Proberen een arme Thaise familie een vorm van bestaan te bieden

Na zo’n investering is het een kleine moeite om ze verder te helpen al zal het per geval schelen of het opgepakt wordt.
Laat even weten waar in de Isaan en of zij water of grond bezitten wat gebruikt kan worden dan kan ik mogelijk het additionele gedeelte (erik) invullen.

Sympathiek initiatief, pittige vraag.
Hoe heb je de bouw van hun huis georganiseerd en uitgevoerd? Wat waren jouw ervaringen met hen bij dit project? Heb je het in (nauw) overleg met hen gedaan of hadden ze geen inspraak? Waren ze passief of actief? Veeleisend of bescheiden? Etc., etc. Met de ervaringen tot nu toe heb je enigszins gezien uit welk hout ze gesneden zijn.
Met welke activiteiten hebben deze 6-8 personen zich tot nu toe in leven gehouden?
Wat zijn hun talenten?
Wat zijn hun vaardigheden?
Het lijkt mij dat de grootste kans op een structurele verbetering van hun leven gegeven wordt, door in zeer nauw overleg met hen op die talenten en vaardigheden voort te borduren.
Hopelijk hebben ze zelf realistische ideeën over wat ze graag zouden kunnen en willen doen om in hun eigen levensonderhoud te voorzien.
Voordat je geld in een onderneming investeert kun(/moet?) je verlangen dat er eerst een bedrijfsplan opgesteld wordt waaruit blijkt dat de onderneming levensvatbaar is. Daarin moeten uiteraard geen fantasiegetallen van inkomsten, uitgaven, afschrijvingen en winst komen te staan. Wie gaat de boekhouding doen en wie gaat de kas beheren?
Kleinschalig met een bescheiden investeringskapitaal beginnen, zodat een mislukking niet gelijk emmers vol geld kost. Bij gebleken levensvatbaarheid kan er altijd nog uitgebreid worden.
Hou er rekening mee dat langdurige armoede een negatief effect heeft op de intelligentie en het vermogen om (financieel) te plannen.
Als je zelf geen ervaring hebt met bedrijfsvoering, denk ik dat het verstandig is om deskundige hulp in te schakelen.

Ik begrijp dat je dit gelukkig niet doet om dankbaarheid te oogsten, dat laatste zou een verkeerde instelling zijn en leidt vaak tot teleurstelling.

Tja,

Ik sponsor twee kinderen om ze naar de middelbare school te kunnen “laten” gaan.
Inmiddels een derde (4 jaar) voor naar een betere lagere school.

Materiële zaken kunnen bedroevend zijn, stel je, je praat met ze en ze willen een kapsalon beginnen, voor 100.000 Bhat heb je de hele inrichting en een mooie zaak die ook nog klanten trekt.

MAAR.

Na 2 jaar zitten er 4 kapsalons dicht naast elkaar, zelfs direct ernaast. gevolg geen van alle hebben voldoende inkomsten om de huur (5.000 Bhat) te betalen.

Zal het zelfde zijn met een restaurant of welke andere zaak ook.

Daarom doet een ieder er verstandiger aan, om kinderen een betere toekomst te geven, door die te sponseren.

Mooi streven.
Onder het motto: “geef ze niet iedere dag een vis, maar geef ze een hengel” is het altijd nuttig mensen self-supporting te maken. Vragen: wat doen ze nu, wat zijn hun zwakke en sterke kanten, waar zijn de kansen en bedreigingen, wat zouden ze zelf leuk vinden (motiveert). Zijn ze verdere investering waard of verkopen ze de toekomstige spullen direct voor cash? Bekijk de mensen in hun dagelijks leven, indien positief dan gesprek aangaan en risico’s voor iedereen afwegen, ook voor uzelf. Stap voor stap investeren, afhankelijk van hun getoonde inzet door de tijd heen.
Eventueel risico spreiden door in plaats van één groot project voor allen een paar kleine projectjes voor individuele personen op te zetten. Bananenplantage, restaurant, mooi. Eventueel kleiner beginnen: grote pan, bakolie, gastank, standje aan de weg, stukjes gebakken banaan trekt altijd klanten. Eventueel paar bankjes erbij en ijs verkopen (inkoop-verkoop, want voor zelf ijs maken weer dure machines nodig). Mogen ze eerst laten zien hoe ze dat doen voordat er verder wordt gekeken. Succes,

Beste mensen. Dank voor alle redacties. Uitgebreid en minder uitgebreid. Investeren in jongere generatie sprrekt me wel aan. School misschien later politieacademie of zo. Verder beetje ondersteunen met mini wassalon en of eetstalletje lijkt me ook al mooi. Uiteindelijk leven ze ook zonder mij. Grootschaliger maar niet want dat levert misschien teleurstelling op. Nogmaals dank. GG

Ik heb zelf ook wat gedaan aan hulp, in het begin wat geld gegeven maar daar gaat het mis, het is zo weg en ze doen er niets nuttig mee, terwijl we hadden afgesproken om er een zakelijke op start te doen.
er kwam alleen maar een vraag om meer geld.
toen ben ik wat projecten gaan doen bij scholen waterputten laten slaan, daar was ik wel tevreden mee.

ik heb ook wat families koeien gegeven, of honderd kippen, of honderd eenden, vissen voor in de vijver,
maar dat was toch niet zo bevredigend, ook het verbeteren van de vijver om tijdens de regen periode de vissen binnen te houden maar niet een succes wat ik had verwacht. ik kijk nu af en toe ergens en dan verras
dan de mensen en ben gelijk weer weg. ik betaal ook van een paar kinderen de voort gezette onderwijs.
Ik hoop dat deze kinderen hun familie kunnen onder steunen als ze een goede baan kunnen krijgen, eigenlijk denk ik dat dit het beste is, investeren in de toekomst.
Maar het is fijn om te horen dat ik niet alleen bezig ben, maakt me toch weer trots, een Nederlander te zijn.