Customs, alles volgens de regels (lezersinzending)
( Siam Stock / Shutterstock.com)
Enige tijd geleden kwam mijn zoon terug naar Thailand nadat hij in Nederland was afgestudeerd. Omdat hij 4 jaar in Nederland had gewoond kon hij alles niet gewoon meenemen en werd het dus als vracht vanaf Amsterdam naar Suvarnabhumi gevlogen.
Toen ik het wilde inklaren op het vliegveld vroeg de customs officer mij om 15.000 Baht invoerrechten. Ik protesteerde dat het allemaal gebruikte persoonlijke spullen waren. Onderdeel daarvan waren een elektrische piano en een snowboard, maar daar meer over later.
De custom officer zei vervolgens dat het wel goedkoper kon maar dan moest ik een agent gebruiken. Deze agent stond vlak achter ons meteen al klaar en nam mij mee naar zijn kantoor. Dat wil zeggen, de personeelskantine alwaar een aantal van de lui al met klanten bezig waren. Hij vroeg mij of 4.000 Baht acceptabel was. Hier ging ik mee akkoord. Hij vroeg mij om de vrachtbrief. Vervolgens sneed hij met een scherp mesje de piano en het snowboard uit de vrachtbrief en maakte een fotokopie. Met deze kopie ging ik met zijn pickup truck het douanegebied in. Hij leverde mij af bij een customs kantoor alwaar ze mij om de (gekopieerde) vrachtbrief vroegen. Deze werd vervolgens afgestempeld en aan iemand meegegeven. Deze persoon kwam 10 minuten later terug met een kar met de spullen van mij zoon. Natuurlijk met de piano en het snowboard er ook bij. Een tweede persoon nam de vrachtbrief over en checkte deze met de spullen op de kar, daarbij de piano en snowboard over het hoofd ziend hoewel dit veruit de grootste 2 artikelen waren. De vrachtbrief werd opnieuw afgestempeld en de spullen in de pickup truck geladen richting uitgang.
Vlak voor de uitgang was er nog een customs gebouwtje en checkpoint. Mijn agent zei mij in de truck te blijven. Hij stapte uit en zette de piano en het snowboard tegen de muur naast de deur, Hij ging naar binnen en kwam weer naar buiten met een customs officer. Deze liep naar de pickup truck, checkte de laadbak met mijn spullen, stempelde de vrachtbrief voor de laatste kaar af en liep weer naar binnen, langs de piano en snowboard die pal naast de deur stonden. Mijn agent laadde de piano en snowboard weer in de pickup truck, de slagboom ging open en we waren weer buiten, met al mijn spullen.
Het is duidelijk dat iedereen wist dat als ik met die agent kwam de betaling was geregeld en men letterlijk de andere kant op keek, hoewel aan alle checks en stempels was voldaan.
Ingezonden door Maarten
Op het eerste gezicht lijkt dit een koopje tot dat post audit van de douane eraan te pas komt. Via een voormelding is in het douanesysteem bekend wat er aan staat te komen. Daarna is er een inklaring van een gedeelte van de spullen en zouden de andere goederen nog ergens op het douaneterrein moeten staan maar die zijn er niet. De corruptie kennende gaat post audit ervan uit dat de goederen toch ontvangen zijn en is degene die de spullen importeert degene die verantwoordelijk is en niet degene die de aangifte heeft verzorgd.
Na 2 jaar stilte vanwege Covid gaat post audit van de douane weer actief aan de slag om de gemiste inkomsten met boete te gaan innen. Een particulier zal niet direct tot de doelgroep behoren maar hou er rekening mee dat je goed op je bek kan gaan als je je in laat met fraude bij invoer. Deze afdeling krijgt per persoon ook een percentage van de boete en is het een strafrechterlijk onderzoek met boete en/of gevangenisstraf als mogelijke straf.
Sommige van de bloglezers denken dat TH een land zonder regels is maar onderschat dat niet. Er zijn er velen en dat geeft ruimte totdat je lijdend voorwerp wordt.
Customs hield een kopie van de originele vrachtbrief dus ik neem aan dat die, afgestempeld en wel, in hun archief zit.
welkom to Thailand 555, het is hetzelfde als vroeger met het oostblok, je geeft agenten /douane smeergeld en je kan weer verder
Beste Maarten
Heerlijk toch die openheid van hoe het werkt in azie in de meeste landen
Huis bouwen bv geen grote hindernissen van vergunningen enz
Betaal wat en denk gewoon ,ja zo werkt het hier
Zelfde met bekeuring bv of de politie in andere situaties
Vriendelijke mensen over het algemeen,kan ík helaas niet van de meeste agenten in Nederland zeggen
Gr peter
En geniet ,en maak je niet druk om zulke kleinigheden
Als je genoeg geld hebt kun je alles in Thailand. Arme sloebers krijgen niets voor elkaar. Geniet ervan.
Ik ben dikwijls voor mijn werk verhuisd, en nergens heb ik moeten betalen voor gebruikte dingen. Tenzij in Thailand. De rekening was uiteraard alleen in het Thai en ik herinner me twee avonden lang uitgezocht te hebben hoe ze rekenden (ik moest meer dan 50,000 baht betalen). Tot ik me realiseerde:
A. Dat ik domweg realistische prijzen opgegeven had
B. Dat ze een belasting hieven bovenop de originele belasting!
Ik heb de shipping agent een nieuwe factuur gemaakt met totaal fictieve waarden van mijn goederen (-60 à 70% op alles) en ben ervanaf gekomen met een 15,000 baht.
Les: probeer het niet eerlijk te spelen, dat helpt je niets. En gebruik idd. Een shipping agent die de trucs kent
“Maar daarover meer later”…
Ik hoopte eigenlijk op een verklaring waarvoor precies iemand een snowboard zou willen invoeren in Thailand…
Omdat hij daarna ging snowboarden in NZ
Ik wou eerst niets van corruptie weten, woon nu 13 jaar in Azie en je moet gewoon mee glijden op de golven, je wint nooit.
Maarten,
Ik begrijp niet dat jouw Thaise zoon, die meer dan 1 jaar in het buitenland studeerde, invoerrechten moest betalen over zijn gebruikte spullen.
Zie: http://www.customs.go.th/cont_strc_simple.php?ini_content=individual_F01_160426_01&ini_menu=menu_individual_submenu_02&lang=en&left_menu=menu_individual_submenu_02_160421_01
Of begrijp ik het verkeerd?