Je maakt van alles mee in Thailand (134)
In Thailand gaan zaken soms anders dan dat wij in Belgie en Nederland gewend zijn. Dat zorgt nogal eens voor leuke anekdotes en grappige verhalen maar ook wel voor ergernissen. Onze lezers vertellen over wat zij zoal meemaken in Thailand. Vandaag is dat Wim die naar de kapper gaat in Isaan, een hele belevenis!
Lees het verhaal van Wim (herhaling).
Naar de kapper in Isaan
Naar de kapper in Isaan (salon noemen ze het hier) blijft voor mij iedere keer weer een belevenis. Nog meer dan in Nederland is hier naar de kapper gaan een soort social event.
De salon is een ontmoetingsplaats voor jong en oud, waar alle nieuwtjes worden uitgewisseld, problemen worden besproken en waar vooral veel wordt geroddeld! Je kunt er dag en nacht terecht, één telefoontje is genoeg, want ook hier heeft het mobieltje zijn intrede gedaan.
De salon is niets meer of minder dan een licht betegelde ruimte onder het woonhuis, TL verlichting, een spiegel, twee kappersstoelen en langs de wand een wit betegelde bank voor de wachtenden.
De kappersstoelen, ware museumstukken, daterend uit de jaren 50 van de vorige eeuw, zijn bekleed met rood skai. Ooit was de hoogte instelbaar door middel van twee voetpedalen maar die werken al jaren niet meer.
Wanneer ik eenmaal in de stoel zit, blijkt de kapper niet bij mijn hoofd te kunnen, ik ben dan ook iets langer dan de gemiddelde Thai die hij onderhanden neemt. Nu wordt het nut me duidelijk van het houten opstapje dat tegen de wand geschoven staat. Ik krijg een vettige, naar zeep en zweet ruikende cape om, vol onduidelijke vlekken. Ik griezel ervan. Uit een laatje van wat ooit een dressoir geweest moet zijn, haalt hij een groezelige kam en vervolgens een tondeuse. Binnen 10 minuten ben ik vakkundig gekortwiekt.
Met een borsteltje waar nog amper haar op zit, veegt hij de afgeschoren haartjes uit mijn gezicht en nek. Klaar is Kees denk ik, af die ranzige cape! Maar niets is minder waar. Door het overhalen van een hendel klapt de rugleuning naar achteren en kijk ik plots naar het plafond. De kapper heeft blijkbaar mijn wat geschrokken gezichtsuitdrukking opgemerkt en mompelt geruststellende woordjes terwijl hij mijn gezicht betast.
Na deze onverwachte inspectie smeert hij mijn gezicht en keel in met een dun laagje zeep. Vervolgens word ik, wederom vakkundig, geschoren. Ook mijn oren moeten eraan geloven en worden ontdaan van ongewenste beharing. Met een smalle puntige schaar gaat hij nu de haartjes in de binnenkant van mijn neus te lijf.
Even afgeleid, door een binnenkomende klant, knipt hij onbedoeld in de binnenkant van mijn neus, van de schrik schiet ik omhoog in de stoel. Ook de kapper is geschrokken, maakt honderd en een excuses en doet er alles aan om het bloeden te stoppen. Dat lukt vrij snel gelukkig.
Tung, mijn echtgenote, ligt ondertussen op een soort brancard met aan het hoofdeinde een wasbak terwijl de kappersvrouw haar hoofd masseert en haren wast. Ze heeft gezien wat er zojuist gebeurde en vraagt ‘Daddy, you ok?’ Ze is nu druk in gesprek met de kapper, terwijl ze beiden bezorgd mijn kant op kijken. Even later loopt de kapper naar achteren en komt terug met een gekoeld flesje water en een schoteltje koekjes die hij met veel omhaal en nogmaals honderd excuses naast me neerzet.
Van Tung hoor ik later dat hij heel bang was dat ik boos was vanwege dit ‘bedrijfsongelukje’. Ik was echter helemaal niet boos en even later stapte ik, na het betalen van 50 baht, met een keurig kapsel en fris geschoren gezicht de salon uit. Waar ter wereld lukt je dat nog voor zo weinig geld om half 10 ‘s avonds?
Ingezonden door Wim
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Buitenlandse investeringen in Thailand bereiken hoogste niveau in tien jaar
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Verhoogde PM2.5-waarden in Bangkok nieuwe maatregelen volgen
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Armoede in Thailand vermindert aanzienlijk maar regionale uitdagingen blijven bestaan
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Thailand werkt aan wet voor groot casino complex dat toerisme moet stimuleren
Mooi verhaal al vind ik 50 baht een wat mager bedrag maar dat is uiteraard persoonlijk.
Ooit was de prijs bij mijn vaste kapper 70 baht maar gaf 30 baht fooi. Nu is de prijs inmiddels 100 baht en geen fooi. Mijn tip van 30 baht maakte niet het verschil maar wel het inzicht dat je best een tarief kan verhogen en dat het ook geaccepteerd wordt. De goedkoopste willen zijn moet je niet willen maar helaas wordt het vaak niet goed ingeschat en worden er kansen gemist.
Ja, 100 baht is een wat redelijker bedrag. Mijn kapster knipt daarvoor eerst mijn haar en daarna wordt het nog gewassen en wordt de hoofdhuis gemasseerd.
‘Hoofdhuis’ moet natuurlijk hoofdhuid zijn.
Op de foto zie ik ook plukken haar op de grond. Vaak veegt men alleen maar aan hei einde van de dag – de klanten hebben er kennelijk geen moeite mee om daar doorheen te waden, vaak op blote voeten……
Ik ga in Chiang Rai reeds jaren na de zelfde kapper,en betaal inclus. een fooi in Maart 2020 reeds 120 Baht.
De laatste vraag in het bovenstaande artikel,,waar je voor zo weinig geld op deze wereld nog zoiets verwachten kunt”,heeft natuurlijk direct te maken met de miserable beloning en sociale voorzieningen die bij erg veel Thai nog normaal zijn.
Waren deze prijzen iets hoger,en ook voor iedereen betaalbaar, zou genoeg geld overblijven voor het tijdig wassen van de na vette zeep en na zweet stinkende cape zo jij dit beschrijft,en zou de ondernemer naast een menselijk waardige beloning ook nog geld overblijven voor een modernisering ,en zijn latere pensioen genot.
Bij het vergelijken van prijzen,waarbij bij het vergelijk meestal die prijzen uit het thuisland bedoeld worden, zou men ook deze veel betere omstandigheden niet uit het oog verliezen mogen.
Hou toch op. Bij mijn kapper was het niet anders, je kon precies zien welk laatje vaker open ging aan alle rouwranden, en kapperscape idem ditto. Terwijl ik weet dat hij de helft van de tijd een beetje zit te niksen. Sommigen willen gewoon niet perse vooruit in het leven, en buiten de persoonlijke hygiene nemen de meeste Thai het niet zo nauw.
Mag best zijn dat sommige Thai een andere voorstelling hebben van hygiëne,dat deels ook nog aan hun slechte vakopleiding zal liggen,maar het zitten te niksen heeft wederom direct te maken met de uiterst schlechte vraagprijs mogelijkheden,en de daaruit voortkomende moedeloosheid.
Zeker als je een kapperszaak in een omgeving hebt, waar vele rijstboeren een hele dag hard werken moeten om überhaupt op ca 350 Baht dagelijkse verdienst te komen,is het erg moeilijk om zelf een menswaardige beloning voor je eigen diensten te vragen.
Hoe zou zo een mens,zelf als hij zou willen, dan vooruit kunnen komen als hij aangewezen is op zijn leefgenoten,die het zelf geen steek beter hebben?
Dat een expat/of toerist zich met deze prijzen een stuk makkelijker doet,en deze prijzen ook nog voortdurend vergelijken gaat met prijzen die hij uit zijn thuisland kent,is niet anders als appels met peren vergelijken.
In zijn thuisland worden gelukkig andere lonen betaald,die het mogelijk gemaakt hebben, dat hij überhaupt in Thailand verkeren kan.
Persoonlijke hygiene is ook in Thailand een groot woord. Als je bedoeld met water spetteren gelijk staat aan een wasbeurt, denk ik daar toch anders over
Af en toe sleept mijn Thaise echtgenote me tijdens onze vakanties in Thailand tegen mijn zin naar de kapper. Thuis in Antwerpen knipt ze zelf mijn haar, maar op vakantie heeft ze haar spullen niet bij, dus…
Ik weet dat ik waarschijnlijk overdrijf, maar ik maak me -zelfs in dure kapsalons in Thailand- zorgen over de hygiëne.
De Thaise kapper gebruikt soms een groot “gemeenschappelijk” scheermes om de donshaartjes o.a. in de nek te scheren. Daarbij worden wel eens kleine wondjes veroorzaakt. Als een van de vorige klanten HIV-positief was, dan word ik toch liever niet met hetzelfde scheermes geschoren. Idem met de scharen van de kapper, zeker als die zoals in het verhaal van Wim hierboven wel eens wondjes veroorzaakt met zijn scharen.
Ander verhaal: onze dochter wou in Thailand een kleine tattoo laten plaatsen. Ik heb een schurfthekel aan tattoos, maar mijn mening was niet welkom 🙂
Ik mocht wel eerst op verkenning bij de tattoo-shop. De eigenaar vertelde me trots dat hij elke avond zijn materialen steriliseert. Dat betekende dat hij verschillende klanten per dag met dezelfde -mogelijk HIV-besmette- spullen tattoëert. Leek me niet verantwoord.
Mijn “fobie” voor onsteriele materialen heeft waarschijnlijk te maken met mijn vroegere beroep: ik heb vele jaren als verpleegkundige op spoedeisende hulp en operatiekamer gewerkt. Ik weet niet eens of de hygiëne in een europees kapsalon zoveel beter is, daar ben ik de laatste 23 jaar niet geweest….
Ooit, plm 10 jaar geleden liep ik over de Warorot-market in Chiangmai en ontwaarde ik aan de buitenrand ervan ‘n kappers-unit.
Ging er binnen en de zittende klant (‘n Thai) werd uit de enige stoel gejaagd, waarna ik mocht plaatsnemen.
Omdat er geen schaar aan te pas kwam (met tondeuze m’n hoofd weer gladmaken) werd ik ook achterover gekiept en plm 15 min gewassen én gemasseerd.
Kosten: 40 Bth ! De patron wilde vaan geen fooi weten. Dus heb ik gezegd dat het voor kinderschoolgeld was. En dát werd geaccepteerd.
Dag Cornelis,
goed dat je het nog even corrigeert… voor hetzelfde geld kun je lezen “hoofdluis” en dat heb je hopelijk niet.
Een erg herkenbaar verhaal met de middeleeuwse kappersstoel en het smoezelige gereedschap.
Het ga je goed.
Wij gaan in chiang mai al jaren naar dezelfde kapper. Hij is wel wat duurder, maar de zaak is redelijk schoon. Voordeel is dat er ook engels gesproken word
Je heb hier wel degelijk goed opgeleide kappers vaak zijn dat kapsalons die hoofdzakelijk de dames bedienen met hun wensen maar niet altijd,bedragen van drie vaak vier getallen.
Hoewel er sinds kort twee herenkappers zijn bijgekomen voor de ‘jeugd’ die wat meer bieden als de tondeuse.
Schoon correct diploma’s aan de muur plus de airco.
De kappers die alleen maar heren knippen behoren vaak tot de dertien-in-een-dozijncategorie.
Bij elkaar geraapte rommel als interieur in een eigen onderdak wat morgen weer een buurt shop kan zijn maar ja daar zijn er ook zat van.
Veel er van verdienen echt wel een redelijke boterham volgens mij de Thai gaat het liefst iedere maand naar de kapper in mijn beleving.
Hygiëne gaat niet verder dan persoonlijk bij vele en een Thai vind al snel dat die alles kan dus ja dat laat zijn sporen na.
Hier gebruikt ‘mijn’ kapper Liner power razor blades of soort gelijke levensgevaarlijke scheermessen, maar wel eenmalig.
Je kan het mesje van de steel verwijderen.
En aangezien wij willen weten wie er allemaal langs komt voor een knipbeurt mag je op de foto.
Hoorde dit niet bij de charme van Thailand.
Twee keer veertig Baht trouwens.
Moderator: Dergelijke generalisaties zijn niet toegestaan.
Ik was naar een kapper op zoek in minuskule straatjes in Bangkok. Eentje gevonden – een dame – maar ze verwees me verder; ik had de indruk dat ze er niet aan durfde te beginnen. Bij een volgende lukte het wel, met handen en voeten en een mobieltje duidelijk gemaakt dat ik geknipt wilde worden. Ook deze dames wekten de indruk dat ze bijna niet durfden. Ik kreeg foto’s voorgeschoteld van de knapste jongelmannen, met een leeftijd van nog niet 1/3 van die van mij (-: Ik probeerde de kapster over de drempel te helpen door duidelijk te maken “no problem, everything is okay”. Ze konden natuurlijk geen Engels, maar ik en zij hebben veel gelachen, en ik ben correct geknipt. Scheren begin ik niet aan. De prijs weet ik niet meer, maar zeer schappelijk uiteraard, dus een behoorlijke tip gegeven. Zij blij en ik blij. Leuke ervaring, en zeker voor herhaling vatbaar.
Nong Ya Rung Ka
Tat Phom is het woord voor haar knippen in de normale kapperszaken
Saa lung wordt gebruikt voor de duurdere moderne kappers zaken.
Even terugkomend op Nong Ya Rung Ka.
Nong staat voor jonge dame
Ka wordt door vrouwen gebruikt en Khrap voor mannen.
Ya Rung kan uitgesproken worden als Sa lung
Ja, de kapper …
Toen ik nog in Nederland woonde ging ik iedere twee weken naar de kapper. Omdat ik een representatieve functie had leek me dat wel nodig. Aangezien ik buiten amersfoort werkte kwam dat er op neer dat ik op zaterdag ochtend ging. Om nog wat aan de dag te hebben ging ik erg vroeg. Rond 07.00 uur. Daar kwam steeds het zelfde groepje bijeen. We waren zo vertrouwd dat we zelf koffie zette. En.,. Om de tijd te doden ( hoe toepasselijk bleek achteraf ) De mannen bleken doodgravers te zijn. Van hen leerde ik bijvoorbeeld dat je een kist dicht kon schroeven door een kwartje te gebruiken. En .. nog veel meer verhalen
Sinds ik in Laos woon laat ik me lekker met het mes scheren . Een weldaad! In het begin echter niet. De gebruikte mesjes waren zo bod als wat. Toen ik er wat van gezegd had , werd dat probleem opgelost. Een nieuw soort mesje gekocht. Dit bleek achteraf nog goedkoper te zijn ook. En ze ( het is een Vietnamese dame scheert me nu zo glad als een aal. Ik geef haar kip 10.0000. normale prijs is de helft en ga eens per week.
ik kom al sinds 1987, ieder jaar as ik met vakantie ben in Pattaya, bij een alller aardigst kappsterje, zij is ook de eigenaarese van deze zaak, in soi honey inn , knippen scheren pedicure en manicure alles samen nu 700 thb, en het wordt netjes gedaan. top meid.
Zelf word ik thuis altijd per tondeuse geknipt door mijn eigen vrouw. Simpele job: 3 mm aan zij- en achterkant en 15 mm bovenop. Alleen de overgang is licht uitdagend. In Thailand ga ik dan naar London, wat een iets deftigere herensalon is in het centrum van Udon. Daar kost een knipbeurt 120 bath dacht ik maar kan ook intussen 150 bath geworden zijn. Het decor is een beetje barok en er staan een stuk of 4 stevige klassiek ogende stoelen op rij die omcirkeld worden door in zwart geklede dunne mannekes, die in stilte maar beleefd hun werk doen.
Mij valt altijd op dat ze aan hun landgenoten heel wat meer aandacht besteden dan aan mij, zeg maar de dubbele of driedubbele tijd. Dat kan ook aan mijn uitgedunde haar liggen, want bij de Thaise klanten is het fysiek gezien ook heel wat meer werk.
Hetzelfde gevoel van ‘haardiscriminatie’ ervaar ik ook bij de talrijke Turkse kappers in Aken bij ons om de hoek. Daar worden de landgenoten getrakteerd op zeer uitvoerige detailbehandelingen, ook van neus, oor en wenkbrouwen terwijl ik zo snel mogelijk de deur wordt uitgewerkt. Maar ook hier weer met mijn dunnende haar. In mijn neus en oren en ook qua wenkbrouwen ben ik vergelijkbaar harig, maar nee; nooit een vip behandeling.
Kort geleden belandde ik voor de afwisseling bij een kapper op het dorp. Inderdaad zo eentje die de hele dag in zijn winkeltje lag te pitten in de hoop op een klant. Niettemin was zijn enthousiasme niet bijzonder groot town wij binnenkwamen en het resultaat eigenlijk navenant. Kostte ook bijna niks, dus geen centje pijn, behalve een rode nek van het geschrap met een bot en wellicht roestig scheermes.
Wat me dan wel weer opvalt zijn de mega bedragen die gevraagd worden door dameskappers in de stad, maar ook in de buitenwijken. Alsof ze begrijpen dat hun vrouwelijke cliënten een hoge prijs associëren met hoge kwaliteit. De duizenden vliegen me dan soms om de oren. In het kader van happy wife happy life zullen de meeste ‘sponsoren’ dan toch de beurs trekken. Je krijgt er immers ook een nog knappere vrouw voor terug. Al wordt er toch achteraf meestal geklaagd over het teleurstellende resultaat.
Normaal gezien doet mijn vrouw ook elke 5 weken mijn haar, gewoon met de tondeuse, 3mm aan de zijkanten en 5mm on top. Als we in Thailand zijn kan het ook wel eens gebeuren dat ik me laat overhalen en kom ik in de kapperstoel terecht hier in het dorp. Een jeugd vriendin van de vrouw, doet het ook gewoon met de tondeuse, alles netjes gedaan, ook de wenkbrouwen, nek geschoren, neus- en oorhaartjes. Met veel tralala en geroddel erbij 150baht. Goed gedaan, mooi en proper werk, ze ontsmet telkens het scheermes voordat ze begint. Telkens vraagt ze ook of ik me niet laat scheren maar dat durf ik eerlijk gezegt niet. Niet dat ik teveel naar scary movies heb gekeken, dat is iets wat ik toch liever zelf uitvoer.
Wat de dames betreft, tja wat kan ik daarvan zeggen, als de vrouw erheen gaat duurt het eeuwen voordat ze klaar is. Wassen, knippen, een wax, nog een wasje, een produck erop en dan haar haar stylen, n uur aan een stuk… kostprijsje rond de 1500baht
Het ergste is, steeds als ze terug thuis is, moeder vragen, zus komt op inspectie, tante wordt ook geraadpleegd of het wel mooi gedaan is. Resultaat, nog even zelf voor de spiegel en wat bij kammen en bij stylen.. Ik heb geleerd om er niets van te zeggen, gewoon laten doen en als ze vraagt hoe het is, een klein knikje en een lach. Dan weet ze ook al uit ervaring wat ik ervan denk, ach, zolang het vrouwtje maar gelukkig is.