Ik werd verliefd op een Thaise bargirl en ik heb daar nooit spijt van gehad (lezersinzending)
Het doet me soms echt wel pijn. Hoe mensen praten over bargirls. Ook op ons Thailandblog zie ik het vaak: harde woorden, negatieve verhalen, vooroordelen. Alsof alle vrouwen die in een bar werken slecht zijn en liefde tussen zo’n vrouw en een buitenlander nooit echt kan zijn.
Maar ik weet beter. Ik leef al tien jaar samen met zo een vrouw. En ik ben nog elke dag blij dat ik haar heb leren kennen. Ik wil mijn verhaal vertellen maar ik kan niet zo mooi schrijven als de schrijvers hier op Thailandblog.
Ik was op reis in Thailand. Alleen, op zoek naar rust na een moeilijke tijd. Het was erg heet, mijn hoofd zat vol en ik had dorst. Ik liep zomaar een bar binnen. Gewoon om even te zitten wat uit te rusten en te drinken. Daar zag ik haar. Ze viel niet op. Geen harde stem, geen druk gedoe. Niet heel veel make-up of sexy kleren. Ze keek naar me. Maar die blik raakte me wel. Er zat iets in wat ik niet kon uitleggen.
We praatten een beetje. Simpel. Engels, een paar Thaise woorden. Soms een glimlach zonder woorden. Maar ik voelde: dit is echt. Ze vertelde me eerlijk dat ze bargirl was en met mannen meeging voor geld. Natuurlijk had ik twijfels. Iedereen heeft meningen over zulke vrouwen. Maar ik wilde haar leren kennen. Echt leren kennen en daar open voor staan.
Ze werkte altijd hard. Ze stuurde geld naar haar moeder en haar broertje om voor te zorgen. Ze had weinig, maar gaf veel. Geen zielig verhaal, maar wel een sterke vrouw. We zagen elkaar vaker. Eerst voorzichtig. Daarna steeds meer. Samen eten en samen praten. Ik werd toen verliefd. Niet ineens, maar langzaam. Andere mensen snapten dat vaak niet. Ze zeiden dingen die pijn deden. Ze zagen alleen haar werk, niet haar hart. Maar ik keek naar haar als mens. En ik wist: ze is eerlijk. Zij is lief. Zij is van me en ze zorgt goed voor me.
Nu zijn we zeker tien jaar verder. We wonen samen. We hebben veel meegemaakt. Goede tijden, moeilijke tijden. Maar altijd samen, als maatjes.
Dus ja, ik werd verliefd op een bargirl. En nee, ik schaam me daar niet voor. Ik ben trots op haar.
Dus als je weer wat roept over bargirls besef dan dat je er anderen pijn om doet. Het gaat om mensen niet om voorwerpen.
Dat was mijn verhaal.
Ingezonden door Gerard
Zitten daar goeie tussen ook maar moet zelf uitzoeken welke. En barleven is niet zo gemakkelijk maar sommige doen het super . Andere met veel moeite iets huren kost eten kost en dan nog regelmatig kleren om te werken . Morgen moet zwart volgende dag rood of zo. En velen hebben kinderen en er wordt ook verondersteld dat ze wat geld opsturen naar hun familie erbij .+ wat eigen kosten makeup.Er bestaat daar geen werkloosheidsuitkering en ze moeten alle dagen eten en soms iets huren of gratis in bar slapen kan ook maar ten koste van wat centen die afgehouden worden . Hier in europa betaat dat niet. Nu laag seizoen ook en minder toersiten maar als ze 1 goeie vinden blijven sommige er voorgoed bij
Is dan gratis woonst en eten en wa amusement en wa geld voor kleren en onderhoud en naar huis sturen is dan OK. Ik ken hun voor en nadelen spreek vloeiend thais . Is wel beter als ge ge hun taal en en manier van denken kent .Ben al 45 jaar bij thaise maar toevallig geen barlady.
Jouw reactie begint al heel respectvol: “Zitten daar goeie tussen ook maar moet zelf uitzoeken welke. ” Alsof je op de markt appels aan het uitzoeken bent? De ene is rot de ander niet?
Je spreekt vloeiend Thais zeg je, maar fatsoenlijk Nederlands schrijven, dat lukt niet?
Domheid blijkt uit woorden andermaal. Zeer trieste reactie man, na 45 jaar er al eens bij stilgestaan dat uw lady u misschien wat op de mouw gespeld heeft aangaande haar vorige bezigheden of komt ze ook uit die speciaalzaak waar sommige zielige personen hun maagd gekocht hebben? Denk na voor je andere bekritiseert.
Er bestaat daar geen werkloosheidsuitkering. Werk daarentegen wel. Zoals miljoenen anderen bijvoorbeeld in de reguliere horecasector werken. Vele uren voor vaak een minimumloon net zoals in BE en NL. Als sekswerker heb je veel kans op snel gewin door leugens, graaien en veel sanoek. Het is maar wat je kiest.
Ik begrijp wat je bedoelt maar het gaat wel heel ver om iedere keer maar rekening te moeten houden met wie er mogelijk nu weer gekwetst wordt.
De digitale wereld is niet de echte wereld met je vrienden en kennissen. Zodra zij je kwetsen dan kan je lekker puin ruimen en leer je de echte vrienden om je heen kennen. Jij weet beter met je vriendin en vooral zo laten ipv druk maken.
Mooi kort / bondig verhaal en ben echt blij voor jou.
Uiteraard zijn die bargirls lieve meiden en uiteraard moet je ze respecteren temeer je niet wilt weten wat ze dagelijks over de vloer krijgen krijgen, je moet daar maar eens zitten .. uit wanhoop.
Ik bezoek of beter gezegd ik bezocht destijds bars en dikwijls kreeg ik te horen “you’le good man” (de r hé), en dan dacht ik steeds bij mezelf “waarom zegt die dat, ik ben toch gewoonweg attent- respectvol en beleefd, méér niet”, je moet dus niet vragen met wie die brave meiden soms te doen hebben.
Soit, de liefde of de “klik” is er en dan komt het 1) de taal 2) cultuur verschil 3) denkwijze 4) de onzekerheid … moeilijk, heel moeilijk, het is soms al moeilijk met je eigen partner uit je eigen land, die je taal spreekt, die dezelfde cultuur heeft, dezelfde religie, … laat staan met een Zuidoost-Aziatische … maar mooi als het lukt.
Ik wens je nog vele jaren van geluk.
Overal zitten goede en slechte mensen tussen en er zijn zat goede bargirls, echter stompt dit leven en de vaak eerder mislukte relaties met klanten sommige af na een tijdje.
Als je bewust op zoek gaat naar een Thaise partent zou ik iemand aanraden met dame met een ander beroep te daten, maar als je eenmaal verliefd bent en het komt van 2 kanten zou het beroep ook weer niet zoveel moeten uitmaken.
Ik heb een tijdje in Pattaya gewoond. Daar alles gezien: van dames zo vals en gemeen als radioactief rattenkruid tot 24 karaat puur gouden hart en alle gradaties ertussen
Even voorop: ik ben geen man die graag in een bar zit. Maar vorig jaar ben ik met twee vrienden uit eten geweest en we gingen af en toe daarna nog even in een bar zitten. Wanneer de vrouwen daar al met open armen naar me toe renden om me als een “oude vriend” te begroeten – terwijl ik deze dames nog nooit eerder had gezien – werd het me al snel te veel. Ik voel me dan gewoonweg niet op mijn gemak.
Ik heb dertig jaar als steward gewerkt, dus ik ben het wel gewend om met vrouwen samen te werken. Tijdens vluchten en layovers had ik meestal veel plezier met mijn collega’s. Nee, gewoon – geen avonturen, al kwam het wel eens voor toen ik nog vrijgezel was.
Maar als ik in zo’n bar een meisje naast me heb zitten dat mijn kleindochter zou kunnen zijn, nauwelijks Engels spreekt (mijn Thais is leuk voor de lol, maar niet geschikt voor gesprekken), en we na tien seconden al uitgepraat zijn, dan hoeft het voor mij niet meer.
De twee laatste keren dat ik meeging (we spreken over een periode van maanden – en het is inmiddels alweer ruim een half jaar geleden) gingen we twee keer naar een bar. Een van de meiden die daar werkte – een poppetje – sprak niet alleen goed Engels, maar had ook interesses die verder gingen dan de gebruikelijke vragen. Ze was echt leuk om mee te praten. Toen ben ik gestopt met uitgaan. Ik vond haar leuk! Iets meer dan leuk en dat was gevaarlijk.
Ik ben getrouwd en mijn vrouw vertrouwt mij. Bovendien ken ik mezelf. Dus ja… je hebt zeker leuke vrouwen die daar werken, en ik kan me voorstellen dat je verliefd kunt worden op een vrouw waarvan je het gevoel hebt dat ze op veel punten bij je zou kunnen passen.
Bargirls zijn mensen, net wij. Er zijn goede en er zijn slechte. Het probleem is dat een bargorl doorgaans vanuit een heel ander perspectief opereeert dan haar klanten. De verwachtingen kunnen behoorlijk botsen. Veel klanten willen iets kopen wat voor geld niet te koop is en de bargirl levert iets anders dan wat de klant denkt te kopen. Maar waar twee mensen elkaar ontmoeten kan altijd iets moois ontstaan. Hoewel, ik denk dat de kans daarop niet groot is. In elk geval is er weinig reden om anderen te veroordelen. Heel lang geleden is al geschreven ‘wie zonder zonden i werpe de eerste steen’.
Ik vind ook, net als u, dat het fout is om neer te kijken op bargirls. De meesten stappen in dit leven met de hoop op een betere toekomst, op financiële zekerheid, op een man die lief voor hen is en voor hen kan zorgen. En zelfs als het een aantal onder hen enkel te doen is om financieel gewin of zo, wie zijn wij om hen te veroordelen?
Los van dit, beste Gerard, u moet u geen zorgen maken over uw schrijfstijl. U schrijft mooi, eenvoudig en helder Nederlands. Dat lees ik liever dan die schrijfsels van enkele heren die hier vaak aan het woord komen en die niet rusten voor dat ze minimum drie vergezochte vergelijkingen in één zin kunnen duwen. (OK, ik overdrijf nu zelf een klein beetje.)
Mijn oude overbuurman, zelfde verhaal, uiteindelijk naar Nederland gekomen, al jarenlang gelukkig
Ben al meer dan 25 jaar met een bar vrouw en zeer gelukkig.
Wij hebben een geweldige relatie waar je in België enkel kan dan dromen.
.
Zo is dat.
Ik heb zeven jaar een relatie gehad en samengewoond met een 43 jaar jongere thaise vrouw, ontmoet in de bar. De mooiste tijd van mijn leven.
Prachtig verhaal,
ik ben zeker dat er meerdere zijn zoals jij, wie zich goed voelt in zijn relatie, zwijgt meestal…
Waar het fout gaat, worden er klachten geuit en zo ontstaan de vele negatieve verhalen.
Goed en eerlijk verhaal Gerard, iedere “Thai veteraan ” hier weet waar je over praat, je hebt de “echte’ bargirls, en de noodgedwongen bargirls, zit een levensgroot verschil in, ze heeft het in ieder geval met jou getroffen, dat je nog vele jaren samen oud mag worden.
Het is heel simpel of 12 uur in een fabriek werken of10 ladydrinks drinken elke avond met de kans op een vette tip. Ik zou wel weten welke optie ik zou nemen. Daarnaast hebben ze nog kans op wat sponsor contracten het is win win win voor de dames. Of de dame slecht is of niet hangt af wat je met elkaar afspreekt. Een beetje gezond verstand gebruiken is in mijn optiek wel vereist.
Gerard, Prma verhaal en jij doet beslist niet onder voor andere auteurs. Bovendien gaat jouwen verhaal over Thailand. Lees op Thailandblog steeds meer fantasieverhalen die totaal niets met Thailand te maken hebben. Ga zo door want je schrijft uitstekend!
Mooi prachtig verhaal Gerard.
Ik denk dat veel vrouwen die als bargirl werken er veel zijn die blij zijn dat ze hun familie kunnen onderhouden met het geld dat ze verdienen, maar ondertussen toch liever bij hun, vaak jonge kinderen, willen zijn en die zien opgroeien.
Als ze de kans krijgen dit werk op te geven en open staan om verliefd te worden op een Farang geeft hun dat toch vaak een heel ander, vaak beter leven.
Top daarom om te lezen dat je zelf, een inmiddels ex-bargirl, met liefde een ander leven kan geven. En komt de liefde op deze manier van 2 kanten dan is dat een geweldige basis voor een lang gelukkig leven. Ik hoop voor jou en je partner dat jullie nog heel lang samen gelukkig kunnen zijn.
Ik heb ook een bargirl leren kennen die nu mijn vrouw is. In het begin dacht ik dat ik voor drie kinderen moest zorgen, maar uiteindelijk bleken het er vijf te zijn. Geen probleem, want ik hou van haar spontane lach – altijd en overal.
Na zestien jaar samen zijn, zijn we nu getrouwd. We behelpen ons met Thai-Engels en soms een beetje Google Translate. Er zit 24 jaar leeftijdsverschil tussen ons, maar we houden van elkaar en zorgen goed voor elkaar.
De kinderen hebben allemaal hun scholing afgerond en werken nu. Ik ben gek op mijn bonuskleinkinderen – en zij op mij. Ik voel me volledig opgenomen in de familie.
Er wordt nooit om geld gevraagd. En als er een leiding kapot is of een plant geplant moet worden, staat mijn schoonzus direct klaar om het te regelen.
Ik ben vaak weg, maar als ik thuiskom, is iedereen oprecht blij dat ik er weer ben.
Ik heb dus totaal niets tegen bargirls – zelfs niet tegen gogo-danseressen. Sterker nog: een vriendin van mij die ooit gogo-danseres was, is na 22 jaar nog steeds een goede vriendin.
Trouwens, met mijn vorige Nederlandse echtgenotes heb ik ook nog altijd goed contact.
Liefde en respect kennen geen grenzen. ❤️