Wat is Hua Hin toch veranderd (lezersinzending)

Ik kom er nog niet zo lang maar op korte tijd is er inderdaad heel wat veranderd. De gezellige eettentjes op het strand zijn allemaal weg. Ik vermoed dat de grote hotelketens en hun vriendjes ze uiteindelijk verbannen hebben.
Er zijn ook een aantal buurten waar veel zaken dicht zijn (vlakbij het Hilton).
Desondanks er ook een aantal nieuwe uitgangsbuurten die floreren. Soi 94 is heel sterk aan het uitbreiden (Wonderland en een nieuw gedeelte nog iets verderop).
De expats zijn er goed mee, maar voor de (strand)toeristen die een weekje of 2 blijven is er minder en minder te beleven op en rond het strand.
Ik vind het toch nog altijd de moeite om er naartoe te gaan hoor. En zo direct zeggen om op zoek te gaan naar een ander land vind ik wel heel kort door de bocht, maar ieder zijn mening natuurlijk.

Helaas zie je veel reacties van mensen die denken dat Thailand alweer hersteld is van de klappen die zij vooral door Corona hebben opgelopen en het nu nog steeds met veel minder toeristen moeten doen. Ondersteuning van de overheid was en is er nagenoeg niet. Vele zaken zijn hier over de kop gegaan agv het wegblijven van toeristen. Ik maak regelmatig reizen door Thailand en zie het langzaam uit een dal kruipen nu alles weer toegankelijk is (Mae Hong Son pas een paar maanden). Vooral de toeristenindustrie heeft genadeloze klappen gekregen en je ziet vele restaurants en hotels permanent gesloten, ook in Sam Roi Yot waar ik verblijf. Vele ondernemers zitten tot over hun oren in de schulden. En in die paar jaar zie je wat het klimaat doet als er geen onderhoud is gepleegd. In Krabi stonden hotels van een paar jaar oud te verloederen en op Phuket rij je in sommige delen door verlaten straten. Heel triest om te zien en ik begrijp dat daarmee het gevoel van vóór Corona gemist wordt, maar aan de andere kant moet je ook begrijpen dat het land zijn toeristen keihard nodig heeft om er weer bovenop te komen. Dat geldt ook voor de andere landen in ZO Azië. Mijn liefde voor Thailand is groot en ik neem deze periode als een gegeven wat er bij hoort. Ik moet ook eerlijk zeggen dat het bij sommige attracties ook een verademing was om daar als een van de weinige toeristen te zijn en te zien hoe de natuur zich hersteld heeft. Mijn liefde voor Thailand is niet minder geworden maar de zorgen om al die kleine bedrijfjes en het persoonlijke leed wat daar achter zit wel.

Door weg te blijven weet je zeker dat het niet beter wordt, Juist nu na een paar maanden heropening hebben ze onze steun meer dan ooit nodig. Het is natuurlijk even wennen maar er zijn nog voldoende plekken die de moeite waart zijn. Ze hebben daar zeer weinig of helemaal steun overheidssteun om te overleven alleen de gene die iets in eigendom hebben konden overleven. ik blijf zeker komen en hoop u ook. Negatief doen heeft geen zin.