Lezersvraag: Mijn partner onderhouden, wat is redelijk bedrag?

Ik zou denken aan zo’n 4000 p.p. voor de 3 mensen die verzorgd moeten worden en 15-20.000 baht voor je partner.
Het ligt een beetje eraan wat de gemeente allemaal al betaalt voor de ouderen en of er broers en zussen zijn.

Zonder de relatie te kennen zou je kunnen starten met 30.000 baht per maand voor allen; verhogen kan altijd en de praktijk zal uitwijzen hoe vaak je partner aangeklampt zal worden met geldelijke verzoeken die ver weg in Phuket redelijk makkelijk weg te wimpelen zijn.

Voor minder zou ik trouwens zelf niet gedwongen willen worden om terug te keren als ouderenverzorger.

Een minimum inkomen bij werk is 10.000 baht per maand. Daar moet u van uitgaan. Ik neem aan dat de boerderij ook wat opbrengt en dat uw partner handen heeft om ook in de isaan arbeid te verrichten. Laat niet alles op uw schouders terechtkomen dan gaat het absoluut een keer mis.

Ik zou de vraag eerst aan jou partner stellen,zodat je dan hier de vraag kunt stellen of zijn vordering normaal is.
Wat heeft hij op het ogenblik aan inkomsten op zijn werk in Phuket,en is hij met jou ondersteuning echt geneigd dit dan op te geven?
Hoe groot is het deel aan inkomsten dat afkomstig is uit die leuke boerderij en de rijstvelden die jij beschrijft als de onze?
Hoe oud zijn de ouders en de Oma, en in hoeverre werken deze nog mee op deze boerderij en rijstvelden?
Misschien krijgen ze reeds een kleine ondersteuning van de Thaise Staat die je ook als inkomsten kunt rekenen?
Hij zal als hij zelf in Phuket werkt,niets of weinig werk kunnen verrichten op dit boeren bedrijf.
Allemaal vragen waar de raadgevende lezers helemaal geen informatie over hebben.
Ik neem aan dat jij in Europa woont,en dat jij deze vriend zo af en toe met een vakantie bezoeken komt.
Je zou bij alle ontbrekende informatie in jou vraagstelling, zelf reeds een rekensommetje kunnen maken,en kijken wat zijn vorderingen zijn.
Vaak zijn het vorderingen,en daar ben je de enigste niet,die zodanig afwijken van het normale dat het gebeuren kan, dat jij in Europa een haast Isaans leventje moet lijden,terwijl hij op zijn leuke boerderijtje, mocht hij daar werkelijk verblijven,een Westers leventje gaat lijden.
Ik wil geen duivel aan de wand schilderen,maar zorg er voor dat je zelf blijft mee rekenen.

Leeft zijn familie nabij Sawangdengdin? Dat aspect maak je niet voldoende duidelijk. Woont zijn familie in jullie leuke boerderij?

Voor zijn familie verandert er niets; die hebben nu en straks evenveel geld nodig. Voor hem verandert er wel iets: zijn loon valt weg. Daar heb je het antwoord: subsidieer een bedrag dat overeenkomt met zijn huidig netto salaris. Dan steekt hij sowieso de vervallen huishuur van Phuket al in zijn familie en gaat iedereen er dus al wat op vooruit.

De hoofdvraag die gesteld moet worden is op welke manier je partner bereid is om terug te gaan naar Sawang Daen Din en omgeving? Wil hij daar op Westerse (Pataya is bijna gelijk) wijze leven of op Isaanse wijze? Het “normale” loon in Thailand voor een arbeider is max. 400 THB per dag, wat je daarmee kan doen is ten tweede. Ik woon zelf met mijn Thaise vrouw in de gemeente (Amphur) Sawang Daen Din en het is geen dorp, maar ook geen wereldstad. Het leven hier is (veel) goedkoper dan in Pataya of andere toeristische steden, maar er is dan ook bijna geen uitgaansleven. Een klein beetje beter is het bijv. in Udon Thani, zo’n 80 km verderop. Wij komen gemakkelijk rond van zo’n 50.000 THB per maand en hadden ook de zorg over 3 extra personen. Maar… alleen ik eet wat luxer dan de Thaise personen, met een NL ontbijt en Thaise lunch en Thais (wat luxer) avondeten. Wij betalen ook een auto lening af van ca. 8.500 THB per maand. Voor mijn komst leefde mijn vrouw + 3 personen van zo’n 12.000 THB per maand !!!
Als laatste: stel je maar niet te veel voor van de opbrengst van de boerderij met rijstvelden

Als je iemand in zijn levensonderhoud gaat voorzien zoals je schrijft,en bovendien zijn ouders en oma ook nog deze zorg wilt afnemen,dan gaat deze liefde voor mijn gevoel op zijn minst gezegd toch wel een beetje erg ver.
Er van uitgaande dat hij en zijn familie ook nog twee gezonde armen aan zijn lijf hebben,zou ik dit levensonderhoud het liefste levenshulp gaan noemen.
Levenshulp waarbij hij zelf, en misschien zijn ouders of oma zelf ook nog hun steentje bijdragen.
Bij alle moeilijkheden die deze mensen hebben,schakel je met jou plannen iedere eigen verantwoording van jou vriend en zijn familie uit.
Daarvan zullen ongetwijfeld ook in het westen veel familie’s van dromen,maar het is natuurlijk, up to you