Thailand vraag: Polarisatie in de Thaise politiek?

https://pala.be/nl/artikel/corruptie-thailand-swingt-de-pan-uit
Dit is het meest actuele nieuws wat ik heb kunnen vinden over de sociaal politieke situatie in Thailand.
Over de rode gele en ook de blauwe kampen lees ik weinig actueels(Trouw besteedde in februari 2009 daar nog een artikel aan, maar daarna wordt het stiller in medialand met betrekking tot het conflict tussen de koningsgezinde welgestelde middenklasse en oppositie groepen.De studenten protesten zijn de kop ingedrukt . Althans dat is mij indruk vanuit Spanje. Voor Corona was ik daar maar sindsdien ben ik niet meer in Thailand geweest. Maar ik heb wel veel contacten. En daar hoor ik vooral tevredenheid over de economische situatie en vergelijk met de Corona periode.
Uit het artikel dat ik heb gelezen trek ik de conclusie dat het hoofdprobleem het toegenomen wantrouwen is van de burgers ten opzichte van de heersende machthebbers. Zij misbruiken hun macht teveel in hun eigen voordeel.
Maar omdat de sprake is op dit moment van economische groei in Thailand ,( zij doen het in het Azië van nu eigenlijk heel goed ) hebben de meeste mensen niet meteen de motivatie om daar iets tegen te doen..
Internationaal zie je ook een ,verschuiving van de macht. Niet de overheden maar de multinationals die delen de lakens uit.. Het is niet een toevallig ontwikkeling maar het WEF onder leiding van Claus Schwab juichen deze ontwikkeling toe en stimuleren dat waar mogelijk. Klaus Schwab ziet China als de ideale samenleving :een min of meer autoritair geleid systeem
Wat dat betreft is Thailand geen uitzondering ,eerder een regel .Kijk naar de Verenigde Staten.Wie hebben daar meeste macht( economisch )?
Daarbij komt dat Thailand op geen enkele manier een bedreiging vormen voor de omliggende landen .
Kort samengevat :”gaat u maar rustig slapen”
Nou hier zullen ongetwijfeld reacties op komen.
Maar Ik houd ervan om een standpunt in te nemen en dan vind ik het leuk om vervolgens met anderen daarover in gesprek te gaan.
Ook het laatste nummer van Bangkok Post heeft weinig opzienbare nieuws.. Het lijkt er toch op dat alles in het werk wordt gesteld om de huidige politieke situatie in stand te houden…
https://www.bangkokpost.com/thailand/politics

Beste Bob, de Thaise politiek kent nog steeds een aantal clans/kampen. Dat speelt zich af binnen instituties (leger, politie, bedrijven) en partijen (politici die zo van de ene naar de andere partij verhuizen). Na de bewust opgezocht en aangewakkerd confrontatie in 2014 kwam er de coup waarmee 1 kamp de overhand over de ander wist te krijgen. Uiteraard met allerlei mooi beloftes zoals de aanpak van corruptie, wat in de praktijk een mooie show was om poppetjes wisselen was om de macht van de eigen clan te herstellen. Er waren de nodige ondemocratische ingrepen nodig om de nieuwe machtsverhoudingen tot stand te brengen, denk aan de zoveelste nieuwe grondwet, de bizarre manier van stemmen tellen, de aangestelde senaat handgekozen om bepaalde belangen te behartigen enzovoort. Met machtsverhoudingen en geweld zijn de tegenstanders zo enige tijd de onderdrukken en intimideren al zagen we de afgelopen jaren her en der de onvrede en strijd weer naar buiten sluipen: de studenten demonstraties. Nu nieuwe verkiezingen aanstaande zijn zal de strijd om de macht ongetwijfeld weer toenemen. Die massale overstap eind 22 naar Anutin zijn “Trots op Thailand” (Phumjai Thai) partij bijvoorbeeld. Of Prayuth die nu ook Phalang Pracharat vaarwel zegt. Phue Thai, de vijand aldus menigeen uit het establishment , loopt zich weer warm…

Hoe dat precies uit gaat pakken? Het zou best weer kunnen dat de diverse groeperingen zich weer achter twee dominante vlaggen/kleuren samen komen. Zeker is dat niet, mogelijk heeft de jeugd geen trek in oude geel VS rood strijd, een derde weg? Of toch maar weer een zwart-wit (rood-geel) polarisatie van diverse groepen die samenwerken onder het bekende motto van “de vijand van mijn vijand is nu even mijn vriend”? Ik heb geen glazenbol dus voorspelling durf ik niet te maken.

Wat ik wel weet is dat onder diverse lagen van de bevolking de onvrede blijft, of gevoels van machteloosheid. Dat blijft een voedingsbodem om vuurtjes op te doen laaien. De mens wil immers zeggenschap over het eigen leven hebben, een beetje normaal rond kunnen komen. Sinds 1932 heeft dat regelmatig tot conflicten en gewelddadigheden geleid. De strijd om zeggenschap en macht, die gaat wel door. Hoe precies, gaan we zien.

Voor een terugblik op de recente geschiedenis, al geeft dat zeker geen garanties voor de toekomst, raad ik o.a. “a history of Thailand” (Chris Baker, Pasuk Phongpaichit) aan, “Thailand unhinged” of “The political development of modern Thailand” (Federico Ferrara). Al zijn er nog veel meer werken het lezen waard. Belangrijke uitgevers: Silkworm, White Lotus en NIAS press.

Voor actualiteiten media zoals Prachatai, Khaosod, Thai Enquirer. De Bangkok Post kan nuttig zijn kennis te nemen van de door de krant praktisch kritiekloos overgenomen regeringsstandpunten, al is de opinie pagina daar gelukkig wel wat kritiek op de status quo.