Waarom is de kwaliteit van het schoeisel in Thailand zo slecht?

Een paar goede kwaliteit schoenen in Thailand, en die zijn er echt wel, kostten daar ook 2-5.000 baht, een half maandloon voor de meeste mensen. Dat zou in Nederland 750-1000 euro zijn voor een paar gewone schoenen.

Schoenen voor mijn zoon, basketbal, hardlopen, volleybal, school, heeft me een fortuin gekost. Ik moet nu op een houtje bijten.

Als je goede schoen of slipper wilt hebben is er een ruime keus maar alle waar is naar zijn geld ik draag slippers van Scholls die zij fantastisch, schoolschoenen kosten weinig ze hebben ze op school ook niet vaak aan en ze verslijten geen 4 paar per jaar met 4 paar zit je ongeveer op de prijs van een goede schoen. Hand gemaakte schoenen leder kosten hier 1500 Baht. Ik draag geen steunzolen meer maar met een goede slipper heb ik ze niet nodig

Heb een dochter welke naar school gaat in Thailand. Mij valt het juist op dat tenminste de schoenen voor school wat steviger zijn en de gymschoenen ook. Dus in vergelijking net Nederland niets mis mee. Er wordt ook weinig gelopen en in de klas of speelterrein gaan de schoenen uit. Na een jaar zien de schoenen er nog als nieuw uit, alleen een grotere maat kopen.
Als ik sport zie ik bij het joggen dat vele Chinese of B-merk sportschoenen dragen want goedkoper. Al merk je wel op de sportafdelingen dat Adidas, Nikes en andere merken populair zijn maar voor velen te duur, kost al snel 3000 baht of meer.

Beste Nicky,iemand die wel eens in Thailand geweest is,en zich een werkelijk beeld gemaakt heeft van het inkomen waar veel Thais van leven moeten,zou deze vraag nooit stellen.
Goede kinderschoenen en overigens ook schoenen voor volwassenen,zijn voor de meeste Thais een onbetaalbare luxe.
Veel Thais kunnen van hun magere loontje hoogstens een paar goedkope slippertjes kopen,en zouden er in hun wildste dromen niet aan denken,om een paar goede schoenen te kopen,die ook in Thailand tenminste 3 a 4000 Baht kosten.
Dat men voor schoolgaande kinderen vaak schoenen op de groei koopt,ligt simpel aan het feit dat men hoopt het volgende jaar niet meteen de zelfde kosten te hebben.
Een nicht van mijn vrouw werkte als kamermeisje in een 5x hotel in Chiang Rai waar een gast na het kopen van een paar nieuwe schoenen,zijn reeds afgetrapte exemplaren in de afvalemmer wierp.
De nicht van mijn vrouw heeft deze overigens goede merkschoenen,die voor haar 17 jarige zoon veelste groot waren haar zoon geschenkt,die ze trots als een pauw nog gedragen heeft.
Iets wat in onze westerse wereld vol overdaad, ontvredenheid en chronisch gezeur,al erg lang tot een ongekende bijzonderheid behoord.