Over een ziektekostenverzekering en ziekenhuis
Ik kan me nog heel vaag herinneren dat mijn amandelen geknipt moesten worden (tonsillectomie), ik was toen een jaar of 4 of 5, ik lag in een ziekenhuis en ik kreeg een grote houten brandweerauto. Dat is mijn enige herinnering aan alles wat met dokters, ziekenhuizen en dat soort narigheid te maken heeft.
En het enige wat ik van de Thaise medische zorg wist is dat ze op een zeer hoog pijl schijnt te staan en ik had niet kunnen vermoeden dat ik er ooit nog eens aan de beurt zou komen. In augustus jongstleden hielp ik mee met een paar bouwlieden die een nieuwe keuken aan ons huis zouden aanbouwen en kreeg last onder in mijn rug. Die pijn straalde uit naar m’n rechterbeen waardoor ik eigenlijk haast niet meer kon lopen. Ach, dat gaat wel weer over denk je dan, de volgende dag was het inderdaad weer weg. Maar zo snel als de pijn verdween zo snel was het ook weer terug maar dan veel erger.
Daar moest ik dan toch maar eens mee naar de dokter en ik kwam terecht bij een orthopedisch chirurg in het (particulier) Ubonrak Ziekenhuis in Ubon Ratchathani. Er werd een MRI-scan gemaakt en wat andere foto’s en de diagnose was duidelijk: Spondylose met Spinal Stenosis. De dokter zei: er is door ouderdomsslijtage een wervel in je ruggengraat aan het wegslippen en we proberen de pijn met medicijnen onder controle te houden maar uiteindelijk moeten de onderste rugwervels worden vastgezet.
Daar sta je dan in een voor mij totaal onbekende wereld van dokters, spreekuren en medicijnen. Ik herinnerde me en passant ook nog dat ik net een maand of twee geleden naar een andere ziektekostenverzekering ben over gestapt. Via AA Insurance in Hua Hin was ik vanaf dat ik in Thailand woonde bij Cigna verzekerd alleen die werd elk jaar duurder en ook met een behoorlijk eigen risico vond ik de prijs wel erg hoog worden en las over de voordelige prijzen van WRLife verzekering. Groot voordeel bij WRLife vond ik ook het feit dat ze niet ieder jaar bij het stijgen van de leeftijd de premie omhoog gooide. Ik heb toen uitvoerig met Wim Fokkema van AA Insurance overlegd en hij heeft de overstap geregeld van Cigna naar WRLife. Hij verstelde er wel bij dat ze nog niet zoveel ervaring hadden met deze verzekering want die was er nog niet zo lang in Thailand. Het viel me wel op dat er vrijwel geen reviews over die verzekering op internet stonden van mensen die er wel echt ervaring mee hadden.
Nou ja, dat zien we dan wel weer, ik heb tenslotte toch nooit wat en halverwege juli ben ik verzekerd en wordt de premie automatisch afgeschreven. Inmiddels is het midden september en is de pijn niet meer te harden en ik kan niet veel meer dan zitten en liggen en de dokter adviseert niet langer te wachten met de operatieve ingreep.
Ik informeer nog even bij AA of alles goed zit met de verzekering en geef het ziekenhuis de bewijzen van verzekering en zij sturen een “offerte” naar de verzekering want WRLife betaald rechtstreeks aan het ziekenhuis uit. Het antwoord kwam heel snel: Nee, we vergoeden niet want deze aandoening bestond al bij deze patiënt voordat hij zich bij ons als verzekerde aanmeldde!
Geen “Geachte Mevrouw/Meneer” en “met Vriendelijke groet”. Als ik wilde dat ze het opnieuw zouden bekijken dan moest ik met bewijs enz,enz. komen. Wat een “horken” dacht ik nog.
Tja, daar sta je dan, het ging toch om ruim 350.000 Baht, maar ja, wees eerlijk, je sluit een verzekering af en je komt gelijk met zo’n claim aanzetten, aan de andere kant: je bent verzekerd of je bent het niet, dus? Ik wist even niet wat ik moest doen. Ik besloot Wim Fokkema van AA Insurance te mailen om te vragen wat hij van de situatie vond. En ik vertelde hem er gelijk bij dat hij die verzekering dan maar net zo goed kon beëindigen.
Eigenlijk tot mijn verbazing: wat Fokkema van AA en WRLife precies met elkaar hebben geregeld weet ik niet maar na heel veel mailtjes over en weer kreeg ik bericht dat ze de ziekenhuis opname toch zouden vergoeden. Dus een dag of wat later werd ik geopereerd en ik mocht 4 dagen later weer naar huis, ongelooflijk zo snel als dat gaat. Maar in de loop van de week ging het niet volgens plan en toen ik 6 dagen later voor controle terug moest komen werd ik direct weer opgenomen. Er was een vervelde wondinfectie ontstaan en de rug moest opnieuw opengemaakt worden. En daar gaan we weer: wat gaat dat kosten en wie gaat dit betalen?
De kordate(!) dame van het ziekenhuis nam met WRLife verzekering contact op en via Bangkok en later het kantoor in Europa werd de zaak geregeld. Alles bij elkaar heeft de hele exercitie zo’n 550.000 Baht gekost. Die heb ik niet zo los slingeren, zeker niet nadat we net een nieuwe keuken hadden gebouwd die 3x over het budget ging en het spaarpotje voor onvoorziene zaken aardig leeg begon te raken. Als je dan verzekerd bent en ze willen niet dan sta je mooi met lege handen. Ik ben blij dat ik én verzekerd ben én verzekerd ben via een betrouwbare Broker.
WRLIfe blijkt dus een gewone (ik denk niet een betere of slechtere) verzekeringsmaatschappij als alle anderen, ze betalen gewoon alleen hadden ze in dit geval even een zetje nodig……
De moraal van dit verhaal? Dat ga ik niet uitleggen
Ingezonden door Pim
Een interessant verhaal en dat zijn weer dingen die iedereen kan overkomen. Wat betaal je voor die verzekering? Ik ga vanmiddag naar AA in Hua Hin, zal zelf nog even vragen…. Maar dan is je antwoord niet alleen voor mij bedoeld.
Ik wens je beterschap met je rug.
Ik heb WRLife ook via AA Insurance. 200 000 Dollar verzekerd.
58 708 Baht per jaar. Wat best wel meevalt vind ik
Bij no claim is er inderdaad ook geen jaarlijkse verhoging van de premie.
Bij de aanvraag moet je aangeven of er reeds bestaande aandoeningen zijn. Denk bij zowat elke verzekering.
Wanneer je de polis ontvang staat er op wat er verzekerd is, of er uitsluitingen zijn, welke en hoelang zulke uitsluitingen van toepassing zijn.
Zijn die niet aangegeven en komt men er later achter dan kan je misschien in de problemen komen.
Maar eind goed, al goed.
Ook met mijn amandelen had ik een ziekenhuiservaring.
Ik herinner me vooral het onder narcose brengen, wat begin jaren 60 en in mijn herinnering toch een minder aangename ervaring bleek.
Positief is dan weer dan wanneer ik het hospitaal mocht verlaten ik een ijsje kreeg. Op doktersadvies trouwens. 😉
Ja het amandelen verhaal, ook ik ben daarvan op jonge leeftijd deelgenoot geworden. In de rij toen ter tijd, want het was kennelijk voor veel kinderen nodig. Een kapje op de neus met een verdovingsvloeistof en toen de kromme schaar erin en met een handdoek voor het bloeden weer naar huis. Dat waren nog eens tijden.
De Thaise ziektekosten verzekeringen dat blijft een gedoe en dat Pim nog goed is geholpen, na eerder de stuipen op het lijf gejaagd te zijn, zal niet een ieder ten deel vallen, denk ik maar zo. Ik ben al zes jaar verzekerend bij Pacific cross. Begon met een premie van 50.000 baht en zit thans op 70.000 baht per jaar.
Vorig jaar moest ik een keer gebruik maken hiervan, vanwege een ellenboog ontsteking en de daarvoor benodigde operatie. De kosten bedroegen toen 122.000 baht. Dit oversteeg mijn jaarpremie en men vond het nodig te gaan ophogen. Er wordt alleen gekeken naar het verzekerde jaar en alle jaren ervoor, waar ik wel premie had betaald en niet geclaimd, werden gemakshalve maar even vergeten.
Ook ik heb bij AA deze verzekering afgesloten en Wim doet altijd zijn uiterste best om er nog wat van te maken. Ik had via Wim doorgekregen dat mijn nieuwe jaarpremie verlaagd kon worden als ik dit jaar geen claim had. Wat schertste mijn verbazing deze week een nieuwe offerte met premie ophoging tot 89.000 baht per jaar. Daar zat ook een 7% toeslag bij i.v.m., gestegen ziekenhuiskosten.
Ik wilde al eerder vanwege onvrede overstappen naar Cigna en had daartoe een verzoek ingediend. Deze aanvraag werd afgewezen, omdat ik prostaatkanker heb gehad en dat is kennelijk voldoende om mij niet aan te nemen. De motivatie waarom er zo werd gereageerd is nooit bekend gemaakt. Ik was kennelijk niet belangrijk genoeg en informatie dat ik volledig was genezen werd niet op prijs gesteld. De arrogantie ten top en dat voor een zogenaamde gerenommeerde zorgverzekeraar. WR life is de enige overgebleven betaalbare optie die nog enig licht in de duisternis brengt mag ik hopen, want die werken wel met uitsluitingen en kijken of ik daar in de toekomst bij terecht kan. Maar al met al blijft het een hoofdpijn dossier van jewelste.
Anders dan bij de op solidariteit gebaseerde zorgverzekering in NL waarbij de verzekeraar verplicht is een ieder te accepteren, is het criterium bij de commerciële verzekeraars in o.a. Thailand de potentiële winstgevendheid van een klant. Iedere claim brengt die winstgevendheid in gevaar en resulteert in uitsluitingen c.q. het herbezien van je premie. Zekerheid op lange(re) termijn, zoals in NL, krijg je in Thailand bij geen enkele verzekeraar. Voor mij de hoofdreden om niet permanent in Thailand te verblijven.
Cornelis,
Als je je laat verzekeren bij een goede Europese verzekeraar ban je al van veel ellende bespaard. De premie bij dergelijke verzekeraars is een pak hoger dan die van de Thaise maatschappijen.
Ik heb al tal van wilde verhalen gehoord van o.a. Pacific Cross. Hun premies zijn idd. betaalbaarder maar als je een claim indient gaan de poppen aan het dansen. Daar bedankt ik voor.
Europese verzeker
eventjes bovenstaande post vervolledigen …
Europese verzekeraars mogen je wettelijk gezien NIET dumpen na een claim en mogen NIET discrimineren op basis van leeftijd! En daar betaal je natuurlijk voor.
We zijn met zijn allen zeer verwend omdat we de zorgverzekeringen van ons eigen land gewoon zijn. Privé verzekeren kost nu eenmaal geld en daar wringt het schoentje voor velen. Het kost nu eenmaal veel geld maar je niet laten verzekeren kan je nog veel meer kosten.
Ik heb begrip voor uw beslissing om dit niet te doen. Zeker als mensen al veel klachten hebben is zo’n Thaise verzekering weggegooid geld. Het innen gaat de zogenaamde ziektekosten verzekering maatschappijen goed af, maar bij het uitbetalen komt er vaak een ander gezicht naar voren. Men is niet te vertrouwen. Ik kan een boekwerkje schrijven over mijn behandeling en de kosten voor de enige operatie die ik in Thailand heb laten doen aan mijn ellenboog. Ontstoken vocht weghalen, een relatief simpele operatie van nog geen half uur tijd, waar men eerst 190.000 baht voor wilde hebben en waarbij ik voor de behandeling had afgedongen niet meer te betalen dan 140.000 baht wat mijn toenmalige standaard verzekering(100 % gedekt), was. Wat mij betreft was 80.000 baht nog te veel gevraagd. Het ziekenhuis ging hiermee akkoord, maar na de operatie alsnog een rekening indienen bij de verzekeringsmaatschappij van 190.000 baht. Volledig ongeloofwaardig. Dit werd uiteindelijk 122.000 baht, dus natte vingerwerk. Pacific cross is geen kleine jongen in dit wereldje en daar zit heel veel geld wat niet naar de patiënten gaat. Dat zorg verhaal kan men beter weglaten, want dat dekt de lading niet.
Jacques, mijn partner werkte tot voor kort voor een grote Thaise verzekeraar. Van haar weet ik dat het hoofdkantoor in Bangkok elke claim van enige omvang volledig uitspitte, hetgeen regelmatig leidde tot het niet betalen van ziekenhuisrekeningen. Als er ook maar iets in de medische historie te vinden was dat gebruikt kon worden om de claim af te wijzen, gebeurde dat zonder pardon.
Dat is goed mogelijk Cornelis.
Ik stel me echter de vraag hoe men de medische historie van iemand kan achterhalen.
Bij het afsluiten van een nieuwe polis vraagt men meestal om een volledige vragenlijst in te vullen. De meesten onder ons zijn meer dan 60 jaar oud. Wie weet wanneer en waarvoor men gedurende die 60 jaar bij de dokter (hospitaal) geweest is.
Een claim afwijzen op basis waarvan? Dat had ik toch graag eens geweten. Kan iemand dit eens verduidelijken a.u.b.?
Zo zie ik het ook. Wie langdurig ernstig ziek wordt zal er uiteindelijk toch moeten aan toegeven om terug te keren naar het thuisland. In de meeste gevallen is het de enige optie welke verzekering je ook hebt. Ik woon hier al jaren en zie en hoor hoe het er in de praktijk aan toegaat.
Ook is men hier zeer terughoudend als het gaat over zware pijnstillende middelen zoals daar zijn morfine en dergelijke. Euthanasie is al helemaal uit den boze.
Ook rekening houden dat velen op zekere leeftijd te maken krijgen met dementie. Voor mij is Thailand het land bij uitstek om je GEZONDE oude dag te slijten.
Nu Ik heb ook een probleem met tune /luma verzekering die ik had afgesloten bij aa insurance in hua hin .
Dit jaar ben ik in februari omgetrokken door een giga golf in de zee ik hoorde krak en dacht dat mijn been gebroken was mijn man kon nog net mijn enkel pakken anders had ik dit nu niet meer kunnen schrijven .
Er bleek dus in het ziekenhuis kniebanden totaal uitgerekt ,een brace gekregen en zo dus 6 weken lopen .na precies 4 weken ben ik uitgegleden op een druppel water in de keuken en plat op mijn rug gevallen .
Ambulance laten komen en 3 ruggenwervels gebroken 10 dagen ziekenhuis gelegen en een hoop andere bijkomstigheden die niet erg fijn waren .
Nu na 6 maanden ben ik weer terug in phuket en is mijn rug er niet beter aan toe dan in maart .
Nu ben ik in het ziekenhuis geweest en moet er een mri scan gemaakt worden zodat de dokter kan zien waarom het niet beter gaat en waar de pijn vandaan blijft komen .
Tune/luma wil dit niet meer betalen want het dossier is al gesloten .
Ik heb een nieuwe verzekering genomen omdat tune ook pas na 6 maanden eindelijk mijn rekening betaalde maar die betaald natuurlijk niet mijn vervolg van ziekenhuis kosten .
Ik kon mij ook na april niet meer bij verzekeren bij tune /luma volgens aa insurance .
MRI scan kostte 20700 bath en nu 35000 bath .
Ik heb zelf een rolstoel gekocht en kan niet goed lopen en heb 24/7 pijn met zitten liggen en opstaan .
Hopelijk heeft iemand een oplossing dan hoor ik het graag .
Bedankt alvast
Heb vele jaren terug ook een soortgelijk probleem gehad als Pim.
Wervelfractuur en naar later bleek ook ingezakt.
Is toen ‘geopereerd’ met cement was toen het verhaal, eigenlijk een soort siliconen, men spoot het met een giga-injectienaald tussen die wervel.
Moet de foto’s nog ergens hebben liggen in het archief.
Ook door dat ik nog flink wat andere problemen had [gebroken ribben ingeklapte long botontkalking] kosten het nogal wat totaal.
Twee dagen Bangkok met ambulance omdat ze daar wel hadden wat hier in Korat niet aanwezig was. [kankeronderzoek]
Kosten aardig wat in eigen bijdrage
Ben de eerste jaren nog onder de pannen en volgens controle ieder jaar een gezonde oudere man.
Uit welk bouwjaar is RonnyLatYa dan wel wat dat soort premie, hoewel ik een weinig meer betaald met vaak niet volledige dekking zijn interessant om te lezen.
Ik ben van 1958 en ben in-patiënt verzekerd. Geen uitsluitingen
Je kan dat toch allemaal op hun website lezen. En ook kan je kiezen waarvoor je verzekerd wil zijn
Daar zijn toch geen geheimen. Gewoon op internet opzoeken
https://www.wrlife.net/
https://www.wrlife.net/medicalStep1.php#0
https://www.wrlife.net/documents/SUMMARY%20OF%20WRLIFE%20INTERNATIONAL%20COVER%20ENGLISH.pdf
Ik ben ook op zoek geweest naar een betaalbare ziektekostenverzekering. Ik heb een aantal maatschappijen vergeleken. Er zijn er slechts een paar die mij op mijn leeftijd willen inschrijven met een wachttijd van een maand. Een aantal aandoeningen kennen een wachttijd van 3 of meer maanden. Aanwezige ziektes en/of kwalen zijn uitgesloten. B.v. na uitgebreid bloedonderzoek, of anders een wachttijd van 6 maanden. Komen er later ziektes en kwalen aan het licht die anders door zo’n bloedtest waren ontdekt, dan volgt alsnog geen dekking. En zo hanteren maatschappijen vele andere uitsluitingen, voorwaarden en bepalingen die maken dat zo minimaal mogelijk een verzekering kan worden aangesproken. Ik ben 8 jaar ouder dan Ronny en ik zou bij zou bij zowel Cigna als WRlife uitkomen op meer dan 100K ThB premie per jaar. In Thailand dien je hierbij rekening te houden met het feit dat premies gemiddeld toch wel met 9 procent per jaar stijgen.
Ik heb daarom besloten om elke maand een twaalfde van een dergelijke jaarpremie op een bankrekening te storten.
Klopt als een zwerende vinger Ronny.
Erger nog de link staat al een tijdje bij mijn favorieten.
Aangezien ik nog een aantal jaren aan een contract vastzit bij AIA-levensverzekeringen met ZZ Platinum heeft het weinig zin om die club te benaderen.
Jij vermeldt het aardig die club [WRLife] met prijskaartje BEHALVE je leeftijd en dat is ook zeer doorslaggevend zoals je weet bij vele.
Eenvoudige vraag dan toch van welk leeftijd je bent.
Hoi Pim
Mooi dat je verzekering alles vergoed heeft na enige strubbelingen.
Hoe gaat het nu met de rug ,
Mag ik jou email adres weten of krijgen ik heb namelijk een paar vragen en dat wil ik hier niet openbaar doen.
M.V.G Wiilem