan kom je al snel uit bij democratie.
Ook de Thai zijn daar al diverse keren voor in opstand gekomen. Dat kan je niet ontgaan zijn als je hier al zolang woont en buitenlanders mijd. Denk aan 1932, 1973, 1976, 1992, deze eeuw. Ik weet niet of je van lezrn houd, maar aanbevolen lectuur zijn o.a. werk van Nostitz , Federico Ferrara, Andrew McGregor, Pavin Chachavalpongpun etc.
En verschil van mening is heus niets mis mee, maar als geen gesprek wil en om chatten te voorkomen houd ik nu ook maar mijn mond. Maar ik blijf nieuwsgierig naar andere meningen en argumentatie.
Het is een beetje anders……
https://timeforchange.org/needs-of-humankind-maslows-hierarchy-of-needs
De piramide van Maslow zullen de frequente bloglezers wel kennen. Kan me daar best goed in vinden. Geeft een veel betere verklaring dan ‘de Thai zijn anders dan Nederlanders, je kunt echt niets veranderen aan hun mentaliteit, probeer dat ook niet bemoeizuchtige farang’.
Buitenlanders die niet kapitaalkrachtig zijn horen in thailand niet thuis was een toespraak in cambodjia van
mister Thaksin ? Mijn schoondochter is cambodjiaans en heeft die toespraak gevolgd .
Tot spijt wie het benijd thaise mensen hebben liever een veilig Thailand klopt als je ziet wat er onder de
mensen word gezegd die praten niet over democratie want die weten niet eens wat het betekend.
Zelfs in mijn thuisland Belgie bestaat dat niet echt is gewoon politiekers verkozen door een groep die op
de achtergrond blijven met massa kapitaal die de dienst uitmaken en dat is in Thailand hetzelfde ?
Wat Thailand hoog nodig heeft is een frisse nieuwe politieke wind, met nieuwe gekwalificeerde personages en ideen op het politieke en landelijke bestuurlijke front.
En niet weer al die in wittepakken met platte petten geklede en volgehangen met medailles en ander soort van versiersels, als zijnde voorkomend als admiraals van de zevende vloot .
Misschien dat dan ook eindelijk eens het Taksin syndroom verdwijnt.
Maar zolang het marionetten spel weer gewoon van voren af aan gaat beginnen , zal het hier in Thailand nooit wat worden.
Het gewone volk en de opgeleide jeugd wil weleens wat anders zien .
Jan Beute.
Thais zijn vreselijk dom. Geen enkele Thai begrijpt wat democratie is. Ze moeten met harde hand geleid worden door een intelligente, aardige man als legercommandant Apirat. Rust en orde zijn veel belangrijker dan rechtvaardigheid, zeggenschap, vrijheid en een fatsoenlijk bestaan. Zouden we in België en Nederland ook moeten hebben.
Generaal Apirat klinkt wat zachter in het Engels:
– mensen blijf kalm aub
– er komt geen coup
– als er weer straatprotesten uitbreken dan grijpt de politie in, niet het leger.
– de mensen met opleiding begrijpen het, boeren en armen mensen begrijpen het niet wat er allemaal gebeurt/speelt.
Bron:
https://www.abc.net.au/radio/programs/am/thai-army-chief-urges-public-to-respect-the-result-of-election/10965304
Mijn ervaring is dat na elke coup er een periode van rust is. Zogauw er verkiezingen zijn geweest en er een burger regering is begint het gedonder weer van voren af aan.
Dan ben je hier blijkbaar nog niet zo lang. in 1992 leidde de coup tot een ernstige confrontatie met tientallen slachtoffers. Rood & geel bestond toen nog niet, wel een grote groep Thais die een einde wilden aan die circel van staatsgrepen.
De zgn protesten in 2006 en 2014 werden door een kleine groep ultra rijken in scene gezet om een coup af te dwingen. Het gedonder begint telkens omdat een kleine maar zeer rijke groep geen grip heeft op verkiezingen waar de veel grote maar minder rijke groep van “domme mensen” hun voorkeur vertegenwoordigers kiest. Anders dan de top ambtenaren (incl de generaal) die deze kleine rijke groep in hun broekzakken hebben en in hun voordeel opereren.
De leiders van de FFP worden nu sterk onder druk gezet met vage aanklachten. Als dat gaat leiden tot gevangenisstraf of zelfs opheffing van de party dan is het einde zoek. Bijna 7 miljoen stemmers zullen dat niet pikken en ik zie dan een echte – niet in scene gezette – massa demonstratie ontstaan. Wellicht een herhaling van de jaren 70 en 90. Laten we hopen dat de huidige machthebbers hun verstand gebruiken.
Over de coup van 2006 kan ik persoonlijk niet oordelen omdat ik in juni 2006 dit land binnenkwam en een paar maanden later ermee werd geconfronteerd. Ik heb alleen een tank in mijn straat gezien in de vroege ochtend.
Over de coup van 2014 kan ik wel oordelen omdat ik die van zeer nabij, voor en achter de schermen heb meegemaakt. En ik kan verzekeren dat die protesten van 2013 en 2014 NIET in scene zijn gezet door een kleine groep rijken. Lijkt me ook merkwaardig als je beseft dat op de dag van de coup, alle politiek betrokkenen bij de impasse na de mededeling van Prayut dat hij de macht overnam (omdat men niet bereid bleek tot compromissen), vanaf de vergaderlokatie in Viphavadi Rangsit Road met een busje naar de rechtbank zijn vervoerd om alle hangende aanklachten aan te horen. In 2013 en 2014 hadden de heren daar zogenaamd nooit tijd voor, inclusief Suthep, Buddha Issara en de leiders van de bezetting van de vliegvelden, vaak gezien als de vertegenwoordigers van de kleine groep rijken. Als deze heren in de ochtend hadden geweten dat zij een paar uur later in de rechtbank zouden eindigen, zouden zij zeer waarschijnlijk zich ziek hebben afgemeld voor de vergadering.
Beste Chris,
Ik kan je verzekeren dat de PDRC protesten, die eindigden in de coup in 2014, wel degelijk achter de schermen in scene werden gezet met als uiteindelijke doel de generaal op het witte paard orde op zaken te kunnen laten stellen.
Hoe weet ik dat? Omdat ik als enige buitenlander meerdere meetings heb bijgewoond met de financieers achter de schermen van de protesten ( die maar liefst 2 miljoen baht per dag kosten), om de strategie door te nemen.
De kleine groep ultra rijken kunnen zich tegenwoordig geen directe coup meer veroorloven, omdat het risico van boycot in het westen & Japan te groot was, landen waar ze de laatste 10-15 jaar enorm in hebben geinvesteerd. Een witte ridder om het land te redden van een “zekere” burgeroorlog werd weliswaar ook niet door het westen geaccepteerd, maar leidde niet tot noemenswaardige economische boycotten. Het moest dus lijken op een beginnende burgeroorlog, alhoewel er in feite maar 1 partij “oorlog” voerde.
Het doel was daarom een onhoudbare situatie te creeren voor de zittende regering. Je zal je nog kunnen herinneren dat de PDRC begon met protesteren tegen de amnestie. Toen de regering dat introk, moest een andere wending worden gegeven om een onhoudbare situatie te creeren.
Dat werd toen het aftreden. Maar ook na dat aftreden (parliament ontbinden en nieuwe verkiezignen uitschrijven), hielden de protesten niet op. Weer een nieuwe wending dus, namelijk eerst zgn regorm en daarna pas verkiezingen.
De rubberboeren in het zuiden (Suthep & Thavorn country) werden opgeroepen tot het platleggen van het zuiden omdat ze zogenaamd een prijs van 120 baht/kg wilden. De prijs was toen 80 baht/kg waarmee men niet uit de kosten kwam. Ter vergelijking, de prijs is nu onder de 30 baht/kg en men vraagt 40. Politiek gemeen spelletje dus.
In scene zetten betekent in goed Nederlands naspelen oftewel ‘niet echt, “toneel”.
Dat was met de protesten van 2014 absoluut niet het geval. Niet alleen ‘rijken’ en ‘door rijken betaalde demonstranten’ gingen de straat op, maar ook vele medewerkers van universiteiten die geen 500 Baht per dag kregen (eerst hervormingen, dan verkiezingen) en aan het eind ook de boeren, die niet betaald kregen voor hun rijst. Geen toneel want enkele boeren pleegden zelfmoord.
Dat financiers ermee bedoelingen hadden is natuurlijk zo klaar as een klontje. Maar er speelde veel meer dan alleen maar een amnestie-kwestie.
Moderator: Svp niet chatten.
Ach Chris, je mag vallen over wat het woordenboek vindt dat in scene zetten betekent. Dat is in deze context niet relevant.
Ik heb het natuurlijk niet over de gewone burgers, welke achtergrond ze ook mogen hebben, die door de populistische leiders zoals Suthep & co (en Sonthi & co voorheen) werden meegesleept (al dan niet met vergoeding) in een sinister spel van een kleine groep financiers op de achtergrond. Thailand kent een “Deep State of Dark State” waar geheimelijk relaties & allianties worden gevormd en besluiten worden genomen die voor de rest van de bevolking verborgen blijven.
https://www.asiasentinel.com/politics/thailand-military-deep-state/
Dank voor de link Tino, hier staat mooi beschreven wat me enkele jaren geleden al duidelijk werd gemaakt door iemand die héél goed begreep hoe de hazen lopen in Thailand. En de angst die de voormalige koning had voor wat betreft zijn opvolger…
Waarom noem je het niet gewoon wat het is: Thaise maffia?
Vanaf 1976, lang genoeg? Ontelbare coups meegemaakt.
Het gedonder begint weer, zo gauw het leger terug de kazerne ingaat.
Als dat leger daar zou blijven, zou door het gedonder een herverdeling van arm en rijk plaatsvinden, en dan zou het gedonder vanzelf ophouden.
Die opstanden hebben in Europa vroeger ook plaatsgevonden, en die zijn lange tijd ook met geweld neergeslagen.