Moet je als Thai in het blauwe boekje staan?

Rob hoeft zich helemaal niet bij de gemeente Cha’am te melden, wel bij Immigration met zijn huurcontract, zeker als de verhuurder hem niet bij Immigration heeft aangemeld. Dit soort zaken altijd zelf nalopen. Kost wat tijd en moeite, maar altijd goed.

Een Thai die huurt heeft geen blauw adresboekje. Dat is voorbehouden aan huiseigenaren. Als een Thai een huis heeft gekocht gaat hij/zij na de koopregistratie een loket verder en laat zich op het nieuwe adres inschrijven. Hij/zij ontvangt dan een blauw adresboekje. Zoals de naam al zegt: adresboekje, dus geen bewijs van eigendom. Anders gaan hier weer allerlei verhalen de ronde over doen. (Een chanote/chanoot is een eigendomsbewijs). Op een dergelijk adresboekje worden vele huisgenoten -lees: familieleden- bijgeschreven. Echtgenoten, kinderen, broers en zussen, soms vrienden en kennissen. Dus de vrouw van Rob, dochter en Rob zelf: allemaal in dat blauw adresboekje. Omdat Rob denkt dat het goed is heeft hij zelf kennelijk met hulp van schoonzus een geel boekje aangevraagd. Zegt verder niets, want geeft verder geen rechten en heeft geen relevantie.

Zonder blauwe adresregistratie is geen Thai ID verkrijgbaar, en iedereen weet hoe belangrijk een Thai ID voor een Thai is. Vreemd dat Rob’s vrouw niet eea heeft uitgelegd. Een Thai ID is voor een Thai nog belangrijker dan een paspoort.
Een Thai die geen huis in eigendom heeft, dus geen chanoot kan laten zien, zorgt er dus altijd voor bij iemand van de familie of een goede vriend/kennis bijgeschreven te staan: anders verliest hij zijn “Thai ID”.
Iemand die elders huurt bv in Cha’am vanwege werk of huwelijk of anderszins staat altijd ergens anders bij iemand in-/bijgeschreven. Dat kan dus ook gewoonweg in Chiangmai zijn. In die woonplaats doet hij daarna altijd zijn burgerlijke ambts-afhandelingen. Vaak kost hem dat een dag of meer, maar is niet anders. Dus: een Thai die in Cha’am woont bv vanwege een huwelijk, maar in Korat staat ingeschreven, moet dus soms naar Korat terug als hij/zij het gemeentehuis nodig heeft.

Vreemd dat Rob meent dat hij eea moet regelen bij de gemeente voor vrouw en dochter. Hij redeneert alsof hij “man des huizes” in Nederland woont en met diens Gemeente van doen heeft!? Weet zijn vrouw dan niet hoe eea is geregeld in Thailand? Waarom vraagt hij zijn vrouw niet hoe het zit met zijn verhuizing en inschrijving bij de gemeente?

Zijn vrouw en dochter moeten in- en bijgeschreven blijven staan bij haar zus/zijn schoonzus, hebben met Cha’am niets van doen. Uitschrijving levert hen later enorme moeilijkheden en problemen op als bv een nieuwe Thai ID moet worden aangevraagd.
Rob hoeft zich ook niet te melden bij de gemeente Cha’am, wel bij Immigration.
Ook vrouw en dochter hoeven zich ten gemeentehuize niet te melden: hebben we niets te zoeken. Voor hun gemeente-zaken gaan zij naar de woonplaats waar zij staan ingeschreven in het blauwe boekje van zijn schoonzus.
Kortom: Rob heeft niets met de Gemeente van doen, enkel met Immgration: hij meldt elke 90 dagen waar hij woont en ontvangt daarvoor een bewijsje. Zijn vrouw en dochter gaan gewoon door met wat zij aan het doen zijn, en voor belangrijke zaken even een weekendje naar schoonzus om aldaar die zaken af te regelen. Daarom heb je je familie zo hard nodig in Thailand, dus wees er voorzichtig mee.

Wij hebben het winkelpand voor onze dochter ruim 9 jaar geleden gekocht (2e hands) en van de toenmalige werknemers staan er nog steeds 2 of 3 ingeschreven op dit adres. Komt nog regelmatig post van de gemeente of bank aan. Sturen dan maar weer terug met de postbode.